Þjóðviljinn - 11.12.1987, Blaðsíða 7

JÓLABLAÐ
Austurlenskur matur
Súrscetar
rœkjubollur
„Það er ómögulegt annað en að
þú fáir að smakka á svosem ein-
um austurlenskum rétti, fyrst þú
ert hingað kominn," sagði
Rannveig Pálmadóttir við blaða-
mann Þjóðviljans þegar hann bjó
sig undir að taka lítið viðtal við
hanafyrirskömmu.
í fyrstunni ætlaði blaðamaður-
inn að malda í móinn og bera fyrir
sig tímaskort en um leið og hann
sá þennan gómsæta rétt, var hon-
um öllum lokið og allar hugsan-
legar afsakanir ruku út í veður og
vind. Það sem Rannveig bar á
borð kallast súrsætar rækjubollur
með hrísgrjónum og þeim sem
gaman hafa af léttum vínum, er
ráðlagt að drekka með réttinum
hvítvín. Maturinn var afbragðs-
góður og kitlaði bragðlauka
blaðamannsins heldur betur.
Súrsætar rækjubollur
m/hrísgrjónum
200 gr. rækjur
250 gr. fiskhakk
4 msk. valhnetur
1 msk. sítrónusafi
1 tsk. soya
Vz tsk. sesam olía
V2 tsk. hvítlaukur
11/4 tsk. salt
á hnífsoddi pipar
2 msk. kartöflumjöl
2-3 msk. ananassafi
Búið til litlar fiskibollur, steiktar í
matarolíu.
1/2 bolli hvítvín
11/2 bolli ananassafi
2 tsk. sesam olía
3 msk. edik
2 tsk. soya
2-3 tsk. sykur
1/2 tsk. salt
11/2 msk. kartöflumjöl
4 msk. vatn
11/2 bolli ananasbitar
matarolía
Olían hituð, ananasbitar brúnað-
ir. Þá er vökva og kryddi blandað
saman við og síðan jafnað með
kartöflumjölsjafningnum. Sett yfir
fiskibollurnar.
Fjórar hressar konur á námskeiði i austurlenskri matargerðarlist með kennara sinum. t-ra vinstri: tnn Ouðjónsdottir, Ragna Kristjáns,
Margrét Ornólfsdóttir, Rannveig og Asta Bjarnadóttir. Mynd: Sig.
Námskeið í matreiðslu
Aðeins auglýst einu sinni
Rannveig Pálmadóttir: Hef haldið námskeið í matreiðslu í átján og hálft ár.
Austurlensk matargerðarlist nýtur mikilla vinsœlda
í frímínútum í sýnikennslu
Rannveigar á austurlenskri
matargerðarlist eitt kvöldið,
þegarsextán kvenmenn
höfðu nýlokið við að fylgjast
með því hvernig eigi að bera
sig að við að matreiða ábætis-
rétt með fljótandi eplasnittum,
króaði blaðamaður Þjóðvilj-
ans fjórar þeirra af. Tilgangur-
inn með því var að forvitnast
lítið eitt um það hvað það er
sem gerir það að verkum að
viðkomandiertilbúinnaðfór-
na heilli kvöldstund, einu sinni
íviku, fjórum sinnum, ánáms-
keiði í austurlenskri matarg-
erðarlist.
Þær heita Etín Guðjónsdóttir,
Ragna Kristjáns, Margrét Örn-
ólfsdóttir og Ásta Bjarnadóttir.
Þær voru fyrst spurðar af hverju
þær væru á matreiðslunám-
skeiði?
Þær brostu bara við svona
spurningu og sögðu að það væri
að sjálfsögðu áhugi þeirra á mat
og matargerð almennt. En því er
ekki heldur að leyna, sögðu þær,
að hér fær maður þá bestu
kennslu í því að matbúa og einn-
ig, sem er ekki síður um vert, að
skipuleggja sinn tíma áður en
byrjað er að matbúa. „Svo er
maturinn hennar Rannveigar
með því besta sem maður hefur
smakkað,“ sögðu þær og brostu
sínu blíðasta til blaðamannsins.
„En það er ekki einungis að hann
sé góður á bragðið og léttur í
maga: Hann hefur líka þau áhrif
að almenn líðan er miklu betri á
eftir, bæði andleg og líkamleg.
