Dagblaðið Vísir - DV - 06.06.2000, Blaðsíða 14

Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Svelnn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aóstoðarritstjórí: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiósla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
VTsir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblaö 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaösins f stafrænu formi og f gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Áróður fyrír erfðabreyttu
Umhverfisráðherra hefur boðað áróðursherferð fyrir
erfðabreyttum matvælum undir merki fræðsluherferðar.
Fyrsta skrefið var ráðstefna í vor, þar sem tjaldað var
nokkrum sérfræðingum, er höfðu séð ljósið og töldu and-
stöðu neytenda ekki vera á rökum reista.
Þegar íslenzkir ráðherrar tala um nauðsyn á að upplýsa
almenning, meina þeir nánast alltaf, að reka beri áróður
fyrir málstað, svo að almenningur fallist á hann. Þannig
töluðu þeir um Fljótsdalsvirkjun og heilsugagnagrunn og
þannig tala þeir nú um erfðabreytt matvæli.
Hvorki umhverfisráðherra né sérfræðingar hennar
hafa hugmynd um, hvort erfðabreytt matvæli séu skaðleg,
geti verið skaðleg eða alls ekki. Reynslan sýnir í þessu
efni sem öðrum, að hver étur upp úr sínum poka. Fræði-
menn hafa skoðun þess, sem borgar fyrir fræðin.
í Bandaríkjunum segja fræðimenn á vegum ríkisbákns-
ins, að erfðabreytt matvæli séu ekki skaðleg. í Evrópu-
sambandinu halda fræðimenn á vegum báknsins hins veg-
ar fram, að mikið eigi enn eftir að rannsaka til að geta
haldið fram, að sennilega séu þau ekki skaðleg.
Þetta endurspeglar deilu milli Bandaríkjanna, sem vill
selja erfðabreytt matvæli, og Evrópusambandsins, sem
ekki vill kaupa þau. Niðurstaðan verður væntanlega sú
skynsamlega, að skylt verður að merkja sérstaklega á um-
búðir slíkra matvæla, hvernig í pottinn er búið.
Mikill hvellur varð fyrir nokkru í Evrópusambandinu,
þegar upp komst, að dálítið af erfðabreyttum repjufræjum
hafði óvart komizt i sendingu frá Kanada. Svíar og Frakk-
ar ætla að eyða öllum ökrum, sem repjan komst í, en Bret-
ar og Þjóðverjar ætla ekki að gera það.
Misjöfn sjónarmið austan og vestan hafs stafa einkum
af misjöfnu áliti neytenda. í Evrópu tala menn um
Frankenstein-fæðu, sem þeir vilja ekki kaupa, en Banda-
ríkjamenn hafa til skamms tíma látið sér fátt um finnast.
Ýmislegt bendir til, að það síðara sé að breytast.
Það sést af því, að bandarísk fyrirtæki hafa, það sem af
er þessu ári, verið að lýsa formlega yfir, að þau hafni
erfðabreyttum hráefnum í ýmis matvæli. Þannig hafa
nokkur fyrirtæki hafnað slíkum efnum í bamamat og
McDonalds er farið að hafna erfðabreyttum kartöflum.
Tvískinnungur er í ýmsum þessum yfirlýsingum, því
að McDonalds notar enn erfðabreytta grænmetisolíu og
Heinz notar enn erfðabreytta tómatsósu, þótt kartöflur og
bamamatur þessara fyrirtækja sé laus við slíkt. Fyrirtæk-
in em enn að tvístíga og hlusta á markaðinn.
Talið er, að sjö tíundu hlutar matvæla í verzlunum
Bandaríkjanna séu erfðabreyttir. Það mun því kosta fram-
leiðendur stórfelldar fjárhæðir að skrúfa fyrir dæmið.
Margir hafa þó neyðzt til að gera slíkt til að reyna að verja
markað sinn í löndum Evrópusambandsins.
Gera má ráð fyrir, að erfðabreyttur sé meira en helm-
ingur bandarískra matvæla í íslenzkum búðum. Væntan-
lega verða fyrir áramót settar hér á landi evrópskar regl-
ur um merkingu erfðabreyttra matvæla, svo að neytendur
geti sjálfir valið slíkar vörur eða hafnað þeim.
Þessar nýju reglur verða því miður marklausar meðan
ekki er neitt opinbert eftirlit með því, hvort merkingar á
umbúðum matvæla séu yfirleitt réttar eða ekki. Með til-
visun til laga vísar Hoflustuvernd slíku eftirliti eindregið
frá sér. Neytendavemdin er því í algeru núfli.
