Dagblaðið Vísir - DV - 21.04.1997, Síða 4
4
MÁNUDAGUR 21. APRÍL 1997
Fréttir
Fiskvinnsla stöðvast í verkfallinu sem hófst í nótt á Vestfjörðum:
Fjarstýrðir frá apparat
inu í Reykjavík
- segir Pétur Sigurðsson, formaður sambandsins, um vestfirska vinnuveitendur
„Vinnuveitendur skortir vilja til
að leysa málið og þeir virðast ætla
sér að doða okkur inn í samninga
Verkamannasambandsins og Dags-
brúnar. Öll þeirra vinna hefur geng-
ið út á það en við höfum verið að
reyna að fá þá inn á aðrar brautir.
Svörin eru alltaf þau sömu: Verka-
mannasamningurinn „vesgú“, ann-
að ekki. Það er eins og þeir séu fjar-
stýrðir frá „apparatinu" í Reykja-
vík,“ sagði Pétur Sigurðsson, for-
maður Alþýðusambands Vestfjarða,
ASV, við blaðið í gærkvöldi en
ótímabundið verkfall um 800 félags-
manna sambandsins hófst á mið-
nætti í nótt. Helst gætir áhrifa verk-
fallsins í fiskvinnsluhúsum á
stærstu þéttbýlisstöðum Vestfjarða
þar sem starfserain lamast. Seint í
gærkvöldi var ekki búið að boða til
samningaviðræðna en vararíkis-
sáttasemjari, Geir Gunnarsson,
gerði tilraun til að sætta deiluaðila
um helgina en án árangurs. Hann
flaug aftur suður í gærkvöldi.
Það atriði sem samningaviðræð-
ur hafa helst strandað á er krafa
ASV um 100 þúsund króna lág-
markslaun með því að færa bónusa
i áfongum yfir í taxtakaup. Vinnu-
veitendur hafa ekki viljað ganga að
þessari kröfu.
„Þetta var okkar krafa í upphafi.
Ef við erum að tala um samninga þá
er ekki bara annar aðilinn sem nær
sínu fram. Einhvers staðar þarf að
mætast og okkar tilraunir hafa
gengið út á það en þeirra tilraunir
hljóða upp á 70 þúsund króna lág-
markið sem Verkamannasamband-
ið samdi um og ekkert annað,“
sagði Pétur.
Ekki fleiri spil á borðinu
Einar Jónatansson í Bolungarvík,
formaður Vinnuveitendafélags Vest-
fjarða, sagði við DV að þeir væru
búnir að spila út þeim spilum sem
þeir hefðu, annað væri ekki á borð-
inu.
„Við höfum boðið það sama og
hefur verið að semja um við flsk-
vinnslufólk alls staðar á landinu.
Við höfum aldrei séð og sjáum ekki
að fyrirtækin í þessari framleiðslu
hér á Vestfjörðum séu á nokkum
hátt betur í stakk búin til að taka á
sig meiri kostnaðarhækkanir en
sambærileg fyrirtæki annars stað-
ar.“
Hann sagöi að sameiginlega hefðu
vinnuveitendur og ASV látið gera
könnun á áhrifum þess að færa bón-
usinn inn í taxtakaupið. Niðurstað-
an hefði styrkt vinnuveitendur í
þeirri trú að þetta væri slæm leið
fyrir jafnt fyrirtæki sem starfsmenn
þeirra. Sem dæmi þá yrði hætta á
að afköst dali, launakostnaður vaxi
og framleiðni fyrirtækjanna
minnki. Einar sagði það engu skipta
Jafningjafræðslan í útflutning
Um 30 manna hópur úr Jafningja-
fræðslu framhaldsskólanema fór til
Færeyja síðastliðinn fóstudag til að
kynna forvarnarstarf sitt í fjórum
framhaldsskólum í Færeyjum. Um
helgina voru haldnir fundir með
framhaldsskólanemum og fulltrúum
menntamála í Færeyjum og í dag er
fyrirhugað að setja tilsvarandi starf
á laggimar þar. Það er Ferðaklúbb-
urinn Flakk sem stendur að ferð-
inni en hann er samstarfsverkefni
Jafningjafræðslunnar, Samvinnu-
ferða-Landsýnar, Eurocard og
Námsmannalínu Búnaðarbank-
ans. Hugmyndin kviknaði þegar
Helgi Pétursson, forstjóri Sam-
vinnuferða-Landsýnar, átti tal við
forvarnarfulltrúa í Færeyjum.
