Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.1999, Blaðsíða 14

Brúökaup
Pappírsbrúðkaup haldið hátíðlegt:
MIÐVIKUDAGUR 14. APRÍL 1999

Ilítilli og notalegri íbúö í Kópavoginum búa þau hjón-
in Björn Jóhannsson landslagsarkitekt og Guörún
Fríöur Heiðarsdóttir rekstrarfræöingur en þau reka
saman fyrirtœki sem sér um garðahönnun, auk þess sem
Guörún vinnur hjá Kópavogsbæ. Þau hjónin eru nýbúin
aö halda upp á eins árs brúökaupsafmœli sitt, pappírs-
brúökaup eins og þaö nefnist.
Þau héldu daginn að sjálfsögðu
hátíðlegan. „Við fórum út að borða
og svo færði ég Birni smáglaðning,"
segir Guðrún og brosir. Bjöm lyftir
fótunum sæll á svip og sýnir lit-
skrúðuga sokka sem minna einna
helst á fingravettlinga. „Vinkona
dóttur minnar mætti einn daginn í
svona sokkum og Björn varð svona
óskaplega hrifinn af þeim. Ég ákvað
því að útvega eins sokka og tróð kló-
settpappír inn í þá til að þeir yrðu
eins og fætur í laginu." Bjöm segist
hafa fært frú sinni fresíublómvönd,
uppáhald hennar, í tilefni dagsins.
„Þær voru einmitt á tilboði," segir
Björn og hlær. Eftir þetta eina ár
virðist lífið leika við þau hjónakom-
in. Það er allavega stutt í hlátur,
glens og gleði þegar þau rifja upp
fyrstu kynnin og brúðkaupsdaginn.
Björninn unninn
„Við vorum bæði að vinna hjá
BM Vallá, Bjöm við ráðgjöf og ég
viö skrifstofustörf," segir Guðrún.
„Það var í mínum verkahring að sjá
til þess að viðskiptavinir sem
mættu til ráðgjafar fengju kaffi,“
segir Guðrún. „Þegar einn við-
skiptavinanna mætti ekki til ráð-
gjafar notaði ég tækifærið og bauð
henni í ráðgjöf," segir Bjöm, og eft-
ir það fóra hjólin að snúast. „Bjöm-
inn vannst svo endanlega í grill-
veislu hjá Vallá,“ segir Guðrún og
hlær. Bjöm virtist ekki alveg sáttur
með þennan endi og segist þá þegar
hafa verið búinn að ákveða að næla
í hana. „Ég fór í fjallgöngu með
kunningja mínum og sagði honum
frá þessari voða sætu stelpu í vinn-
unni og þegar tindinum var náð
lýsti ég því yfir að hún skyldi verða
mín. Þetta var nú bara fjárhagslegt
í fyrstu. Mig vantaði rekstrarfræð-
ing í fyrirtækið," segir Bjöm og
glottir til frúarinnar, „en svo kom
ástin,“ bætir hann við. Þau hjónin
segjast smellpassa saman. „Bjöm er
mikill ævintýramaður þannig að ég
þarf hreinlega stundum að hanga í
fótum hans þegar hann kemst á
flug.“ Bjöm jánkar því að það sé
reyndar stundum nauðsynlegt en
segist þó vera mjög þægilegur maö-
ur. „Ég strauja til dæmis alltaf
skyrtumar mínar.“ „En þrífur
aldrei bílinn,“ segir Guðrún. Þau
hjónin era sammála um að galdur-
inn við gott hjónaband sé gagn-
kvæm virðing. „Það er nauðsynlegt
að gefa sér tíma til að ræða málin og
veita fjölskyldunni verðskuldaðan
tíma,“ segja þau Bjöm og Guðrún.
Brúðurin söng
Þau Bjöm og Guðrún giftu sig 21.
mars á síðasta ári með pomp og
prakt. „Það vora margir sem komu
að undirbúningnum og er þessi dag-
ur alveg ógleymanlegur. Tengda-
mamma var þó potturinn og pannan
í öllum undirbúningnum," segir
Guðrún, „og hún sá til þess að dag-
urinn varð algjör draumur." „Já,
þetta var alveg frábær dagur, hann
leið bara allt of hratt,“ segir Bjöm
og bætir því við að hann hefði
aldrei getað trúað því að það væri
svona gaman að gifta sig og gefur
konunni auga.
