Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.2000, Síða 15
14
FÖSTUDAGUR 17. MARS 2000
FÖSTUDAGUR 17. MARS 2000
19
DV
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Ritstjórar. Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift:,
Þverholti 11,105 Rvík, síml: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Visir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viðtöi við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Andliti flokksins bjargað
Framboð Tryggva Harðarsonar, bæjarfulltrúa í Hafnar-
firði, til formennsku í Samfylkingunni í vor kom á siðustu
stundu í gær. Óhætt er að segja að það hafi komið á óvart
enda hefur nafn hans ekki borið á góma í vangaveltum
um líkleg formannsefni þegar flokkurinn verður formlega
til í maí. Tryggvi hefur setið í minnihluta bæjarstjórnar í
Hafnarfirði en ekki verið áberandi í forystusveit Samfylk-
ingarinnar. Hann á þó langan feril í flokksstarfi og bæjar-
stjórnarmálum Alþýðuflokksins í Hafnarfirði og síðar í
samfylkingu jafnaðarmanna.
Þótt hér verði ekkert fullyrt um stuðning samfylkingar-
manna við Tryggva Harðarson i komandi formannskosn-
ingum fyrir Samfylkinguna má þó hiklaust segja að hann
hafi bjargað Samfylkingunni úr enn einum vandræða-
ganginum. Flokksmenn fá að minnsta kosti tækifæri til að
velja á milli manna. Össur Skarphéðinsson alþingismaður
verður ekki sjálfkjörinn.
Stutt saga Samfylkingarinnar hefur einkennst af vand-
ræðagangi. Gagnrýni, innan flokks sem utan, hefur verið
áberandi vegna þess hve hægt hefur gengið að koma
flokknum saman. Hann samanstendur af fjórum flokkum,
Alþýðuflokknum, Alþýðubandalaginu, Kvennalistanum og
Þjóðvaka. Margir vildu stíga sameiningarskrefið til fulls
og ganga frá formlegri flokksstofnun fyrir þingkosning-
arnar á síðasta ári. Þeir sem réðu ferðinni vildu fara sér
hægar, sameina flokksfélög víða um land og gefa sér
rýmri undirbúningstíma.
Sú leið sem valin var er skiljanleg en draga má í efa
hversu klók hún var pólitískt. Spennan vegna sameining-
ar flokkanna á vinstri vængnum datt niður. Skoðanakann-
anir sýndu nokkru fyrir kosningar góða stöðu Samfylk-
ingarinnar, allt að jafnstöðu við Sjálfstæðisflokkinn. Úr
fylginu dró þó fyrir kosningar og kjörfylgi olli þeim sem
að sameiningu flokkanna stóðu vonbrigðum. Klofningur
hafði áður orðið í hópi vinstri manna. Vinstri hreyfmgin
- grænt framboð setti strik í sameininguna. Frá kosning-
um hefur fylgi Samfylkingarinar dalað og er óviðunandi
frá sjónarhóli þeirra sem að standa.
Samfylkingin ætlar sér stóran hlut í íslenskum stjóm-
málum. Því vakti það undmn þegar allt stefndi í það að
ekki yrði kosið milli formannsefna á stofnfundi. Össur
Skarphéðinsson þótti líklegur frambjóðandi og staðfesti
það fyrstur manna. Gert var ráð fyrir því að Guðmundur
Ámi Stefánsson færi gegn honum og hugsanlega Jóhanna
Sigurðardóttir. Þau gáfu það þó frá sér sem og Lúðvík
Bergvinsson sem hélt möguleikanum opnum þar til í
fyrradag. Síðbúið og óvænt framboð Tryggva Harðarsonar
bjargar því í raun andliti Samfylkingarinnar.
Össur Skarphéðinsson lýsti því yfir í gærkvöld að hann
hefði undrast það er fyrrgreind flokkssystkin hættu við
framboð. Hann lýsti því yfir í viðtali við DV í gær, þegar
allt stefndi í að hann yrði sjálfkjörinn, að hann hefði þann
breiða stuðning sem þyrfti til að sameina Samfylkinguna.