En er það þá eitthvað sérstakt
öðru fremur sem hefur komið þeim
áóvart það semaf er námskeiðinu?
Að sjálfsögðu sögðu þær, ann-
ars hefði maður ekkert hingað að
sækja. Sögðu þær það vera mjög
spennandi að sjá hvernig
Rannveig hagaði sýnikennslunni:
Hún væri í senn skemmtileg og
fræðandi, sem gerði kennsluna
miklu meira lifandi en ella. Fyrir
utan hvað maturinn er góður og
fer vel í maga, þá er hann einnig
svo litríkur að með ólíkindum er.
Þær hristu allar höfuðið
neitandi þegar þær voru spurðar
hvort þær væru ekki hræddar um
að fitna of mikið með því að
borða hvern réttinn á fætur öðr-
um á síðkvöldi? „Þó við borðum
hér marga rétti, þá er engin hætta
á að við fitnum. Þetta er það holl-
ur matur og svo borðum við held-
ur ekki mikið af hverjum rétti. í
þessu sem og öðru er það með-
alvegurinn sem bestur."
Að lokum voru þær spurðar að
því hvort þær mundu mæla með
námskeiðum Rannveigar við vini
sína og kunningja. Sögðu þær að
þær væru nú þegar búnar að því
og í vinnunni er ekki talað um
annað en mat og námskeiðin
hennar Rannveigar, sögðu þær.
Það má því búast við að fram-
hald verði á auglýsingaleysi
Rannveigar opinberlega, þó svo
að þær séu í gangi úti á meðal
fólks svona okkar á milli sagt.
Enda var ekki annað að sjá en að
konurnar á námskeiðinu væru
allar ánægðar og létu vel af því
sem þeim var kennt. grh
Námskeið í austurlenskri matargerð
Elín Guðjónsdóttir, Ragna Kristjáns, Margrét Örnólfsdóttir og Ásta Bjarnadóttir: Mjög skemmtileg
og frœðandi námskeið. Sjáum alls ekki eftir þeim tíma sem fer í það. Maturinn góður og litríkur. Fer vel í mann
bœði andlega og líkamlega
„Ég er búin að halda mat-
reiðslunámskeið í átján og
hálft ár og á þeim tíma hef ég
aðeins þurft að auglýsa einu
sinni. Ástæðurnarfyrirþví
geta að sjálfsögðu verið
margar og ekki á mínu færi að
dæma af hverju það er. En
konunum og karlmönnunum
sem hafa sótt námskeið hjá
mér, hefur iíkað mjög vel og
það held ég að sé skýringin á
því að ég hef ekki þurft að
auglýsa oftar en raun ber vitni.
Þegar ég byrjaði með sýni-
kennslu í austurlenskri matar-
gerðarlist fyrir átta árum, var hér
á landi enginn austurlenskur mat-
sölustaður til. Frá þeim tíma til
dagsins í dag hefur orðið heldur
betur breyting á í þeim efnum,“
segir Rannveig Pálmadóttir í
samtali við blaðamann Þjóðvilj-
ans fyrir skömmu, þegar hann leit
við á heimili hennar að Sigtúni 55
hér í borg.
Þar í kjallaranum heldur
Rannveig sýnikennslu sína í rúm-
góðu eldhúsi. Þar er pláss fyrir
sextán manns í einu. Sjálf er
Rannveig menntuð sem kennari í
matreiðslu frá Hússtjórnarskól-
anum í Reykjavík. Hún bætti við
menntun sína í Bandaríkjunum á
sínum tíma, þegar maður hennar
Ágúst Níels Jónsson læknir var
þar við nám. Auk sýnikennslu í
austurlenskri matargerð hefur
Rannveig haldið sýnikennslu í
matargerð hinna ýmsu ólíku
þjóða, svo sem amerískri og kín-
verskri. Einnig í Súniréttum með
hráum fiski, grillnámskeið og
raunar í flestu því sem viðkemur
mat og matargerð. Þá hefur hún
einnig haldið námskeið á Akra-
nesi og í Grímsnesinu.