Umhverfisráðherra leysir ekki vanda erfðabreyttra
matvæla með áróðri svokallaðra sérfræðinga, sem ekki
hafa hugmynd um, hverjar séu staðreyndir málsins.
Jónas Kristjánsson
svo við '
þurfum
stœrra kerfíH
svo þeir \
fellagerða
samninga úr
gildi
og vera þar
með enn
meiri ógnun
En hugmyndin
skelftr Rússa
Psst..
Þetta kerfi
er mislukkað

4"
V
ÞRIÐJUDAGUR 6. JÚNÍ 2000 ÞRIÐJUDAGUR 6. JÚNÍ 2000 27
Skoðun
DV
Hættulegt handahóf í stjórnsýslu
„Getur venð að lifsgceðakapphlaupið svokallaða sé hægt og örugglega að eyðileggja
möguleika okkar til þess að njóta lífsins í raun? Erum við kannski svo blinduð að
við sjáum alls ekki eftir hverju er að sœkjast utan við hina tilbúnu vestrœnu
hlaupabraut sem við alltof auðveldlega villumst inn á ífáti œskunnar?“
Þetta eru einkennilega öfgafullir
tímar. Allt er afstætt og háð mann-
anna dómum. Ósongötin eru ýmist
stór eða lítil eftir því við hvern er tal-
að. Óbyggðimar gagnslausar auðnir
eða ómetanleg auðæfl. Við getum
meira segja ekki viðurkennt sameig-
inlega niðurstöðu um hvenær öldinni
lýkur sem við lifum á. Hugmyndir
okkar eru skrumskæld afkvæmi ein-
staklingshyggju og hagsmunir lita
alla okkar hugsun. Frelsi einstak-
lingsins, sú fagra hugmynd, hefur
verið spéspegluð á alla enda og kanta.
Við virðumst vera farin að trúa enda-
leysunni um það að staðreyndir séu
sú hlið mála sem við höllumst að í
það skiptið.
Steyptur í sama mót
Við Vesturlandabúar hreykjum
okkur gjaman af því hversu frelsi
manna er mikið á okkar tímum og á
okkar torfu í heiminum. Við getum
að sögn valið hvert fyrir sig milli
margra góðra kosta á flestum ef ekki
öllum mikilvægum sviðum mannlífs-
ins. En er þá ekki furðulegt hvað við
- með þetta mikla frelsi - virðumst
velja líka kosti þegar kemur að því að
lifa lífmu.
Lífsstíll okkar hér á Fróni er meira
og minna steyptur í sama mót. Við
fáum í upphafi að njóta þeirra gæða
að mennta okkur. En menntun telst
ekki lengur til lífsgæða heldur er hún
orðin í hugum flestra tæki til að geta
nálgast önnur og meiri gæði. Efnisleg
gæði. Með ákveðnar tegund-
ir menntunar erum við mun
líklegri til að geta nálgast
fjármuni og nýtt þá í eigin
þágu.
Þrepaþjálfun
Þegar svo kemur að þvi
að lifa lífinu þá eru allir
samferða, allir eru á sömu
leið. Við viljum fara á skíði.
Sumir fara í rútu, aðrir á
jeppum og svo örfáir í þyrl-
um. Við viljum halda veislu.
Nokkrar eru haldnar í
heimahúsum, aðrar í sölum og ein-
staka aðilar halda þær á erlendum
hótelum eða í snekkjum. Við viljum
klæðast fallega. Sumir kaupa fót í
verslunum ætluðum almenningi með
meðalfjárráð. Aðrir versla í sérstök-
um búðum með merkjavöru og svo
eru það alltaf einhverjir sem kaupa
sérhannað og saumað eftir máli.
Langflestir eiga sjónvörp, sumir eiga
bara alveg ótrúlega stór sjónvörp!
Svona mætti lengi telja. Það er
þessi stigsmunur i lífsstíl okkar sem
okkur er ætlað að einblína á og verja
svo lífi okkar í að reyna að klóra okk-
ur upp milli þrepa. Sá sem færir sig
niður eftir þessum skala er ekki í
góðum málum. Hann er að tapa - hin-
ir sterku halda allir í hina áttina.
