Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.2000, Blaðsíða 15

m
Nýjasta von Breta í rokkinu heitir Cold-
play. Fyrsta plata bandsins var að koma
út og meira en 100.000 manns keyptu
hana í fyrstu vikunni.
ppinn
Hinn tilfinningaþrútni Chris Martin.
Tilfinningaríkur
En þó allir séu ekki hrifnir er
Coldplay á góðri leið með að festa
sig i sessi sem „næsta Travis" og
það má fastlega búast við að plat-
an „Parachutes" sjáist viða þegar
besta plata ársins verður kosin í
lok ársins. Chris Martin þykir
sýna sannar tilfinningar í textum
sínum og flutningi og ólíkt Thom
Yorke er hann sagður vera að
deila tilfinningum sem almenn-
ingur getur fundið sig í.
Coldplay - „næsta Travis"?
Strákarnir í Coldplay eru fjórir
og rúmlega tvítugir. Það er alls
ekkert frumlegt við hljóðfæra-
skipanina; Jon Buckland er á
gítar, Will Champion trommar,
Guy Berryman er á bassa og
söngvarinn og aðalmaðurinn heit-
ir Chris Martin - og það er í
sjálfu sér ekkert frumlegt við tón-
listina heldur. Coldplay hefur ver-
ið likt við hljómsveitina Travis,
sem ært hefur Bretann síðustu
misserin með sínu ljúfsára popp-
rokki, Radiohead, Pink Floyd, The
Verve og Chris söngvari þykir
minna meir en lítið á Jeff heitinn
Buckley.
Hljómsveitin var stofnuð í janú-
ar 1998. Hún spilaði á rokkholum
Lundúnaborgar og tókst að kom-
ast að í „In the City“, sem er há-
tíð ungra og ósamningsbundinna
hljómsveita, einskonar stökkpall-
ur í meikið. Þó lukkan leiki við
fæst böndin sem spila á „In the
City“ datt Coldplay í lukkupott-
inn og vöktu mikla athygli. Band-
ið fékk útgefna með sér smáskífu
hjá Fierce Panda merkinu, sem
einnig hefur Bellatrix á sínum
snærum og spiluðu sveitirnar
nokkuð saman á tímabili. Síðan lá
leið Coldplay til stórmerkisins
Parlophone og eftir þrjár smáskíf-
ur sem gengið hafa vel (sú síð-
asta, „Yellow" fór beint í 4. sæti í
Bretlandi) kom fyrsta albúmið,
„Parachutes", í síðustu viku. Plat-
an fór beint á
toppinn og velti Eminem úr
efsta sæti.
Góðir strákar
Meðlimir Coldplay eru
sagðir góðir og rólegir
strákar sem myndu frek-
ar horfa á sjónvarpið með
tebolla sér við hlið en að
henda sjónvarpstækinu
út um gluggann, eins og
villtra rokkara er siður.
Áhugamálin sín segja
þeir vera krikket, grískir
og rómverskir skúlptúrar
og lestur Sherlock Holmes
bóka, en uppáhaldstón-
listarmenn þeirra eru
Stevie Wonder og Tom
Waits og sveitirnar Ju-
rassic Five, The JBs og
Super Furry Animals.
Platan „Parachutes"
hefur víðast hvar fengið
fina dóma. Tímaritið Q
gefur henni 4 af 5 og viku-
blaðið NME gefur plöt-
unni heila 9 af 10 og seg-
ist hafa uppgötvað band-
ið. Aðrir eru ekki alveg
jafn hrifnir, t.d. vefritið Dotmusic
sem segir allt húllumhæið í kring-
um Coldplay vera oflof sem stafar
af því hversu hugmyndasnautt og
staðnað rokkið er í dag. „Fyrir tíu
árum hefði þessi hópur verið sátt-
ur með að fá 30 sekúndna brot af
nýja videóinu sinu sýnt í „indie“-
horni vinsældarlistaþáttarins. í
dag fara þeir beint á toppinn og er
flaggað eins og næstu stórstjörn-
um,“ segir Dotmusic og heldur
áfram: „Lagið „Yellow" er að vísu
ofar flestu sem er i gangi i dag, en
það þarf að muna að við erum að
upplifa dökka og raunalega tíð í
poppinu. Og þegar litið er betur á
lagið kemur í ljós að það er ekki
nema þriðja flokks stæling á lag-
inu „Lazarus" með The Boo Rad-
leys.“
Meira um hroka
gagnrýnenda
Ég gæti ekki verið
meira sammála þeim
Steinari Berg og Ein-
ari Bárðasyni sem
skrifað hafa hnytti-
lega á síöustu vikum í
Morgunblaðið um
poppgagnrýni og
ómannlegan hroka
þeirra auðnuleysingja
sem þar stýra penn-
um. Á ég þar við sjálf-
skipað æðstavald al-
múgans, letihauga
sem aldrei hafa migið
í saltan sjó og þekkja
hvorki né hafa áhuga
á þeirri tónlist sem
meirihluti lands-
manna hlustar á.
