Þjóðviljinn - 26.07.1987, Blaðsíða 7

bqriuí

Gu6mundur Steinsson: Kominn til liðs við Framliðið sem nú er sennilega sterkast allra á pappírnum. En það dugir ekki alltaf til
Verðlaunamynd eða fornsaga?
SlgurAur Gunnarsson: Leikur á (slandi næsta vetur. Atvinnumennirnir snúa heim í auknum mæli
og er það mjög ánægjuleg þróun fyrir íslenskan handknattleik.
Petta hefði getað verið þema
úr bandarískri verðlaunamynd
eða minni úr fornsögunum. Að-
alpersónan verður fyrir miklu
áfalli, allir telja hana af, en hún
rís sem Fönix úr öskunni og
stendur að lokum uppi sem sigur-
vegari.
Eftir ólympíuleikana 1984 var
Vésteinn Hafsteinsson dæmdur í
átján mánaða keppnisbann
vegna misnotkunar lyfja. Það er
langur tími á skömmum ferli
íþróttamanns og ekki á allra færi
að sitja það af sér. Vésteinn kom
mjög hreinlega fram í málinu.
Hann baðst afsökunar á mistök-
um sínum og tók síðan út sinn
dóm. Gleymdist flestum á meðan
og athyglin beindist að öðrum.
En Vésteinn var staðráðinn í
að hreinsa nafn sitt. Hann mætti
tvíefldur til leiks og um síðustu
helgi sló hann í gegn með glæsi-
legu íslandsmeti sem skipar hon-
um á bekk með fremstu kringlu-
kösturum heims. Óvæntur árang-
ur og enda þótt Vésteinn hefði
sýnt að hann væri vel frambæri-
legur á alþjóðlegan mælikvarða
bjóst maður ekki við þessu. Von-
andi lætur hann ekki hér við sitja.
Einar Vilhjálmsson rétti veru-
lega hlut sinn í Róm á miðviku-
dagskvöldið þegar hann vann
sinn fyrsta sigur í ár á stigamóti
alþjóða frjálsíþróttasambands-
ins. í»ar með er hann kominn í
fimmta sæti í stigakeppninni og
ætti að vera öruggur um að kom-
ast í úrslitin í Róm í haust. Með
þessum sigri ætti Einar að hafa
öðlast sjálfstraustið á ný eftir ó-
farirnar á stúdentaleikunum í
vikunni þar á undan.
Handknattleiksáhugamenn
eru farnir að líta með vaxandi
eftirvæntingu til næsta vetrar. Nú
ekki bara til að fylgjast með
landsliðinu, heldur vex 1.
deildarkeppninni sífellt ásmegin.
Sigurður Gunnarsson leikur
nokkuð örugglega með Víking-
um í vetur og Einar Þorvarðarson
segist líka vera á heimleið. Áður
var Atli Hilmarsson kominn, og í
viðtali í vikunni lýsti sjálfur
landsliðsfyrirliðinn, Þorgils Óttar
Mathiesen, því yfir að hann hefði
ekkert til annarra landa að sækja.
Hann næði sínum stærstu mark-
miðum með því að leika heima á
íslandi. Þetta er mjög ánægjuleg
þróun og með þessu áframhaldi
verður íslenska 1. deildin það
sterk að okkar landsliðsmenn
þurfa ekki að leita annað, nema
þá þeir sem hyggja á framhalds-
nám erlendis.
Þorgils Óttar sagði ennfremur
að sú staða væri að koma upp að
greiða þyrfti landsliðsmönnum
full laun, með öðrum orðum að
þeir yrðu hreinir atvinnumenn.
Miðað við þær kröfur og vænt-
ingar sem gerðar eru til íslenskra
handknattleiksmanna, ekki síst
fyrir næstu ólympíuleika, er þetta
staðreynd sem horfast verður í
augu við, hvort sem mönnum lík-
ar betur eða verr. Gamla áhuga-
mennskuhugsjónin á ekki lengur
við. Að þessu leyti stendur
handknattleikurinn á ákveðnum
tímamótum, annaðhvort er að
stíga skrefið til fulls og taka upp
hreina atvinnumennsku eða slá af
metnaðinum og bakka í fyrra
horf. Menn verða að gera uppvið
sig hvort þeir vilja.