Blint hungur
Og hvað bíður svo þeirra sem í
efstu þrepunum dvelja? Hvað er það
sem mennirnir njóta í okkar
vestræna frelsi þegar vel-
megunin hefur seytlað inn í
hvern kima lífs þeirra?
Hvað er það sem nýríkir ís-
lendingar bera sig eftir þeg-
ar efnahagurinn hefur verið
tryggður? Snúa þeir sér þá
að því sem sagan ætti að
hafa kennt okkur að hefur
raunverulegt gildi? Þeim
hlutum sem geta í raun gef-
ið lífsfyllingu. Eða hefur
svelti sálarinnar á meðan á
kapphlaupinu stóð einhverj-
ar varanlegar afleiðingar?
Getur verið að lífsgæðakapphlaup-
ið svokallaða sé hægt og örugglega að
eyðileggja möguleika okkar til þess
að njóta lífsins í raun? Erum við
kannski svo blinduð að við sjáum alls
ekki eftir hverju er að sækjast utan
við hina tilbúnu vestrænu hlaupa-
braut sem við alltof auðveldlega vill-
umst inn á í fáti æskunnar?
Hið vesælasta í þessu öllu er
hversu sorglega innihaldslítiö for-
dæmi okkar er fyrir börnin okkar.
Við skulum því ekki vera reið heldur
gleðjast þegar seint og síðar meir rís
upp ný kynslóð sem gerir uppreisn-
ina sem við reyndum kannski -
kannski ekki. Kynslóð sem krefst
raunverulegs frelsis og lætur ekki
binda sig á klafa fyrir fram ákveð-
inna söluhæfra gilda. Kynslóð hinna
raunfrjálsu einstaklinga.
Sigfríður Björnsdóttir

Sigfríöur
Björnsdóttir
tónlistarkennari
Bágt er að horfa upp á
handahóf stjórnvalda í mál-
efnum landsbyggðar. Heild-
stæð hugsun og yfirsýn
virðast bannorð en skottu-
lækningar þeim mun ofar á
blaði. Meirihluti á Alþingi,
stjórnarliðar studdir af
Samfylkingunni, hefúr nú
innsiglað kjördæmabreyt-
ingu sem ber þess vott að
höfundarnir hafi hvorki Hjörleifur
lært að gagni landafræði né Guttormsson
íslandssögu. Nægir að fyrrv■ alþingismaóur
benda á þá visku að kljúfa
Norðlendingafjórðung um þvert og
skipta Reykjavík í tvö kjördæmi.
Verður þessi gjömingur lengi í
minnum hafður.
Hér átti löggjafinn leik á borði að
jafna atkvæðisrétt í landinu með því
að gera ísland allt að einu kjördæmi
til Alþingis. Jafnhliða átti að setja á
fót nýtt stjórnsýslustig með fimm
fylkjum, höfuðborgarsvæði og fjór-
um landsfjórðungum.
Með þessu móti hefði einkum unn-
ist tvennt. Alþingi hefði fengið skýrt
umboð til að fjalla heildstætt um
landsins gagn og nauðsynjar og jagið
um mismun atkvæðisréttar hefði
verið úr sögunni. Með
stofnun fylkja hefði skapast
nýr og ákjósanlegur grunn-
ur til að efla svæðisbundna
sjálfstjórn og byggja upp
þekkingu á heimamálum. í
staðinn eru menn nú að
þenja út sveitarfélög með
sameiningu, oft langt út yfir
skynsamleg mörk.
Fylki kjörnar sam-
starfseiningar
________ Lýðræðislega kjörin fylk-
isþing væru kjörinn vett-
vangur til að takast á um hagsmuna-
mál heima fyrir og nýtingu opinbers
fjármagns svæðinu til hagsbóta.
Þannig gætu myndast þau vaxtar-
svæði og þjónustukjarnar sem seint
verða til með handstýringu frá Al-
þingi eða úr Stjórnarráðinu. Heima-
menn hefðu verið knúðir til að koma
sér saman um sameiginlegar lausnir
og fylkin hefðu sjálfkrafa orðið
skipulagseiningar í landrænu og
hagrænu tilliti.
Um þetta fluttum við Steingrímur
J. Sigfússon tillögur á Alþingi fyrir
15 árum og enn var á þetta minnt ný-
lega þegar kjördæmabreytingin var á
dagskrá. Rök fyrir fylkjaskipan eins
og hér um ræðir má sækja allt aftur
á þjóðveldisöld og hún félli einnig
ólíkt betur en nýja kjördæmaskipan-
in að samstarfi sveitarfélaga eins og
það hefur þróast síðustu áratugi.
