Dagblaðið Vísir - DV - 14.04.1999, Blaðsíða 15

Fyrir rúmlega fimmtíu árum hétu þau Páll Pálsson og
Inga Ásgrímsdóttir frá Borg frammi fyrir guði og
mönnum aö standa saman í blíöu og stríöu. í dag,
rúmlega fimmtíu árum, fimm börnum og ellefu barna-
börnum síöar, brosa þau enn framan í lífiö, sátt við hlut-
skipti sitt, ákvaröanir og gjörðir.
„Foreldrar mínir komust ekki í brúð-
kaupið þannig að þau héldu veislu
fyrir okkur fyrir vestan þar sem öll-
um sveitungum mínum var boðið.“
Páll bjó svo næsta árið vestur við
Djúp en Inga á Borg. „Ég geymdi
hana í eitt ár,“ segir PáU en ég var
Brúökaup
fastur yfir fénu mínu fyrir vestan."
„Við skrifuðumst á þetta ár,“ segir
Inga því simasamband var mjög
slæmt þá. Búskap hófu þau hjónin
svo á Borg í félagsskap við foreldra
Ingu. Þau hjónin segja þetta hafa ver-
ið góða tíma til að hefja búskap. „Það
var mikil vakningaralda," segir Páll,
„vélaöldin að hefjast og spennandi
uppbyggingarstarf fram undan."
„Við áttum mjög góð ár á Borg,“
segja þau hjónin, „mannlífið var mik-
ið og gott og óskaplega gott fólk í
sveitinni." „Við bjuggum við þjóð-
braut þvera," segir Páll og var gesta-
gangur oft mikill á hinu stóra heim-
ili á Borg.
Ógleymanlegur dagur
Sautjánda júní í fyrra héldu böm
þeirra hjóna þeim glæsUega veislu í
tUefni af fimmtíu ára brúðkaupsaf-
mæli þeirra. Um 200 manns komu til
að samgleðjast þeim hjónum á þess-
um tímamótum. „Þetta er alveg
ógleymanlegur dagur,“ segja þau
hjónin, „og óskaplega gaman að hitta
aUt þetta samferðafólk í lífinu."
„Veislan var haldin í sal hér í félags-
miðstöðinni," segir Inga. Auðunn,
sonur þeirra hjóna, sá um veislu-
stjóm, ræður vora fluttar og sonar-
dóttir lék á fiðlu fyrir afa og ömmu.
Litli fiðluleikarinn leikur fyrir
ömmu og afa.
„Við endurapplifuðum daginn okkar
og heppnaðist aUt eins og best var á
kosið. Veðrið lék við okkur, sól og
blíða, veitingar voru voða flottar,
enda góður maður sem sá um þær,“
segja þau hjónin, glöð í bragði.
„Börnin höfðu mikið fyrir þessu,“
segir Inga, „þau höfðu látið stækka
og innramma brúðarmyndina af okk-
ur, sem var tekin á litla kassamynda-
vél, og stillt henni upp við hliðina á
vasa sem við fengum í brúðargjöf."
„Já, þessi vasi hefur fylgt okkur í
fimmtíu ár og hefur oft hvarlað að
mér hvort Ingu fmnist vænna um
mig eða vasann því í jarðskjálftum í
gegnum árin hefur hún mest hugað
að því að bjarga vasanum," segir Páll
og glottir við.
Þau hjónin segjast ávallt hafa ver-
ið samhent og þakka þau því 50 ára
hjónaband. „Við höfum verið lánsöm
í lífinu," segja þau. „Við eigum fimm
góð böm - sem við eignuðumst í fjór-
um tilraunum," skýtur Páll inn í, „og
ellefu yndisleg bamaböm," bætir
Inga við. „Búskapurinn gekk vel,“
segir Páll, „og er gott að vita af Borg-
inni okkar í góðum höndum núna.“
En Páll er í daglegu sambandi við
fólkið á Borg. Að lokum segir Inga að
móðurbróðir hennar, Helgi Péturs-
son, hafl beðið um að fá að rífa upp í
slör hennar til merkis um að hjóna-
bandið yrði farsælt. „Ég gaf það und-
ir eins eftir og það hefur gengið eftir,
hvort sem það er þessu að þakka eða
ekki,“ segir Inga, hlæjandi. SS
Þau era nú flutt til Reykjavíkur
eftir að hafa stundað búskap á Borg í
Miklaholtshreppi í 46 ár. Þau hafa
komið sér fyrir í notalegri þjónustuí-
búð í Hraunbænum þar sem þau
njóta að eigin sögn samvistar við
yndislegt fólk og hafa nóg fyrir
stafni.
Tvöfalt brúðkaup
Árið 1946 var Inga í Húsmæðraskól-
anum á Varmalandi en Páll var þá á
bændaskólanum á Hvanneyri. Það
tíðkaðist þá að nemendur skólanna
tveggja byðu hverjir öðram til fagnað-
ar. Á einni slíkri skemmtun hittust
þau Páll og Inga og að sögn Páls hafa
mörg góð hjónabönd orðið til á sams
konar samkomum. „Við höfum senni-
lega verið brautryðjendur þar sem
þetta var fyrsti vetur Húsmæðraskól-
ans á Varmalandi,“ bætir Páll við.
Eitt leiddi af öðra og 17. júní 1948
gengu þau í hjónaband, ári eftir að
þau opinberuðu trúlofun sína. „Þetta
var tvöfalt brúðkaup því bróðir minn
heitinn, Stefán, gekk samtímis að eiga
unnustu sína, Laufeyju Stefánsdótt-
ur,“ segir Inga. „Séra Þorsteinn Lúth-
er Jónsson gaf okkur saman við hátíð-
lega athöfn í kirkjunni á Fáskrúðar-
bakka," segja þau hjónin. Brúðkaupið
var glæsilegt og hafði Inga látið
sauma á sig kjól í Reykjavík en klæð-
skeri á ísafirði sá um fatnað Páls.
Brúðkaupsveisla var svo haldin á
Borg. Þau hjónin segja að um níutíu
manns hafi mætt til veislunnar. „Boð-
ið var upp á góðan, íslenskan mat.“
segir Páll, „og ýmis sætindi," bætir
Inga við. Svo var dansað inni í stofu
undir harmonikuspili."
Hin nýgiftu hjón héldu svo stuttu
eftir brúðkaupið vestur að ísafjarðar-
djúpi þar sem foreldrar Páls bjuggu
og þar var þeim haldin önnur veisla.
Inga og Páll með börnunum fimm á gulibrúðkaupsdeginum. Talið frá
vinstri: Páll, Auðunn, Björgvin, Arndís og Ásgrímur.