Þjóðviljinn - 08.08.1987, Blaðsíða 3

FRÉTTIR
BM Vallá í Bolungarvík
Steypan stóriækkar
KristinnH. Gunnarsson: Steiniðjan hf. á ísafirði grœddi 14-1500 krónurfyrirhvernseldan
steypurúmmetra ífyrra. Samkeppnin kemur íbúðabyggjendum til góða
Með tilkomu steypustöðvar-
innar frá BM Vallá hingað til
Bolungarvikur hefur verð á
steypu lækkað um eitt þúsund
krónur á rúmmetra, úr 6.902
krónum í 5.900 krónur. Mögu-
leiki er á því að verðið iækki um
annan þúsundkall á vori kom-
anda, segir Kristinn H. Gunnars-
son, bæjarfulltrúi Alþýðubanda-
lagsins í Bolungarvík.
Mikill hvellur varð á ísafirði
um miðjan júní síðastliðinn þegar
steypubílar frá Steiniðjunni hf.
meinuðu uppskipun á steypu-
stöðinni frá BM Vallá í ísafjarð-
arhöfn. Töldu menn að með til-
komu hennar væri vegið að ís-
firskri steypuframleiðslu.
Að sögn Kristins var löngu
kominn tími til að Steiniðjunni
hf. á ísafirði yrði veitt einhver
samkeppni í steypunni, því sam-
kvæmt heimildum hans var gróði
Steiniðjunnar á síðasta ári hvorki
meiri né minni en 14-1500 krónurj
af hverjum seldum rúmmetra af1
steypu. Ennfremur hefur hátt
verð á steypu hingað til gert það
að verkum að íbúðabyggjendur
þar vestra auk annarra sem þurft
hafa að kaupa steypu frá Steiniðj-
unni hafa þurft að borga mun
meira í byggingarkostnað heldur
en eðlilegt hefur mátt telja. Einn-
ig ber að hafa það í huga að við-
skiptavinir Steiniðjunnar hf.
voru svo til eingöngu á ísafjarð-
arsvæðinu. Nágrannabyggðar-
lögin í kring keyptu ekki steypu
af Steiniðjunni vegna þess að hún
þótti of dýr. Meðal þeirra byggð- j
arlaga voru Súðavík, Suðureyri
við Súgandafjörð og Fiateyri við
Önundarfjörð. Þingeyri hefur
haft sína eigin steypustöð og Bol-
víkingar hrært sína steypu með
steypuhrærivél. Á þessum stöð-
um sem keyptu ekki steypu frá
Steiniðjunni hefur verið notast
við steypuhrærivélar upp á gamla
móðinn. „Þegar allt kemur til alls
þá hafa launþegar hagnast á til-
komu BM Vallá og það er fyrir
mestu,” sagði Kristinn að lokum.
grh
BÚ 87
Síðustu
bolamir
Tvö fullorðin naut
á landinu
Fyrir svona þremur áratugum,
hvað þá ef lengra er litið, þótti
ómissandi að næstum því hvert
nautgriparæktarfélag ætti sitt
eigið naut. Skyldi nokkur hafa
trúað því þá að á því herrans ári
1987 fyrirfyndust aðeins tvö full-
orðin, íslensk naut á öllu landinu?
Tæplcga.
Engu að síður er þetta nú orðið
staðreynd og einnig hitt að þeir
eru nú orðnir fáir landarnir sem
nokkru sinni hafa augum litið
þann tilkomumikla skapnað sem
fullorðið íslenskt naut óneitan-
lega er. Nú eru naut naumast
látin lifa nema í tvö ár, en þá hef-
ur verið tekið en þá hefur verið
tekið úr þeim sæði sem endist í
10-20 ár.
Á síðuatu stundu áttuðu
glöggir menn sig á því að ekki
gæti heil þjóð látið það um sig
spyrjast að hún ætti ekki í fórum
sínum fullvaxið naut. Þess vegna
var tveimur þyrmt. Eru þau
geymd á Hvanneyri og heita
Spori og Stakkur. Þessir myndar-
legu gripir verða nú til sýnis á BÚ
87 og dregur það væntanlega ekki
úr aðsókn að sýningunni.
-mhg
Fiskfœlni Pjóðverja
Veröhmnið
áfram
Síðari sala Ögra RE í
gœr. Fékk 24.22 krónur
fyrir kílóið afúrvals
karfa. Þýskirfisk-
kaupendur uggandi um
sinn hag. Breiðistfisk-
fælnin út?
Síðari sala togarans Ögra RE
fór fram í Þýskalandi í gær.
Voru þá seld 162 tonn af úrvals
karfa og var meðalverðið sem
fékkst fyrir hann 24.22 krónur
fyrir kflóið. í fyrradag seldi Ögri
152 tonn af karfa og fékk þá 26
krónur fyrir kflóið. Að öllu jöfnu
hefði meðalverðið átt að vera
helmingi hærra fyrir hvert kfló,
um 50-60 krónur. Karfínn fór all-
ur til frystingar.
Ástæðan fyrir þessu verðhruni
á fiskmakaðinum í Vestur-
Þýskalandi er vegna sjónvarps-
þáttar sem sýndur var þar í landi í
síðustu viku um orma í marine-
raðri sfld frá Danmörku. í kjöl-
farið hefur fýlgt fjölmiðlafár sem
hefur gert það að verkum að
Þjóðverjar setja allan fisk, hvað-
an sem hann kemur, undir sama
hatt.
