Dagblaðið Vísir - DV - 13.07.1999, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚLÍ 1999
Spurningin
Hver er uppáhalds-
fréttamaður þinn?
Axel Einarsson 13 ára: Bjarni Fel-
ixson.
Auður Alfa 10 ára: Logi Bergmann
Eiðsson.
Þóra Björk Sveinbjömsdóttir 14
ára: Það er að sjálfsögðu Gísli Mart-
einn.
Áslaug Baldursdóttir 14 ára: Ólöf
Rún Skúladóttir.
Sif Ásmundsdóttir flugfreyja:
Elín Hirst.
Sigurjón Ólason flugvirki: Elín
Hirst.
Lesendur
Hve sælt er að
vera fátækur
Þær tötralegu mannverur sem búa við illlýsanlega fátækt eru oft ríkari af því
sem Vesturlandabúinn er sífellt að rembast við að eignast, þrátt fyrir auðæfi
sín - gleði, hamingju og lífsfyllingu.
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
Þau voru ógleymanleg sígauna-
þorpin sem bar fyrir augu mín í
austanverðri Slóvakíu; niðurnídd
og yfirgefin hreysi fyrst á að líta.
Fátæktin var illlýsanleg. En þær
tötralegu mannverur sem þar
buggu, öreigar á Vesturlandans
mælikvarða, voru ríkari af því sem
Vesturlandabúinn er sífellt að
rembast við að eignast, þrátt fyrir
auðæfi sín - gleði, hamingju og lífs-
fyllingu. Og þessi hamingja óx við
þau ytri skilyrði og aðstæður, þar
sem honum myndi aldrei detta í
hug að leita hennar.
Þessi opinberun dundi yfir mig,
sakleysingjann, eins og þruma úr
heiðskíru lofti, þar sem ég stóð og
hugsaði heim.
Vesturlandabúar eru orðnir flkl-
ar hátækninnar og tæknimunaður-
inn er farinn að veikja viðnáms-
þrótt til mannlegra samskipta. Þeir
líkjast orðið eins konar „andlegum
eyðnisjúklingum", fótluðum af flkn
sinni í heilsuspillandi vellystingar.
En fátæklingai’ hafa alltaf þurft að
læra að njóta hversdagslifsins. Þess-
ara hátíða hversdagsins, gleði-
stunda í litlum efnum, sem hægt er
að njóta allan ársins hring. Og þeg-
ar þeim lærist það eftir ótiltekinn
áraflölda, oftast á seinni hluta æf-
innar, fylla þeir hóp hamingjusöm-
ustu manna á jarðkringlunni.
Mikil speki felst í því að kunna
að njóta fábrotinna aðstæðna og
ótakmarkaður vísdómur er að baki
þrautseigjunni við störfm sem oft
eru ætluð smælingjum og lægra
settum í virðingarstiga samfélags-
ins. Svo maður tali nú ekki um ann-
að og meira en að þvo af sér sokka
inni á baðherbergi eða strauja
bleiur barnsins sins - sem getur
orðið andleg svalalind.
Það er einnig göfugt starf að sjá
fyrir fátæku heimili. Þangað er há-
leitara að bera björg í bú, líkt og
fuglar himinsins, en að bera af-
rakstur dagsins inn á bankareikn-
ing, sem t.d. er ætlaður til að
styrkja flugfélög eða veitingamenn
á erlendri grundu - og flnna ham-
ingjuna. Það er einfaldlega sælla að
vera fátækur en að standa í því að
vera ríkur.
Fátæklegar landsbyggðarfréttir
- mjúk mál en engar framkvæmdir
Einar Óskarsson hringdi:
Það er eins og landsbyggðin sé
þess ekki megnug að hafa frum-
kvæöi í verklegum framkvæmdum
eða sýna af sér meiri stórmann-
leika en að flagga hátíðarsamkom-
um, flallaskokki og vígslum af hinu
og þessu taginu. Maður les sjaldan
fréttir af mannvirkjagerð, túraun-
um til að koma upp atvinnu eða
þjónustustarfsemi sem dreifbýlis-
fólk getur haft framfæri af. - Nei,
allt skal sótt til Reykjavíkur og með
aðstoð landsbyggðarþingmanna eða
ríkisstjórnar skal áfram hjakkað í
sama farinu. Hópferðir tfl höfuð-
staðarins til að bera fram bænar-
skjal. Það er það sem virðist gilda á
landsbyggðinni.
