Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1998, Síða 27
b í ó
V
gersamlega í ríminu. Hér er lítið
um flflagang, pínulítið þó, en því
meira um dásamlegan og léttleik-
andi húmor sem sprettur mjög eðli-
lega af fjölbreyttri flóru persóna.
Um leið er hún seiðandi kyrrlát og
tekur sér tíma til að sýna áhorfand-
anum að undur veraldar er að
finna á ólíklegustu stöðum. Maður
vill eiginlega ekki að myndin
hætti, svo töfrandi er þessi heimur
að helst óskar maður sér þangað
sem fljótast.
Distant Voices, Stili Lives
(1988) Leikstjóri: Terence Davies. Aöalhlut-
verk: Freda Dowie, Pete Postlethwaite, Angela
Davies er einn mesti snillingur
breskrar kvikmyndagerðar en hef-
ur gert alltof fáar myndir. Þetta
meistarastykki kom honum á kort-
ið; afar persónuleg og átakamikil
frásögn af lágstéttarfjölskyldu í
Liverpool um og eftir seinna stríð.
Davies er ekki plottsins maður
heldur skapar hann ógleymEmlegt
andrúmsloft með myndum,
stemmningum og ekki síst tónlist.
Fjölskyldan býr undir harðstjórn
föðurins og lifir naumt en finnur
farveg fyrir drauma sína í disætri
tónlist dans- og söngvamyndanna
sem Hollywood ungaði út á þessum
árum. Andstæðurnar milli lífs-
hátta þeirra og söngvanna sem þau
syngja á pöbbnum gera þessa
mynd að magnaðri upplifun.
Davies tekst hið ómögulega: að
láta sönginn segja allt um fólk sem
þarf að komast af í hörðum heimi.
Grimm og hlýleg í senn og alger-
lega á skjön við flest sem frá Bret-
um kemur.
Himinninn yfir Berlín 988)
Leikstjóri: Wim Wenders. Aöalhlutverk: Bruno
Ganz', Solveig Dommartin, Otto Sander, Peter
Falk.
Þessi unaðslega og seiðandi saga
um kærleika og samlíðan leitar
enn sterkt á mig, tíu árum eftir að
ég sá hana fyrst. Ég var nokkra
daga að jafna mig en hef horft
reglulega á hana síðan, mér til
heilsubótar. Engill sem vakir yflr
hrelldum og einmana sálum i grá-
gugginni borg, en fær ekkert að
gert, verður ástfanginn af loftfim-
leikastúlku og ákveður að segja
skilið við eilíft líf og gerast dauð-
legur maður svo hann megi vera
hjá henni. Wenders slær hvergi
feilnótu í ljúfsárri og ljóðrænni frá-
sögn sem færir okkur þá von og trú
að himnaríki sé hér á jörðinni og
að kraftaverk geta gerst i döprum
hjörtum.
Villt jarðarber (1957)
Leikstjóri: Ingmar Bergman. Aöalhlutverk: Vict
or Sjostrom, Ingrid Thulin, Bibi Anderson.
Flestar myndir Bergmans
gengu út á að lífið væri þjáning og
dauðinn eitthvað enn verra. Það
skilur hann frá flestum öðrum
prestum að hann afneitar köllun
sinni. Þessi togstreita hans gat af
sér mörg snilldarverkin og eitt
þeirra er Villt jarðarber sem kom í
kjölfar Sjöunda innsiglisins, mynd-
arinnar sem skóp honum nafn á al-
þjóðlegum vettvangi. Aldraður pró-
fessor, sniildarlega leikinn af kvik-
myndastjóranum Sjostrom, sem
meðal annars gerði FjaHa-Eyvind
á sínum tíma, er heimsóttur af
tengdadóttur sinni þegeu hann er
um það bil að leggja upp í langferð
til að taka á móti heiðursnafnbót
við virðulegan háskóla. Erindi
tengdadótturinnar er að tjá honum
að hún sé ólétt en eiginmaður
hennar, sonur hans, vill ekki eign-
ast böm. Þau leggja upp í ferðina
saman og á leiðinni kynnumst við
hinum hvefsna öldungi sem eytt
hefur ævi sinni við fræðistörf en
vanrækt tengslin við böm sin og
fólk almennt. Ferðalagið tekur
stefnuna inn í fortíðina þegar pró-
fessorinn þarf að horfast í augu við
lífshlaup sitt og spyrja sig hvar
hann fór út af sporinu. Bergman
tekst að koma þessari flóknu sálar-
stúdíu til skila á afar einfaldan og
skýran hátt, sérstaklega með hug-
vitssamlegri notkun endurlita
(flashbacks) sem eru hluti af fram-
vindunni en tefja ekki fyrir henni.
