Þjóðviljinn - 23.07.1988, Qupperneq 8

T! * m
44-
Camerata Nova.
Tónlist
Camerata Nova
í Kristskirkju
Hér eru áferðinni 30 ungir tónlistarmenn sem kannski spila aldrei aftur saman áþennan veg. Efnisskráin
spannar um 200 ár. Kontrabassaleikarinn: Gullfallegtverk. Sópransöngkonan: Arían alvegsérstök.
Hljómsveitarstjórinn: Verkin öll mjög sérstök. Grillumeftil villínæstuvörðu
Camerata Nova er nýstofnuð
hljómsveit en hún heldur tónleika
í Kristskirkju í dag klukkan
16.00. Einsöngvari með hljóm-
sveitinni er Signý Sæmundsdóttir
sópran, einleikari á kontrabassa
er Hávarður Tryggvason og er
stjórnandi Gunnsteinn Ólafsson.
I hljómsveitinni eru hljóðfæra-
leikarar sem ýmist hafa nýlega
lokið námi eða eru enn að, - alls
rúmlega 30 manns. Þetta eru
fyrstu hljómleikar sveitarinnar.
Á efnisskránni eru „Concert-
ino“ fyrir kontrabassa og
strengjasveit eftir Lars Eric Lars-
son, „Konsert í D“ fyrir strengja-
sveit eftir Igor Stravinskí,
konsert-arían „Ah, perfido,
spergiuro“ eftir Ludwig van
Beethoven og loks Sinfónía í D-
dúr nr. 38 eða „Prag-sinfónían“
eftir Wolfgang Amadeus Mozart.
Tónskáldin eru flestum kunn,
kannski síst Lars Eric, en þó eru
hér á ferðinni afar sérstæð verk
sem í flestum tilfellum eru lýsandi
fyrir mestu átakatíma hjá þeim
hverju fyrir sig og því sérlega frjó
og gefandi. Spennandi verkefni
sem næstum yngstu tónlistar-
menn landsins eru að takast á við
nú.
Fyrir hlé verða konsertamir
leiknir í þeirri röð sem hér segir
frá þeim. Fyrst „Consertino“, þá
„Konsert í D“, en síðust fyrir hlé
er konsert-arían „Ah, perfido,
spergiuro“.
„Consertino“
fer mér vel
„Consertino“ eftir Lars Eric
Larsson er hluti af röð konserta
sem hann samdi á árunum 1953-
1957 en þeir bera einmitt vitni um
gífurleg afköst hans á þeim árum.
Konsertarnir eru fyrir eitt ein-
Ieikshljóðfæri og strengjasveit og
eru alls 12 að tölu. Kontrabassa-
konsertinn sem leikinn verður á
tónleikunum er sá ellefti í röð-
inni.
Lars Eric Larsson fæddist árið
Hávarður Tryggvason kontra-
bassaleikari: Hver búi sér til sína
persónulegu mynd.
1908 á Skáni og eru þekktustu
verk hans tvímælalaust Pastoral-
svítan og kór- og hljómsveitar-
verkið „Dulbúinn Guð“.
Hávarður Tryggvason kontra-
bassaleikari leikur einleikinn í
„Consertino“ eftir Lars Eric en
Hávarður er nú í námi við Kons-
ervatoríið í París. Hann er fædd-
ur í Reykjavík árið 1961 og hóf
nám í kontrabassaleik við Tón-
skóla Sigursveins D. Kristins-
sonar. Að því loknu hóf hann
nám í E.N.M. de Paris og síðan
við Konservatoríið. Hann út-
skrifaðist árið 1986 með „premier
prix“ en hóf strax framhaldsnám
við sama skóla. Kennarar hans
hafa verið Jennifer A. King, Páll
Hannesson, J.F. Jenny - Clarke
og J.M. Rollez.
- „Consertino“ fer mér vel.
Eða kannski fer ég vel við verkið.