Tryggvi Harðarson hefur með framboði sínu gefið flokks-
mönnum valkost. Þeir fá að velja á milli manna. Umræða
um menn og málefni verður og meiri fyrir stofnfund Sam-
fylkingarinnar. Það er hreyfingunni hoflt. Það var rangt
mat hjá Lúðvík Bergvinssyni, sem fram kom í DV í gær,
að barátta og kosningar hefðu skaðað hreyfinguna. Bar-
átta og kosningar eru lífselexír stjómmálaflokka.
Tryggvi Harðarson hefur gefið Össuri Skarphéðinssyni
tækifæri til að berjast fyrir stefnu sinni. í kosningunum
kemur í ljós hvort hann hefur þann breiða stuðning sem
hann nefndi.
Jónas Haraldsson
DV
Geðrækt - arðbært verkefni
Þegar litið er til síðustu
áratuga er ljóst að þjóðfélag-
ið hefur þróast inn á braut
forvarna á mörgum sviðum.
Slysavarnir, þjófavarnir,
mengunarvamir, eldvarnir
og eyðnivarnir, svo fátt eitt
sé nefnt. Þessi hugtök voru
nær ókunn íslenskri tungu
fyrir um 40 árum. Nú sjást
þau daglega í einhverjum
fjölmiðlanna, á skiltum eða í
auglýsingum. Þetta er stöðug
framþróun til þjóðfélags sem
ver þegna sina gegn því sem
raskar öryggi, jafnvægi eða
heilsu þeirra. Raskar hlutum sem
veita hamingju og velsæld. Brátt verð-
ur geðheilsa ekki lengur undanþegin
forvarnaþjóðfélaginu.
Skilar samfélaginu miklu
Rikjandi svör nítjándu aldar við
geðröskunum voru forræði og um-
önnun sem breyttust á tuttugustu
öldinni í umönnun og meðferð. Það
er mjög líklegt og nánast víst að ríkj-
andi svör tuttugustu og fyrstu aldar-
innar við geðröskunum verði for-
vamir og fræðsla. Geðrækt og geð-
heilsuefling. Að minnsta kosti for-
varnir og fræðsla í bland
við umönnun. Því er geð-
rækt svar geðheilbrigðis-
geirans við auknum for-
vörnum í þjóðfélaginu. Geð-
ræktin sem verjandi aðgerð
á eftir aö skila samfélaginu
mikiu. Geðræktin er arð-
bært verkefni sem svo víða
mun snerta fólk í formi
bættrar líðanar, aukins
fróðleiks og heilsteyptara
samfélags.
Tryggingafélög ættu að
sýna geðræktinni mikinn
áhuga ef tekst að fækka geð-
röskunum og tryggingakostnaði
þeim tengdum. Heilbrigðis- og trygg-
ingamálaráðuneytið ætti að sýna
áhuga ef lífshættulegum geðröskun-
um eins og þunglyndi fækkaði sök-
um geðræktarinnar. Einnig ef drægi
úr sjálfsvígum af hennar völdum.
Félagsmálaráðuneytið ætti að
sýna geðræktinni áhuga því af henn-
ar völdum gæti sú upphæð sem fer í
örorku og annan kostnað vegna geö-
raskana farið lækkandi. Dómsmála-
ráðuneytið ætti að sýna geðræktinni
áhuga þvi að hún bætir geðheilsu
landsmanna og kann að leiða til
Héöinn Unn-
steinsson
upplýsinga- og fræöslu-
fulltrúi Geöhjálpar
„Fljótlega munu Geðhjálp, geðsvið Landspítalans há-
skólasjúkrahúss og Landlœknisembœttið hrinda geð-
rcektinni af stað. Verkefnið mun standa yfir í þrjú ár
til að byrja með. “ - Geðhjálp í nýju húsnœði.