í Morgunblaðinu sem ég les dag-
lega ásamt DV er oft að flnna viða-
mikla umflöllun um atburði á
landsbyggðinni og þar er ekki um
auðugan garð að gresja í fram-
kvæmdunum. í Mbl. sl. fimmtudag
var heil opna með fréttum af lands-
byggðinni. Þar mátti m.a. lesa um
vel heppnaða kristnitökuhátíð,
fallaskokk í Húnaþingi, endurbygg-
ingu Hraunsréttar og vígslu kapellu
á ísafirði ásamt vígslu svefnskála í
Vatnaskógi. Og svo auðvitað fréttir
af „hátíðarsamkomu í tilefni af
formlegri stofnun landbúnaðarskól-
ans á Hvanneyri.
Allt eru þetta í raun fréttir um
eyðslu á fé hins opinbera, ekkert
raunhæft til uppbyggingar sem
endast má til framfærslu og at-
vinnusköpunar. Hvernig á nú
dreifbýlið að dafna með þessu
háttalagi? Er nema von að þéttbýl-
isbúi eins og ég fái þá tilfinningu
að landsbyggðin sé meira og minna
„á jötunni“ hjá hinum framtaks-
sömu og framkvæmdaglöðu þétt-
býlisbúum hér á þéttbýlissvæðinu
suðvestanlands?
Viðhorf stjórnenda hjá SVR:
Aætlun vagnanna í fýrirrúmi
Helga Bjamadóttir skrifar:
Mér er farið að blöskra hvernig
forstjóri Strætisvagna Reykjavíkur
talar þegar flölmiðlar þurfa að eiga
orð við konuna. Mér finnst hún oft-
ar en ekki tala út í hött.
Fyrir nokkru réttlætti forstjórinn
gerðir vagnstjóra SVR sem ók af
slysstað og sinnti ekki viðvörun far-
þega um að hann hefði ekið á dreng
uppi í Grafarvogshverfi, neitaði að
snúa við og ók rakleiðis á Hlemm,
þrátt fyrir tilmæli lögreglu um að
hann kæmi á vettvang.
Við þetta framferði vagnstjórans
sá forstjórinn ekkert athugavert.
Snupraði forstjórinn lögregluna og
kvað það einfaldlega vera hlutverk
(LÍ©11M[d)Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn :
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
blrt verða á lesendasíðu
Nú er hallarekstur SVR að keyra úr hófi fram og þá er
ekkert sjálfsagðara en að hækka álögurnar á þá sem
treysta helst á þjónustu strætisvagnanna, segir Helga
m.a. í bréfi sínu.
strætisvagnanna og ökumanna
þeirra að koma farþegum á áætlun
frá einum stað til annars. Mér
finnst nú að út af megi bregða þeg-
ar ekið er á fólk í leiðinni. Eða
hvað?
Þessi hvatskeytlegi forstjóri hefur
nú síðustu daga verið að réttlæta yf-
irvofandi hækkanir á fargjöldum
strætisvagnanna um allt a 25%. R-
listinn, sem for-
stjórinn starfar fyr-
ir, svíkur loforð sín
um greiðari og
ódýrari almenn-
ingssamgöngur.
Nú er hallarekst-
ur SVR að keyra úr
hófi fram og þá er
ekkert sjálfsagðara
en að hækka álög-
urnar og ekkert
siður á þá sem
minnst mega sín:
börnin, einstæðu
mæðurnar og gam-
almennin, sem
treysta helst á
þjónustu strætis-
vagnanna. For-
stjórinn talar eins
og þessir farþegar
bíði með óþreyju eftir því að fá að
borga meira fyrir að fara með
strætó.
Það hljóta að vera einhver tak-
mörk fyrir því hvaða ummæli og
framkomu embættismenn geta leyft
sér á opinberum vettvangi. Jafnvel
þótt þar fari dreissugar konur sem
starfa undir handarjaðri borgar-
stjóra Reykjavíkur.
DV
Stöð 2 - ófull-
burða fréttir
Ásbjörn Bjömsson hringdi:
Mér finnst fréttir sjónvarpsstöðv-
anna hér vera afar illa unnar og í
mörgum tiifellum ófullburða og detta
niður án nokkurrar niðurstöðu.