Lokaskotið eitt og sér, af prófess-
omum aldna þar sem hann horfir
yfir vatn en er í raun að mæta sínu
skapadægri, gleymist engum sem á
horfir.
A Matter of Life and
Death (1946)
burger. Aöalhlutverk: David Niven, Kim Hunter.
Roger Livesay.
Þeir Powell (leikstjórinn) og
Pressburger (handritshöfundur-
inn) eru einhverjir mestu orig-
inalar kvikmyndanna; flestar
mynda þeirra em dýrindis djásn
og þessi fremst meðal jafningja.
Hér rennur veruleikinn saman
við fantasíuna í kómískri og hug-
ljúfri ástarsögu. Niven leikur
flugmann í seinna stríði sem nær
sambandi við unga stúlku í ná-
lægri herstöð meðan flugvél hans
hrapar til jarðar. Stúlkan finnur
flugmanninn og þau fella hugi
saman. Babb kemur í bátinn þeg-
ar engill nokkur birtist flugmann-
inum og tilkynnir honum að
gleymst hafi að pikka hann upp,
enda stríð í gangi og miklar ann-
ir. Flugmaðurinn unir þessu ekki,
enda ungur og ástfanginn, og fær
því framgengt að réttað verði í
máli hans á himnum. Upphefst þá
hin kostulegasta saga þar sem til-
finningar og kaldar staðreyndir
takast á. Heill og hamingja er í
húfi, er ástin sterkari en dauðinn?
Maður er allt í senn, hlæjandi,
grátandi og uppspenntur. PoweU
og Pressburger eru gcddramenn
sem draga hverja kanínuna á fæt-
ur annarri upp úr hatti sínum og
tekst stöðugt að koma manni á
óvart.
Ásgrímur Sverrisson
eða ekki. í Dance with Me er einfaldasta leið-
in farin og best er að reyna að loka fyrir heila-
sellurnar og láta ófrumlega og einfalda sögu
fljóta út f tðmiö og reyna að njóta þess sem
gott er, það er að segja dans og tónlist. -HK
Regnboginn
There’s Something about Mary ★★★ Fjórir
lúðar eru ástfangnir af sömu Mary. Cameron
Diaz er I toppformi, Matt Dillon alveg ótrúlega
skemmtilegur sem
slímugur einka-
spæjari og Ben
Stiller er fæddur
lúði. En nú er tími
lúðanna og þrátt fyr-
ir að pólitísk rétt-
hugsun sé þeim
bræðrum eitur í beinum er greinilegt að ekki
þykir nógu PC lengur að láta lúðana tapa, Ifkt
og þeir gerðu f Dumb and Dumber. Og á þvf
tapa þeir.
-úd
Halloween: H20 ★★★ H20 er smart og
skemmtileg án þess að vera þessi há-
paródíska hrollvekja sem Scream-myndirnar
eru. Hryllingurinn er allur með nýju yfirbragði,
meiri áhersla lögð á kjark og þor f ómöguleg-
um aðstæðum og þrátt fyrir að blóðgusur og
útlimamissir séu enn til staðar þá nálgast
myndavélin slfkt á annan hátt en áður. Þetta
eru hrollvekjur um og fyrir nútfmaunglinga, fólk
sem hefur séð öll gömlu trikkin og heimtar ný.
-úd
Dr. Doolittle ★*★ Það kom mér á óvart
hversu lítið púður var í handriti Nats Mauldins
og Larrys Levins en sagan sem slfk heföi átt
að tryggja fjörmeiri og eftirminnilegri mynd.
Gaman er að ærslunum I Eddie Murphy en
Dagfinnur olli mér vonbrigðum. -ge
Stjörnubíó
Can’t Hardly Walt *★ Þessi unglingamynd
sver sig I ætt við gleðimyndir á borð við Grea-
se aö þvf leyti sem hún fjallar um útskriftarár-
gang menntaskóla, paranir og afparanir.
Þarna er á ferðinni tilraun til að vinna með
þetta menntaskólalokaballs-form, en þessi
sjálfsmeðvitund gengur því miður ekki nógu
langt, og klisjurnar hlaðast æ hraðar upp eftir
þvf sem llður á myndina. -úd
meira á.
www.visir.is
4. desember 1998 f ÓkllS
27