Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.2000, Blaðsíða 9

Hvíslandi
eldfjalliðj
Axel
„Sannast sagna man ég ekki vel eft-
ir öllu sem kom upp á við tökumar á
Óskabömum þjóðarinnar, einfaldlega
vegna þess að nú era liðin rúm tvö ár
síðan við tókum hana upp. Þetta var
hins vegar skemmtilegur tími,“ seg-
ir Ragnheiður Axel leikkona. í
Óskabömunum leikur hún Unu,
eina af aöalsöguhetjunum. „Una
er algjör ólukkumanneskja, eins
og flestar persónumar í mynd-
inni. Þegar tökur stóðu yfír var
hárgreiðslumaðurinn Ásgeir á
Salon Veh búinn að gera hárið
á mér svo ógeðslegt og ég vó
45 kg þannig að fólk hafði
áhyggjur af mér, hélt að ég
væri komin í einhverja
óreglu."
Ástarsenan
Þó svo að Ragnheiður væri
ólukkuleg á að líta þegar tökur
stóðu yfir var það ekki raunin.
„Það var mjög fyndið. Þegar ég
skýrði þetta fyrir fólki, sagði að ég
væri að leika í mynd hjá Jonna, þá
misskildi það aftur: „Ó, ertu að vinna
með Jonna. Það tekur á.“ Mér fannst
hins vegar ljómandi að vinna með
honum. Aðferðir hans tíðkast kannski
ekki jafnan, era jafnvel skrýtnar, en
ailt fór mjög fagmannlega fram.“
Það gekk á ýmsu þegar Ragnheiöur
var við tökur á myndinni. Eitt atriði,
sem tökuliðið kallaði af einhverjum
ástæðum ástarsenuna, er nauðgunar-
atriði og er það persóna Ragnheiðar,
Una, sem lendir í því. Þegar tökur á
þessu atriði stóðu yfir vora lætin
svo mikil að íbúar í nágrenni töku-
staðarins kölluðu á lögregluna og
sættust ekki á neitt fyrr en þeir
fengu sig fullvissa um að verið
væri að taka kvikmynd.
„Annars var þetta athyglisvert.
Það var meiriháttar að vinna
með Jóni Sæmundi en við höfum
verið góðir vinir undanfarin ár.
Auk þess að vera hæfileikarík-
ur er hann drepfyndinn þannig
að hann lífgaði upp á tilver-
una. Einnig var ánægjulegt að
kynnast Óttari Proppé, hann
er einstakur."
Þar sem Óskabömin eru
búin að sitja í eftirvinnslu í
rúm tvö ár getur Ragnheið-
ur ekki ímyndað sér ná-
kvæmlega hvemig útkom-
an verður.
„Á simun tima fékk ég
að sjá brot úr myndinni.
Þau komu mjög vel út,
litimir voru miklir og
fallegir. Það var brúnn
tónn sem einkennti
þau sem minnti mig
á verk Ingmar
Bergman í byrjun
áttunda áratug
mmm
Nú er biðin eftir næstu íslensku mynd senn á
enda. Hún heitir Óskabörn þjóðarinnar og er
Jóhann Sigmarsson leikstjóri en hann gerði
áður Eina stóra fjölskyldu. Óskabörnin fjallar
um ólukkufólk, þ.á m. hana Unu. Una er leikin
af 27 ára leikkonu, Ragnheiði Axel. Ragnheið-
ur Axel hefur áður leikið í íslensku mynd-
unum Draumadísir og Gus Gus-stutt-
myndinni Nautn. Hún var einmitt
viðriðin stofnun fjöllistahópsins
á sínum tíma en gaf hann
upp á bátinn til að fara í
leiklistarskóla í New York.
Ragnheiður ræddi við
Halldór V. Sveinsson
um kvikmyndaleikinn,
sambandið við Jar-
vis Cocker og af
hverju hún heitir
Axel.
1 ' Wf'

"
- '
Hætti í Gus
Gus
Nú þegar mynd-
in er að klárast í eft-
irvinnslu nálgast hin
langþráða frumsýning
Óskabarna þjóðarinnar
óðum. Ragnheiður er þó
ekki á því að mæta með
múg og margmenni með sér,
enda hefur hún ekki góða reynslu
af þvi.
„Ég man eftir því þegar ég var að
leika í Draumadisum eftir Ásdisi
Thoroddsen. Þegar ég mætti með
mömmu og pabba á frumsýninguna
fór ég mjög hjá mér þegar atriðið þar
sem ég er nakin var sýnt. Þar af leið-
andi koma mínir vandamenn ekki á
frumsýninguna á Óskabömunum."
Ragnheiður talar vel um
Draumadísirnar og segb: m.a. gott að
vinna með Baltasar Kormáki.
„Hún kom ágætlega út. Það var
fyndið hversu vel Þjóðverjar tóku í
hana. Af einhverjum ástæðum sló hún
í gegn hjá þeim sem sýn á hina undar-
legu islensku menningu."
Þetta eru hins vegar ekki í einu
skiptin sem Ragnheiður hefur leikið
fyrir hvíta tjaldið. Hún lék í stutt-
myndinni sem skapaði Gus Gus,
Nautn, auk þess að hafa leikið i mynd
í Bandarikjunum sem aldrei varð
neitt úr.
„Gus Gus var stofhað á þeim tíma
sem við vorum að gera Nautn. Um
svipað leyti gerðu þau fyrstu plötuna,
þessa sem kom út hjá Kjól & Ander-
sen. Ég gerði eitt lag á þeirri plötu
með Bigga, Message from Disney. Þá
var ég i mjög hörðum tónlistarpæling-
um og ef ég hefði ekki hætt í Gus

