Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.2000, Blaðsíða 15

14
+
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjornarformaöur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Bjðrn Kárason
Aöstoöarritstjórí: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholtl 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritsfjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, simi: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins I stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum lyrir viðtöl viö þá eða lyrir myndbirtingar af þeim.
Brunað suður göngin
Jarðgöng hafa ekki hjálpað Flateyri, Siglufirði og Ólafs-
firði. Atvinnulíf hefur oftast gengið treglega og fólki hefur
fækkað hraðar en áður. Síðan göngin komu hafa menn
getað flúið árið um kring. Og nú vilja Siglfirðingar önnur
göng til viðbótar þeim, sem fyrir eru.
Við þekkjum að reynslunni, að opinber starfsemi hverf-
ur smám saman af hagkvæmnisástæðum út fyrir göng.
Embætti rikisins flytjast til Ólafsfjarðar og Akureyrar,
síðan skólarnir og loks bæjarstjómin sjálf. Lítum bara á
reynslu Flateyringa af göngunum fyrir vestan.
Gerð jarðgangna á það sammerkt með annarri byggða-
stefna hins opinbera, að hún stöðvar ekki þróunina og
hægir ekki einu sinni á henni. Fólk hefur jafnt og þétt ver-
ið að flytjast suður afla tuttugustu öldina og mun halda
áfram að flytjast suður á tuttugustu og fyrstu öld.
Áhrifasvæði jarðgangnanna á Vestfjörðum væri nánast
komið í eyði, ef ekki hefði komið himnasending flótta-
manna frá útlöndum, sem halda uppi vestfirzku atvinnu-
lífi um þessar mundir. Innflutningur nýbúa er raunar
eina byggðastefnan, sem hefur verkað hér á landi.
Reynsla okkar af göngum, öðrum en í Hvalfirði, bendir
ekki til neinnar arðsemi af þeim. Hún sýnir ekki, að göng
séu eign, sem unnt sé að meta til fjár eins og ýmsar aðrar
eignir ríkisins, svo sem banka, landssíma og landsvirkjan-
ir. Göng afskrifast þvert á móti umsvifalaust.
Þess vegna væri rangt að fara að tiflögu samgönguráð-
herra um að nota tekjur af sölu ríkiseigna til að fjármagna
jarðgöng. Slíkar tekjur á að nota til að greiða niður skuld-
ir ríkisins. Ef reyta á verðmætar eignir af ríkinu er lág-
markskrafa, að skuldir þess minni að sama skapi.
íslenzkir pólitíkusar eru vísir til að éta út eignir ríkis-
ins og skilja það eftir slyppt, ef þeir komast gagnrýnis-
laust upp með að velja auðveldustu leiðina hverju sinni.
Þess vegna er nauðsynlegt, að haldið verði uppi fræðilegri
gagnrýni á veruleikafirrt hugmyndaflug þeirra.
Vegna eignastöðu ríkisins er óráðlegt að taka lán tfl að
grafa göng og auka þannig skuldirnar án þess að arðbær-
ar eignir komi á móti. Hins vegar mætti ríkið taka lán til
að auka flutningsgetu helztu samgönguæða höfuðborgar-
svæðisins, því að þjóðhagslegur arður er af slíku.
Þar sem arðsemismunur er á jarðgöngum í strjálbýli og
samgöngubótum í þéttbýli, er skynsamlegt að fjármagna
jarðgöng af aflafé ríkisins, þótt taka megi lán til að fjár-
magna aðgerðir, þar sem umferð er mikil. Svigrúmið er
meira í framkvæmdum, sem gefa af sér arð.
Þar með höfum við íslenzka byggðastefnu i hnotskum.
Valið stendur milli arðlausra verkefna í þágu byggða-
stefnu og arðbærra verkefna í þágu almennrar hagþróun-
ar landsins. Að venju verður fundin pólitísk miflileið, sem
blandar saman arðlausum verkum og arðbærum.
