Þjóðviljinn - 13.03.1987, Síða 4

LEIÐARI
Draumaprins á flótta
Á nýafstöðnum landsfundi Sjálfstæðisflokksins
var aðalboðskapur Þorsteins Pálssonar formanns til
íslenskra íhaldsmanna sá , að Alþýðubandalagið sé
úr sögunni sem aðalandstaeðingur Sjálfstæðisflok-
ksins í íslenskum stjórnmálum, en í stað hins forna
andstæðings sé nú kominn „höfuðkeppinautur” og
heiti sá Alþýðuflokkur.
En Adam var ekki lengi í Paradís.Mánudaginn að
loknum landsfundi birtist frétt í DV með fyrirsögn
sem teygði sig yfir þvera forsíðuna. Efni fréttarinnar
var, að Alþýðubandalagið, hinn nýafskrifaði ands-
tæðingur Sjálfstæðisflokksins væri í þungri sókn. Og
þar með var draumurinn úti. Sama máli gegnir um
marga aðra af Ijúfustu draumum formanns Sjálfs-
tæðisfJokksins - þeir reynast víðs fjarri raunverul-
eikanum. En þrátt fyrir það er bjartsýni formannsins
unga svo mikil, að ekkert fær aftrað honum frá því að
byggja kosningabaráttu sína fremur á draumum en
veruleika. Enda má kannski segja sem svo að það
sé skiljanlegt með hliðsjón af þeim veruleika, sem
formaðurinn býr við, að hann hafi tilhneigingu til að
leita skjóls í draumheimum.
Kosningabarátta Sjálfstæðisflokksins og ríkis-
stjórnarinnar byggist nefnilega á brostnum
draumum — og er þá ekki átt við þann skammvinna
draum um uppgufun Alþýðubandalagsins. Helstu
draumarnir eru þrír:
Hinn fyrsti fjallar um verðbólguna. I þessum
draumi er verðbólgan komin niðurfyrir 10% og þjóð-
in klappar fjármálaráðherranum lof í lófa. En við
lófatakið vaknar fjármálaráðherran af draumnum og
sér þá að verðbólgan er nú 20% og þjóðin er
áhyggjufull, enda segja virtustu hagfræðingar að
verðbólgan stefni í 40% strax að afstöðnum kosn-
ingum.
Annar draumurinn fjallar um húsnæðismálin. í
þessumdraumi kemurfólktil Þorsteins Pálssonarog
þakkar honum fyrir að hafa gert því kleift að að
eignast gott húsnæði með viðráðanlegum kjörum.
Veruleikinn er annar. Fólk stendur ekki í röðum til að
þakka fyrir árangurinn í húsnæðismálum. Fólk
stendur í röðum til að bíða eftir húsnæðislánum -
jafnvel lengur en heilt ár. Og á meðan stígur verð á
sæmilegum íbúðum upp úr öllu valdi, og húsnæðis-
sjóðinn vantar fjármagn upp á hundruð milljóna.
Þriðji draumurinn er um ánægða skattgreiðendur.
Hann er óljósastur draumanna. En veruleikinn er
Ijós. Enginn árangur hefur náðst í skattamálum ann-
Þær fréttir berast frá höfuðborg Tékkóslóvakíu að
forystumenn svokallaðrar Djassdeildar hafi verið
dæmdir í fangelsi, Karel Srp í 16 mánuði, Vladimir
Kouril í tíu mánuði, aðrir skilorðsbundið.
Þetta eru slæm tíðindi. Djassdeildarmenn hafa um
skeið verið í fararbroddi andófs menntamanna og
æskulýðs gegn íhaldsstjórninni sem ríkt hefur í Prag
frá því innrásarher Sovétríkjanna steypti af stóli Du-
bcek og umbótafylkingu hans árið 1968. Fylgst var
með réttarhöldunum yfir Djassmönnum í von um að
þar fengist vísbending um að með nýjum straumum í
Sovét ykjust mannréttindi og lýðræði í ríkjum Austur-
ar en sá að stefnt er að því að leyfa fólki að stað-
greiða skattana sína á næsta ári. Ekki hefur verið
hreyft við hinum fjölskrúðugu skattareglum aem
valda því að skattabyrðin hvílir stöðugt á launafólki.
Og ekki nóg með það, heldur veit fólk, að einhverjum
ráðum verður að beita til að vega upp fjárlagahal-
lann. Og svo vita allir að virðisaukaskatturinn vofir
yfir. En hann þýðirtil að mynda hækkun á matvörum
um þetta 20%.
