Dagblaðið Vísir - DV - 05.03.1999, Blaðsíða 6

GSM
Sara
Guðmundsdóttir
Söngkona
hljómsveitarinnar Lhooq.
Sara: „Hæ.“
Fókus: „Hæ, vissirðu að þetta var
ég?“
Sara: „Já, ég sá númerið þitt.“
Fókus: „Og ertu þúin að læra það
utan að?“
Sara: „Já, þú ert alltaf að hringja i
mig.“
Fókus: „Æ, hvað er þetta. Hvað seg-
irðu annars?"
Sara: „Bara allt frábært."
Fókus: „Ég er ekkert að trufia þig?“
Sara: „Neineineineinei. Ég sit bara
hér á Gráa kettinum og sötra te.“
Fókus: „Með hverjum ertu?“
Sara: „Með Agnesi vinkonu minni.“
Fókus: „Þú er soldið oft þama á Gráa
kettinum."
Sara: „Já, þetta er draumakaffihúsið."
Fókus: „Hvað voruði að gera? Vomði
i bænum?“
Sara: „Nei, við vorum bara að koma
úr skólanum."
Fókus: „Jaaaaaaaaá. Gengur ekki
bara vel?“
Sara: „Jú. Ofsalega."
Fókus: „Er það ekki?“
Sara: „Jújújú. Alveg frábært."
Fókus: „Hvert ertu svo að fara?“
Sara: „Hvað segirðu?"
Fókus: „Hvert ertu að fara?“
Sara: „Hvert er ég að fara?“
Fókus: „Já, Hvað ertu að fara aö
gera?“
Sara: „Uuuu. Ætli ég fari ekki bara
heim og... og bara slappi af fyrir
kvöldið."
Fókus: „Já, ætlarðu að fara eitthvað
að djamma i kvöld?"
Sara: „Kannski maður kiki á Thom-
sen.“
Fókus: „Kikja á Thomsen?"
Sara: „Jammm."
Fókus: „Heyrðu. Ég ætlaði nú að
spyrja þig, veistu simanúmerið hjá
Páli Óskari?“
Sara: „Hjá Páli Óskari? Nei, ég held
ég sé ekki með það.“
Fókus: „Þekkir þú hann ekki eitt-
hvað?“
Sara: „Uuuu, bara þú veist. Bara sem
félaga úr stúdióinu, sko. En ekki
þannig að ég hringi í hann, sko.“
Fókus: „Nei, einmitt."
Sara: „Þess vegna held ég að ég sé
ekki með símann hjá honum, sko.“
Fókus: „En þið Agnes ætlið á Thom-
sen í kvöld.“
Sara: „Jámrn."
Fókus: „Ókei, við verðum í sambandi
bara."
Sara: „Ókei.“
Fókus: „Ókei.“
Sara: „Já.“
Fókus: „Við sjáumst."
Sara: „Sjáumst, bæ, bæ.“
Fókus: „Bæ.“
30
05
05
50
Tomas og Dúna fa ser
morgunverð í eldhús-
inu heima.
Tomas og Duna
halda til vinnu fyrir
allar aldir.
07
20
Tómas og Dúna Boonchang vakna kiukkan fimm og fara
í vinnuna. Þegar þau eru búin að vinna opna þau veitingar
staðinn sinn við Laugaveginn og halda áfram að vinna þar til
síðasti gesturinn er farinn. Þau vinna og vinna og vinna ...
Vinna “ borga
vinna -borga
Dúna smyr tertur f
Björnsbakaríi viö
Skúlagötu.
Tómas á fullu í
Ferskum kjötvörum
í Síðumúla.
Þegar Chakrarup
og Duangsiri felldu
hugi saman austur í
Taílandi fyrir mörg-
um árum vissu þau
ekki hvað beið
þeirra. Nú heita þau
Tómas og Dúna,
búa í einbýlishúsi í
Mosfellsbæ og eiga
tvö böm og tvo bíla.
Tómas vinnur hjá
Ferskum kjötvörum
í Síðumúlanum í Reykjavík
og Dúna konan hans vinnur
í Bjömsbakaríi á Skúlagötu.
Þau byrja fyrir allar aldir og
ná svo í börnin í skólann
síðdegis. Þegar klukkan
slær 18.00
opna þau veit-
ingastaðinn
sinn Ban-thai
á Laugavegin-
um rétt ofan
við Hlemm.
Þar eldar
Dúna og
Tómas gengur um og þjónar. Þau
eru yfirleitt komin heim um mið-
nætti. Snemma næsta morguns
halda þau svo til vinnu á ný fyrir
allar aldir.