Aðhald og siðferði í stjórnmálum
Þess er skemmst að minnast að
Helmut Kohl, einn af þungu filunum
í Evrópustjómmálum síðustu ára-
tuga, hrapaði af þeim stalli sem
hann hafði trónað á og dró með sér
flokk sinn í fallinu. Það sem varð
honum að falli var baktjaldamakk,
upplýsingaleynd, ólöglegar aðferöir
við fjármögnun á starfi flokksins og
þar af leiðandi óæskileg tengsl við
hagsmunaaðila í samfélaginu. - Auk
þess mat hann trúnað við styrktar-
menn sína meira en hollustu við lög
og stjómarskrá.
Ófyrirséðar afleiðingar
Það er óneitanlega umhugsunar-
vert þegar eitt af stóru nöfnunum í al-
—
Helmut Kohl, fyrrv. kanslari Þýskálands. - „Það sem
varð honum að falli var baktjaldamakk, upplýsinga-
leynd, ólöglegar aðferðir við fjármögnun á starfi flokks-
ins og þar af leiðandi óœskileg tengsl við hagsmunaað-
ila í samfélaginu. “
Með og á móti
þjóðastjómmálunum tengist
misferli af þessu tagi. Þess
verður ugglaust langt að biða
að Kristilegir demókratar nái
að bíta til fulls úr þeirri nál
sem fyrrverandi heiðursfor-
seti flokksins hefur rétt þeim.
Það er líka ófyrirséð hvaða
afleiðingar atvikið kanil að
hafa í víðara samhengi.
Við þessar aðstæður er allt
annað en óeðlilegt að upp
komi umræður um hvemig
fjármögnun íslenskra stjóm-
málaflokka sé varið og hvaða reglur
gildi í því sambandi. Því ber að taka
ofan fyrir þeim þingmönnum sem
koma fram með tillögur sem ætlað er
að skýra línur í því efni, jafnvel þótt
það kunni að gera flokksstarf þeirra,
kynningu og áróður erfiðari í fram-
tíðinni. Hér er þó við mikinn vanda
að etja þar sem sömu herrar og frúr
fara með tögl og hagldir bæði í
stjómmálaflokkunum, sem eiga hér
ríkra hagsmuna að gæta, og á Al-
þingi sem eðli máls samkvæmt verð-
ur að setja leikreglur á þessu sviði
sem öðru. í þessu mikilvæga máli
reynir því alvarlega á siöferðisþrek
íslenskra stjómmálamanna.
í gruggugu vatni áfram
Vilja þeir setja sér ábyrgar reglur
hvað varðar fjáröflun og upplýsinga-
gjöf um fjármál flokkanna eða vilja
þeir áskOja sér rétt til að fara sínu
fram í bakherbergjum stjórnmálanna?
Því miður virðast sterk öfl í stjórn-
málunum kjósa að geta áfram synt í
gruggugu vatni þegar um fjárreiður
flokkanna er að ræða. Þess vegna er
hætt við að niðurstaðan úr þrekmæl-
ingunni verði ekki há að þessu sinni.
npi
/T f UI7 IWlfU
Hjalti Hugason
prófessor
Krafa kjósenda hlýtur að
vera sú að stjómmálamenn
setji ef ekki lög þá a.m.k.
ábyrgar siðareglur í þessu
viðkvæma máli. í raun
virðast fjölmargir íslenskir
stjómmálamenn vera mjög
viðkvæmir gagnvart öllu
sem tengja má við ytra að-
hald með störfum þeirra.
Frægt dæmi er upp-
stokkunina á vísindasiða-
nefnd í miðri deilunni um
gagnagrunninn. Þá má
minna á stormasama sambúð nátt-
úruvemdaráðs og umhverfisráð-
herra, deilur á ársfundi ráðsins fyrr
í vetur og mannaskipti í stjóm. Bæði
vísindasiðanefnd og náttúruverndar-
ráði er ætlað þýðingarmikið ráðgjaf-
ar-, eftirlits- og aðhaldshlutverk á
viðkvæmum sviðum þar sem allt
veltur á að langtímasjónarmið og al-
mannahagsmunir ráði för í stað
þeirra skammtímasjónarmiða sem
oft er freistandi að grípa til í hring-
iðu stjómmálanna.