Hitt má svo ljóst vera, að jarðgöng eiga það sammerkt
með annarri flárfestingu í byggðastefnu, að þau hindra
fólk ekki í að flytjast þangað, sem það vill flytjast. Aflir
milljarðarnir, sem sáð er á hverju ári í byggðastefnu, falla
í grýtta jörð. Fólk sogast áfram í átt til tækifæra.
Unga fólkið sér ekki framtíðartækifæri sín við færi-
bönd fiskvinnslunnar. Það sér þau heldur ekki við
bræðslupotta álveranna. Eins og í öðrum vestrænum lönd-
um verða það einkum flóttamenn frá enn verra ástandi,
sem munu sætta sig við færibönd og bræðslupotta.
Hvar sem göng verða grafin, mun unga fólkið bruna
gegnum þau alla leið suður, þar sem það væntir tækifæra
í tengslum við hátækni tuttugustu og fyrstu aldar.
Jónas Kristjánsson
______________________________________________ÞRIÐJUDAGUR 11. APRÍL 2000_ÞRIDJUDAGUR 11. APRÍL 2000
r>v
27
Skoðun
Klónaðir fjölskyldufeður
í nýlegri blaðagrein var
gamansöm frásögn karls sem
lýsti sjáifum sér, vinnu og
heimilishögum. Hann var
nokkuð drjúgur með sig og
segir í greininni frá ýmsu
sem hann hefur afrekaö.
Ljóst má vera að hann er fær
um eitt og annað - þar til
kemur að heimilisstörfum.
Þá missir hann alla getu og
löngun og þykir það fyndið.
Segir hann frá því í létt-
um dúr að tusku vindi hann
ekki ótilneyddur, kunni
ekki á heimilistækin, nema kannski
brauðristina og eldamennska hans
felist i því að hella á könnuna. Kon-
umar í lífi hans, mamma, amma og
nú eiginkona, hafa alltaf annast hann
og gert það sem gera þurfti heima.
Honum líkar það fyrirkomulag ljóm-
andi vel og væntir þess að svo verði
um alla framtíð.
Hæfni karla og ágæti
í annarri frásögn, þar sem gerð var
grein fyrir hæfni og ágæti karls í krefj-
andi starfi var lýsingin eitthvað á
þessa leið: Hann hefur mikinn áhuga á
starfi sinu, vinnur í törnum
og þá myrkranna á milli.
Milli tama þykir honum
ágætt að taka frí og slaka vel
á. Að því loknu er hann til-
búinn að vera góður faðir og
sinna fjölskyldu sinni.
Kannski ætti að klóna hann í
von um að tveir haldi út það
krefjandi verk að vinna úti
og vera fjölskyldumaður.
Aðrar sögur hef ég heyrt
af yngri körlum í okkar sam-
félagi. Þeir vUja vera á föstu,
en ekki nota smokka. Kemur
fram í viðtölum við stúlkur að mörg-
um strákum þyki ekkert athugavert
við það að þær skreppi í fóstureyðingu
ef um óvelkomna þungun sé að ræða.
Einnig kemur fram í frásögn stúlku að
þegar hún varð ófrísk og gerðist þung
á sér og þreytt, fór gamanið af og verð-
andi faðir þar með úr sögunni.
Karlar hafa almennt gegnt fyrir-
vinnuhlutverki í samfélaginu og það
læðist að mér sá grunur að þeir hafi
takmarkaðan áhuga á að breyta því.
Konur endurskoöi sig sjálfar
Aúkinni menntun kvenna fylgja
Gunnhildur
Hrólfsdóttir
rithöfundur
„Nýlega heyrði ég að ástœða fyrir blöðruhálsmeini
karla mætti að hluta tengja því að þeir pissa stand-
andi og tœma aldrei þvagblöðruna.
bættir atvinnumöguleikar og nú eru enn í gildi sama hefð og áður var
konur í fastri vinnu sem þær hlaupa þegar faðirinn vann úti en móðirin
ekki frá frekar en karlar. Samt er annaðist fjölskyldu og heimili.