Svona eru draumar formanns Sjálfstæðisflok-
ksins, og svona er veruleikinn. Draumaprinsinn er á
flótta frá veruleikanum, og kjósendur eru á flótta
undan draumaprinsinu -Þráin
Evrópu.
Þótt dómarnir yfir Srp og Kouril séu í sögulegu
samhengi tiltölulega vægir er ekki hægt að túlka þá
öðruvísi en svo að Husak-stjórnin ætli sér áfram að
halda menningarlífi og samfélagsumræðu í klaka-
böndum skrifræðis og lögregluofsókna.
Þjóðviljinn fordæmir dómana yfir forystumönnum
Djassdeildarinnar í Prag. Þeir eru ekki aðeins til
dæmis um ill örlög Tékka og Slóvaka heldur veikja
þeir tiltrú á yfirlýsingum ráðamanna í Kreml um aukin
mannréttindi og lýðræðisþróun.
-m
Vonbrigði í Prag
KUPPT OG SKORtÐ
Enn af vændi
Merkilega stórar sveiflur hafa
orðið í viðbrögðum við vændis-
þáttinn á Stöð 2 á mánudags-
kvöld. Morgunblaðsskríbent
einn varð svo hrifinn af þætti-
num, að hann taldi að með hon-
um væri Jón Óttar að breyta
þjóðfélaginu. Og hafði það helst
fyrir sér, að í honum hafi verið
„afhjúpaðir" ýmsir fínir menn,
allt upp í þingmenn, sem hafi
keypt sér vændisþjónustu.
Því miður var hér ekki um
neinar afhjúpanir að ræða, eins
og einn dálkahöfundur Tímans
hefur komið auga á og hefur
reiðst mjög yfir þeirri
„gleymsku“. Af hverju, segir
þar, náði Jón Óttar ekki í einn
karlanna á fínu bílunum sem
bjóða smástelpum á Hlemmi
hassmola eða brennivínstár af
heimilisbarnum? Og þessum
fyrirspurnum fylgir höfundur
eftir með fágætlega hvassri
grimmd :
„Af hverju náði Jón Óttar ekki
í fulltrúa utanlandsfaranna, sem
glaðir sjá eftir góðum hluta gjald-
eyris síns á „tillann" á sér - þó sú
áhætta fylgi að þeir færi sínum
„heittelskuðu heima“ lekanda,
flatlús eða kláða ásamt með kon-
fektsdósinni úr fríhöfninni?
Og fróðlegt hefði verið að
heyra í virðulegum fulltrúa t.d.
Lionsklúbbanna skýra út
skemmtunar- og menningargildi
þess að borga starfsstúlkum
Hjálpartækjabankans fyrir að
nudda sér pínulíið utan í þá á
klúbbkvöldum, hengja blúndu-
nærbuxur á nefið á þeim eða
brjóstahöld á skallann.“ Sem
betur fer eru dagar heilagrar reiði
ekki taldir.
Af samkeppni
í gær var í þessum pistlum getið
um áhyggjur Ólafs Skúlasonar
dómprófasts af því að teiknim-
yndahasarinn í Stöð 2 á sunnu-
dagsmorgnum drægi úr kirkju-
sókn barna. Séra Ólafur taldi,
eins og vonlegt var, lítt æskilegt
að lenda með þeim hætti í „sam-
keppni um sálir barnanna“. Og
eins og sjá mátti í fréttum í gær er
hann heldur ekki hrifinn af þeim
kosti að flytja guðsorð inn á Stöð
2 sem innskot milli Andrésar
Andar og Geimálfsins.
Ertu viss um að þetta sé hollt?
spurði karlinn sem hafði sopið
blöndu af þorskalýsi og brenni-
víni.
En nú bregður svo við, að fjöl-
miðlarýnir Morgunblaðsins gerir
svofellda athugasemd við þennan
ágreining:
„Sannarlega er vandlifað í
heimi samkeppninnar ekki síður
en í heimi
stjórnmálabarátttunnar, en þá er
bara að leysa kirkjuna undan
ríkisvaldinu og gera söfnuðina
ábyrga fyrir rekstrinum. Guðs-
orðið var aldrei ætlað fariseun-
um.“
Undarlegir eru mennirnir og
mikilfenglegt er þolgæði pappírs-
ins.
