Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.1999, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 16. NÓVEMBER 1999
Spurningin
Heldurðu að þú skreytir
meira í ár vegna aldamóta?
Ólafur Daníelsson nemi: Nei, því
geri ég ekki ráð fyrir.
Skarphéðinn Rosenkjær nemi:
Alveg örugglega.
Þórarinn Smári Brynjarsson, 13
ára: Ég veit það ekki.
Trausti Már Hjartarson, 13 ára:
Já, alveg örugglega.
Bára Skúladóttir móðir: Nei, ég
hugsa að það verði bara svipað og
vanalega.
Vigdís Rún Jónsdóttir nemi: Nei,
ég hugsa ekki.
Lesendur
Er Sjónvarpið, sem er rekið með tapi, þrátt fyrir öll afnotagjöldin og auglýsinga-
tekjurnar, ekki bara gjaldþrota fyrirtæki, sem ætti að vera búið að gera upp hjá fó-
geta?, segir m.a. í bréfinu.
Vilhjálmur Waltersson skrifar:
Hvaða fyrirsögn þarf það að
vera, til þess að einhverjir
ráðamenn þjóðarinnar taki eft-
ir því sem almenningur er að
skrifa í blöðin, um afnotagjöld
Ríkissjónvarpsins, og geri eitt-
hvað í málunum? - Ráðamenn
sem almenningur kaus á þing
til að stjóma landi og lýð.
Ég fjárfesti í sjónvarpstæki
þegar ég var um tvítugt, þá var
þetta kannski forsvaranlegt að
beita lögþvingun til innheimtu
afnotagjalda af sjónvarpi, því
þá voru engar aðrar stöðvar.
Mér fannst hins vegar alltaf dá-
lítið skrítið að þurfa að borga
afnotagjald til ríkisins þó að ég
hefði keypt sjónvarptæki. I dag
er ég fertugur og hef veriö að
reyna að berjast við kerfið, en
þá fær maður senda lögfræði-
hótun um að greiði maður ekki
þá verði gert lögtak í húsinu. -
Ekki veit ég hvemig þetta er í
Rússlandi, en ég efa hreinlega
að þeir kæmust upp með svona
lagað þar.
Ríkissjónvarpið hefur verið
rekið með tapi, þrátt fyrir öll
afnotagjöldin og auglýsingatekj-
urnar. Ég spyr því:, Er þetta ekki
bara gjaldþrota fyrirtæki, sem ætti
að vera búið að gera upp hjá fógeta?
En ónei, það er bara gert við einstak-
lingana sem eru t.d. að brölta í fyri-
tækjarekstri.
Það er ekki hægt að kalla Sjón-
varpið, öryggistæki, eins og sumir
telja, nema að skylda alla landsmenn
til að kaupa sér sjónvarpstæki, líkt
og fyritækjum er skylt að kaupa
slökkvitæki, og annan búnað til að
uppfylla brunavarnir. Og ríði yfir
hörmungar, þá er það yfirleitt raf-
magnið sem fer fyrst, og þá kveikir
maður ekki á sjónvarpi, nema var-
arafstöð sé á heimilinu. Reyni maður
að hugsa rökrétt um þessi mál, þá
endar maður alltaf í uppnámi yfir
þessari valdníðslu ríkisins. - Hvers
vegna ætti að skylda mann til að
greiða áskrift að Lögbirtingablaðinu,
ef maður kaupir Morgunblaðið, DV,
o.s.frv.?
Og annað: Við sem eigum símtæki,
GSM eða venjulegan síma, erum alltaf
að borga afnotagjöld. Því kaupir mað-
ur ekki númerið í byrjun og borgar
bara fyrir notkunina ? Það er líklega
vegna fordæmisins með afnotagjöld-
um Sjónvarpsins. - Nú bið ég, sem ís-
lenskur ríkisborgari, um að það verði
tekin stefna í þessum málum, því ég
veit að það er meirihluti þjóðarinnar
sem vill svona ánauð burt. - í von um
skjót viðbrögð ráðamanna.