Þið vitið hvaða fólk ég er að
tala um: hinn ömurlega Dr.
Gunna sem söng hið viðbjóðs-
lega Prumpulag á viðurstyggileg-
an hátt, þessa grautfúlu Krist-
ínu Björk sem vill helst hlusta
dauðadrukkin á rafmagnsprump
og hinn arma þræl, Árna Matth-
íasson, sem aldrei hefur verið i
hljómsveit en væri í
ömurlegri hljómsveit
sem á ekkert skylt við
almennan smekk
landsmanna ef hann
væri í hljómsveit, svo
mikið er víst. Þessir og
fleiri upprennandi nið-
urrifsseggir hafa um
árabil hampað ein-
hverjum leiðinlegum
bílskúrshlj ómsveitum
eins og Sigur Rós eða
hundleiðinlegu „lista-
poppi“ eins og
Björk.en bæði segja
þessi dæmi allt sem
segja þarf.
Allir fíla McDonald’s
Á meðan hafa þessir „gagn-
rýnendur“ sagt að vandaðir lista-
menn eins og Buttercup, Selma
og Skitamórall séu ekki nærri
því eins góðir en þó seljast plötur
þessara listamanna í bílförmum
og á ég þá við bílfarm mjög stórs
sendibíls, eða a.m.k. skutlu.
Hvaða rétt hafa þessir „gagn-
Skoðun
„Nú er nóg komið,“ segir
Lárus Hjálmarsson, „burt
með neikvæðni og niðurrif í
garð þeirra dægurperlna
sem mér og fólkinu í land-
inu þykja bestar og munu
lifa til framtíðar.“
rýnendur“ til að segja það sem
þeim finnst? Og hver er tilgang-
urinn með þeirri ófagmennsku
dagblaðanna að leyfa þessu fólki
að segja það sem því finnst? Þess-
ir „gagnrýnendur" hafa aldrei
steikt hamborgara eða unnið við
markaðsstörf hjá virtri alþjóð-
legri veitingarhúsakeðju i
Kringlunni og hafa þvi ekki
áunnið sér rétt til að hafa skoðun
á einu né neinu.
Lárus
Hjálmarsson
Ég sting upp á því að þetta fólk
verði strax látið hætta og helst
dæmt i fangelsi fyrir að vanvirða
hana Selmu okkar á prenti en
Selma hefur gert meira fyrir Is-
land með þátttöku sinni í
Eurovision en allar bilskúrs-
hljómsveitir landsins til samans.
í staðinn verði svo fundið faglegt
og markvisst fólk sem þykir
Skítamórall, Selma, Buttercup og
aðrir framúrskarandi dægur-
listamenn flytja mjög vandaða
tónlist sem stenst tvímælalaust
samanburð við það besta í dag er-
lendis. Já, að fundnir verði al-
mennilegir gagnrýnendur sem
ekki hafa húkt við skrifborð allt
sitt líf heldur unnið við lager-
störf og hafa því þá heilbrigðu
skynsemi að vita að það sem
selst í bílförmum er best. Annað
er móðgun við lýðræðið og allt
það sem rétt er og gott í heimin-
um.
Einnig krefst ég þess að sami
háttur verði tekinn upp í annarri
gagnrýni. Veitingahúsagagnrýni
er t.d. ekkert annað en ófyrirgef-
anlegur hroki, eða hefur McDon-
ald’s einhvern tímann fengið
góða dóma? Hinn stritandi al-
múgi, sem glaður snæðir á
McDonald’s, á rétt á faglegri og
markvissri gagnrýni enda hafa
vandaðir borgarar McDonald’s
selst 1 bílförmum og á ég hér við
bílfarma stórra trukka sem
myndu ná hringinn í kringum
jörðina væri þeim raðað upp í >
röð. Ef ekki lengra.
Nasistar og kommún-
istar
Sama á við um bíómyndirnar.
Eiga þeir bílfarmar af harðdug-
legu alþýðufólki sem sá Godzilla
og Armageddon og aðrar vinsæl-
ar myndir og hafði gaman að, að
þola það endalaust að þessar
myndir fái verri dóma en lista-
snobb eins og American Beauty
eða myndir Woody Allen? -
manns sem mér að vitandi hefur
aldrei komið nálægt verka-
mannavinnu.
Já og það sama á reyndar við
um allt. Ef gagnrýnandi er á ^
annarri skoðun og ég (og megin-
þorri almennings) á hann um-
svifalaust að taka pokann sinn og
annar betri og mér meir að skapi
að taka við. Annað er ómennska
og mannfyrirlitning, hrottaleg
niðurrifsstarfssemi í anda verstu
verka nasista og kommúnista.
Kæru landar. Það sér hver
heilvita maður að nú er komið
nóg. Burt með neikvæðni og nið-
urrif i garð þeirra dægurperlna
sem mér og fólkinu i landinu
þykja bestar og munu lifa til
framtíðar. Stöndum vörð um i
bilfarmana.
Höfundur er harðdugleg-
ur alþýðumaður með
góðan tónlistarsmekk.
9
21. júlí 2000 f ó k u s
15