Ef þessi klausa lumar á ein-
hverri merkingu (sem ekki er
víst) þá er hún líklega þessi :
Kristnir söfnuðir geta þá helst
staðið sig í baráttunni um barnsá-
lina að þeir sveii þjóðkirkju-
skipan og marséri inn í hina glöðu
markaðssetningu sinnar þjón-
ustu. Sem væntanlega mundi við
þær aðstæður sem nú er um rætt
þýða, að annaðhvort verður
teiknimyndum af risavidéói
skotið inn í barnaguðsþjónustur -
eða þær fluttar á þeim tíma sunn-
udagsins þegar Stöð 2 er svo
elskuleg að hvfla sig.
Af formannskjöri
Víkverji Morgunblaðsins var
mjög hrifinn af landsfundi flokks
síns á dögunum. Allt var svo vel
skipulagt, aðstaðan var svo góð,
1200 manns sátu saman og átu án
þess til vandræða kæmi. Fundar-
salurinn var fagurlega skreyttur
með fálka og fánalitum. Sérstök
tjöld voru sett upp „til að
auðvelda sjónvarpsmönnum
upptökur". Eini ljóðurinn á ráði
skipuleggjenda var sá að grænn
framsóknarlitur var á fjölrituðum
álitsgerðum starfshópa, en ekki
sá himinblámi sæluvistar sem
Sjálfstæðisflokkurinn hefur gert
að sínum lit.
Af engu var Víkverji þó jafn
hrifinn og af yndislega greið-
legum kosningum í embætti for-
manns og varaformanns. Enginn
einstakur mátti vera í framboði,
en allir gengu stilltir og prúðir og
ákveðnir með hvíta og bláa miða
út í hliðarsal og að klukkustund
liðinni „lá það fyrir að Þorsteinn
Pálsson hefði verið endurkjörinn
með 98% atkvæða" og Friðrik
Sophusson fékk litlu minna í sæti
varaformanns. Svo segir Vík-
verji:
„Þvílík samstaða um forystu-
menn er ekki í mörgum lýðræðis-
flokkum. Raunar skal dregið íefa
að margir stjórnmálaflokkar
treysti sér til að hafa jafn frjáls-
legar reglur og hér er lýst um val á
forystumönnum sínum.“
Víkverji blessaður kemur því
miður ekki auga á þá gamansemi
tilverunnar, að reglurnar eru
hafðar svo frjálslegar að allir eru í
framboði einmitt vegna þess að
aðeins EINN er í kjöri. Honum
kemur heldur ekki til hugar að
jafn „sovéskur" einhugur og
Sjálfstæðismenn sýndu í Laugar-
dalshöllinni á dögunum ber engu
fremur vitni en því dapurlega
skoðanaleysi - sem við vitum úr
Unuhúsi og fleiri góðum stöðum
að er upphaf alls ills.
- áb
þJOÐVILJINN
Málgagn sósíalisma, þjóðfrelsis
og verkalýðshreyfingar
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Þráinn Bertelsson, össur
Skarphóðinsson.
Fróttastjóri: Lúðvík Geirsson.
Blaðamenn: Garðar Guðjónsson, Ingólfur Hjörleifsson, Kristín
Ólafsdóttir, Magnús H. Gíslason, MörðurÁrnason, ÓlafurGíslason,
SiaurðurÁ. Friðþjófsson, Stefán Ásgrímsson, Vilborg Davíðsdóttir,
Víðir Sigurðsson (íþróttir), Yngvi Kjartansson (Akureyri).
Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar.
Ljósmyndarar: Einar ólason, Sigurður Mar Halldórsson.
Útllt8teiknarar: Sævar Guðbjörnsson, Garðar Sigvaldason.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Skrlfstof ustjóri: Jóhannes Harðarson.
Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Guðbergur Þorvaldsson.
Auglýsingastjóri: Sigríður Hanna Sigurbjörnsdóttir.
Auglýsingar: Olga Clausen, Guðmunda Kristinsdóttir.
Símvarsla: Katrín Anna Lund, Sigríöur Kristjánsdóttir.
Húsmóðir: Ólöf Húnfjörð.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Útbreiðslu-og afgrelðslustjóri: HörðurOddfríðarson.
Afgrelðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir.
Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, ólafurBjörnsson.
Útkeyrsla, afgreiðsla, ritstjórn:
Sfðumúla 6, Reykjavík, sími 681333.
Auglýsingar:Síðumúla 6, símar 681331 og 681310.
Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð ílausasölu: 50 kr.
Helgarblöð:55 kr.
Á8kriftarverð á mánuði: 500 kr.
4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 13. mars 1987