Þjóðviljinn - 13.02.1987, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 13.02.1987, Blaðsíða 8
LJÓÐ VIKUNNAR JócrA UH&rtLAW ! "/\\W. £R v/WrW 6rðöwJ? Zu&m>\ SMðlc^ <A t>ES5i ?aDPÍ EE <*> Ký-Ww&ft* «Æ*> ,T UNÖUNótAR frw T£ p/^S) ^ <TUNDA KV^^ír f N£-Ð ^A AfJ WOKKy, V^sl^MS Huaeu v»wsfa««- KtT'fl SAMWl OÍBUÍW t áíSMmtiWr Sft v«öft.ni. wio o«- PWBi-öÞ s^r ^niiHgyi l)««-iV6ftft öitTO j£Zvætti&e^'e ATItyíLi ftCTJtgn » n«- *!L •. ftv»n o«-t\i» vrÍa^>s aivnaí^ HW *V5.JRP£K1 ** Tvmm MlM VEÖP HÍÍJK ft' ’“-n p^'i StBc» [^J>ftflft£ VW* JjJ’iidKj YieW'EiKK' t'fjS »• f \ w íf íVi \i\tae fcttte t _ ^ ÉWLJvr ^']ðS HAK/ii eft^- ** ^ GLCTAN Skylduspamaður afnuminn? Svavar Gestsson, formaður Alþýðubandalagsins, lagði nýverið fram þingsályktunartillögu sem gerir ráð fyrir því að skyldusparnaður verði lagður niður. Höfu- ðröksemdin, alltjent sú sem að ungu fólki snýr, er sú að fá megi miklu hærri vexti á almennum markaði en ríkið borgi. Þar að auki komi þessir peningar ekki að notum innan húsnæðismálakerfisins. Skyldusparnaður er tekinn af launum fólks frá 16 ára aldri og fram að 26. ári. Hann er 15% af launatekjum, þannig að fyrir sum eru þetta verulegar upphæðir. Fólk á hins vegar næsta auðvelt með að leysa hann út núorðið og þarf ekki að gifta sig í gegnum smáauglýs- ingu, eins og áður tíðkaðist í nokkrum mæli. Fólk sem er í skóla sex mánuði eða lengur á ári getur leyst hann út, eins þeir sem standa í húsbyggingu eða íbúðakaupum. Öryrkjar, einstæðir foreldrar og fólk í sambúð með barn á framfæri getur sömuleiðis fengið hann endurgreiddan. En þar sem vextir af þessum sparnaði eru mun lægri en gerist og gengur, má til sanns vegar færa að verið sé að hafa peninga af ungu fólki, með því að skylda það tll að spara. Glætan fór á stúfana og leitaði álits nokkurra ung- menna. s A að leggja skyldusparnað- inn niður? Haraldur Pátsson, sjó- maður: „Mérfinnstað það eigi að afnema hann. Þeg- ar ég hef verið í skóla hef ég alltaf leyst skyldusp- arnaðinn út jafn óðum. Ég held líka að flestir geri það“. Guðrún Jóhannsdóttii, nemi og starfsm. Blóð- banka: „Ég hef nú lítið pælt í því. En skyldusparn- aðurinn hefur komið mörg- um vel og gott að hafa eitthvað upp á að hlaupa". Steinunn Baldursdóttir, starfsm. Útvegsbanka: „Nei, það er ágætt að eiga þessa peninga inni þar til seinna meir. En auðvitað þarf að hækka vextina". Stefán Eiríksson, nemi M.H.: „Mér líst ekkert á það. Fólk get- ur náð í þessa peninga ef það þarf á þeim að halda. Það er aftur augljóst að það þarf að hækka vextina". Sif Túliníus, nemi M.H.: „Skyldusparn- aðurinn kemur mörg- um að góðum notum, en mér finnst hins veg- ar að það eigi að taka hann til endurskoðunar ef þetta fé er nýtt illa“. Úr nöldurskjóðunni; Hrafn Jökulsson skrifar „Greiddi ég þér smokka við Galtará11 1. 2. Ég fékk sendan bækling um daginn. Hann var hnausþykkur, og lit- prentaður. Utan á honum var fólk í faðmlögum. Vel að merkja nakið fólk. Utan um fólkið var glær gúmmíhjúpur. Fólkið var semsagt að faðmast inn í smokki. Þar með varð ég - úr því ég tilheyri íslenskri æsku - fórnar- lamb hræðilegasta faraldurs sem geisað hefur frá því ég man eftir mér. Þ.e.a.s. baráttunnar gegn smitbakteríu sem er þannig nátt- úruð að hún gerir líkamann vam- arlausan gegn öllum kvillum þessa heims og annars. Þessi faraldur - baráttan gegn eyðni - hefur tekið á sig skringi- legar myndir. Einu sinni þurfti að taka heilan strætisvagn