Dagblaðið Vísir - DV - 26.11.1997, Blaðsíða 13

MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 1997
13
Norðurlöndum eru þeir fleiri með-
al nemenda sem þurfa sérkennslu,
sálfræðiþjónustu eða er einfald-
lega vísað úr skóla. Mim lægra
hlutfall tvítugra drengja en
stúlkna á íslandi hafa lokið stúd-
entsprófi. Á sama tíma blasir við
að menntun er í æ rikari mæli
lykillinn að atvinnumarkaði fram-
tíðar. Aukin sókn kvenna í mennt-
un er mikið fagnaðarefhi. I þeim
málum hefur orðið stökkbreyting
á nokkrum áratugum og á vafalít-
ið eftir að skila sér í auknum völd-
um óg áhrifum kvenna á flestum
sviðum þjóðfélagsins.
En staða drengjanna er áhyggju-
efni. Þar er þörf aðgerða og þar er
þörf breytinga. í þeim tilgangi að
varpa ljósi á stöðu drengja í skóla
gangast karlanefnd Jafnréttisráðs
og menntamálaráðuneytið í
sameiningu fyrir málþingi á
Grand Hotel
fimmtudaginn 27.
nóvember frá
13-17. Yflrskriftin
er Strákar í skóla
og þar munu inn-
lendir og erlendir
sérfræðingar,
nemendur og for-
eldrar leggja sitt
af mörkum til
umræðunnar.
Full ástæða er til
að hvetja alla áhugasama til að
sækja þetta fróðlega málþing.
Ingólfur V. Gíslason
„Mun lægra hlutfall tvítugra
drengja en stúlkna á íslandi hafa
lokiö stúdentsprófi. Á sama tíma
blasir við að menntun er í æ rík-
ari mæli lykillinn að atvinnumark-
aði framtíðar."
Strákar í skóla
Fyrir nokkrum vik-
um heimsótti Skrifstofu
jafnréttismála Svii einn
sem er jafnréttissér-
fræðingur í Gfáe. Hann
hélt því fram að flest
benti til þess að fram-
tíðin tilheyrði konum,
að minnsta kosti hvað
atvinnumarkaðinn
varðar. Hann kemur
frá svæði i Svíþjóð sem
einkennst hefúr af hefð-
bundnum karlastörf-
um, skógarhöggi og
jámvinnslu ýmiss kon-
ar. En verksmiðjumar
hafa unnvörpmn verið
að loka og strákamir
sem hafa verið aldir
upp til að fara í þessi
karlastörf, vita bara .......
ekkert hvað þeir eiga að
gera.
Öruggari starfskraftur
Stelpumar hins vegar, sem í
raun hafa verið aldar upp til að
verða mæður, þær mennta sig og
flytja síðan burt. Eftir sitja strákar
og karlar sem á flestan hátt em
„loosers", karlar sem verða undir
á flestum sviðum tilverunnar. En
eins dauði er annars brauð og
þessi jafnréttissérfræðingur sagði
okkur að hann væri nú að skrifa
bók byggða á reynslu sinni og sú
bók ber heitið „Mö som ingen vill
ha!“ (Karlar sem enginn vill). Og
hann sagði okkur líka að þegar lit-
ið væri á menntakerfið væri ljóst
að konur mennta sig í mun ríkari
mæli en karlar og á sumum svið-
um, sem ljóslega væm framtíðar-
svið, væm yflrburðir kvennanna
mjög áberandi. í því sambandi
nefndi hann fjölmiðlun og upplýs-
ingu.
Kjallarinn
hefði það verið í
Svíþjóð en væri nú
að breytast. Og það
væri meðal annars
að breytast sökum
þess að tölvufyrir-
tækin vildu frekar
ráða stúlkur.
Ástæðan væri sú að
þær teldust ömgg-
ari (stöðugri) starfs-
kraftur. Þær mæta
betur í vinnuna og
þær stoppa lengur í
fyrirtækinu. Þær
vilja vera öruggari
um sjálfa sig og
kunnáttu sína áður
en þær fara að at-
huga hvort ein-
hvers staðar sé fyr-
irtæki sem hugsan-
lega bjóði betur á
einhverju sviði. Víða um heim
sjást þess merki að drengjum líði
ekki sérlega vel í skóla. Á öllum
Ingólfur V.