ísland og Evrópusambandið
Líkt og kunnugt er þá tók forsæt-
isráðherra þjóðarinnar umræðuna
um Evrópusambandiö út af dagskrá
hér um árið. Það tókst honum með
svo farsælum hætti að málið litaði
umræðuna fyrir síðustu kosningar
nákvæmlega ekki neitt. Þjóðinni
allri til skaða. Ekki að það liggi fyr-
ir að íslendingar eigi að gerast aðil-
ar aö Evrópusambandinu, það er
langt því frá. Heldur er það morgun-
ljóst að við getum ekki flotið sofandi
að feigðarósi þegar viðskiptahags-
munir okkar við útlönd eru annars
vegar. Og ekki einungis viðskipa-
hagsmunir, þvi þama er um að ræða
„Það er ekki stjómmálamanna þjóðarinnar að segja til
um það fyrirfram hvort vœnlegt sé að breyta högum
okkar gagnvart Evrópusambandinu. Pólitískir sigrar
kosta kjark og það er engum til framdráttar að hrœðast
umrœðuna og lýðrœðislegar ákvarðanir þjóðarinnar.“
Litirnir réttir
mikla möguleika í menntun
ungs fólks og uppbyggingu
fjölbreytts atvinnulífs í
landinu.
Stoltenberg blikkar
til Evrópu
Samningurinn um Evr-
ópska efhahagssvæðiö er að
ganga sér til húðar. Örfá
ríki standa að honum og ef
Norðmenn ákveða að gerast
aðilar að Evrópusamband-
inu þá er samningurinn
ekki pappírsins virði. Hinn
nýi forsætisráðherra Verka-
mannaflokksins í Noregi, Jens Stol-
tenberg, er nú þegar farinn að blikka
til Evrópusambandsins. Hann sendir
skýr skilaboð til umheimsins með því
að fara í sína fyrstu opinberu heim-
sókn til Þýskalands, en ekki einhvers
hinna Norðurlandanna. Líkt og hefð-
in segir til um að gera skuli.
Með því að líta ekki til framtíðar
hvað varðar samskipti íslands og Evr-
ópu getum við verið að missa af verð-
mætum tækifærum nú þegar þjóðir
Austur-Evrópu slást um aðild að Evr-
ópusambandinu. Samningsstaða okk-
ar er fyrir vikið veikari og við lendum
aftarlega í langri lest þjóða sem kanna
vilja aðildarmöguleika sína. Það er í
hæsta máta óeðlileg þröngsýni að
hamla með kerflsbundnum hætti gegn
því að íslendingar kynni sér og ræði
kosti og galla aðildar að Evrópusam-
bandinu. Sú hræðsla við framtíðina er
Sjálfstæðisflokknum til vansa og þjóð-
inni hættuleg.
Stungið undir stól
Nú blasir það við að íslendingar
munu ekki gerast aðilar að Evrópu-
sambandinu nema tryggð
séu yfirráð þjóðarinnar yfir
fiskimiðunum, svo dæmi sé
tekið. Margt annað mætti
tína til sem skilyrðir aðild
íslands að Evrópusamband-
inu. Kjami málsins er aftur
á móti sá að á meðan ekki
fer fram opin og lýðræðis-
leg umræða inn málið á
meðal þjóðarinnar allrar þá
komumst við hvorki lönd
né strönd og drögumst aft-
ur úr í samfélagi þjóðanna.
En það er fyrst og síðast
þjóðarinnar að taka ákvörð-
un um það á endanum hvort við
göngum í Evrópusambandið eða
ekki. Það má vel vera að niðurstað-
an verði sú að það sé íslandi ekki til
hagsbóta að sækja um aðild eða
ganga í sambandið. Um það er alls
ekki hægt að dæma í dag þar sem
málið hefur ekki verið kannað til
hlítar og verið haldið frá daglegri
umræðu um stjómmál í landinu. Það
er ekki stjómmálamanna þjóðarinn-
ar að segja til um það fyrirfram
hvort vænlegt sé að breyta högum
okkar gagnvart Evrópusambandinu.
