Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1999, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 17. MARS 1999
Spurningin
Hver er uppáhaldsnáms-
greinin þín?
(Spurt í Fjölbrautaskóla Suðurnesja)
Gerða Halldórsdóttir: Leiklist. Það
er svo gaman að tjá sig og koma fram.
Ég hef tekið þátt í skólaleikritum.
Gyða Guðjónsdóttir: Danska. Það
er svo flott mál. Ég var í fyrrasum-
ar hjá systur minni í Danmörku og
er að fara aftur núna um páskana.
Ásdis Erla Erlingsdóttir: Mér þyk-
ir danska skemmtilegust. Svo er
kennarinn bæði sætur og skemmti-
legur og góður persónuleiki.
Helga Guðmundsdóttir: Spænska.
Ég hef farið í sólarlandaferðir til
Spánar og held að það geti nýst mér
vel að kunna spænsku.
Guðný Gunnarsdóttir: Mér finnst
skemmtilegast i verslunarreikningi af
því að meirihlutinn í bekknum er
strákar og þeir sem sitja hjá mér eru
svo sætir. Svo er kennarinn líka góður.
Oddur Jónasson: Það er gaman í
dansi, sérstaklega út af búningunum.
Lesendur
Vegaáætlun og sjálf-
stæðisflokkarnir átta
Kjósendur eiga heimtingu á vönduðum vinnubrögðum og skýrum svörum frá
stjórnmálaflokkunum þar sem stórframkvæmdum á sviði samgangna verði for-
gangsraðað, segir Einar m.a. í bréfinu. - í Oddsskarði.
Einar Sveinbjömsson skrifar:
Halldór Blöndal samgöngu-
ráðherra birtist Sigliirðingum
sem frelsandi engill á dögun-
um með tvenn jarðgöng á
milli Siglufjaröar og Ólafs-
fjarðar uppi í erminni. Ekki
eru nema örfár vikur liðnar
frá þvi að flokkssystkini Hall-
dórs, þau Arnbjörg Sveins-
dóttir og Egill Jónsson, lögðu
fram þingsályktunartillögu
um jarðgöng á milli Reyðar-
fjaröar og Fáskrúðsfjarðar.
Ekki má heldur gleyma sjálf-
um Áma Johnsen á Suður-
landi en hann hefur talað cif
mikilli alvöru fyrir því að bor-
að verði neðansjávar á milli
lands og Eyja. í Reykjanes-
kjördæmi telja þeir Kristján
Pálsson og Gunnar Birgisson
síðan að tvöföldun Reykjanes-
brautar til Keflavíkur eigi að
hafa algjöran forgang í sam-
göngumálum. Og örlítið norð-
ar á þessu sama svæði gæla
þingmenn Sjálfstæðisflokks í
Reykjavik við lagningu
Sundabrautar.
Kostnaður i heild við allar þessar
framkvæmdir sem hér eru nefndar
hleypur eflaust á tugum mUljarða
króna. Það er alveg sama hve ein-
stakir frambjóðendur verða dug-
miklir heima í héraði að lofa kjós-
endum sínum þessum lífsnauðsyn-
legu samgöngubótum - það er ekki
vinnandi vegur að koma þeim öll-
um við á næsta kjörtímabili.
Fyrir liggur vegaáætlun til 10 ára,
staðfest af Halldóri Blöndal. Þar er
ekki minnst á jarðgöng. Hins vegar
hafa þingmenn í ýmsum flokkum og
kjördæmum minnt ráðherra á
munnlegt samkomulag um að næstu
göng skuli vera á Austurlandi. Af-
neitun Halldórs Blöndals á þessu
samkomulagi sem frambjóðanda á
Norðurlandi eystra getur verið skiij-
anleg en þessi meinta gleymska er
með öllu ótæk hjá samgönguráð-
herra þjóðarinnar í átta ár.