Samkvæmt fréttum frá Þýska-
landi er lítið framboð af fiski um
þessar mundir og Þjóðverjar al-
mennt búnir með sín sumarleyfi,
sem þýðir að undir venjulegum
kringumstæðum ætti fiskneysla
þeirra að vera með meira móti en
yfir hásumartímann. Meðal-
neysla Þjóðverja á fiski hefur
aukist um 3 kfló í ár og er hún
komin upp í 13 kfló á ári.
Hrun fiskmarkaðarins í Þýska-
landi hefur valdið
hagsmunaaðilum þar miklu hug-
arangri og var í gær boðaður
fundur meðal fiskkaupenda og
landbúnaðarráðherra landsins til
að ræða ástandið og hvað væri
hægt að gera í framhaldi af því.
Ekki er talin hætta á því að fisk-
fælni Þjóðverja breiðist til ann-
arra landa EBE svo sem Bret-
iands. Ef sú staða kæmi upp væri
það mjög alvarlegt fyrir ferskfisk-
sölu okkar þangað.
grh
Ullariðnaðurinn
Verðið ásteytingarsteinn
Óskar Hallgrímsson framkvœmdastjórifatadeildarA lafoss:
Fastgengisstefna stjórnarinnar undanfarin tvö ár hefur valdið erfiðleikum
Verðspurningin hefur í mörg ár
verið ásteytingarsteinn milli
þessara fyrirtækja”, segir Óskar
Hallgrímsson framkvæmdastjóri
fatadeildar Alafoss um þau um-
mæli Reynis Karlssonar hjá
Landssamtökum sauma- og
prjónastofa í gær að stóru fyrir-
tækin í útflutningi á ullarvörum,
Álafoss, Sambandið og Hilda,
ráði mestu um verðið og stilli þar
með litlu fyrirtækjunum upp við
vegg.
„Undirverktakarnir sem við
köllum svo, prjóna-, sníða- og
saumastofur, kaupa hráefnið af
okkur og við kaupum síðan unnar
vörur af þeim. Spurningin snýst
um innlaupsverðið, eða með öðr-
um orðum söluverð þeirra,”
sagði Óskar. „Það eru markaðs-
aðstæðumar sem ráða verðinu að
99 prósentum. Við getum ekki
hækkað verðið í erlendri mynt
vegna þess að verðbólgan í okkar
viðskiptalöndum er langt frá því
að vera sú sama og hjá okkur.
Síðan hefur þetta verið samspil
milli verðbólgu innanlands og
gengisbreytinga.”
„Undanfarin tvö ár hefur
fastgengisstefna ríkisstjórnarinn-
ar skapað mun á milli, þar sem
kostnaðarhækkanir í ullariðn-
aðinum hafa verið mun meiri en
sú gengisaðlögun sem hefur átt
sér stað á sama tíma.
Það verður engin tekjuaukning
meðan kostnaðurinn stígur og
þar af leiðandi er ekki svigrúm
hjá útflutningsfyrirtækjunum til
að hækka innkaupsverðið frá
saumastofunum í samræmi við
þær kostnaðarhækkanir sem hafa
í raun átt sér stað í iðnaðinum.”
Að sögn Óskars hefur verið
mun betra samstarf undanfarin
misseri milli útflutningsfyrirtækj-
anna og þeirra framleiðenda sem
þeir skipta við um þessi mál.
„Enda byggist það á þeim grund-
velli að þetta sé alit einn og sami
iðnaðurinn,” sagði Óskar.
HS
ÞJÓÐVILJINN - SlÐA 3
Rannsóknarlögreglan
Myndbandastríðið dregst
Myndbandaeigendur langeygir eftir úrslitum
Þeir settu fram kröfur um að
við tækjum málið úr höndum
lögrcglu, en það getum við
augljóslega ekki gert þar sem
þetta er opinbert mál, sagði Frið-
berí Pálsson, formaður Félags
rétthafa myndbanda, þegar Þjóð-
viljinn forvitnaðist um stöðu
mála í myndbandastríðinu svo-
nefnda sem injög hefur dregist á
langinn.
„Við höfum þó sýnt samnings-
vilja og erum reiðubúnir til að
falla frá kröfum um bætur til okk-
ar sjálfra,” sagði Friðbert.
Samkvæmt upplýsingum Ön-
undar Jónssonar hjá lögreglunni í
Reykjavík lauk efnisflokkun í
mars síðast liðnum á myndbönd-
um þeim sem gerð voru upptæk
og er málið nú í höndum
rannsóknarlögreglunnar.
Að sögn Sigurbjörns Víðis
Eggertssonar hjá Rannsóknar-
lögreglu ríkisins er verið að vinna
í málinu, en sú úrvinnsla reynist
tafsöm vegna sumarleyfa. „Eins
og er höfum við ekki mannskap
til að sinna nema því nauðsynleg-
asta sem til okkar berst,” sagði
Sigurbjörn.
„Mér finnst ótækt þegar yfir-
völd í landinu ryðjast inn í fyrir-
tæki eins og mitt á vægast vafa-
sömum forsendum og láta greip-
ar sópa um verðmæti svo hundr-
uðum þúsunda og jafnvel
milljónum skiptir,” sagði Þór-
oddur Stefánsson í Vídeóhöllinni
um þessar væringar. „Þá finnst
mér ótækt að ekki skuli koma op-
inber rannsókn í kjölfarið strax
og þá dómur, því að þama er um
að ræða gífurleg verðmæti fyrir
þá sem stunda þennan rekstur.
Ég hef gengið milli Heródesar
og Pflatusar í þessu máli, en það
er eins og enginn geti svarað
neinu. Hjá mér vom 1300 myndir
gerðar upptækar en engin þeirra
var á bannlista lögreglu,” sagði
Þóroddur.
HS