Pólitískir sigrar kosta kjark og
það er engum til framdráttar að
hræðast umræðuna og lýðræðislegar
ákvarðanir þjóðarinnar. Enda ber að
auka veg lýðræðisins í íslensku þjóð-
lífi og gera þegna landsins að virkari
þátttakendum í stórmálum þeim sem
þjóðin stendur frammi fyrir á hverj-
um tíma. Því er íslenskum stjóm-
málamönnum skylt að stuðla að op-
inni umræðu um stærstu mál hvers
tima en ekki að stinga þeim undir
stól.
Björgvin G. Sigurðsson
Björgvin G.
Sígurösson
framkvæmdastj.
þingflokks
Samfylkingarinnar
lýrbúningur KR-inga
Ósmekklegir
„Ég hef ekki átt-
að mig fyllilega á
þessari breytingu
en búningurinn er
ennþá svartur og hvítur og með
röndum og það er það sem
skiptir mestu máli i þessu. í
mínum huga er þetta ekki neitt
sérstaklega stórt mál og i lagi
að gera smábreytingar ef heild-
arsvipurinn heldur sér. Þetta er
svo sem ekki í fyrsta skipti sem átt er
við KR-búninginn. Rendur búningsins
hafa verið breikkaðar og þær hafa ver-
ið mjókkaðar.
Það má segja að breytingin sé ívið
meiri nú, sérstaklega á efri
hluta skyrtunnar, um axlirnar.
Ég ætla hins vegar ekki að æsa
mig neitt heldur gefa þessu
tíma. Þetta er því ekki mikið til-
flnningamál fyrir mig. Það sem
skiptir mestu er að þeir sem
klæðast KR-búningnum hverju
sinni geri sitt besta og standi
sig vel. Ef svo er og litir bún-
ingsins eru til staðar skiptir
annað minna máli. Ég er nú orðinn svo
gamall og íhaldesamur en er þó að
reyna að vera nútímalegur og taka
breytingum með jákvæðu hugarfari."
.„Nýju búning-
arnir eru ógeðs-
lega ljótir og
hroðalega
ósmekklegir. Það er í raun-
inni alveg ótrúlegt að mönn-
imi skrdi detta svona vitleysa
í hug, þetta er svo skerandi
ósmekklegt. Það eina já-
kvæða við nýju búningana er
aö KR-ingamir þurfa að spila
jafiilengi í þeim og í gömlu
búningunum áður en þeir verða ís-
landsmeistarar aftur.
Ég hefði viljað sjá KR-inga stíga
skrefið til fulls og skipta yfir í hvíta
búninga með örlitlum svört-
um doppum, þeir hefðu þá
orðið eins og dalmatíuhund-
ar sem hefði verið mjög
skemmtilegt.
Mín niðurstaða er einföld,
ég segi bara oj. En, í fullri al-
vöru, mér er alveg slétt sama
í hvaða flíkum KR-ingamir
verða þegar við Framarar
tökum á móti þeim í Laugar-
dalnum í sumar og jörðum
þá. Þeir dýrðardagar' eru skammt
undan, halelúja. Það verður ekki
beint leiðinlegt þá.
Ellert B.
Schram.
Eggert
Skúlason.
KR-ingar hafa kynnt nýjan keppnisbúning knattspyrnuliða félagsins og elns og við mátti búast sýnist sitt hverjum um ágæti nýja búningsins.
Það er staðreynd að við breytum
ekki öðrum, en við getum breytt okk-
ur sjálfum. Er því nærtækast að við
konur og mæður byrjuðum á okkur
sjálfum og endurskoðum þátt okkar í
uppeldi barna okkar. Tökum sem
dæmi að drengjum er alltaf kennt að
pissa standandi. Nýlega heyrði ég að
ástæða fyrir blöðruhálsmeini karla
mætti aö hluta tengja því að þeir
pissa standandi og tæma cddrei þvag-
blöðruna. - Alvarlegt mál, ef satt er.
Leggjum okkar af mörkum
Ef við skoðum það sem snýr að
heimilinu þá er það staðreynd að við
gerum hlutina frekar sjálfar en láta
strákana um verkin því þeir vinna
þau ekki nógu vel. Hvað er nógu vel?