Sýnikennslan best
Blaðamanni Þjóðviljans lék
forvitni á að vita af hverju hún
héldi sýnikennslu í matreiðslu, en
léti ekki þátttakendur sjálfa um að
matbúa?
„Því er fljótsvarað. Hvað mig
sjálfa snertir þá kemst ég yfir
miklu fleiri rétti í einu með þessu
fyrirkomulagi. Með góðum
undirbúningi er hægt að komast
yfir að sýna matreiðslu á fjórum
til sex réttum á einni kvöldstund.
Þá má heldur ekki gleyma því að
nemandinn er mun afslappaðri í
sýnikennslu þar sem hann getur
setið rólegur í sínu sæti og fylgst
með því hvað ég er að gera. Svo
verður kennslan miklu skemmti-
legri fyrir vikið. Þegar ég er að
sýna nemendunum hvernig mat-
búa eigi þennan og hinn réttinn,
tala ég mikið og reyni af fremsta
megni að krydda kennsluna með
margvíslegum upplýsingum til
fróðleiks og skemmtunar.“
Koma karlmenn mikið á nám-
skeið til þín eða er eingöngu um
kvenfólk að rœða?
„Það fer voða mikið eftir
námskeiðum hverju sinni hvernig
samsetning hópsins er. f vetur er
því miður alltof lítið um karl-
menn, en í fyrra og hitteðfyrra
var þó nokkuð um þá. En ég held
ekki námskeið eingöngu fyrir
karlmenn. Það finnst mér vera
tímaskekkja.
Flestir, ef ekki allir sem koma
til mín, koma af áhuga. Það er
með ólíkindum hve mikill áhugi
er á matreiðslu og nýjungum í
henni. Margar konurnar hafa
matbúið handa sér og sínum í
mörg ár og eru alls ekki neinir
byrjendur í greininni. En eld-
móðurinn og áhuginn er mjög
mikill og það veit hver sá sem
eitthvað hefur komið nálægt
kennslu að aldrei er skemmti-
legra að kenna en einmitt slíkum
nemendum."
Við námskeiðahald sem þetta
þarftu að kaupa inn ýmislegt sem
er svolítið frramandi: Sósur og
fleira í þeim dúr. Hvernig gengur
að höndla hráefni í réttina?
„Það gengur bara mjög vel.
Kaupmenn hér standa sig að öllu
jöfnu mjög vel og þeir hafa á boð-
stólum í búðum sínum mjög gott
hráefni. Vöruúrvalið er fjöl-
breytt en að sjálfsögðu er þjón-
ustan sem maður fær misjöfn. En
hingað til hef ég oftast nær fengið
það sem mig hefur vantað.
Upplýst og
kröfuhart
Hverjar finnst þér mestu
breytingarnar hafa orðið á undan-
fiórnum árum í matarœði okkar?
„Þær hafa orðið mjög miklar
frá því ég var í námi í Hússtjórn-
arskólanum. í dag borðar fólk
mun meira af grænmeti, enda er
úrvalið mjög mikið af því í búð-
unum. Þá er fólk mun kröfuharð-
ara og betur upplýst um mat og
gildi hans en var fyrir nokkrum
árum. Nú borðar fólk sér til
ánægju og hugsar mikið um
heilsuna samfara því.“
Að lokum Rannveig. Hvað
finnst þér um hollustuumrœðuna
sem er í tísku í dag?
„Almennt er það jákvætt að
fólk hugsi um heilsuna samfara
því þegar það er að ákveða hvað
það eigi að hafa í matinn. En per-
sónulega er það mín skoðun að
allur matur sé hollur ef hans er
neytt í hófi. í þessu sem og í
mörgu öðru er það hinn gullni
meðalvegur sem er farsælastur.
En ég er ekki frá því að þróunin
hér á landi sé í þá átt að hafa
réttina fleiri en nú er en jafnframt
minna á disknum í hvert sinn. Þá
verður maturinn fjölbreyttari og
um leið verður borðhaldið
skemmtilegra. Það er fyrir mestu
að fólk fari frá borðhaldinu í senn
mett og ánægt,“ sagði Rannveig
Pálmadóttir, sem aðeins hefur
þurft að auglýsa matreiðslunám-
skeið sín einu sinni, og segir það
sína sögu um vinsældir hennar
sem kennara. grh
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7