Markviss dreifing stjórnsýslu
Með fimm fylkjum fengist svæða-
skipting sem auðvelda myndi stórum
landfræðilega dreifingu opinberrar
stjómsýslu, sem ekki næst nema að
takmörkuðu leyti á grunni sveitarfé-
laga. Fylkin væru nægilega stórar
einingar til að byggja upp stjórn-
sýslu ríkisins á öllum helstu mála-
sviðum og hún fengi um leið bak-
hjarl í fylkisþingunum.
Núverandi viðleitni til að flytja
stofnanir hins opinbera sem gegna
mistöðvarhlutverki frá Reykjavík út
á land leysir lítinn vanda og vinnur
um margt gegn skynsamlegri stjórn-
sýslu. Miklu vænlegra er að hlúa að
svæðisbundinni uppbyggingu í
helstu málaflokkum og færa með því
þjónustuna nær fólkinu. Það yrði
jafnframt til að fjölga sérmenntuðu
fólki á landsbyggðinni.
Núverandi handahóf þar sem ein-
stakir ráðherrar skáka með illu eða
Staðfest kjördœmaskipting. „Hér átti löggjafinn leik á
borði að jafna atkvœðisrétt í landinu með því að gera
ísland allt að einu kjördœmi til Alþingis. Jafnhliða átti
að setja á fót nýtt stjórnsýslustig með fimm fylkjum,
höfuðborgarsvœði ogfjórum landsfjórðungum.“
góðu einstökum stofnunum á sínu
valdsviði út á land snýst fyrr en varir
gegn landsbyggðinni. Ólíkt ráðlegra
er að hlúa að svæðisbundinni starf-
semi, fjölga meðal annars störfum á
Trúboð Herberts og leigumarkaðurinn
Miðvikudaginn 31. maí sl. birtist í
DV undarleg grein eftir Herbert Guð-
mundsson framkvæmdastjóra um
leigumarkaðinn og Leigjendasam-
tökin. Hann segir réttilega að leigu-
markaðurinn sé „villtur og afvega-
leiddur" og að „samningsbundinn
umráðaréttur sé kjarni málsins en
ekki eignarhaldið". Hvort tveggja
hefur ætíð verið kjaminn í málflutn-
ingi Leigjendasamtakanna þau 22 ár
sem þau hafa starfað. Um Leigjenda-
samtökin segir Herbert að þau „virð-
ast hafa það sérstaka hlutverk að
gráta upp leiguverð á markaðnum“
og að þau hvetji leigusala með „fávís-
legum upplýsingum í fjölmiðlum um
upphæð húsaleigu".
Þessi orð hljóta að vera skrifuð af
aulahætti eða illgirni, nema hvort
tveggja sé. Hann er með öðrum orð-
um að halda því fram að stórhækkun
„Margir fasteignasalar mikluðu fyrír kaupendum sín-
um mögulegar leigutekjur og sögðu fólki, að auðvelt
vœrí að losna við leigjendur eða hœkka leiguna þótt í
gildi vœru samningar. Reynt var skipulega að brjóta
niður húsaleigulöggjöfina. “
Með og á móti
Fíkniefnabann hvetur til glæpa
á leigu undanfarið ár sé
Leigjendasamtökunum að
kenna!
Fasteignasalar
koma við sögu
Það er þá ekki í fyrsta
sinn sem boðberi illra tíð-
inda er hálshöggvinn í
stað þess að ráðast að rót-
um vandans. Hjá Samtök-
unum erum við daglega í
sambandi við margt fólk,
leigjendur og leigusala og
aðra sem vantar upplýsingar
Við skynjum strax breytingar sem
verða á markaðnum og á undan öðr-
um.
Snemma á síðasta ári bárust
fregnir af risahækkunum á leigu.
íbúðir sem áður fóru á 40-50 þús. kr.
voru skyndilega boðnar á 70-80 þús.
og allt upp í 100 þús. kr. Af tali fólks-
ins var ljóst að leigumiðlanir og fast-
eignasalar stóðu á bak við hækkan-
irnar. Var m.a. Leigulistinn oft
nefndur, rekinn af fasteignasölunni
Hóli. Margir fasteignasalar mikluðu
fyrir kaupendum sínum mögulegar
leigutekjur og sögðu fólki að auðvelt
væri að losna við leigjendur eða
hækka leiguna þótt í gildi væru
samningar. Reynt var skipulega að
brjóta niður húsaleigulöggjöfina.