Okkur þykja það tíðindi ef strákur
straujar skyrtu eða snertir sauma-
vél. Sú saga flýgur fljótt, þykir
merkileg og skotið er á fund hjá
dætraeigendafélaginu því slíkur pilt-
ur er sjaldgæfur en þykir vænlegur
tengdasonur.
Konur! Leggjum okkar af mörkum
til að gera syni okkar að betri eigin-
mönnum og feðrum.
Gunnhildur Hrólfsdóttir
Ummælí
Agavandamál
„Fólk vill oft ekki
trúa því að börnin
þeirra eigi við vanda-
mál að stríða á þess-
um sviðum ... Þetta
er líka ákveðið kjark-
leysi, þau þora ekki
að banna þeim og
þetta kemur líka fram í skólakerf-
inu því agavandamálum hefur fjölg-
að og kennarar eru oft ekki meðvit-
aðir um hvað þeir mega gera og
hvemig þeir eigi að taka á aga-
vandamálum."
Hjalti Jón Sveinsson, skólameistari
Verkmenntaskólans á Akureyri,
I Degi 8. apríl.
Betra fordæmi
„Nýlegar loftslags-
breytingar styðja
ekki kenninguna um
að gróðurhúsaáhrifin
dragi úr
Golfstraumnum og
valdi ísöld á okkar
slóðum. Hvatningu til
annarra þjóða að stöðva aukningu
gróðurhúsalofts verður að byggja á
öðrum rökum, auk þess sem við
þurfum að sýna betra fordæmi en
við gerum í mengunarmálum gufu-
hvolfsins ef einhver á að trúa vam-
aðarorðum okkar.“
Páll Bergþórsson veöurfr., í Lesbók
Mbl. 8. april.
Strangar málfarsrelgur
„Ég lít á timgumál-
ið sem tæki til að
koma skilaboðum á
framfæri og túlka
þann veruleika sem
við búum við en tel
strangar málfarsregl-
ur skerða frelsi þegn-
anna-til að nýta það tæki. Við höf-
um sett tungumáliö á oddinn sem
afgerandi viðmið um það hvað það
er að vera íslendingur. Það er ekki
endilega þar með sagt að allir aðrir
geri það og ég vil taka íslenskuna
niður af þeim stalli sem hún hefur
verið sett á.“
Hallfriöur Þórarinsdóttir
mannfræöingur, í Degi 8. apríl.
Þögn er sama og
samþykki
„Það er staðreynd, að hér veður
uppi siöspilling - ennþá - því mið-
ur: klámbylgja og glæpir, sem aldrei
fyrr. Og margir góðir einstaklingar
eru á villigötum, óhamingjusamir,
ringlaðir. Við það megum við ekki
una - og þegja, því þögn er sama og
samþykki. Eða uppgjöf.“
Rafnhildur Björk Eiriksdóttir hjúkrunar-
fræöirigur, í Mbl. 9. april.
Ríkið styðji ekki
st j órnmálaf lokka
Nokkur umræða hefur
verið undanfarið um flár-
reiður stjórnmálaflokka.
Það eru nokkur mikilvæg
atriði sem ég tel að hafi
ekki komið nógu skýrt
fram í allri þessari um-
ræðu. Styrkir til stjóm-
málaflokka er í raun hluti
af tjáningarfrelsinu og
einkamál þeirra sem styrk-
ina veita. Einnig eru ríkis-
styrkir til stjórnmálaflokka
siðferðislega rangir og eina
leiðin til að fá viðunandi
lausn á vandamálinu er að takmarka
verulega vald stjórnmálamanna.
Partur af tjáningarfrelsinu
Það skiptir ekki máli hvort rætt er
um einstaklinga eða fyrirtæki þegar
flallað er um styrki til stjómmála-
flokka. Einstaklingar eiga fyrirtækin
og því koma peningamir alltaf á end-
anum úr vasa þeirra. Ef einstakling-
ar kjósa að styrkja eitthvert stjóm-
málaafl eru þeir í raun að styrkja
þær raddir sem endurspegla skoöan-
ir þeirra. Því eru styrkir til stjóm-
málaflokka hluti af tjáningarfrelsi
okkar og mjög áhrifarik leið til að
koma skoðunum sem við aðhyllumst
á framfæri.
