Dagblaðið Vísir - DV - 03.07.1997, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 3. JÚLÍ1997
Spurningin
Á aö leyfa hnefaleika
á íslandi?
Sunna Guðrún Eaton nemi: Já,
auðvitaö. Þetta er uppáhaldsíþrótta-
greinin mín og pabbi minn er box-
ari.
Sigríður Hilmarsdóttir nemi: Já,
það er gaman að horfa á þá.
Harpa Snæbjömsdóttir nemi: Já,
þeir eru skemmtilegir og svo er
pabbi minn gamall boxari.
Bjami Tómasson sjómaður: Já,
það er löngu tímabært.
Bjarki H. Bjamason nemi: Já, það
er vinsælt.
Anna Katrín Þorvaldsdóttir
verslunarmaðin’: Já, þaö er nauð-
synlegt að fá útrás.
Lesendur
Ingólfur spaugar
Hannes Hólmsteinn Gissurarson
skrifar:
Ingólfur Margeirsson hlýtur að
vera að spauga þegar hann sver það
af sér hér í blaðinu á laugardag að
hann sé launaður ráðgjafi Jóns
Ólafssonar um það hvemig hann
skuli bæta ímynd sína í fjölmiðlum.
Næst sver hann það væntanlega
af sér að hafa látið Jón Baldvin
Hannibalsson, vin sinn, kaupa
handa sér hundrað freyðivínsflösk-
ur á ráðherraverði til að veita í fer-
tugsafmæli sínu. Eða mun hann
líka sverja það af sér að hann hafi á
sínum tíma látiö Hafskip flytja
búslóð sína heim frá útlöndum
ókeypis eða því sem næst gegn ýms-
um greiðum sem hann að vísu innti
aldrei af hendi?
Þegar Ingólfur segist ekki þiggja
laun fyrir ráðgjafastörf sín fyrir Jón
Ólafsson hlýtur hann að eiga við
það eitt að þeir hafi komið sér sam-
an um að telja launin ekki fram til
skatts.
Auk þess sem Jón Ólafsson hefur
sjálfur ekki legið á upplýsingum um
þetta við menn, er sjálfur sjónvarps-
þátturinn, sem Ingólfur Margeirs-
son setti nýlega saman um Jón
Ólafsson fyrir Sjónvarpið, órækur
vitnisburður. Auðvitað gera menn
ekki hallelúja-þátt um annan eins
mann og Jón Ólafsson nema þiggja
fyrir það fé eða greiða, sem því jafn-
gilda.
Undanfama daga og vikur hafa
líka streymt á íjölmiðlana notalegar
smáfréttir og myndir af Jóni með
fjölskyldu sinni, sem birtar hafa
Hannes Hólmsteinn spyr hvort maöur í hans stööu sé e.t.v. sá eini sem get-
ur sagt skoöanir sínar hispurslaust.
verið viðstöðulaust. Þessar fréttir
bera skýrt handbragð Ingólfs Mar-
geirssonar. Það dylst ekki vönum
mönnum í blaðamannastétt, að
þetta er skipulögð áróðursherferð í
því skyni að bæta ímynd Jóns Ólafs-
sonar.
Ingólfur Margeirsson lýsir furðu
sinni á því, að prófessor við Há-
skóla íslands skuli hafa tekið að sér
að upplýsa almenning um þetta
aukastarf hans. En það er lóðið.
Einhverra hluta vegna virðast ís-
lenskir blaðamenn vera hræddir
við að segja fréttir um vinnubrögð
Jóns Ólafssonar í valdabaráttu hans
og enn hræddari við að fræða fólk
um hina skuggalegu fortíð hans. Er
maður í öruggu starfi háskólapró-
fessors og með sæmilegt fjárhags-
legt sjálfstæði ef til vill sá eini, sem
sagt getm skoðun sína hispurslaust
á þessu alvarlega máli?
Er borgin á móti
heilbrigðu fólki?
Vesturbæingur hringdi:
Það mætti halda að borgaryfirvöld
hefðu eitthvað á móti boltaíþróttum.
Að minnsta kosti virðist það ekki
vera liðið að hægt sé að spila fótbolta
á grasi í Reykjavík.
Þeir vellir sem ekki er búið að
hirða mörkin af eða byggja á eru al-
gjör frímerki aö stærð með mörkum
í stfl. Einu staðimir þar sem hægt er
að fara í almennilegan bolta eru í al-
menningsgörðum eða hjá opinberum
stofhunum, við lítinn fögnuð hú-
svarða þeirra, og án marka. Hvernig
væri að bæta úr og koma upp tveim-
m til þremur sæmilegum grasvöll-
um. Þá er ég ekki að tala um neina
meistaraflokksvelli heldm ca helm-
ing af stærð þeirra.
Þá eru körfurnar, sem borgin set-
m upp, kafli út af fyrir sig. Þær
standa oftar en ekki innan um leik-
tæki og er mjög takmarkað pláss í
kringum þær. Þá eru þær illa hann-
aðm, oft of háar og leiðinlegt aö
spila á þær. Úr þessu þyrfti einnig
að bæta.
Sífellt er verið að kvarta yfir lát-
um i unglingum. Hvernig væri að
leggja smápening í forvamir og
skapa þeim aðstæður til að gera eitt-
hvað vitrænt, í stað þess að býsnast
yfir því að þessu fylgi læti, skemmd-
ir á grasi o.s.frv.? Þetta kostar alltaf
minni peninga en skemmdimar á
miðbænum og læknisþjónustan sem
kemm í staðinn. Ef ekki, em krakk-
arnir a.m.k. aðeins betm á sig komn-
ir líkamlega en ella.