Kannski, segir Hávarður.
Signý Sæmundsdóttir sópran-
söngkona: öll átökin sem koma
fram í aríunni hreyfa verulega við
manni og vekja upp sérkenni-
legan kraft.
- Ég kynntist þessu verki fyrst í
vetur, en þá æfði ég það upp með
kennaranum mínum. Ég hef
þessvegna náð að kynnast því
eðlilega og yel. Síðan spilaði ég
það sem verkefni í tengslum við
námið í Konservatoríinu í vetur.
- Þetta er gullfallegt verk. Þó
það sé samið 1957 þá er það mjög
rómantískt. Afar áheyrilegt. Það
er greinilegt á þessu verki að Lars
Eric hefur verið undir miklum og
afar sterkum áhrifum frá rómant-
ísku tónskáldunum. Rytminn er
engan veginn flókinn, verkið er
rytmískt og melódískt. Menn
voru í því að skrifa atonal og 12
tóna verk á þessum tíma meðan
Lars Eric heldur hér fast í hefð-
bundið form.
- Þegar maður spilar svona
verk þá sér maður það mjög
myndrænt fyrir sér en að lýsa því
á einhvern veg finnst mér ekki
Gunnsteinn Ólafsson hljómsveit-
arstjóri: Grillum ef til vill í næstu
vörðu og getum þá haldið göng-
unni áfram.
þjóna neinum tilgangi. Það pass-
ar ekki. Það er miklu nær að
hlusta og að hver búi sér til sína
persónulegu mynd.
„Konsert í D“
Varla hefur nokkurt annað
tónskáld haft jafn mikil áhrif á
tónlistarsögu þessarar aldar og
Igpr Stravinskí. Hann samdi
„Konsert í D“ árið 1946 í Holly-
wood fyrir kammersveitina í Bas-
el í Sviss og er hann því oft kennd-
ur við þá borg. Fyrsti þáttur er
annars vegar hraður, taktskipt-
ingar örar, og krafturinn mikill
en hinsvegar rólegur og ber stíll-
inn vott um kynni Stravinskís af
amrískri djasstónlist. Þetta sýnir
að hann lét í léttu rúmi liggja
hvaðan áhrifin komu, bara að
hann gæti nýtt þau í tónsköpun
sinni. Annar þáttur er lítið söng-
lag fyrir strengi; selló og fiðlur
skiptast á um að bera uppi laglín-
una og mynda þannig nokkurs-
konar stereóáhrif en á þeim tíma
voru þau enn lítt kunn í heimi
tækninnar. Þriðji þáttur er nokk-
urskonar framhald þess fyrsta.
Hann er vélrænn en kraftur hans
felst ekki í síbreytilegri hrynjandi
heldur þvert á móti er takturinn
afar stöðugur. Stuttar nótur tifa á
móti löngum og spinnur tón-
skáldið listilegan vef úr þessum
andstæðum. Slík vinnuaðferð er
nefnd kontrapunktur.
Hin örvinglaða mey
Síðasti konsertinn fyrir hlé er
eftir Ludwig van Beethoven en
hann samdi aðeins eina óperu,
Fídelíó og eina konsert-aríu,
„Ah, perfido, spergiuro“. Hún
heyrist afar sjaldan. Arían er í
ítölskum stíl og lýsir sálarþröng
stúlku sem hefur verið svikin í
tryggðum. Hún mælir til elskhug-
ans fyrrverandi að enda þótt
hann hafi yfirgefið hana þá muni
hún halda tryggð við hann og
fyrir hann muni hún einnig deyja.
Signý Sæmundsdóttir syngur
hlutverk hinnar örvingluðu
meyjar. Hún stundaði nám við
Tónlistarskóla Kópavogs hjá El-
ísabetu Erlingsdóttur og í Söng-
skóla Reykjavíkur hjá Ólöfu
Kolbrúnu Harðardóttur. Síðan
8 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 23. júll 1988