Falsað greiðslumat...
Sumir fóru að þessum ráðum og
þess voru dæmi að nýir eigendur
hótuðu að ráðast á börn leigjenda
sinna færu þeir ekki eða greiddu tvö-
falda leigu. Vitaskuld gáfust flestir
Jón Kjartansson
fré Pélmholti, form.
Leiglendasamtakanna
O.fl.
upp og fóru og nýr leigjandi
greiddi tvöfalda leigu.
Þótt mér sé ljós þáttur fast-
eignasala i þessari þenslu og
annarri á húsnæðismarkað-
inum (þeir hafa % af verð-
inu) kemur fleira til, svo sem
flótti frá byggðastefnunni,
aðgerðaleysi á höfuðborgar-
svæðinu, falsað greiðslumat,
félagslega húsnæðiskerfið
sem var lagt niður og húsa-
leigubætur sem eru skatt-
lagðar á fullu meðan vaxta-
bætur til kaupenda eru skattfrjálsar.
- Opinher húsnæðisstefna einkenn-
ist enn af sjálfsbyggingum og braski
hvers konar og hvergi gert ráð fyrir
fjármögnun leigumarkaðar.
Leigjendasamtökin -
öðruvísi stefna
Leigjendasamtökin hafa ekki að-
eins talað um málið. Árið 1983 stofn-
uðu þau Búseta til að reka leiguíbúð-
ir með búseturétti. Fólkið flykktist
þar inn, en mörg ár liðu uns unnt
var að byggja. Á síðasta ári stofnuðu
Samtökin hlutafélag um byggingu
leiguíbúða. Málið er enn fast í ráðu-
neytinu.
Það hefur aldrei hvarflað að mér
að þegja um þessa meðferð á fólki,
þótt einhveijum kunni að mislíka.
Leigjendasamtökin hafa 1 22 ár
barist fyrir öðruvísi stefnu, öruggum
og skipulegum leigumarkaði og
sanngjamri leigu. - Ef Herbert Guð-
mundsson vill kalla það „trúar-
brögð“ er það hans mál.
Jón Kjartansson
1 „í fyrsta lagi er
, , það ekki ríkis-
■ valdsins að ákveða
fyrir fullorðinn
einstakling hvað
hann tekur sér fyrir hendur.
Hlutverk þess er að vernda
hann fyrir ofbeldi annarra og
þá um leið aðra fyrir ofbeldi
hans. Menn geta farið sjálfum
sér á voða á ótalmarga vegu og
ríkið getur ekki komið í veg
fyrir það, hvort sem mönnum líkar bet-
ur eða verr.
I öðru lagi fylgja fíkniefnabanninu
ýmsar óæskilegar afleiðingar. Verð
efnanna er mun hærra en ella, sem
gerir það að verkum að alls kyns
glæpastarfsemi fylgir eiturlyfjasölu og
-neyslu. Fiklar neyðast til að fremja
glæpi til að fjármagna neysluna og þar
Ivar Páll
Jónsson
blaöamaöur
sem fíkniefnaheimurinn er
utan við lög og reglu beita sölu-
menn ýmsum miður skemmti-
legum ráðum til að vernda
hagsmuni sína. Þá má nefna að
neytandi fíkniefna veit i raun
ekki hvaða efni hann er að
kaupa við núverandi ástand,
enda ekki varinn af réttarrík-
inu ef varan, þ.e. vímuefnið, er
gölluð. Stóran hluta dauðsfalla
vegna fikniefnaneyslu má
til of stórra eða óhreinna
rekja
skammta.
Enn má nefna að fíkniefnanotendur
lenda gjaman í vítahring. Það er litið á
þá sem glæpamenn, sem þeir reyndar
eru samkvæmt núgildandi lögum. Þeir
eru utanveltu í samfélaginu og eiga oft
erfitt með að snúa blaðinu við; fá
vinnu og hefja nýtt líf.“
^ „Helstu rök
Ájv.aPÆ þeirra sem mæla
með lögleiðingu er
fjT að glæpum muni
fækka en það er
einfaldlega rangt. I Hollandi
hefur kannabis verið leyft og
er neyslan mjög mikil. Foreldr-
ar sem eiga þar böm og ung-
linga í neyslu em afskaplega
ósáttir við stöðu mála. Og ekki
hefur afbrotunum fækkað.