Auk þess kom fram mikill áhugi á
að auka samband ungs fólks á
milli landanna í kjölfar heimsókn-
ar Davíðs Oddssonar til Færeyja
fyrir skömmu. Að sögn Víkings
Þessi hressi hópur á vegum Jafningjafræöslunnar fór til Færeyja sl. föstudag til aö kynna starfsemi sína
og hjálpa Færeyingum viö aö koma tilsvarandi fræöslu af staö. Von er á hópnum aftur tii landsins seinni-
partinn í dag. DV-mynd Hilmar Þór
Viðarssonar, fyrrverandi starfs-
manns Jafningjafræðslunnar,
fannst Færeyingum vera full þörf
á starfsemi á borð við Jafningja-
fræðsluna í Færeyjum en fræðslan
hefur gefist mjög vel hér á landi.
Víkingur
sagði ijölda
ungmenna og
foreldra hafa
haft samband
við Jafhingja-
fræðslima til
að lýsa yfir
ánægju sinni
með skipulag
fræðslunnar
og væri von-
ast eftir að
hún vekti
sömu við-
brögð í Fær-
eyjum. Enn
fremur er fyr-
irhugað að
sýna sjón-
varpsþátt sem
gerður var um starfsemi Jafn-
ingjafræðslunnar í sjónvarpi í
Færeyjum.
Dagfari
þótt bónus yrði færður í áfongum
yflr í taxtana.
„í samningaviðræðunum í dag
(gær) buðum við, þrátt fyrir dags-
verkfall fyrr í þessari kjarabaráttu
og tjónið sem af því hlaust, að samn-
ingurinn myndi hafa sama gildis-
tíma og aðrir samningar, þ.e. frá 24.
mars. Ef verkfallið skellur á núna
er alveg ljóst að við munum ekki
bjóða upp á afturvirkan samning að
nýju,“ sagði Einar Jónatansson í
gærkvöldi.
Það er því stál í stál fyrir vestan
og illa horfir um lausn deilunnar á
næstunni, miðað við stöðu mála
áður en verkfallið hófst. -bjb
Garðasókn:
Presfkosningar
Vel rúmlega 2000 íbúar Garða-
prestakalls skrifúöu undir áskorun
þess efnis að almennar prestkosn-
mgar fari fram í prestakallinu. Inn-
an Garðaprestakalls eru þtjár sókn-
ir, Garðasókn, Bessastaðasókn og
Káifatjamarsókn. Bjami Karlsson,
sóknarprestur í Vestmannaeyjum,
fékk flest atkvæði meðal 34 sóknar-
nefhdarkjörmanna en margir töldu
fjölda kjörmanna vera í stórlegu
misræmi við fjölda þeirra sem
stæðu þeim að baki. Því væri vægi
sóknanna þriggja skekkt.
Að sögn Sigurðar Bjömssonar,
óperusöngvara og formanns sóknar-
nefhdar, gekk vel að safha saman
undirskriftunum og væri nú búið að
koma þeim í hendur viðeigandi
kirkjuyfirvalda. Sigurður sagðist
ekki vita hvenær svör yrðu gefm en
verið væri að fara yfir málin. Hann
sagði menn vera hæfilega bjartsýna
en ekki væri hægt að gera ráð fyrir
kosningum fyrr en niðurstöður
kh'kjuyfirvalda lægju fyrir. -ggá
Fram þjáðir flugmenn
Eftir að Dagsbrúnarmenn og
Iðjufólk sömdu um kjarabætur án
þess að fara í verkfall var ljóst að
það var á brattann að sækja hjá
flugstjórum. Samanburðurinn við
hinar láglaunastéttimar var orð-
inn þeim afar óhagstæður. Það má
eiginlega segja að kjörin væru að
jafnast út í ekki neitt og auðvitað
geta flugstjórar ekki unað þeirri
stöðu til lengdar. Þeir hafa jafnan
verið í fararbroddi verkalýðsbar-
áttunnar og staðið sig hetjulega í
langri þrautagöngu þjáðrar stéttar.