Spyrja má þeirrar spurningar
með réttu hvort Sjálfstæðisflokk-
amir í landinu séu í raun jafnmarg-
ir kjördæmunum, og hver með sína
stefnu nú fyrir kosningarnar í vega-
málum. Og áfram geta menn velt
því fyrir sér hvemig þessir fulltrú-
ar flokkanna átta, með sama nafni,
ætla að ná saman um forgangsröð
eftir kosningar þar sem litið verður
á eftirgjöf sem svik heima í kjör-
dæmunum
Nei, kjósendur eiga heimtingu á
vönduðum vinnubrögðum og skýr-
um svörum frá stjórnmálaflokkun-
um þar sem stórframkvæmdum á
sviði samgangna verði forgangsrað-
að - ekki hentistefnu Sjálfstæðis-
flokksins sem minnir mjög á mála-
tilbúnað Samfylkingarinnar, þar
sem allir eiga að fá allt, strax.
Ótíðindi frá ísafirði
Friðþjófur skrifar:
Hvað ætla þeir Vestfirðingar að
bíða lengi með að ákveða sig hvort
þeir yfirgefa heimkynni sín að fullu
eða láta ótíðindin yfir sig ganga og
aðra landsmenn í leiðinni? Þaö er
ekkert einkamál t.d. ísfirðinga þeg-
ar snjóflóðin eyðileggja mannvirki
og setja mannfólkinu afarkosti. Nú
eru það skíðalyftur sem sópast hafa
burt, og það í annað sinn á ísafirði.
Er spurt um ábyrgð? Auðvitað ekki,
því allir hafa svörin á reiðum hönd-
um: „Ég var búinn að vara við
þessu.“ Eða þá: „Þaö voru einhverj-
ir útlendingar að tuða um að það
væri hættulegt að byggja lyfturnar
þarna. Svisslendingar, eins og þeir
hafi eitthvert vit á snjó á Vestfjörð-
um?“
Hvað verður næst? Og eiga þá all-
ir landsmenn að koma til hjálpar?
Auðvitað verður það gert, annað
væri ódrengskapur og svívirða. En
er eitthvert vit að byggja Vestfirði
yfirleitt með þessar ógnir við bæjar-
dymar. Að sjálfsögðu ekki.
Aldraðir, þurfandi
eða þrýstihópur?
Friðþjófur skrifar:
Aldraðir í landinu eru ekki af-
skiptir í þjóðmálunum. Það gengur
maður undir manns hönd til að út-
hrópa velferðarmál þeirra, eða rétt-
ara sagt hin bágu kjör sem þeir eru
sagðir búa við. Þeir eigi vart mál-
ungi matar og þeir búi þröngt og
illa. Hinir sem ekki búa þröngt og
illa, heldur í sínum góðu híbýlum,
hvort sem þau em einbýli eða íbúð-
ir í fjölbýli, þurfi að borga háa eign-
arskatta og komist ekki lönd né
strönd fyrir þessum háu greiðslum.
- Líklega er þá átt við að þeir kom-
ist ekki í utanlandsferðir eða eitt-
hvað annað sem þeir hafa hug á.
Nú er það svo að eldri borgarar
landsins fá allir svonefndan eUilíf-
eyri (sem þó má ekki kalla svo, því
sumir þeirra skammast sin fyrir að
vera orðnir gamlir og vilja láta út-
rýma orðum þar sem stofninn
„gamal" kemur fyrir). Þessi ellilíf-
eyrir er ekki jafn fyrir alla aldraða.
Margir, líklega flestir í dag, fá svo
greiðslur ffá lifeyrissjóðum sínum.
Misháar að vísu. Og enn era þeir til
sem safnað hafa til siðari tíma, t.d.
keypt sér íbúð aukalega eða hafa
fengið arf sem þeir ávaxta með ýms-
um hætti.
Sannleikurinn er sá, að mínu
mati, að aldraðir era ekki þurfandi
hópur hér á landi. En þeir eru orðn-
ir að verulegum þrýstihópi, líkt og
aðrir sem telja sig eiga eða geta
fengið málum sínum framgengt með
stofnun félagasamtaka. Aðeins eitt
er nauðsynlegt varðandi aldraða.
Að þeir njóti sannmælis í skatta-
málum, greiði ekki tvöfalt af þeim
tekjum sem þeir fá - og svo auðvit-
að hitt, að eftirlaunin frá hinu opin-
bera verði jöfn fyrir allar manneskj-
ur, 67 ára og eldri. Þetta geta stjórn-
völd leiðrétt með einu pennastriki,
rétt eins og þegar bjórinn var leyfð-
ur og þegar miövikudagslokun
áfengisveitinga var afnumin með
reglugerð einn daginn.