Gus er aldrei að vita nema hlutimir
heföu orðið allt öðravísi. Meira I átt
við Atari Teenage Riot.“
Ástæðan fyrir því að Ragnheiður
hætti i Gus Gus er sú aö um svipað
leyti og flokkurinn var að slíta
bamskónum komst hún inn í leiklist-
arskóla í New York, The Lee Strass-
berg Theatre Institute.
„Ég stóð frammi fyrir þeirri
ákvörðun að halda annaðhvort áfram
í nýstofnaðri íslenskri popphljómsveit
eða fara í skóla. Það var ekki erfið
ákvörðun.“
Þegar Ragnheiður lauk við leiklist-
arskólann úti í NY var hún ráðin til
að leika i kvikmynd eftir ungan leik-
stjóra, Tyrone Gooden. Það samstarf
gekk hins vegar ekki vel.
„Myndin hét Searching for my Lost
Soul og var skrifuð af leikstjóranum.
Það var ágætishandrit en við lentum í
gífurlegum ágreiningi. Samstarfið
gekk engan veginn upp og því þurfti
ég að draga mig út úr myndinni. Þar
sem ég var samningsbundin kostaði
það mig að ég þurfti að skrifa undir
annan samning upp á það að ég mátti
ekki leika í tvö ár. Fljótlega eftir það
missti ég allan áhuga á leiklist.“
Jarvis
Cocker og
jetsettið
Margir muna
eftir Pulp-öldunni
sem reið hér yfir þegar
hljómsveitin spilaði í Laug-
ardalshöll fyrir 4 áram. Þar
sem Ragnheiður var erlendis
missti hún af því en hins vegar
kynntist hún söngvaranum, Jarvis
Cocker, og enduðu þau kynni í sam-
bandi milli þeirra tveggja.
„Ég kynntist Jarvis í matarboði og
vissi þá ekki hver hann var. Satt að
segja hélt ég að hann væri söngvarinn
í Soundgarden. Þá fór ég að velta því
fyrir mér hvemig þessi lúðalegi gaur
gæti verið með svona kraftmikla rödd.
Það var gott að ég kunni ekki deili á
honum, annars hefði ég eflaust orðið
svolitið stressuð."
Ragnheiður og Jarvis tóku saman
og skömmu seinna flutti hún til
London.
„Það var allt saman mjög yfirþyrm-
andi. Hvert sem við fóram var athygl-
in þvilík, við vorum aldrei i friði. Á
endanum var ég orðin hálf ofsóknar-
full. Það er ekki skrýtið í því ljósi að
oftar en ekki hópuðust 50 kvenmenn
að honum og bókstaflega buðu honum
sig. Síðan fékk ég simtöl frá fólki sem
ég þekkti ekki vel sem var að bjóða
mér hingað og þangað. En þessu
fylgdi lika margt gott. í partíum og
boðum sem við fórum í var skemmti-
legt fólk, t.d. Beck, Michael Stipe,
Todd Hayens og Damien Hirst. Það
var fint að spjalla við fólk sem fæstir
fá tækifæri til að hitta í afslöppuðu
andrúmslofti.“
Sambandinu fylgdu fleiri slæmar
hliðar. Ragnheiður vildi ekki aug-
lýsa sambandið en endaði þó á síðum
slúðurblaðanna Evening Standard,
Sun og hér heima í Séð og Heyrt.
„Einhver hefur kjaftað í þá. Það var
leiðinlegt þar sem ég vil ekki auglýsa
mig, sérstaklega ekki fyrir fimm þúsund
kalL Ég er engin skellibjaila."
Riddarínn Axel
Ragnheiður er vesturbæingur, fór í
Gaggó Vest og svona, en þó segist hún
ekki sakna þess að búa miðsvæðis þar
sem það tekur ekki nema tíu mínútur
að keyra niður í bæ þaðan sem hún býr
í Breiðholtinu. Sem ung stúlka i vestur-
bænum áttaði hún sig á þeirri merki-
legu staðreynd að hún heitir Axel.
„Ég heiti ekki Ragnheiður, ég heiti
Axel. Þetta er eitthvað sem ég hef vitað
frá því ég man eftir mér. Mamma og
pabbi hafa sagt mér aö ég var byijuð
aö tala um þetta mjög ung. Ég veit
ekki af hverju. Mig dreymdi oft ridd-
ara á hesti. Það er Axel og einhvem
veginn veit ég að ég heiti Axel. Ég
byijaði á unglingsárunum að ganga
á eftir þessu og láta kalla mig Ragn-
heiði Axel. Ég vildi láta breyta
nafiiinu mínu en það var því mið-
ur ekki hægt.“
í dag býr Ragnheiður ásamt
unnusta sínum, myndlistarmann-
inum Hafsteini Michael, og
dóttur sinni Sigrúnu Sól.
„Ég er hvíslandi eldfjallið á
heimilinu. Læt litið fyrir mér
fara en krauma undir."
Hún og Hafsteinn vinna að
sameiginlegu verkefni sem
þau kalla Orð. Þar fer hún
hamfórum með digital-kvik-
myndavélina sina í bland við
verk Hafsteins.
„Þetta era videoverk séð
með augum málarans.
Kannski rata þau í gallerí.
Annars er digital-vélin
minn aðall þessa dagana.
Ég fer hamfórum í að taka
upp hin undarlegustu
ljós og fleti mér til
ánægju. Hvað tekur
næst við veit ég ekki.
Min bíða öragglega ný
ævintýri
homsins."
handan

21. júlí 2000 f Ó k U S