Flugstjórar þurftu nú að taka til
sinna ráöa. Og það strax. Staða
þeirra i kjaramálum var orðin
óþolandi og algjörlega óviðunandi.
Þeir vora að dragast aftur úr öðr-
um, þeir höfðu verið skildir eftir
þegar aðrir sömdu og þeir þurftu
svo sannarlega á meiri hækkunum
að halda heldur en aðrir.
Þar sem flugstjórar eru stéttvís-
ari en aðrir og sannari verkalýðs-
sinnar en aðrir var lofsvert hvern-
ig þeir héldu á málum sínum. Þeir
boðuðu til verkfalls eins og aðrar
stéttir og gengu lengra. Þeir létu
verða af því. Þeir gerðu það sem
Dagsbrúnar- og Iðjufólkið hafði
ekki kjark til að gera, sögðu stopp
og lögðu niður störf.
Út af fyrir sig má segja að flug-
stjórar hafi haft ríkari ástæöu til
að fara í verkfall heldur en þeir hjá
Dagsbrún og Iðju. Flugstjórar hafa
verið undir gífurlegu álagi og þeg-
ar það er og haft í huga að launin
hjá þeim eru rétt skítsæmileg og
miklu lakari heldur en hjá starfs-
bræörum þeirra erlendis þá eru
flugstjórar þegar allt er talið ein af
láglaunastéttum þjóðfélagsins og
full þörf á leiðréttingum.
Samt sem áður fóru flugstjórar
ekki fram á annað en að fá það
sama og aðrir og svo auðvitað
aukagreiðslur og viðbótargreiðslur
vegna þess álags sem það hefur í
fór með sér að vinna á vöktum.
Vinnutíminn er að vísu styttri en
hjá flestum öðrum en það er þrúg-
andi álag að þurfa að bíða eftir að
komast til vinnu og það er sömu-
leiöis til mikils trafala fyrir flug-
stjóra að þurfa að mæta í vinnu
sem kemur í veg fyrir að þeir geti
tekið að sér önnur störf.
Það má vel halda því fram að
Dagsbrún og Iðja og aðrar lág-
launastéttir hafi ekki átt neitt er-
indi í verkfóll. Þessar stéttir fengu
ríflega hækkun og samninga til
þriggja ára. Þær þurfa ekki að
kvarta. En öðru máli gegnir um
flugstjóra. Það var fullkomlega
eðlilegt og réttlætanlegt að þeir
létu til skarar skríða. Þetta var
heilagt stríð, barátta upp á líf og
dauða. Allt var undir því komið að
þeir fengju vaktaálagið greitt og án
vaktaálags voru þeir ekki tilbúnir
til að þiggja áfram lúsarlaunin sem
þeir hafa. Það var annað hvort allt
eða ekkert.
Já, það eru harðir karlar í flug-
stjórastétt, menn sem standa
fremstir í stéttabaráttunni, menn
sem skilja baráttu verkalýðsins,
stríðið um brauðið, nauðsyn sam-
stöðunnar, réttlætið sem felst í því
að menn eigi til hnífs og skeiðar.
Það var þetta sem rak flugstjór-
ana í verkfallið og það var þetta
sem stjóm Elugleiða varð að
horfast í augu við. Enda sigraði
réttlætið og flugstjóramir fengu
sitt fram. Með því að fara í verk-
fall. Með því að fara einir í verk-
fall. Verkfallsvopnið hefur svo
sannarlega sannað gildi sitt í þágu
öreiganna, í þágu hins vinnandi
manns.
Það skal enginn komast upp með
það að kúga þjáða flugstjóra með
skitalaunum.
Dagfari