„Ég held ekki að
ég fari aftur til
Taílands... Mér
líður vel á
íslandi þó
stundum sé kalt.“
„Ég fór frá Taílandi þegar ég
kynntist konunni minni því pabbi
hennar var svo ríkur. Ég var fá-
tækur og mér fannst eins og litið
væri niður á mig í fjölskyldunni.
Þess vegna fór ég og konan fylgdi
mér hvert sem ég fór. Ég þurfti að
sanna mig annars staðar,“ segir
Tómas, sem er síbrosandi og virð-
ist aldrei þreyttur þó hann sofi
ekki nema nokkra tíma á nóttu.
Tómas og Dúna flæktust viða um
Evrópu en gekk illa að fá dvalar-og
atvinnuleyfi. Fyrir orð kunningja
enduðu þau á íslandi og hafa verið
hér í tíu ár.
„Ég er búinn að reka marga veit-
ingastaði í Reykjavík og það hefur
Tomas stimplar slg ut
í Ferskum kjötvörum.
15
55
16
30
Stund milli striða.
Tómas og Dúna ásamt
börnunum Símoni og
Jennýju. Með þeim er
barnapían og frænka,
Hathachanok.
32
20
.. -
Tomas smakkar ti Imatmn sem Duna eldar
18
OO
gengið misjafnlega hjá mér. Fyrst
var ég með Ingólfsbrunn í Aðal-
stræti og svo stofnaði ég Hafmeyj-
una á Laugavegi. Það var dýrt æv-
intýri og ég tapaði miklum pening-
um. Ég er enn að borga skuldir
mínar, ég vinn og borga og vinn og
borga,“ segir Tómas sem á hauk í
horni sem er tengdafaðir hans í
Taílandi. Sá rekur byggingafyrir-
tæki og er vellauðugur eins og
Tómasi verður tíðrætt um.
„Flestir Taílendingar á íslandi
senda peninga heim til skyld-
menna sinna, en hjá mér er það öf-
ugt. Þegar okkur Dúnu vantar pen-
ing þá sendir pabbi hennar okkur
peninga og það kemur sér oft vel.
Sérstaklega þegar maður er að
opna nýjan veitingastað," segir
Tómas.
Tómas hlakkar til að geta boðið
tengdafoður sinum til íslands og
sýnt honum starfsemi sína. Hann
yfirgaf ættlandið til að sanna fyrir
sjálfum sér og fjölskyldu sinni að
hann gæti staðið á eigin fótum;
skapað sér veröld og líf án hjálpar
frá ríkum tengdaföður sínum.
Hann er nokkuð viss um að tak-
markið sé innan seilingar: Einbýl-
ishús í Mosfellsbæ, tveir bílar og
veitingastaður sem Hrafn Gunn-
laugsson sagði í blaðagrein að
væri besti austræni veitingastað-
urinn á íslandi og þó víðar væri
leitað.
„Ég held ekki að ég fari aftur til
Taílands. Efnhagsástandið þar er
slæmt núna og erfitt að koma und-
ir sig fótunum. Mér líður vel á ís-
landi þó stundum sé kalt,“ segir
Tómas.
Það er ekki nóg með að Tómas og
Dúna vinni langan vinnudag, þau
eru líka fljót að vinna. Á Ban-thai
(sem þýðir taílenskt hús) fyrir ofan
Hlemm stendur Dúna ein í eldhús-
inu með bömin og snarar fram
hverjum réttinum á fætur öðrum. Á
meðan snýst Tómas eins og skopp-
arakringla um gestina, sem stund
um sitja til borðs á tveimur hæðum
Annað starfsfólk er ekki á staðnum
Tómas og Dúna eru sem ein mann
eskja. Dúna er listamaður og breyt
ir gulrótum í froska með útskurði.
Hún býr einnig yfir austurlensku
leyndarmáli sem hún ætlar að taka
með sér i gröfina. Það er hvemig
elda á kjúklingabita i kókosmjólk.
Sá réttur er sá bragðbesti sem eldað-
ur hefur verið á íslandi frá því land
byggðist. Kjúklingabitamir í kókos-
mjólkinni em einir sér næg ástæða
til að íslendingar þakki Tómasi og
Dúnu fyrir að hafa sest að í landinu.
Tómas og Dúna opna
veitingastað sinn við
Laugaveginn.
loks heim á leið eftir
langan vinnudag.
6
f Ó k U S 5. mars 1999