Fullmlkll valdbeiting
Vissulega er brýnt að tryggt sé að
hið raunverulega ákvörðunarvald sé
ekki tekið úr höndum lýðræðislegra
kjörinna fulltrúa og fengið sérfræð-
ingum eða embættismönnum. Þeir
era því miður hvorki óskeikulir né
hafnir yfir hagsmunatengsl. Það
munstur sem lesa má út úr nefndum
dæmum viröist þó benda til þess að
íslenskum stjórnmálamönnum hætti
til fullmikillar valdbeitingar þegar i
odda skerst við ráðgjafa sem ætla má
að gæti annarra hagsmuna en hinna
flokkspólitísku.
Hjalti Hugason
ið kjarasamningum?
Nauðsynlegt að draga ríkið að Löggjafinn setji lögin
a „Ég tel það enga
spumingu. Það
veröur að draga
ríkisvaldið að ef
það hefur ekki
rænu á að koma sjálft. Ég tel
nauðsynlegt að halda því
áfram.
Við náðum ákveðnu marki
en það er ekki nóg. Þetta er
hluti af því sem æskilegt
hefði verið að ná og vil ég
benda á öryrkja og aldraða.
Það gefur auga leið að ef þeir sem
stjórna hanga í því að hafa mikinn
launamun í landinu og órétti
komumst við ekki hjá því að spyrja
ríkið að því, um leið og við „Eg er í grand-
gerum nýja kjarasamninga, | vallaratriðum á
hvort það ætli virkilega að móti þvi að ríkis-
viöhalda launamisréttinu. r valdið komi að
Kaup er umsamið og umsemj- kj arasamningum.
anlegt. Ég tel að það sé löggjafans að
En í sambandi við skatta, setja lög um skatta og lífeyris-
tryggingar og fleira félagslegt mál og að þannig sé gætt
Siguröur T.
Sigurösson
formaöur Hlífar.
hinu háa Alþingi. Siðan tog-
umst við á um launin."
en ekki hóps launþega og at-
vinnurekenda á vinnumark-
aði. Eitt dæmi um það er að samið
var um viðbótargreiðslur í lífeyris-
sjóði en mér vitanlega hefur almenn-
ingur ekki verið spurður að því hvort
hann vilji fóma meira af tekjum sín-
um á starfsævinni til að hafa það gott
Pétur Blöndal
alþingismaöur
í'ellinni. Hins vegar ráða að-
ilar vinnumarkaðarins yfir
lifeyrissjóðunum þannig að
þeir era að taka fé í eigin
þágu. Það getur verið að inn-
grip stjómvalda í kjarasamn-
inga sé nauðsynlegt í ljósi
þeirrar stöðu sem menn eru I
en það er ákaflega ankanna-
legt að menn séu jafnvel að
biða með að framkvæma sína
eigin stefnu til þess að geta látið það
heita sem þeir séu að liðka fyrir
kjarasamningum. Mér sýnist það
vera reynslan undanfama áratugi að
menn gera helst ekki neitt nema í
tengslum við kjarasamninga."
Ríklsstjórnin liökaöi fyrlr gerö kjarasamnlnga atvlnnurekenda og Flóabandalagsins á dögunum meö ýmsum aögeröum, svo sem hækkun skattleysismarka.
' -U-
bættra félagslegra aðstæðna sem
draga úr afbrotum og glæpum.
Þrlggja ára verkefni
Skólar og fyrirtæki ættu að fjá-
festa i geðræktinni þvf hún eykur
hagsæld þeirra og afköst til muna.
Almenningur ætti síðast en ekki síst
að lofa geðræktina því hún mun ef
stunduð veita þeim aukna vellíðan
og aukið jafnvægi. Slíka þætti ættu
leiðtogar ríkis og sveitarstjóma að
líta jákvæðum augum og gera allt
sem í þeirra valdi stendur til þess að
geðræktin megi dafna sem víðast, öll-
um til heilla.
Fljótlega munu Geðhjálp, geðsvið
Landspítalans háskólasjúkrahúss og
Landlæknisembættið hrinda geðrækt-
inni af stað. Verkefnið mun standa
yfir í þrjú ár til að byija með og eftir
það vonandi sjálfbært en fyrstu þrjú
árin verður leitað til einkafyrirtækja
með fjármögnun þess.