Nei þýðir nei
- líka þegar Ríkissjónvarpiö á í hlut
Innheimtustjóri RÚV greiðir
ekki afnotagjald
Þorvaldur skrifar:
Innheimtustjóri Rikisútvarpsins
hefur séð ástæðu til að senda frá sér
sérstaka tilkynningu vegna fréttar
sem lesa mátti í DV nýlega um fjöl-
skyldu sem flutti til íslands fyrir sjö
árum og mátti þola itrekað áreiti frá
innheimtudeildi RÚV, þótt ekkert
sjónvarpstæki hafl verið á heimilinu.
Innheimtustjóri RÚV ber sig aumlega
í yflrlýsingu sinni, og segir eitthvað á
þá leið, að rétt sé að ítreka, að inn-
heimtudeildin leggi ekki nokkurn
mann í einelti, heldur fari innheimtu-
deildin eftir landslögum. - Það sé
enda réttlætismál þeirra sem reglu-
lega og skilvíslega greiða afnotagjald
Ríkisútvarpsins að „allir sem eiga að
greiða afnotagjaldið geri það“.
En þar fer innheimtustjóri RÚV
heldur betur út af sporinu. Það er
nefnilega alveg kristaltært, að inn-
heimtudeild RÚV fari eftir lögum
þessa lands þegar hún innheimtir
ekki afnotagjöld af sjálfum inn-
heimtustjóranum hjá Ríkisútvarpinu
og heldur ekki af öllum starfsmönn-
um RÚV.
Þess er ekki getið í lögunum, að
starfsfólk RÚV sé undanþegið
greiðslu afnotagjaldanna. Þvert á
móti segir skýrt i lögum um Ríkisút-
varpið, að ailir eigendur viðtækja
sem nýta má til móttöku sendinga
RÚV 'eigi að greiða afnotagjöldin.
Þetta hefur innheimtustjóri RÚV
ekki tekið alvarlega. Ég legg því til,
að innheimtustjóri RÚV sendi nú frá
sér aðra yfirlýsingu þar sem hann
greinir okkur hinum frá, hvort hann
sé sjálfur í skilum með afnotagjöld
Ríkisútvarpsins.
íslenskir leikarar á dýraklámsíðu
- hafa ekki mikla samúð landsmanna
Úr stuttmyndinni, Þegar það gerist, sem sýnt er á
umræddum dýrakiámsíðum. Mörgum finnst leikar-
arnir íslensku leika sér að eldinum með því að hafa
átt þátt í gerð myndarinnar.
Karólína skrifar:
Myndin, Þegar það gerist, sem
var sýnd hér i Sjónvarpinu til hrell-
ingar mörgum sómakærum en
nauðugum notendum þessa ríkis-
fjölmiðils, er nú komin á erlenda
klámsiöu, eða hlutar myndarinnar.
En er einhverjum um að kenna öðr-
um en framleiðanda myndarinnar
og leikurunum sem tóku þá áhættu
að leggja nafn og númer við þessa
óþverramynd. Reyndar ílokkuðu
margir íslendingar sjálfir stutt-
mynd þessa imdir barnaklám, þar
sem ungur drengur var notaður
sem einn leikenda.
Leikaramir íslensku bera sig nú
aumlega og segjast fordæma notkun
á senum úr myndinni á klámsíðum.
Víst er það fordæmanlegt, en þeir
eru varla margir sem hafa mikla
samúð með leikurunum íslensku.
Myndin sjálf var slikt klámverk að
hún á fátt gott skilið.
Klámkóngar, erlend-
ir sem íslenskir,
spyrja ekki hvort
þeir megi eða megi
ekki. Þeir leita uppi
óeðli hvar sem það
flnnst, fyrir þá sem
óeðli eru haldnir.
Það stoðar lítt fyrir
leikarana, að segja
að þetta segi meira
um þá sem Netið
skoða heldur en
hvaðan efnið kemur.
I frétt um málið seg-
ir, að margfrægt at-
riði úr stuttmynd
þessari sé sýnt og
fólki gefmn kostur á
að skoða myndirnar
án þess að greiðsla
komi fyrir. íslensku leikararnir
mega þakka fyrir að ekki kemur
greiðsla fyrir, því ella væru þeir
orðnir samsekir um dýraklám gegn
gjaldtöku. Og nóg er nú samt stand-
ið á frávillingum í klámiðnaðinum,
hér á landi líkt og annars staðar.