Eru íslenskir sjó-
menn réttlausir?
Fyrrv. sjómaður skrifar:
Þótt smyglvamingur hafi fundist I
skipi Eimskipafélagsins, þá réttlætir
það ekki, að mínu mati, að öll skips-
höfnin sé sett í gæsluvarðhald. Síður
en svo. Dómarar hafa sýnt og sann-
að að þeir mismuna fólki og eru
dæmin um það orðin nokkuð mörg.
Ég nefni bara þegar ofbeldismaður
sem var sekur um morðhótanir á
leigubílstjóra einum, var látinn laus
nokkram klukkustundum siðar.
Dómarar sem sýna borgurunum
slíka litilsvirðingu ættu tafarlaust
að láta af störfum! Gæsluvarðhald
yfir allri skipshöfninni á skipi Eim-
skips finnst mörgum vera réttar-
hneyksli. Sýnir að réttlæti er a.m.k.
skorið við nögl.
Framsókn í
tilvistarkreppu
Örn Björnsson skrifar:
Framsóknarflokkurinn er í tUvist-
arkreppu í Reykjavik. Mér finnst
það endurspeglast í myndbirtingu í
blaðinu Degi, þar sem sýnd var Sig-
rún Magnúsdóttir, er nú hefur látið
af formennsku í borgarráði, en Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir tekið við.
Þetta eru örlög Framsóknarflokks-
ins undir R-lista merkjum í Reykja-
vík og skal engan undra þótt fylgi
hans meðal kjósenda í borginni
mælist í lágmarki. Flokkurinn er
nefnUega ekki tU í hugum reyk-
vískra kjósenda. Framsóknarfólkið
lítur ekki lengur á formann flokks-
ins sem leiðtoga sinn, heldm- Ing-
bibjörgu Sólrúnu. Eitt sinn var látið
að því liggja að Sigrún Magnúsdótt-
ir hefði forystuhlutverki aö gegna
innan R-listans, en nú er ekki lengur
farið í launkofa með að öU völd hafi
af henni verið tekin. Nú verður
Helgi Hjörvar (Arnarson & Hjörvai',
þið munið) forseti borgarstjómar, á
sama tíma og gengi Sigrúnar feUur.
Framsóknarfólk sem hefur fylkt sér
um R-listann tvennar borgarstjóm-
arkosningar telja nú gott og blessað
að styðja Samfylkinguna.
Innflytjendur
á Islandi
P.Þ.R. skrifar:
Mikið hefur borið á því að í'ólk frá
Asíu og Afríku flytjist tU íslands í
góðærið. Með þessari þróun breytist
þjóð okkar í framtíðinni. Ég er alfar-
ið á móti þessari þróun þvi hver
þjóð á að hafa sína menningu, sín
trúarbrögð og sinn kynstofn. Þetta
mun leiða tU kynþáttaárekstra líkt
og annars staðar, þar sem mörg
þjóðarbrot eru í landinu. Um það
eru dæmin og þau ekki fá. Eitur-
lyfjaneysla og afbrot eru þó nokkuð
tíð meðal fólks af þeldökkum kyn-
stofni, t.d. í Bandaríkjunum og Evr-
ópulöndum. Vandamálin eru næg
hér meðal unlinga. íslendingar eiga
líka erfitt með að aðlagast þessum
innflytjendum, og öfugt. Þetta sundr-
ar en sameinar ekki þjóðina. Ég tel
að við ættum að taka á þessum mál-
um sem fyrst.
Húmorinn
horfinn
Magnús Sigurðsson skrifar:
Hvað er eiginlega að hjá Spaug-
stofunni? Síðustu þættir hafa ekki
verið ófyndnir, þeir hafa beinlínis
verið sorglegir. Það er alltaf dapur-
legt að horfa upp á misheppnað
spaug. Það er ekki ýkja langt siðan
Spaugstofan var með alskemmtileg-
ustu þáttum sem sáust á sjónvarps-
skermi, hvort sem um var að ræða
ríkissjónvarpið eða Stöð 2. Svo
gerðist eitthvað og húmorinn
hvarf. Nú er bara að breyta stefn-
unni, Spaugstofufólk, og finna upp
á einhverju nýju. Það er ekki nóg
að þið séuð ein um að hlæja að þátt-
unum, eins og sjá má i lok hvers
þáttar.