Gíslason
starfsmaöur á Skrif-
stofu jafnréttismála
Staöa drengja áhyggjuefni
Ég spurði hann þá hvemig þetta
væri með tölvuhlutann því það er
atriði sem hefur valdið nokkrum
áhyggjum hérlendis að stúlkur
fari miklu mun síður í tölvunám
en strákar. Hann sagði að þannig
„Víöa um heim sjást þess merki að drengjum líður ekki vel í skóla“, segir m.a. í greininni. - Kínverskir strákar
í æfingum í byrjun skóladags.
Hálkuvörn fyrir
hreyfihamlaða
Þótt víða hafi verið unnið rösk-
lega að því að bæta aðgengi fatl-
aðra að opinberum byggingum og
almennum þjónustustöðum er
margt enn þá eftir á þessu sviði. í
mörgum eldri byggingum getur
verið æði erfitt um vik og úrbætur
kostnaðarsamar. Eigi að síður er
brýnt að þessu verði fylgt fast eft-
ir.
Þegar fjallað er um aðgengi
hreyfihamlaðra er um mjög víð-
feðmt svið að ræða, sem snertir í
rauninni alla þá er þurfa að kom-
ast leiðar sinnar árið um kring.
Jafnt um sólbjartan sumardag sem
dimman hríðardag að vetri. Að-
gengi utanhúss hef-
ur sennilega ekki
verið gefinn nægi-
legur gaumur og má
þar ýmislegt lagfæra
fyrir fatlaða.
Háikuvörn sem
víöast
Hálka og snjór
valda hreyfihöml-
uðu fólki, öryrkjum og öldruðum,
verulegum vandkvæðum. Hamlar
gönguferðum og útivist fólks, sem
ekki má við slíku. Sem betur fer
hafa opinberir aðilar sem einka-
fyrirtæki gert talsvert af því að
koma fyrir snjóbræðslukerfum
undir gangstéttir, götur, bílastæði,
opin svæði o.fl. sem kemur hinum
hreyfihömluðu ekki hvað síst til
góða. Þvi miður hendir það eigi að
síður (þar sem nægt hitaveituvatn
er til staðar) að ekki er hugað að
slíku við frágang svona svæða).
Eða skammsýnn spamaður ræður
um of framkvæmdum.
Skýrar reglur vantar
Það er að verulegu leyti á valdi
sveitarfélaga hvemig á er haldið í
þessum efnum a.m.k. götur og
gangstígar. Er rík ástæða til þess
að gera þær kröfur til þeirra að
þau leitist við eftir megni að koma
fyrir snjóbræðslukerfúm sem víð-
ast á fjölfömum stöðum. Ætti það
ekki að vera neinum þeirra
ofraun, a.m.k. ekki þar sem hita-
veiturekstur í höndum þeirra. Ef
til vill kann að vera
ástæða til að setja ein-
hverjar regliu eða kvaðir
á þau í þessu efni.
Varðandi aðra aðila
svo sem verslanir, þjón-
ustustofnanir og hús-
byggjendur, er áreiðan-
lega ástæða til að huga að
því hvort tímabært sé að
búa svo um hnútana með
reglugerðum skv. nýjum
skipulags- og bygginga-
lögum að skýrt verði
kveðið á með að hús-
byggjendur eigi að sjá um
að snjóbræðslukerfum sé
komið fyrir a.m.k. við
þær byggingar sem al-
menningur á einkum
leið að. Ef til vill finnst
einhverjum að hér
kunni vera gengið of
langt í forsjárhyggju. En
því er til að svara að þegar em
gerðar ýmsar kröfur til húsbygg-
inga um öryggi vega, rafmagns,
útilýsingar og annars til að fyrir-
byggja slysahættu á fólki. Skil-
greindar kröfur um hálkuvörn
væri nánast af sama toga.
Hálkuslysin of mörg
Ekki þarf að fara mörgum orð-
um um þau fjöl-
mörgu hálkuslys
með meiðslum og
beinbrotum hjá
fólki sem verða á
hverjum vetri
með ærnum
óþægindum og
kostnaði fýrir við-
komandi og sam-
félagið. Ætti að
vera nokkuð til
vinnandi að
spoma sem mest
við slíkri vá. En
því miður flnnst
dæmi um ný-
byggðar þjón-
ustustofnanir þar
sem allsendis
ófúllnægjandi að-
gengi er að vetr-
arlagi.
