Þjóðviljinn - 24.12.1986, Qupperneq 7

Þegor
leikhús-
vinnan
er nautn
Arnar Jónsson og Anna Kristín
Arngrímsdóttir segja fró leikritinu í
smósjó eftir Þórunni Sigurðardóttur,
sem Þjóðleikhúsið frumsýnir 30. des.
Þann30. desember
næstkomandi verður hið nýja
leiksvið Þjóðleikhússins í
[þróttahúsi Jóns Þorsteins-
sonarvígtmeðfrumsýninguá
nýju íslensku leikriti. Það er
leikritið /smás/áeftirÞórunni
Sigurðardóttur. í smásjáer
dramatískt nútímaverk, sem
fjallar um tilfinningalega bar-
áttu, ást og vináttu tveggja
hjóna, og hvernig örlagaríkir
atburðir verða til þess að þau
endurmeta samskipti sín og
stefnu í lífinu.
Þetta er annað leikrit Þórunnar
Sigurðardóttur, sem sett er á
svið, en fyrra verk hennar var
Guðrún, sem byggt var á Lax-
dæiasögu og frumsýnt hjá Leikfé-
lagi Reykjavíkur 1983. Þórhallur
Sigurðarson leikstýrir verkinu,
en leikendur eru þau Anna
Kristín Arngímsdóttir, Arnar
Jónsson, Ragnheiður Steindórs-
dóttir og Sigurður Skúlason.
Leikmynd og búninga gerði
Gerla, en Björn Bergsteinn Guð-
mundsson sér um lýsingu og Árni
Harðarson sér um leikhljóð.
Blaðamaður Þjóðviljans átti
þess kost að sjá æfingu á verkinu
nú í jólaaðventunni og fékk ekki
betur séð en að hér væri
heilsteypt og merkilegt leikhús-
verk í sköpun, þar sem miklar
kröfur eru gerðar til leikend-
anna. Meginþungi leiksins hvílir
á þeim Önnu Kristín Arngríms-
dóttur og Arnari Jónssyni, en
Arnar leikur þekktan og metnað-
arfullan prófessor í læknisfræði
og Anna er Dúna, kona hans og
ritari að atvinnu. Við hittum þau
Önnu og Arnar eftir æfinguna og
lögðum fyrir þau nokkrar spurn-
ingar um leikritið og reynslu
þeirra af glímunni við það.
Um hvað snýst þetta leikrit?
Anna: Þetta verk er hlaðið til-
finningum, og segir sögu tveggja
hjóna.
Arnar: Önnur hjónin hafa fjar-
lægst hvort annað mikið, en
lenda síðan á krossgötu og þurfa
að endurskoða líf sitt. Verkið
byggist á innbyrðis tilfinningaá-
tökum þessara hjóna, ást þeirra
og vináttu.
Hefur leikritið verið óvenju
lengi í œfingu?
Arnar: Nei, við höfum haft
venjulegan æfingatíma. Frum-
sýning hefur tafist af öðrum or-
sökum. En þessi æfingatími hefur '
verið óvenjulegur, því af langri
starfsreynslu held ég að við get-
um sagt að hér hafi myndast
óvenju góð samvinna á milli
leikara, leikstjóra og höfundar.
Þórunn hefur verið mikið með
okkur á æfingum, og hún nýtur
þess að vera ekki bara höfundur
verksins, heldur líka reyndur
leikstjóri og leikari. Það hefur
sýnt sig í því að hún er flj ót að átta
sig á því hvernig er hægt að þétta
textann, gera hann þjálli og
sleppa því sem hægt er að gefa til
kynna með augnatilliti eða öðru
látbragði.
Anna: Þetta verk krefst mikillar
einlægni af okkur leikurun-
um, og okkur þykir æ vænna um
það eftir því sem við vinnum
meira með það. Það er hlaðið
margsnúnum tilfinningum allt í
gegn og krefst gífurlegrar ein-
beitingar.
Arnar: í því er líka nautnin í
þessu starfi fólgin, og þess vegna
þykir okkur vænt um stykkið.
Það sýnir sig líka að það næst
betri árangur þegar leikarar sem
leika saman á sviði þekkjast vel
og hafa unnið mikið saman, eins
og er í þessu tilfelli. Okkur finnst
það mikils virði í starfinu og það
skilar betri árangri.
Finnst ykkur nœgilegt franiboð
á íslenskum leikverkum hér í
leikhúsunum?
Arnar: Nei, það finnst mér
ekki.
Anna: að vísu verða sýnd hér á
Litla sviðinu 3 önnur íslensk verk
í vetur, en engu að síður finnst
okkur að það vanti meiri og fjöl-
breyttari íslensk leikhúsverk.
Arnar: Fátæktin í íslenskri
leikritun á sér líklega þá skýringu
að íslenskum höfundum hefur
ekki verið veittur nægilegur að-
gangur að þessum stofnunum,
sem leikhúsin eru. Það kostar
mikla vinnu og þjálfun að skrifa
gott leikhúsverk, og það beinlínis
kallar á það að höfundur fái
reynslu af að vinna í leikhúsi.
Leikhúsið á ekki bara að taka við
fullbúnum verkum frá hendi höf-
unda, heldur þyrftu þeir að hafa
aðgang að einhvers konar
leiksmiðju, þar sem þeir gætu
gert tilraunir og lært betur á
leikhúsið og möguleika þess.
Hvaða hlutverki gegnir Litla
sviðið í þessu samhengi?
Arnar: Vonandi ætti það að
geta komið að góðum notum sem
vettvangur fyrir íslenska höfunda
og orðið til þess að styrkja ís-
lenska leikritun.
Hvað viljið þið segja um leikrit-
ið í smásjá að lokum?
Anna: Þetta leikrit á erindi til
allra. Það skiptir meginmáli.
ólg.
Myndirnar sýna þau Arnar Jónsson í
hlutverki prófessorsins, Önnu
Kristínu Arngrímsdóttur í hlutverki
Dúnu, konu hans, Sigurð Skúlason í
hlutverki Alla aðstoðarlæknis og
Ragnheiði Steindórsdóttur í hlutverki
Hildar, sem er aðstoðaryfirlæknir og
eiginkona Alla.
Miðvlkudagur 24. desember 1986 ÞJÓÐVILJiNN - SÍÐA 7