Þjóðviljinn - 12.08.1987, Blaðsíða 5

MENNING
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 5
Myndlist
Fólk með
abstrakt
blóð
Arngunnur Ýr sýnir í Nýlistasafninu.
Olíumálverk, grafik og teikningar
Á föstudagskvöldiö kemur opnar
Arngunnur Ýr Gylfadóttir myndlistar-
sýningu í Nýlistasafninu við Vatns-
stíg. Arngunnur sýnir þar tuttugu olíu-
málverk og um tuttugu grafikmyndir
og teikningar.
Blaðamaður kom að Arngunni
í Nýlistasafninu þar sem hún var í
óða önn að taka utan af myndum
sínum nýkomnum frá San Fran-
cisco en Arngunnur lauk BFA
prófi í listmálun frá San Francisco
Art Institute vorið 1986 og hefur
verið búsett þar síðan. Olíumál-
verk Arngunnar eru flest stór og
mörg þeirra dálítið græn.
Hún segir þessa sýningu hér
þannig tilkomna að hún hafi ver-
ið hér á landi í fyrra og þá hafi
komið til tals milli hennar og for-
ráðamanna Nýlistasafnsins að
hún héldi hér sýningu.
„Þá var ég farin að undirbúa
sýningu úti sem ég hélt síðan í vor
og ákvað að gera þessar sýningar
að eins konar systursýningum,
þ.e. að hafa sum verkin á báðum
sýningunum og önnur með á sitt
hvorri. Svo fékk ég styrk frá
menntamálaráðuneytinu til að
koma sýningunni upp hér heima
og mikía aðstoð hjá Flugleiðum
og Cargolux og nú er sýningin
sem sagt komin hingað heim.
Upphaflega áttu systursýning-
arnar að verða þrjár, líka ein í
Kanada, en það varð bara of
mikið, þetta hefðu orðið svo
mikil ferðalög og þvælingur með
myndirnar. En þessir þrír staðir,
hér heima, Kanada og San Fran-
cisco eru þeir staðir þar sem ég
hef málað aliar þessar myndir
sem eru á sýningunum og þær
bera hverjum stað mjög skýr
merki. Ég var í Kanada í vetur og
í myndunum sem ég gerði þar er
miklu meiri kuldi og þunglyndi.
Það er greinilega léttara yfir mér
bæði hér heima og í San Fran-
cisco þó á mjög mismunandi
máta sé. En mér finnst mjög gott
að mála hér heima. Það hefur
mikil áhrif á það hvernig og hvað
ég mála hvar ég er. Að mála er
fyrir mér mjög tengt umhverfi
mínu ásamt því sem gerist innra
með mér og þetta blandast sjálf-
sagt mikið saman í myndunum
mínum.“
Hver eru þá helstu viðfangs-
efnin í myndunum þínum?
„Ég veit það eiginlega ekki.
Þetta er eitthvað sem gerist dá-
lítið sjálfkrafa. En ég reyni að tjá
það sem er ofarlega í tilfinninga-
lífinu hverju sinni, það sem mér
finnst mest virði á hverjum tíma.
Ég hef engar ákveðnar reglur,
mér leiðast þær. En oft er það
þannig að ég tek eitthvert efni
fyrir, kannski í ár eða svo, og vinn
úr því þangað til mér finnst ég
komin að ákveðnum endi, vera
búin að finna einhverja niður-
stöðu. Kannski eru þetta allt of
persónulegar myndir, ég veit það
ekki. Maður málar bara eins og
maður málar og ræður þvt að tak-
mörkuðu leyti.
En það er mikið um fólk í
myndunum mínum og hefur
alltaf verið þannig. Svo er mis-
mikið abstrakt blóð í þessu fólki í
myndunum, ég leik mér svolítið á
þessum landamærum."
Aðspurð að því hvort hún sé
endanlega sest að erlendis segir
Arngunnur: „Það veit enginn og
allra síst ég sjálf. Eins og er bý ég í
San Francisco en ég lifi bara frá
degi til dags. Ég vonast til að búa
sem víðast og prófa sem flest. En
ég fer út aftur um mánaðamótin
og reikna með að vera í San Fran-
cisco í vetur. Ég verð líklega ekki
með neinar sýningar alveg á næst-
unni aftur vegna þess að mig
langar að endurskoða svolítið
það sem ég hef verið að gera og
reikna með að nota veturinn í
það, vera bara í friði og ró að
mála. Það eru sem sagt engar
stórar ákvarðanir í gangi, ég ætla
bara að leyfa lífinu að koma fyrir
mig.“
Hvað er helst að gerast í mynd-
list í Ameríku í dag?
„Þú ætlast þó ekki til þess að ég
geti skilgreint það! New York er
auðvitað þungamiðjan og það er
viss tilhneiging hjá öðrum stöð-
um í Ameríku að miða við það
sem er að gerast þar og apa eftir
þaðan. En það kennir allra grasa í
myndlist í Ameríku í dag og mjög
erfitt að segja eitthvað um það
finnst mér. Þó er áberandi mikið
um svokallaða hugmyndalist, -
video, performance og slíkt. Og
svolítill skætingur í gangi hjá
Arngunnur Ýr bar Venus út í sólina á Vatnsstígnum. Til glöggvunar má geta þess að Venus er hárauð að lit og Arngunnur
er með appelsínugult hár. (Mynd Sig).