DV
Olíuvinnsla í
Færeyjum
- og öfundin hefst
Sigurbjöm Jónsson skrifar:
Nú kann svo að fara að styttra
sé í að olíuvinnsla hefjist í og við
Færeyjar en marga hefði grunað
fyrir svo sem áratug eða svo. Á
þeim tíma hefði verið fjarstæða að
minnast á slíkt mál. En nú þegar
stefhir í að olíuborun hefjist hjá
frændum okkar, Færeyingum, þá
upphefst öfundin út í þessa fá-
mennu þjóð með röddum sem hafa
allt á homum sér og þó aðallega að
oliuvinnsla í Færeyjum geti valdið
þar félagslegri kreppu! Velferðar-
kreppu, segja þessar raddir. Al-
menningur myndi hafa meira fé á
milli handanna og það leiddi til
aukinnar neyslu, framleiðslan yk-
ist líka og eftirspum yrði eftir
vinnuafli. Ef þetta eru helstu agn-
úamir á olíuævintýri frænda okk-
ar í Færeyjum, þá tel ég ekki úr
vegi að óska þeim til hamingju.
10-11 í Héöins-
húsið?
Vesturbæingur sendi þessar
línur:
Við erum að heyra að verslun-
arkeðjan lð-U ætli að opna nýja
verslun, og nú hér í vesturbæn-
um, nánar tiltekið í Héðinshúsinu
við Seljaveg. Þetta yrði mikil bú-
bót fyrir okkur fáa og smáa íbú-
ana hér í þessum gömlu húsum.
En ég hræðist mest ef verslunin
þyrfti að leggja upp laupana
vegna lítillar verslunar. Hér er
ekki mikið þéttbýli eða margbýli
því miður. Og hér er Nóatún við
Hringbraut og svo aftur 10-11 í
Austurstræti. En guð láti gott á
vita, ég fagna þessu framtaki, og
kannski bjarga Nesbúar ein-
hverju á leið sinni heim úr vinnu.
Hræddust
hæstaréttar-
dómarar?
Gunnar Jóhannsson skrifar:
Hann verður sífellt dularfyllri,
hæstaréttardómurinn nýgengni,
þar sem meintur kynferðisaf-
brotamaður var sýknaður eftir að
hafa verið dæmdur sekur af hér-
aðsdómi. Hinn margfróöi og harði
verjandi sakborningsins heldur
uppi vömum fyrir Hæstarétti fyr-
ir sýkn mannsins, sem í það
minnsta hafi átt að njóta vafans
um sekt hans, stendur sig vel. Al-
menningur hefur þó sínar skoð-
anir og ræðir dóminn sín í milli,
þar sem tveir hittast. Mín skýring
á því, hvernig standi á sýknu-
dómi Hæstaréttar er sú, að hæsta-
réttardómaramir, sem stóðu að
meirihluta dómsins, hafi einfald-
lega hræðst hugsanlegt upphlaup
verjandans síðar. En hann er
einmitt lögmaðurinn sem fór
hvað sterkustum orðum um
rangsleitni Hæstaréttar eftir dóm
í kvótamálinu, sællar minningar.
- Veikleikinn víkur sjaldnast sæti
nái hann yfirhöndinni. Það á við
um háa og lága í þjóðfélaginu.
Farmanna-
sambandið
setur niður
Ólafur Pálsson hringdi:
Ég er þess fullviss, að með ný-
kjömum forseta Farmanna- og
fiskimannasambandsins er það að
setja ferlega niður, miðað við þá
deilu sem stóð um hver skyldi taka
við af Guðjóni A. Auðvitað átti
Guðjón ekki að vera að skipta sér
af hver tæki við af honum. Ágætur
og frambærilegur maður sóttist eft-
ir forsetaembætti Farmannasam-
bandsins, en dró sig út úr kosn-
ingu. í raun var engin kosning hjá
Farmannasambandinu og þetta er
byrjunin á því að sambandið klofn-
ar eða verður ófært um að sjá um
mál stéttarinnar. Ég get ekki óskaö
neinum samtökum sem máli skipta
slíks hlutskiptis sem Farmanna- og
fiskimannasambandið hefur nú
hlotið.