Það er von mín að fyrirtæki sjái
sér hag í þvi að styrkja svo samfé-
lagsvænt verkefni. Verkefni sem hef-
ur áhrif á líf svo margra og breytir
viðhorfi heillar þjóðar til geðraskana
og geðheilbrigðis.
Héðinn Unnsteinsson
Ummæli
Rýtingarnir í bakið
„Kjósendur
meta pólitíkina
fyrst og fremst af
hæfni flokksfor-
manna í skylm-
ingum og sverða-
leik... Helsta mál
hvers flokksleið-
toga era ekki and-
stæðingamir heldur samherjamir
og innan flokkanna tíðkast hvorki
breiðu spjótin né sverðalögin. Þar
gilda rýtingamir. Rýtingurinn í
bakið og þú líka, bróðir minn Brút-
us... Væri pistilhöfundur i sporum
vinar síns, Össurar Skarphéðinsson-
ar, mundi hann ekki bera skjöldinn
fyrir framan sig í formennskunni
heldur hafa hann á bakinu."
Ásgeir Hannes Eiriksson verslunarm.
I Degi 16. mars
Má varla
orðinu halla
„Menn sem
gegna ábyrgðar-
mestu trúnaðar-
störfum þjóðar-
innax, eins og for-
sætisráðherra,
mega auðvitað bú-
ast við að störf
þeirra og viðhorf
séu gagnrýnd,
ekki síst af talsmönnum hagsmuna-
og þrýstihópa sem kalla eftir fjár-
framlögum af skattfé ríkisins. Á því
hljóta að vera mörk hvað menn láta
bjóða sér í þessum efnum... Þar við
bætist að forsætisráðherrann virðist
núorðið vera kominn í svo sterka
stöðu gagnvart þjóð sinni að hann
má varla lengur halla orðinu á
nokkum mann sem hann er ósam-
mála öðruvísi en svo að hann sé tal-
inn misbeita ríkisvaldi gegn við-
komandi manni.“
Jón Steinar Gunnlaugsson hrl.
í Mbl. 16. mars
35% atkvæða
formaður
Ungir jafnaðar-
menn taka ekki
formlega afstöðu í
þessum formanns-
slag. Ég tel hins
vegar að Össur sé
langbest til þess
fallinn að leiða
Samfylkinguna
upp úr öldudalnum. Hann er nú-
tíma-jafnaðarmaður og mundi færa
Samfylkingunni þann sess sem hún
á tilkall til, eða með 35% atkvæða ef
hann verður formaður."
Vilhjálmur H. Vilhjálmsson, form.
ungra jafnaöarmanna, I Degi 16. mars
Skoðun
Faðir lyginnar
í nýlegu tölublaði alþjóð-
lega tímaritsins Time er
forsíðugrein sem fjallar um
lygar. Þar er m.a. vitnað í
sálfræðing við bandarískan
háskóla sem segir að logið
sé að hverjum einstaklingi
200 sinnum dag hvern, þ.e.
fimmtu hverja mínútu. í
fjölmiölum er margt satt og
annað logið. Þar eru oft
hálfkveðnar vísur og dylgj-
ur, sannleikanum er hag-
rætt í þágu auðs og valds
eða annarra hagsmuna. En
um leið gegna fjölmiðlar gífurlega
mikilvægu hlutverki í samfélaginu.
Með tölvuforritum
Heilagt hlutverk þeirra er að veita
stjórnvöldum aðhald, sömuleiðis
stofnunum, fyrirtækjum og einstak-
lingum. Á liðnum vikum höfum við
fylgst með umræðunni um fjármála-
misferli fv. forsætisráðherra Þýska-
lands og Kristilega demókrataflokks-
ins sem nú er í kalda „Kohlum“. Og
hér heima er rifist um hvort opin-
bera eigi bókhald stjómmálaflokka
og sýnist sitt hverjum. Hvers vegna
allt þetta pukur? Og svo er það þessi
ótrúlegi farsi sem settur var á svið
vegna réttindabaráttu öryrkja. Eru
engin takmörk fyrir því hversu langt
ráðamönnum leyfist að ganga? í
greininni sem áður var vitnað til er
sagt frá rannsókn vísindamanna á
sannsögli fólks. Hvenær segja menn
satt og hvenær ósatt?