Engir þurfa frek-
ar á hálkuvöm að halda en hreyfl-
hamlaðir. Er án efa tímabært að
setja leiðbeinandi reglur á því
sviði, sem byggingar- og skipulags-
nefndir sveitarfélaga geta stuðst
við og vísað húsbyggjendum rétta
leið til hagræðis almenningi en
ekki hvað síst þeim sem búa að
skertri hreyfifæmi.
Guðmundur Vésteinsson
„Er rík ástæða til þess að gera
þær kröfur til þeirra að þau leitist
við eftir megni að koma fyrir snjó-
bræðslukerfum sem víðast á fjöl-
förnum stöðum.u
Kjallarinn
Guðmundur
Vésteinsson
starfar við umboð al-
mannatrygginga
á Akranesi
Með og
á móti
Kaup ísafjarðarbæjar á
Norðurtanganum
Skyn-
samleg
kaup
„Framtiðarskipan skólamála
hefur verið brýnasta verkefni
fræðslunefnd-
ar ísaflarðar-
bæjar undan-
farin misseri.
Ýmsar hug-
myndir hafa
verið skoðað-
ar og á loka-
stigi þeirrar
vinnu kom
upp hugmynd
um að festa
kaup á hús-
næði Norður-
tangans. Það var einhugur inn-
an fræðslunefndar um að þetta
væri skynsamleg leið til lausnar
á húsnæðisvanda grunnskólans.
Fagfólk, svo sem kennarar og
arkitektar, hefur unnið að út-
færslu hugmyndarinnar um að
nýta hús Norðurtangans undir
starfsemi grunnskólans og mér
finnst full ástæða til þess að við
bæjarfulltrúar tökum fúllt tillit
til sjónarmiða þéssa fólks. Ég get
ekki séð að bæjarfúlltrúar hafi
leyfi til að mótmæla hlutum af
tilfinningasemi. Það hefur kom-
ið til mín fólk og beðið mig að
hindra þessi kaup og sagt að
bærinn eigi ekki að hjálpa
kvótakóngum. Ég vísa því á bug
að hér sé eitthvað vafasamt á
ferðinni. Það er alveg ljóst að
fiskvinnsla verður ekki rekin í
húsnæði Norðurtangans og mér
fmnst að fólk ætti fremur að
gleðjast þegar hagsmunir bæjar-
ins og stærsta fyrirtækis hans
geta farið saman. Hús Norður-
tangans er glæsileg bygging og
að mati þeirra sem hafa unnið
að málinu hentar það vel undir
starfsemi grunnskólans."
Óhrjá-
legt um-
hverfi
„Ég er andvíg kaupum á hús-
næði Norðurtangans þar sem
hér er um
gömul fisk-
vinnsluhús að
ræða í heldur
óhrjálegu um-
hverfi þar sem
engir framtíð-
armöguleikar
eru á frekari
uppbyggingu.
Húsin voru
byggði í sjö
áföngiun á ár-
unum 1943-1976 og um er að
ræða 4-5 hæða hús sem eru
tengd saman meö göngubrú.
Milli húsanna liggur umferðar-
gata með þunga umferö. Ég tel
að breytingar á svona gömlu
húsnæði, þar sem gólfhæðir eru
mismunandi, muni kosta álíka
og nýbygging þar sem strax i
upphafi væri byggt með þarfir
nemenda, kennara og fatlaðra
einstaklinga í huga.“ -aþ
Kjallarahöfundar
Athygli kjallarahöfunda er
vakin á því að ekki er tekiö við
greinum í blaðið nema þær ber-
ist á stafrænu formi, þ.e. á tölvu-
diski eða á Netinu.
Netfang ritstjórnar er:
dvritst@centrum.is
Kolbrún Halldórs-
dóttlr, bæjarfulltrúi
í ísafjaröarbæ.
Magnea Gub-
mundsdóttlr, for-
seti bæjarstjórnar
ísafjaröarbæjar.