Bandaríkjamenn em mjög á
móti lögleiðingu og berjast gegn eitur-
lyfjaplágunni og fer neyslan þar
minnkandi. Þeir hafa einnig haft
slæma reynslu af því að lækka áfengis-
aldurinn og hækkuðu hann því fljót-
lega aftur.
Ef við lögleiðum fíkniefni vilja neyt-
endur einnig fá sinn rétt. Og þótt þeir
Sigrún Hv.
Magnúsdóttir
félagsréögiafi Vtmu-
lausrar æsku
lögleiða fíkniefni?
Meiri neysla, fleiri glæpir
eigi auðvitað ekki að vera rétt-
lausir er manneskja sem er
alltaf i vimu ekki alveg í lagi.
Ef vímuefni verða lögleidd
hljóta fiklar að eiga rétt á því
að vera í vímu í vinnunni -
samfélagið verður sjúkt.
Lögleiðing eiturlyfja hefur
verið mikið til umræðu í Evr-
ópu og sitt sýnist hverjum og
afstöðuleysið hefur valdið auk-
inni vímuefnaneyslu - ólíkt í
Bandaríkjunum. Það hefur
sýnt sig að afbrotum fækkar ekki með
lögleiðingu. Reynsla mín segir að það
skili betri árangri að auka gæslu, eftir-
lit og meðferðarúrræði."
-BN
Samfara réttarhöldum í umfangsmesta fikniefnamáli hérlendls hefur umræðan um löglelðingu fiknefna skotið upp kollinum á ny.
sviði rannsókna, mennta og heilbrigð-
ismála þar sem þeirra er augljós þörf
og draga um leið úr yfirbyggingu hins
opinbera í höfuðstaðnum.
Hjörleifur Guttormsson
Ummæli
Ólögleg starfslok
„Þeir sem stóðu að
þeirri undirróðurs-
starfsemi sem varð
til þess að Björn
Grétar hætti höfðu
ekki heimild til þess
að semja um starfs-
lok hans. Björn Grét-
ar er réttkjörinn formaður sambands-
ins og eigi að semja um að hann fari
frá þá er það þing sambandsins eða
sambandsstjórn sem eiga að fara með
það mál. Vandinn er sá að sambands-
stjóm hefur verið haldið frá málinu."
Signý Jóhannesdóttir, form. Verkalýðs-
fél. Vöku, í DV. 5. júní.
Gagnrýni á forseta-
embættið
„Með breyttum tíðaranda, opnari
Qölmiðlun og þeim breytingum, sem
orðið hafa á embættisrekstri forseta Is-
lands er ekki ósennilegt að forsetaemb-
ættið muni liggja undir meiri gagnrýni
en áður tíðkaðist og má segja, að það
sé í takt við það, sem gerzt hefur í ná-
lægum löndum. Það er svo annað mál,
að ekki er endilega víst, að það verði
forsetaembættinu til farsældar."
Úr Reykjavíkurbréfi Mbl. 4. júní.
Takmarkalítil auð-
mýkt lærisveins
„Ég minnist nú
ekki tíðra slagsmála
við Jónas Kristjáns-
son. Samband okkar
mótaðist af tak-
markalítilli auðmýkt
lærisveinsins gagn-
vart meistaranum.
Ég minnist hans satt að segja með
meiri hlýju en hann verðskuldar fyrir
leiðarana sem hann lætur stundum
ríða á hrygglengju minnar pólitísku
fjölskyldu... Pólitísk slagsmál eru mér
hins vegar engin árátta. Stundum eru
þau ill nauðsyn en í stjórnmálum er
það annað sem veitir mér ánægju.“
Össur Skarphéöinsson alþm. f viötali
I Degi 3. júní.
Sjálfstæð námskeið
„Þetta fólk er ekk-
ert verra en hvað
annað, lífsstíll þeirra
er bara ekki í takt. |
við guðs orð.... Nám-
skeiðin um „kyn-
villupúkann" voru
ekki á vegum Omega
heldur sjálfstæð hjá útlenskum kenn-
urum. Ég vitna í viðtöl við aðila sem
losnuðu undan þessEiri hneigð. Rann-
sóknir sýna að í 98% tilvika sé um
áskapaða kynhneigð að ræða.“
Eiríkur Sigurbjörnsson, sjónvarpsstjóri
Omega, T Degi 3. júnT.
Hungurdoði velmegunar