Styrkur er einkamál
Það er alls ekki hægt að fallast á þá
kröfu að styrkir til stjómmálaflokka
verði gerðir opinberir af öðrum en
þeim sem styrkina veita. Af hverju?
Jú, styrkir til stjómmálaflokka em
persónuleg ákvörðun hvers og eins.
Hvaða skoðanir einstaklinguriim hef-
ur kemur engum öðrum við nema ef
hann sjálfur kýs að svo sé.
Stjómmálamenn hafa völd til þess
að mismuna einstaklingum og fyrir-
tækjum í krafti ríkisvaldsins, annað-
hvort með lagasetningu eða öðru
valdboði. Því er mikilvægt til að
veija frelsi einstaklingsins að upplýs-
ingar um skoðanir hans séu ekki
gerðar opinberar. Valdsmenn eru
misjafnir og sagt er að vald spilli. Því
eigum við ekki að bjóða þeirri hættu
heim að valdsmenn geti mismunað
einstaklingum vegna skoðana þeirra.
Einstaklingurinn á að geta haft sín
einkamál í friði.
Ríkisstyrkir siðferðis-
lega rangfr
Eitt úrræði sem fólk nefnir er að
ríkisváldið flármagni alla starfsemi
stjómmálaflokka. Sú leið er
siðferðislega röng. Ríkið á
enga peninga og skapar
ekki neitt. Það fé sem ríkið
útdeilir til stjómmálaflokka
er hluti af skattgreiðslum
okkar og þannig erum við
óbeint farin að styrkja
stjómmálaskoðanir sem við
aðhyllumst alls ekki hverj-
ar sem þær kunna að vera.
Því er það siðferðislega
rangt að neyða okkur til að
styrkja þá sem við erum
ekki sammála og viljum alls
ekki styðja.
Einnig er með þessu fyrirkomu-
lagi hætta á að framboðum sé mis-
munað vegna fyrri stöðu og skoðana.
Hvetja á að styrkja? Þá sem hafa
þegar komið mönnum inn á þing?
Það gerir nýjum framboöum erfitt
fyrir. Hvað með þá sem boða skoðan-
ir sem ekki eru valdsmönnum sam-
boðnar? Það takmarkar málfrelsi
þeirra. Hættan á mismunun og ójafn-
ræði einstaklinganna er mikil með
þessu fyrirkomulagi sem annars
væri ekki til staðar ef einstakling-
amir sjálfir veita fé sinu þangað sem
þeir telja því vel varið.
Takmörkum vald
stjórnmálamanna
En það þýðir ekki bara að vera á
móti og leggja ekki fram lausn á
vandamálinu sem við stöndum
frammi fyrir. Og sú lausn er einfóld.
Við verðum að takmarka verulega
vald stjómmálamanna til að hygla
ákveðnum hópum. Stjómvöld eiga
ekki að vera í aðstöðu til að veita
þrýstihópum og fyrirtækjum fyrir-
greiðslu vegna stuðnings, hvort sem
er í formi beinna peningagreiðslna
eða á annan hátt. Einnig er óásætt-
anlegt að stjómvöld geti hugsanlega
mismunað fólki eftir skoðunum þess.
Ef við takmörkum vald stjórn-
málamanna til að beita valdi sínu í *r
þágu ákveöinna hópa eyðum viö
allri tortryggni um hagsmunaárekst-
ur og um leið vemdum við rétt ein-
staklingsins til að halda skoðunum
sinum fyrir sig.
Björgvin Guðmundsson
„Það skiptir ekki máli hvort rœtt er um einstaklinga
eða fyrirtœki þegar fjallað er um styrki til stjómmála-
flokka. Einstaklingar eiga fyrirtœkin og því koma pen-
ingamir alltaf á endanum úr vasa þeirra. “ t
Björgvin Guö-
mundsson
varaform. Heimdaiiar