Knattspyman hefur verið með
líflegasta móti undanfarna viku
og nóg að gerast. Hver óvæntu
úrslitin ráku önnur í 10. umferð,
FH vann á Akranesi, Fram
steinlá gegn Þór, Völsungur vann
í Keflavík og Víðismenn héldu
jöfnu við Val. Aðeins KR fór að
settum reglum og vann KA, og er
þar með á toppnum.
Þeir sem gerst til þekkja segja
að í ár sé að duga eða drepast fyrir
Vesturbæjarliðið. Vinni KR ekki
1. deildina í ár geti orðið bið á
því. Þrír lykilmenn hverfi á braut
eftir þetta keppnistímabil og
skilji eftir sig of stór skörð til að
þau verði fyllt.
Framliðið er að verða eitt það
sterkasta á pappírnum, ekki síst
þar sem Guðmundur Steinsson er
nú orðinn löglegur. En það er
ekki nóg að hafa eintóma lands-
liðsmenn, hrapalleg mistök
tveggja slíkra kostuðu Framara
einmitt tvö mörk gegn Þór og 1-4
skell í annars jöfnum leik. Vals-
menn fá heldur ekki úrslit miðað
við mannskap þessa dagana, fjór-
ir leikir í röð án sigurs varpa stóru
spurningarmerki yfir þetta ann-
ars sigurstranglegasta lið deildar-
innar. Valur skorar bara varla
mörk þessa dagana, tvö í síðustu
fjórum deildarleikjunum, og það
eru ekki meistarataktar. Þar af
leiðandi er 1. deildin orðin galop-
in, ekki einvígi tveggja einsog
flestir áttu von á.
Þó Víðismenn hafi enn ekki
unnið leik í 1. deild lögðu þeir
KR-inga í Mjólkurbikarnum og
eru komnir í undanúrslit í fyrsta
skipti. Þar eru einnig Valur,
Fram og Þór, og vafalítið vonast
margir eftir þvf að sjá Val og
Fram leika til úrslita. En það væri
gaman að sjá Þór eða Víði,
jafnvel bæði, ná svo langt í fyrsta
skipti.
Ölafsfirðingar vita varla í
hvorn fótinn þeir eiga að stíga - af
undrun og ánægju yfir velgengni
sinna knattspyrnumanna. Hver
hefði trúað því í upphafi móts að
Leiftur yrði í efsta sæti 2. deildar
seinni part júlímánaðar? Ekki
einu sinni Ólafsfirðingar sjálfir.
En þeir mega gæta sín einsog
önnur lið í deildinni. Öll liðin, og
Leiftur líka, eru í mikilli fall-
hættu, og öll nema ísafjörður
eiga góða möguleika á að komast
uppí 1. deild. Það lið sem tapar
3-4 af næstu fimm leikjum sínum
er mjög illa statt, en það sem sig-
rar 3-4 sinnum er á grænni grein.
Hver hefði heldur trúað því að
Breiðablik ætti yfir höfði sér fall-
baráttu í 2. deild, með sinn ágæta
mannskap sem ekkert kemur
útúr? Sama má segja um Vík-
inga, sem hafa dalað mjög eftir
góða byrjun, ÍBV og Þrótt. Ekk-
ert þessara félaga hefur leikið í 3.
deild - og þau sem þangað lenda
komast að raun um að það er
þrautin þyngri að losna þaðan
aftur.
Og í kvennaboltanum er
Breiðablik líka í vandræðum. Þar
er ástandið orðið mun svartara en
hjá körlunum, stórveldið í ís-
lenskri kvennaknattspyrnu situr
kyrfilega límt við botn 1. deildar
og 2. deildin blasir við, að öllu
óbreyttu. Á meðan eru meistarar
Vals að rífa sig í gang á ný, dýr-
mætir sigrar á skæðustu keppi-
nautunum, ÍA og Stjömunni,
hafa komið Valsstúlkunum á
beinu brautina á nýjan leik.
ÍÞRÓTTASPEGILL
VÍÐIR
SIGURÐSSON
Sunnudagur 26. júlf 1987 ÞJÓÐVILJiNN - SÍÐA 7