úr umferð af því vagnstjórinn fullyrti að heiðarlegur útigangsmaður um nírætt hefði komið við sig. Allir móðursjúklingar landsins hafa nóg að starfa í kringum þetta allt- saman: Móðuharðindin voru eins og fermingarveisla hjá þessum ófögnuði, þjóðin verður útdauð einhvern tíma á næstu öld. Rétt eins og aðrir íbúar jarðarinnar. Eða hvað? Lausnarorðið er „smokkur“. Það kvað vera orðið stöðutákn að nota smokk. Þekkt fólk fengið til að láta mynda sig með eins og einn slíkan. í augnablikinu man ég ekki eftir öðrum en skáldun- um Sigurjóni Birgi Sigurðssyni og Kristjáni Þórði Hrafnssyni. En þeir nota semsagt smokkinn. Og verði þeim að góðu. Upp í Breiðholti var heill skóli settur á annan endann af því skemmtinefndin(l) lét smokka fylgja með ballmiðum. Formaður skemmtinefndar varð náttúru- lega þjóðhetja á svipstundu fyrir bragðið. Starfsfólk skemmtistaða gengur í þar til gerðum bolum: Eg nota smokkinn. Þetta er eitt hið alleiðinlegasta mál sem upp hefur komið. En af því þetta er í þágu mannkynsfrelsunar þá er það vitaskuld níðingsverk að amast við „smokkatrúarsöfnuðinum“. En er alnæmi þá bara eins og hvert annað dægurföndur, sem engin ástæða er að amast við? Seisei nei. Vitaskuld er bráðnauðsynlegt að gera eitthvað í málinu. Eða setja það í nefnd. Það alhræðilegasta er náttúru- lega ef einhver finnur meðal við þessu. - Smokkamarkaðurinn hryndi til dæmis. Félagslíf í skólum myndi lognast út af. Skúli Johnson yrði ekki lengur þjóð- hetja. Kristján Þórður og Sigur- jón Birgir yrðu að koma sér í blöðin með einhverju öðru móti. En auðvitað finna þeir einhverja mixtúru við þessu og ekkert við því að gera. Því sá maður sem að lokum finnur upp alnæmiseyðinn verður margfaldur milljóner. Og semsagt mannkynsfrelsis í bónus. Ætli þjóðin finni sér ekkert verðugra baráttumál en að leiða í lög að fólk noti smokka? Eru engin þau mál sem eru meira knýjandi fyrir fjölmiðlana að fjalla um? Og afhverju gefa þau ekki bara kandís eða sykurmola með ballmiðunum upp í Breiðholti? 3 Það er alltaf dálítið athyglis- vert að skoða hvaða mál það eru sem vekja þjóðina upp af svefnin- um væra. Nýársleikrit, þar sem fólk striplast og kyssist upp á mat- arborði. Það er stórmál. Þjóðin fyllist heilagri vandlætingu. Kannski bara af því þau not- uðu ekki smokka í leikritinu? Þjóðin rumskar líka þegar hún verður þess vör að uppruni henn- ar, tunga og þjóðararfur eru í hættu. Það gerist til dæmis ef hingað flækist útlendingsgrey sem er eitthvað öðruvísi á litinn en hún JónaíÞingholtunum. íslendingar eru náttúrulega rasistar og ekkert við því að gera. Og nú er unga fólkið í alveg sérstakri útrýmingarhættu fyrir hönd þjóðarinnar. Það er vita- skuld af því unga fólkið er lauslátt og drykkfellt - en umframallt af því unga fólkið notar ekki nógu marga smokka. Mikið væri nú ánægjulegt ef þessi þjóð fengi í framhaldi af þessari trúarvakningu áhuga á: fleiru en gúmmíi. Kannski kæm- ist hún þá að þeirri niðurstöðu að. henni stafi eyðingarhætta af ýmsu öðru. Og hver tekur mark á því samfélagi sem finnur engin betri baráttumál en hagsmuni smokka- heildsala? Og kannski eru það ýmis önnur mál sem brenna heitar á ungu fólki og varða fram- tíð þess meira. Og kannski reynast einhverjir aðgöngumiðar að framtíðinni haldbetri en smokkar. Hrafn Jökulsson 8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 13. febrúar 1987

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.