Landnám íslands
Bjami Valdimarsson skrifar:
Ein er regla, án undantekninga.
Maöurinn fann öll lönd jarðar áðm
en sögur hófust, líklega fannst Nýja-
Sjáland einna síðast, en ísland fljót-
lega undir lok síðasta jökulskeiðs.
Allar forsendur eru til þess að ís-
land hafi fundist og verið numið úr
vestri, löngu áðm en sögur hófust.
Túníta-indíánar flökkuðu víða
um, fóru hring um Grænland og end-
uðu innikróaðir og undirokaðir á ís-
landi. Túnítar fundu ísland þegar
þeir voru að eltast við sel á Græn-
landssundi. ísland reyndist þeim þó
frekar rýrt, einkum á vetmm. í harð-
indum skrimtu þeir beinlínis á því
sem flaran gaf í Breiðafirði og Faxa-
flóa. í þúsundir ára vom þeir svo til
eingöngu á Vesturlandi.
Næst segir frá írskum munkum,
MEM þjónusta
lli
sima
5000
kl. 14 og 16
Bréfritari telur aö fsland hafi veriö numiö áöur en norrænir menn fundu þaö.
pöpum, þeir héldu á skinnbátum,
kúðum, á haf út og fólu sig Guði á
vald. Papar komust bæði til íslands
og Norðm-Ameríku. Til íslands
fluttu þeir búfé og þegar að það tók
aö fjölga sér i birkiskógunum, batn-
aði mjög hagm túníta, sem gerðust
kristnir og fóru aö tala gael-irsku.
Landnám norrænna manna gekk
fyrir sig eins og önnm slík, frá vin-
samlegum samningum til útrýming-
ar morðæðis. Víkingar vora konu-
lausir, eins og aðrir slíkir í tíu aldir
eftir þá. Blóðblöndun varð því mikil.
Rithöfunda mjög færa eignuðust
íslendingar á sturlungaöld og þá
hófst íslandssagan. Hefðu nú túnítar
ekki gert sér verkfæri úr steini
hefðu minjar um þá aldrei fundist.
Rof íslands er hratt, skriðm falla,
hraun renna, sjávarborð hefm
hækkað um marga metra. Basalt-
jarðvegur varðveitir bein afar illa og
síðast en ekki síst hafa íslenskir
fornleifafræðingar fengið skáldsög-
m á heilann og vinna út frá þeim.
Lausa-
ganga
hunda
Reiður hundaeigandi hringdi:
Hundafangarinn sem er ráð-
inn af Hveragerðisbæ á að vinna
meira í því að taka lausa hunda.
Ég er sjálf hundaeigandi og á tvo
hunda. Minir hundar ganga
aldrei lausir. Það er líkt og
hundafangarinn sé sofandi.
Hann lætm það óátalið þó að
lausir hundar þvælist hér um
allan bæinn.
Ég vil skora á bæjarstjórann
að gera eitthvað í málinu.
Hjólreiða-
menn á
Laugavegi
Þórarinn skrifar:
Hjólreiðamenn á Laugavegi
virðast almennt ekki bera virð-
ingu fyrir neinu sem kallast um-
ferðarreglm. Vissulega er mis-
jafn sauður í mörgu fé, en þetta
er alltof almennt. Allur gangm
er á hvort fólk hjólar á gangstétt-
um eða götum og ferðin er þvílík
að gangandi vegfarendur em í
stórhættu. Þá er ekki hikað við
að svína á bílunum.
Fólk sem ekki getm virt um-
feröarreglur líkt og aðrir ætti að
taka fóstum tökum og hlýtm það
að vera í verkahring lögreglunn-
ar að sjá um að koma þessum
málum i betra horf.
Kjarnorku-
vopn
Berta hringdi:
Era íslendingar gjörsamlega
vamarlausir gegn því að hægt sé
að setja niðm kjamavopn,
geislavirkan úrgang og annan
viðbjóð því sem næst í bakgarð-
inum okkar?
Öll markaðssetning á íslandi
sem ferðamannalandi og afmð-
um okkar hefúr miðast við að
selja þessa hluti út á hreinleika
og fegmð náttúrunnar okkar. Ég
spyr: Hver vill kaupa fisk af okk-
m eða heimsækja landiö ef
heimsins stærsti ruslahaugur
fyrir lífshættulegan úrgang ann-
arra er í sjónfæri?
Framsókn
burt
Valdi hringdi:
Nú þegar siga fer á seinni
hluta kjörtímabils ríkisstjómar-
innar vil ég minna fólk á að
kjósa ekki Framsóknarflokkinn í
næstu kosningum vegna þeirrar
niðmrifsstefnu sem haldiö hefm
verið uppi af þeirra hálfu.
Forysta Framsóknarflokksins
getm státað sig af því að vilja
ekki afhenda landsmönnum
kvótann sem þeir réttilega eiga
og að eyðileggja gróðmsælasta
hluta landsins með stóriðju svo
að dæmi séu tekin. Þá vilja þeir
henda 200 milljónum út um
gluggann með gjörsamlega til-
gangslausum flutningi Land-
mælinga íslands frá Reykjavík,
sem aðeins yrði þeirri annars
ágætu stofiiun til vansa. Hægt er
að líta til fordæma varðandi slík-
ar ráðstafanir, svo sem hinn
klúðurslega flutning veiöistjóra-
embættisins til Akureyrar sem
sportveiðimenn voru látnir
borga að mestu með óbeinum
skatti, svokölluðu veiðikorti,
sem þverbrýtm þó augljóslega
reglur stjórnsýslunnar um jaöi-
ræði þegnanna.