þeim sem eru að fást við það út í
hina sem eru í málverkinu. Það
þykir gamaldags. En það eru
auðvitað margir sem mála og lín-
an í því finnst mér vera stílíser-
aðri en áður, svona einföld og
fáguð.
En eins og ég sagði þá kennir
allra grasa þarna og það er gott að
vera í slíku umhverfi, ég þrífst að
minnsta kosti mjög vel.“
-ing
Tónleikar ungs tónlistarfólks verða í Bústaðakirkju á sunnudagskvöld. Meðal
annars verður flutt verkið Oktett eftir Hróðmar Sigurbjörnsson, Guðmundur Óli
Gunnarsson stjórnar hljómsveitinni en þeir stunda báðir nám við Tónlistarhá-
skólann í Utrecht í Hollandi. (Mynd Sig.)
Tónlist
Oktett og lýrískur Stravinsky
Tónleikar ungs
tónlistarfólks í
Bústaðakirkju á
sunnudagskvöld.
Flestir
hljóðfæraleikaranna í
námi og sameinast
um þessa tónleika í
sumarleyfi sínu
Á sunnudagskvöld kl. 20.30
verða haldnir tónleikar í Bústaða-
kirkju þarsem hljómsveit skipuð
ungu tónlistarfólki leikur þrjú
verk: Oktett eftir Hróðmar I. Sig-
urbjörnsson, fiðlukonsert nr. 5 í
A-dúr, k-219 eftir Mozart og bal-
letttónlistina Appollon Musaget-
es eftir Stravinsky. Einleikari á
fiðlu verður Auður Hafsteinsdóttir
en stjórnandi hljómsveitar Guð-
munduróli Gunnarsson.
Hróðmar og Guðmundur Óli
sem báðir stunda nám við Tón-
listarháskólann í Utrecht í Hol-
landi, Hróðmar í tónsmíðum en
Guðmundur í hljómsveitar-
stjórn, sögðu hljóðfæraleikarana
vera ungt fólk sem flest væri í tón-
listarnámi erlendis og væri nú
statt hér heima í sumarleyfi. „Það
er lítið að gerast í tónlistarlífi hér
yfir sumarið og ef maður vill gera
eitthvað verður maður að standa
fyrir því sjálfur,“ sagði Guð-
svo ég held ég megi segja að það
sé orðið fullgert núna. Það er
mjög gaman að fylgjast með æf-
ingunum á því núna, gott fólk
sem spilar það og ég er ánægður
með flutninginn. Þetta er verk í
síðrómantískum stíl, en eftir að
ég samdi það urðu nokkur þátta-
skil hjá mér og því er það nokkuð
ólíkt því sem ég er að fást við
núna.“
Fiðlukonsertinn sögðu þeir fé-
lagar hafa verið valinn vegna þess
að einleikarinn Auður Haf-
steinsdóttir væri að stúdera þetta
verk hjá kennara sínum í Boston
þar serp hún er við nám í fiðluleik
og hún hafði áhuga á að spila
þetta verk hér heima.
Balletttónlistin Appollon Mus-
agetes eftir Stravinsky er síðasta
verkið á tónleikunum og hefur
þetta verk ekki verið flutt opin-
berlega hérlendis áður. Guð-
mundur og Hróðmar sögðu
strengjasveit Tónlistarskóla
Reykjavíkur hafa farið með þetta
verk til Aberdeen 1983 en það
hefði aldrei verið flutt hér heima.
„Verkið er skrifað fyrir strengja-
sveit árið 1928 en kom út í endur-
skoðaðri mynd 1947 og það má
segja um þetta verk að það sé
lýrískasti Stravinsky sem maður
heyrir,“ sagði Guðmundur Óli.
Alls taka 26 rnanns þátt í flutn-
ingi tónleikanna en þeir verða
bara í þetta eina sinn þar eð
hljóðfæraleikararnir fara að
tvístrast hingað og þangað strax
eftir helgina. -ing
mundur Óli en hann hefur aðal-
lega staðið í að smala hópnum
saman.
„Ástæðan fyrir því að ég stend
fyrir þessu er nú aðallega sú að ég
get ekki æft mig heima í stofu, ég
er verkfæralaus ef ég hef ekki
fólkið sem fremur hljóðin. En
það er mjög gaman að koma
þessu á laggirnar og ég held að
náðst hafi saman allir þeir sem
eru hér heima í sumarleyfi eins og
er. Mikið af fólkinu var saman í
Tónlistarskóla Reykjavíkur og
spilaði þar saman en hefur síðan
farið út um hvippinn og hvappinn
í nám og það eru miklir fagnaðar-
fundir á æfingunum."
Um verk sitt, Oktett, sagði
Hróðmar það vera fyrir fimm
blásara og 3 strengjaleikara og
hafa verið samið sem lokaverk-
efni sitt við Tónlistarskóla
Reykjavíkur vorið 1984 og frum-
flutt af hóp í skólanum undir
stjórn Atla Heimis Sveinssonar.
„Síðan lagði ég það fram við
skólann í Utrecht og þar var það
flutt í fyrra eftir að ég hafði gert á
því ákveðnar endurbætur. Nú á
að flytja það í þriðja sinn og enn
er ég búinn að flikka upp á það,