Þetta mátti t.d. sjá og heyra í fréttum
Stöðvar 2 sl. fimmtudagskvöld um
bæði klámmyndaverslun í íbúða-
blokk við Skúlagötu og svo aftur um
veggjatítlur sem fundust í húsi í
vesturbæ Reykjavíkur. í fréttinni um
klámmyndaverslunina var ekki rætt
við neinn annan en gamlan mann
sem varla var fær um að flá sig og
því ekki besti viðmælandinn. Hví
ekki að ná í höfuðpaurinn sjálfan,
klámmyndasalann? Eða þá aðra íbúa
í húsinu? Og hví mátti ekki segja frá
því hvar veggjatítluhúsið var í borg-
inni eða tala við eiganda þess? Ekki
var sparað að vitna í sams konar hús
í Hafnarfirði og var það raunar
meira í frétt Stöðvar 2 sl. fimmtudag
en húsið sem fréttin var um. Þetta
eru aðeins tvö dæmi um mjög slaka
fréttamennsku sjónvarpsstöðvanna.
Jóhanna og
réttlætiskenndin
Einar Árnason hringdi.
Hún Jóh'anna Sigurðardóttir al-
þingismaður er athygliverð persóna
í stjórnmálum hér á landi. Víst hefur
Jóhanna réttlætiskennd og margir
standa þess vegna með henni í orð-
ræðum hennar. Eins og t.d. núna
vegna umræddrar og að því er virð-
ist fyrirhugaðrar ráðningar fyrrv.
bankastjóra sem þegar hefur yfirgef-
ið tvo banka, Útvegsbankann sáluga
og Landsbankann, vegna klúðurs í
vinnubrögðum. Jóhanna lokar þó
stundum augunum þegar önnur mál
eru í umræðunni. Ég minnist t.d.
ekki yfirlýsinga hennar eða hneyksl-
unar á því atferli ráðherra að koma
Svavari Gestssyni úr landi með emb-
ætti sendiherra á bakinu, sem síðan
varð að afmá og gera hann að ræðis-
manni. Allt til að losna við Svavar úr
pólitíkinni. Það mál hefði Jóhanna
og réttlætiskennd hennar átt að
vakna við.
Reykjavíkurflugvöll-
ur og borgarstjórn
Smári skrifar:
Mér finnst minnihluti borgar-
stjómar Reykjavíkur standa sig illa i
umræðunni um Reykjavíkurflugvöll.
Borgarstjóri og samgönguráðherra
eru sammála um að festa völlinn í
Vatnsmýrinni fram á næstu öld.
Þetta eru afdrifarík mistök. Minni-
hlutinn í borgarstjóm lætur þetta
svo að segja afskiptalaust eins og
einn fulltrúi hans sýndi glögglega í
umræðuþætti í Sjónvarpinu 8. júní
sl. Vatnsmýrin er gulls ígildi fyrir
Reykjavík sem íbúðasvæði og samt á
að leita annarra og dýrari lausna fyr-
ir byggingalóðir. Sjálfstæðisflokkur-
inn á að nýta sér frumhlaup borgar-
stjómar í málinu og skera upp herör
gegn flugvellinum í Vatnsmýrinni
áður en það er orðið of seint.
Lúmskt
áróðursbragð
V.V. skrifar:
Nýverið birtist grein í New York
Times þar sem flallað var um
franska heilbrigðisundrið: óvenjulít-
ið af hjarta- og æðasjúkdómum. Þetta
er fyrst og fremst rakið til mataræð-
is Frakka og rauðvínsdrykkju. En
jafnframt var lýst yfir áhyggjum
vegna þess að franskir unglingar
teyguðu sífellt meira kók og annað
ropvatn í stað rauðvíns. Þetta myndi
fyrr en síðar koma niður á heilsu
þeirra. íslenska bikarkeppnin í
knattspyrnu hefur undanfarin ár
verið kennd við skaðvænlega drykki,
fyrst mjólk og nú Coca Cola. Enginn
hefur sett út á þetta lúmska áróðurs-
bragð, sambærilegt við að sýna
reykjandi sundmethafa. Hvað skyldi
nú landlæknir, eða Umboðsmaður
bama segja? - Ég iegg til að á næsta
ári, (í anda núverandi heimsmeist-
ara í knattspymu), verði leitað til
rauðvínsframleiðanda sem styrktar-
aðila og keppt um Beaujolais-bikar-
inn. Þannig væri réttum skilaboðum
komið til íslenskrar æsku.