Þau segjast bæði hafa viljað halda
veglegt brúðkaup. Gestimir vora
um 130 og brúðurin í glæsilegum
kjól. Kristrún, dóttir Guðrúnar, var
brúðarmey og Bjöm var í jacket.
„Ég gat náttúrlega ómögulega sleppt
þessu tækifæri, það er ekki á hverj-
um degi sem maður fær að vera í
prinsessukjól," segir Guðrún. Bjöm
segist upphaflega hafa ætlað að vera
í íslenska þjóðbúningnum. „Ég mát-
aði hann að vísu en var eins og
sveitamaður sem mér fannst ekki
viðeigandi.“
Þau vora gefin saman í Selja-
kirkju af séra Valgeiri Ástráðssyni,
við fallega og hátíðlega athöfn en þó
svolítið óvenjulega. Þegar búið var
að gefa hjónin saman greip brúður-
in í hönd manns síns og orgelið fór
að hljóma og brúðurin að syngja.
„Ég hafði sungið í nokkrum brúð-
kaupum hjá vinkonum mínum og
eitt sinn tók ég þá ákvörðun að ég
skyldi syngja í mínu eigin brúð-
kaupi. Kórstjórinn, séra Valgeir og
organistinn vissu einir af þessari
fyrirætlun minni. Ég hafði hitt org-
Hjónin sæl i Kópavoginum. Björn er í pappírsbrúðkaupssokkunum sem frú-
in færði honum.
Hrísgrjón og pasta
í rúminu
Þau hjónin segja að veislan hafi
heppnast mjög vel og staðið langt
fram á kvöld. Að veislunni lokinni
héldu brúðhjónin nýgiftu til Hvera-
gerðis og eyddu brúðkaupsnóttinni
á „Frosti og funa“. „Það var rosa-
lega notalegt," segir Guðrún, „á
staðnum er sundlaug og heitur pott-
ur og fór mjög vel um okkur þar.“
Þegar þau hjónin komu inn í her-
bergið sitt hafði það verið fyllt af
blöðrum og þegar þau skriðu upp í
rúm blasti við þeim hrísgrjón og
pasta. „Systir mín var þar að verki.
Hún hafði komið kvöldið áður og
dundað sér við að blása upp blöðrar
og fylla rúmið af pasta og hrísgrjón-
um,“ segir Bjöm.
Stuttu eftir hjónavígsluna héldu
hjónakornin í brúðkaupsferð til
Hamborgar. Dóttir Guðrúnar fór
með en varð eftir hjá systur hennar
í Danmörku. „Við áttum yndislega
daga í Hamborg. Vorið er svo fal-
legt, allt að vakna til lífsins, og við
þrömmuðum þvers og krass um
borgina,“ segja þau hjónin. „Við
upplifðum þó borgina á mjög mis-
munandi hátt. Björn veit nú allt um
hellulagnir og trjágróður í Hamborg
en það var annað sem vakti meiri
athygli hjá mér,“ segir Guðrún sem
fannst Bjöm greinilega einum of
upptekinn af gangstéttunum í Ham-
borg.
Hjónin segja aö fyrsta hjóna-
bandsárið hafi verið mjög viðburða-
ríkt. „Við erum búin að flytja
þrisvar á þessu eina ári,“ segir Guð-
rún og Bjöm bætir við að í staðinn
muni þau ekkert flytja næstu þrjá-
tíu árin.“ Guðrún virðist cdveg sátt
við þessi lokaorð manns sins en þó
dálítið eflns.
SS
og
elleikarann emu smm
nokkra einkatíma hjá kórstjóran-
um. Þetta tókst voða vel þó ég hafi
verið ansi stressuð. Svipurinn á
Bimi var líka alveg yndislegur,"
segir Guðrún. Bjöm segir að honum
hafi brugðið mjög mikið. „Kirkjan
fylltist af sælubrosum, nema mér
skilst að móðir mín hafi stirðnað
upp. Hún hélt að þetta hefði verið
skipulagt og bjóst því við að ég
myndi svara með söng og leist
greinilega ekkert á blikuna."
„Svipurinn á Birni var yndislegur," segir Guðrún.