Dagblaðið Vísir - DV - 03.05.1996, Qupperneq 12

I
12
Spurningin
Hvað ætlarðu að hafa
í helgarmatinn?
Sesselja Magnúsdóttir, vinnur á
Carpe Diem: Ég verð að vinna
þannig að ég elda ekki.
Guðrún Pétursdóttir, starfar hjá
ÁTVR: Ég er ekki búin að ákveða
það.
María Björg Sigurðardóttir nemi:
Bara pasta eða eitthvað einfalt.
Helga Guðmundsdóttir mat-
reiðslumaður: Panta pitsu.
Halldóra Jónasdóttir, í sumar-
frii: Ég ætla að borða hjá mömmu
og pabba. Pabbi eldar kjöt.
Vilhjálmur Guðjónsson tónlistar-
maður: Ég ætla að hafa indverskan
mat.
Lesendur
Haröstjórar og
hetjurnar
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Stundum sýnist manni að fólk sé
tilbúið að kalla ógæfuna beinlínis
yfir sig. Fyrir því má færa marg-
háttuð rök.
Hitler, fyrrverandi einræðisherra
i Þýskalandi á fyrri hluta aldarinn-
ar, er gott innlegg í þessar hugleið-
ingar. Og einmitt fyrir þær sakir að
þjóðin bað um þennan mann á
valdastól. Þann mann dýrkaði hún
og tilbað og studdi dyggUega fram í
rauðan dauðann. Og hvað blasti við
þjóðinni, sem átti þennan leiðtoga,
sem girntist heimsyfirráð? Rjúk-
andi rústir, þar sem ekki stóð
steinn yfir steini þegar hávaöanum
lauk 1945. AUt vegna þess að fólkið
valdi ekki rétt. Engin önnur ástæða
liggur þar að baki.
Sannleikurinn er þó sá að þar sem
ógnarstjórnir ríkja eru einnig hetjur
að verki. Nafnlaust fólk sem skynjar
ástandið með réttum hætti. Þetta er
líka fólkið sem löndin hampa er tím-
ar líða og ógninni hefur verið hrund-
ið. Þetta fólk sýndi umheiminum að
tU voru einstaklingar sem beittu sér
gegn eymdinni sem ógnarstjómin
hafði innleitt í landið en guldu oftast
fyrir með lífi sínu.
Þýskaland nútímans átti einmitt
sínar hetjur. Það voru menn sem
sagt höfðu skilið við sinn fyrri
átrúnað, Adolf Hitler og stefnu
hans. Frægt hefur orðið í sögunni
tilræðið sem Claus Schenks von
Stauffenberg, greifi og ofursti í
þýska hernum, veitti Hitler í Úlfa-
bælinu 20. júlí 1944. Stauffenberg
bar þangað tösku með sprengju í og
kom henni fyrir undir borði
skammt frá einvaldinum. Tilgang-
urinn var aö freista þess síðar að
semja við Bandamenn ef ske kynni
að þeir vildu hlífa Þýskalandi. Sem
kunnugt er mistókst tilraunin.
Gjörningur greifans og félaga
hans breytti samt ímynd landsins er
fram liðu stundir. Þeir eru hetjum-
ar sem þýskur almenningur má
vera hreykinn af er seinni heims-
styrjöldin ber á góma. Þess ber þó
að geta að Stauffenberg var framan
af sannfærður nasisti. Síðar opnuð-
ust augu hans og hann sá Hitler
sem versta óvin þýsku þjóðarinnar
og sjálfan sig á villigötum pólitískt.
Þjóðin hefur heiörað minningu
þessa manns með því að láta götur.í
borgum landsins bera nafn Stauf-
fenbergs.
En er tími harðstjóranna liðinn?
Hefur fólkið lært þann sannleik að
ekki er sama hver fer með völdin í
löndunum? Ég er ekki viss um það.
Starfsfólk heilsugæslustöövanna
- í námsferð - ekki skemmtiferð
Harpa Karlsdóttir læknafulltr.
skrifar:
Ég get ekki orða bundist yfir
fréttum, m.a. í DV, þar sem því er
slegið upp, meira að segja á forsíðu,
með mynd af manni í hjólastól með
þúsundkrónaseðil í hendinni, að
starfsfólk heilsugæslustöðvanna
noti svokallaöan Tíundarsjóð í
skemmtiferðir til útlanda.
Af því aö við erum „starfsfólk" en
ekki ráðuneytisstjórar, þingmenn,
ráðherrar eða aðrir „hátt settir“ í
launastiga ríkisins eigum við
greinilega ekki rétt á „launauppbót"
sem þessari annaö hvert ár.
Ég er starfsmaður á heilsugæslu-
stöð í miðborg Reykjavikur þar sem
mikið álag er á starfsfólki því við
fáum marga skjóstæðinga sem eru
fíkniefnaneytendur og jafnvel úti-
gangsfólk. Frá þessari stöð fóru 17
starfsmenn í námsferð til Amsterd-
am sl. haust. Amsterdam varð fyrir
valinu því nú þegar flkniefni flæða
yfir landið þótti okkur áhugavert að
kynnast hvernig tekið er á málun-
um þar í borg þar sem vandinn er
mikill.
Tíminn var nýttur til hins
ýtrasta, farið á fóstudegi og komið
heim á sunnudegi. Við skoðuðum
meðferðarstofnun og sátum mjög
fróðlegan fyrirlestur hjá sálfræð-
ingnum Eugenie Rennier og skiluð-
um greinargerð um ferðina. Starfs-
fólk heilsugæslustööva þarf líka að
fylgjast með því sem er að gerast úti
í heimi þar eð við íslendingar erum
að byggja upp mjög öfluga heilsu-
gæslu.