Með tölvuforritum er nú hægt að
greina það með nokkurri nákvæmni
hvort svipbrigði og orð fari saman
og beri vott um sannsögli eða lygar.
Slíkt verður þó seint sannað með
óyggjandi hætti því að sumir era svo
miklir leikarar að þeim tekst að
blekkja með fölskum svipbrigðum.
Blekkingar era því miður fylgifiskur
fallins heims.
ið virðist vera að halda
greiðslukortunum opnum
og taka þátt i dansinum.
Á föstunni íhugar kirkjan
m.a. freistingar frelsarans,
fall mannsins og verk djöf-
ulsins. Freistarinn leggur
snörur fyrir manninn á
mörgum sviðum. í sögunum
tveim, um fall mannsins og
freistingar frelsarans, er
Örn Báröur þriðja persóna sem leikur
Jónsson sitt hlutverk af innlifun og
prestur ástríðu, leikur lausum hala,
”ef svo má að orði komast (1.
Mósebók 3. kafli og Matteusarguð-
spjall 4. kafli). Hann er lygarinn, fað-
ir lyginnar. Um hann segir séra Hall-
grímur Pétursson: Satan hefur og
sama lag, situr hann um mig nótt og
dag, hyggjandi’ að glöggt, hvar hæg-
ast er í hættu og synd að koma mér.
Siöferöileg viðmið
Á vettvangi hennar leikur faðir
lyginnar lausum hala og blindar
fólk, vekur úlfúð og ótta, sundrung
og fjandskap, hvar sem er í þjóðfélag-
inu, lika innan kirkjunnar. Freist-
ingamar eru margvíslegar. Maður-
inn freistast til að fara ystu nöf j,
rannsóknum sínum á lífinu. Er ekki
erfðafræðin á leið þangað? Hann vill
hafa vald yfir því sem er ekki á valdi
manna, t.d. yfir lífi og dauöa. Hann
skyggnist inn í það sem honum á að
vera hulið sbr. tengsl við framliðna
og hann vill fá hið ófáanlega: að sjá
inn í framtíðina. Siðferðileg viðmið
víkja þegar þau rekast á hagsmuni
mannsins. „Ef það er mögulegt, þá
skal það gert,“ hljóðar kjörorð nú-
tímamannsins.
Á ótalmörgum sviðum er heimur-
inn á villigötum, á helvegum. Við
þeirri villu er ekkert sem dugir
nema iðran. Að iðrast merkir að
snúa við. Á máli trúarinnar heitir
það afturhvarf. Það er áminning til
ráðamanna þjóöarinnar og okkar*
allra.Viö þurfum sem þjóð að taka u-
beygju, snúa okkur til Guðs og
þiggja leiðsögn hans eins og hún
birtist í lífi og starfi Jesú Krists því
að í honum er Paradísarheimt.
Örn Bárður Jónsson
Satan hefur og sama lag
Og svo eru það auglýsingamar,
gylliboðin öll, neyslufreistingamar
sem sagðar era færa okkur hamingj-
una á silfurfati. Og við fóllum hvert
um annað þvert fyrir þessum freist-
ingum í þeirri folsku trú að meira sé
betra þegar sannleikurinn segir okk-
ur að oftar en ekki sé minna betra.
Við eram líklega oftar en við tökum
eftir þvi leiksoppar lævísra afla. Á
meðan við höfum nóg að bíta og
brenna virðist okkur standa á sama
um örlög heimsins. Hvað varðar
okkur um hörmungar fólksins í Mó-
sambik, Tsjetsjeníu, Irak, Indónesíu
eða kjör öryrkja á íslandi? Aðalatrið-
„Maðurinn freistast til að fara ystu nöf í rannsóknum
sínum á lífinu. Er ekki erfðafrœðin á leið þangað? *
Hann vill hafa vald yfir því sem er ekki á valdi
manna, t.d. yfir lífi og dauða. “