Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.1999, Blaðsíða 12

MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 1999
vinnuvélar
i ' ■
Haukur Gíslason frá Hornafirði:
Keyrir um landið
þvert og endilangt
- stöðugt á ferðinni með tæki og tól fyrir Arnarfell
Haukur Gíslason heitir
maður sem ekur MAN-
dráttarbfl hjá verktakan-
um Arnarfelli á Akureyri.
Haukur er frá Hornafirði
en ekur nú um landið
þvert og endilangt með
farm fyrir verktakann.
Þegar blaðamaður
reyndi að komast í sam-
band við Hauk var hann
ýmist á Möðrudalsöræf-
um, við Sultartangavirkj-
un eða á ferð um Norð-
urland. Þá var sama
hvort talað var við hann
að nóttu eða degi - hann
var alltaf við stýrið. Síð-
astliðinn laugardag var
þó loks hægt að ná í
kappann þar sem hann
kom til Reykjavíkur til að
sækja eitt stykki jarðýtu
og var hann því gripinn
glóðvolgur á planinu hjá
MAN-umboðinu.
„Þessi ýta, sem er líklega um 18-20
tonn, fer austur á Mörðudalsöræfi.
Amarfell er að setja þar upp aðstöðu
vegna vegagerðar og ég hef verið að
flytja þangað vinnubúðir úr Sultar-
tangavirkjun. Þar er verið að gera 33
km langan nýjan veg á Jökuldalsheið-
inni. Maður er búixm að fara margar
ferðimar þangað og þeim á eftir að
fjölga. Þetta geta stundum verið langir
túrar en maður er samt háður „kjafta-
kerlingunni“ sem skráir niður allan
akstur,“ segir Haukur.
„Ég er búinn að vinna mikið á
vinnuvélum alveg frá fimmtán ára
aldri. Ég var m.a. að vinna í Vatns-
jrn;
A4JJB n
gí' a J rtm •; ’i ,
Haukur Gíslason tilbúinn að leggja í hann austur á land.
Að sjálfsögðu þarf líka að bóna.
skarðsnámum við ámokstur. Ég er bú-
inn að aka þessum MAN-bíl síðan um
áramót og hann kemur mjög vel út.
Þetta er MAN með 463 hestafla mótor,
virkilega lipur bíll og fer vel með
mann.“
- Hvað veldur því að þessi tegund er
svona vinsæl á íslandi?
„Það er umboðið. Þjónustan er mjög
góð og ef eitthvað kemur upp á er það
bara leyst um leið. Annars hef ég nú
ekki lent í neinum vandræðum að
ráði. Það er helst á vetuma þegar
keðjubrasið stendur yfir. Það má ekki
mikið út af bera þegar heildarþunginn
á bíl, vagni og farmi er kannski 70
tonn. Þessi bíll er þó með drifi á öllum
hjólum og kemst það sem hann þarf að
fara.
Vegimir eru lika mjög misjafnir en
eru alltaf að skána. Þó að komið sé slit-
lag mjög víða þá er klæðningin stund-
um leiðinleg. Þá er slitlagið oft mjótt
og erfitt að mæta bílum."
- Taka aðrir bílstjórar nóg tillit til
þín þegar þú ert á ferð með stóra jarð-
ýtu á vagninum?
„Nei, þeir gera það ekki nógu mikið
þó maður sé jafnvel með blikkljósin á.
Þetta hefúr þó alveg sloppið hingað tO.
Maður fer ekkert út í kant á svona
tæki því hann getur gefið sig snögg-
lega,“ sagði Haukur sem vippaði sér
upp i trukkinn og ók af stað. Það var
greinOega kominn tími tO að leggja í
hann austur með ýtuna og 1001 tími tO
að hanga á einhverju kjaftasnakki.
Næsti túr yrði svo væntanlega með
jarðýtu eða vinnubúðir frá Sultar-
tanga. -HKr.
Risavörubílar frá Volvo:
Of stórir fyrir íslenska vegakerfið
- búkollur og vélskóflur með stýripinna á meðal þess sem Brimborg hefur í boði
Þó leikmenn kunni að halda að
flest farartæki á fjórum hjólum megi
aka eftir þjóðvegum landsins þá er
það samt aOs ekki svo. BúkoUur,
sem svo eru kallaðar, eru vissulega
vörubUar á fjórum hjólum en stærð-
in veldur því að þessi tæki verða að
forðast islenska vegakerfið. Brim-
borg flytur inn Volvo-vörubUa og
vinnuvélar og þar er líka að finna
búkollur. Stærðin á þessum tækjum
er nokkuð mismunandi en í sumar
mátti sjá nokkrar slíkar á hlaðinu
við höfuðstöðvar fyrirtækisins í
Reykjavík. Ólafur Árnason hjá
Brimborg segir að burðargeta
búkollnanna frá Volvo sé aUt upp í
65 tonna heildarþunga. Það þýðir að
slíkt tæki getur flutt 36 tonna farm á
pallinum. Hann segir að þar sem
búkollurnar séu bæði orðnar of
þungar og einnig of breiðar fyrir
venjulega vegi séu þær skUgreindar
sem námubifreiðar. Það er því ör-
uggt að þegar fólk heyrir um það í
útvarpinu á vorin að 10 tonna öxul-
þungatakmarkanir séu í gildi á veg-
inum yfir Klettshálsi er örugglega
ekki verið að beina orðsendingunni
tU búkollubílstjóra því þeirra tæki
eru hvort sem er mun þyngri en tíu
tonn,- Helstu verkefni slíkra risa-
vörubUa eru við stórframkvæmdir í
vegagerð og við virkjunarfram-
kvæmdir á hálendi íslands.
Hjólaskófla með
stýripinna
Auk vörubOa af ýmsum stærð-
um, m.a. 520 hestafla vöru- og
flutningabíla og Hiab-bílkrana,
selur Brimborg bæði belta- og
hjólaskóflur frá Volvo. Má þar
nefna Volvo L 180-C sem er 29
tonna hjólaskófla í eigu Alexand-
ers Ólafssonar ehf. sem eingöngu
er notuð við efnisvinnslu í Vatns-
skarðsnámum. Hún er sjálfskipt
og þykir sérlega vel búin, m.a.
með svokaUaðri þægindastjórnun
(Comforth Drive Control). Þar er
flestum aðgerðum stjórnað með
annarri hendi í gegnum stýripinn-
ann (joy stick) og skóflunni er síð-
an stjómað með hinni hendinni.
Það er þvi af sem áður var að
gröfustjórnendur hafi ótal
gírstangir fyrir framan sig tU að
spUa á. Þessi vélskófla er einnig
með fjöðrunarbúnaði á gálga sem
þýðir að vélin steypir ekki stömp-
um við akstur á ósléttu landi. Þá
er hún með Contronic upplýsinga-
tölvu og sjálfvirkri smurstöð svo
vélamaðurinn þarf ekki lengur að
vera stöðugt með smursprautuna
á lofti. Ólafur sagði að búnaður
sem þessi væri mikið að ryðja sér
tU rúms í vinnuvélum í dag.
Volvo 1180-C 29 tonna hjólaskófla sem Brimborg afhenti... til notkunar íVatnsskarðsnámum.
Champion er þekkt ameriskt
merki í vinnuvélabransanum. Hér á
landi má m.a. sjá nokkra veghefla af
þeirri gerð. Nú er Champion hins
vegar komið í eigu Volvo í Svíþjóð,
sem framleiðir þó vegheflana áfram
undir garnla nafninu. Þá hefur Vol-
vo einig keypt kóreska vélafram-
leiðandann Samsung. -HKr.