Við tökum ódýrasta ferðapakk-
ann sem völ er á hverju sinni. Við
þiggjum ekki dagpeninga og þaö er
ekki glæpur þótt starfsfólkið fari út
aö borða saman á eigin kostnað í
ferðum sem þessum.
Farskipið Edda
Sigrún Gunnarsdóttir skrifar:
Pistill í lesendadálki DV þar sem
rætt var um farþegaskip fyrir ís-
lendinga minnti mig þægilega á
þann tíma þegar við áttum ein þrjú
farþegaskip sem sigldu milli landa
og í kringum land. Maður minnist
Gullfoss Eimskipafélagsins og Esju
og Heklu Skipaútgerðar ríksins.
Allt vel útbúin skip og afar vinsæl.
Auk þess var Skipaútgerðin með
fleiri farþegaskip en minni sem
Farskipið Edda í Reykjavíkurhöfn.
sinntu verkefnum milli minni hafn-
anna. Þetta voru gullaldartímar
ferðamennsku hér.
Nú flýgur maður til útlanda og
þarf að vakna kl. 4 eða 5 að morgni.
Þeir sem varkárastir eru sofna afls
ekki. Miðinn er nefnilega glataður
mæti maöur of seint!
En á tímabili - líklega til reynslu
- var á fyrstu árum 9. áratugarins
tekið á leigu farþegaskip. Edda hét
það og var í eigu einhvers skyndi-
hlutafélags sem hét Farskip hf. Ég
held að Eimskip og jafnvel Hafskip
hafi staðið að þessari uppákomu. En
svo bar við að þetta eina sumar sem
skipið sigldi var það uppbókað. Og
síðan ekki söguna meir og enginn
veit hvers vegna skipið kom ekki
aftur. Ef einhver kann þessa sögu
eða tildrög tilkomu Eddunnar væri
það fróðleg lesning.
FÖSTUDAGUR 3. MAÍ1996
DV
Þörf ábending
Guðm. Gíslason skrifar:
Ástæða er til að þakka DV fyr-
ir leiðara sem birtist nýlega.
Voru þar orð í tíma töluð, enda
hafa margir vaxandi áhyggjur af
því sem virðist vera að gerast
varðandi forsetakosningarnar í
sumar. í leiðaranum sagði: „Fyr-
ir nokkrum árum var í landinu
fjármálaráðherra sem lét ríkið
taka verðlaus veð í ímynduöum
eignum vina sinna og gaf vildar-
mönnum sinum ríkisfyrirtæki á
Siglufirði.“ Og: „þessi fyrrver-
andi fjármálaráðherra, sem er
fjarri því að vera vammlaus, nýt-
ur nú feiknalegra vinsælda þjóð-
arinnar og verður sennilega orð-
inn forseti lýðveldisins í sumar.
Ekki er hægt að hugsa sér átak-
anlegra dæmi um víðtækt sið-
leysi íslendinga almennt." Hér
er loks vakið máls á atriði sem
nauðsynlegt er að íslendingar
ræði sín í milli. Þegar við veljum
þjóðhöfðingja verðum við að
skyggnast undir yfirborð fram-
bjóðendanna. Og er þá einkum
til starfa þeirra að líta.
Skattskýrslur
og krókaleyfi
Sæmundur Helgason hringdi:
Nauðsynlegt er að allir sem
sækja um leyfi til krókaveiða
verði skyldaðir til að láta afrit af
skattaskýrslu fylgja til ráðuneyt-
isins. Einnig að þeir fái ekki
krókaleyfi sem eru á fullum
launum hjá ríki eða sveitarfé-
lagi. Sumir þeirra eru í löngu
sumarleyfi og eru að stunda
krókaleyfisveiðar sem ígripa-
vinnu meðfram starfi sínu og
taka vinnu frá þeim sem hafa
krókaveiðar að aöalstarfi.
Menntamála-
ráðherra
þjóðnýtir
Jón Árnason skrifar:
Ef marka má fréttir þá hefur
menntamálaráðuneytið tekið
yfir rekstur internetsþjónust-
unnar „íslenska menntanetiö“.
Hvað skyldi menntamálaráð-
herra ganga til? Eru ekki nógu
mörg fyrirtæki á markaðnum
sem bjóða þessa þjónustu? Ætlar
ráðuneytiö í samkeppni við Mið-
heima, Treknet, Kjarnorku,
Hringiðuna, Söguvefinn, Oz og
alla hina sem bjóða aðgang að
internetinu? Maður hélt að það
væri liðin tið að ríkið hlaupi
undir bagga með fyrirtækjum ef
rekstur þeirra gengur ekki upp!
Leggjum af
forseta-
embættið
Þórður Sigurðsson skrifar:
Ég hvet fólk til að skoða hug
sinn um hvort ekki sé ráðlegt að
leggja af forsetaembættið að
næstu fjórum árum liðnum og
sameina það embætti forsætis-
ráðherra hveiju sinni. Forseta-
embættið er dýrt og gerir lítið
gagn þjóðhagslega. Það tekur
tíma að koma málinu í höfn en
ætti að takast innan fjögurra
ára.
Þjóðverjar
fældir frá
íslandi
Hildur skrifar:
Fréttir herma að Þjóðverjar,
sem ávallt voru hér í meirihluta
ferðamanna að sumri til, hafi
bókað mun færri ferðir hingað
en venjulega. Skyldi nokkurn
undra? Slfellt hærra bensínverð,
hærra gistiverð, og var þó hátt
fyrir, og önnur þjónusta sífellt
dýrari. Og nú síðast, fréttir um
gjaldtöku inn á ferðamanna-
svæðin. Þetta endar á einn veg,
ferðamenn hætta að koma hing-
að.