Dagblaðið Vísir - DV - 26.09.2000, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 26. SEPTEMBER 2000
Skoðun
Hefur þúfylgst með velgengni
Ólympíufaranna okkar?
Vífill Þorfinnsson, starfsm. Rarik:
Já, ég hef fylgst vel meö. Þetta er
mjög gott og þau hafa staöiö sig
eins og hetjur.
Jón G. Magnússon skrifstofumaöur:
Já, þetta er alveg frábært. Árangur-
inn er glæsilegur og eflaust sá besti
til þessa.
Magnús Þórisson:
Já, þau standa sig mjög vel. Frábær
árangur.
L. Ólafsdóttir öryrki:
Já, þetta er mjög gott. Ég vaknaöi nú
síöast snemma til aö fylgjast meö
Völu. Frábært.
Hlín Júlíusdóttir afgrstúlka:
Nei, ég hef ekkert fylgst meö Ólymp-
íuleikunum.
Rúna Þorsteinsdóttir bankastarfsmaður:
Ég hef lítiö fylgst meö en þetta er al-
veg glæsilegur árangur.
Sjónvarpið fagnar flutningi í Efstaleitið
Starfsmenn klappa sér lof í lófa.
Dagskrárrof Sjónvarpsins
Helga Jónsdóttir
skrifar:
Það er ekki hægt að segja annað en
að Ríkissjónvarpið sé sífellt að svíkja
og svindla á áskrifendum sínum og
öðrum áhorfendum. Einkum hafa
fréttatímar Sjónvarpsins orðið fyrir
barðinu á þessu gegnum árið. Ráða-
menn Sjónvarpsins víla ekki fyrir sér
að skera niður auglýsta fréttatima eða
sleppa þeim alveg úr auglýstri dag-
skrá. Þannig var þetta nú síðast sl.
sunnudag. Þegar menn opnuðu Sjón-
varpið kl. 19 var þar engar fréttir að
sjá, heldur - líkt og fyrri daginn -
framhald af Formúlu 1, beinni útsend-
ingu á kappakstri í Bandarikjunum.
Sjónvarpið hafði engar vöflur á eða
tilkynnti um að fréttir kæmu ekki á
réttum tíma. Ekki var það tilkynnt í
dagskrárkynningu dagblaðanna sem
ég styðst oftast við. Og fréttir skiluðu
sér á skjáinn bæði seint og illa kl. 20.
Ósvífni forráðamanna Rikissjónvarps-
ins stingur verulega i stúf við stund-
„Sú frekja sem Sjónvarps-
menn sýndu almenningi
sem borgar nauðungará-
skrift til ríkisins til þess að
geta horft á annað sjónvarp
yfirleitt hlýtur að vera
lokahöggið sem fólk þarf að
þola af Sjónvarpinu. “
vísi hljóðvarpsins þar sem aldrei
skeikar um mínútu að fréttir séu
sagðar eins og tilskilið er.
Sú frekja sem Sjónvarpsmenn
sýndu almenningi, sem borgar nauð-
ungaráskrift til ríkisins til þess að
geta horft á annað sjónvarp yfirleitt,
hlýtur að vera lokahöggið sem fólk
þarf að þola af Sjónvarpinu. Héðan af
hlýtur álit almennings að snúast gegn
Sjónvarpinu sem aldrei fyrr. Og nú
verður menntamálaráðherra að taka á
honum stóra sínum er hann kemur
heim frá Ólympíuleikunum og láta
loka fyrir sjónvarpsrekstur á vegum
ríkisins.
I leiðurum tveggja stærstu dagblað-
anna, DV og Mbl., hefur stuðningur
við ríkisrekstur sjónvarps nánast far-
ið niður í alkul og þau rök færð fram
að sjónvarpsrekstur til afþreyingar á
vegum ríkisins sé ekki bjóðandi leng-
ur.Tal útvarpsstjóra um að „ríkisrek-
in afþreying í sjónvarpi allra lands-
manna standi fyrir sinu“ og að hún
eigi „stuðning f]öldans“ hljómar líkt
og úr munni manns sem stendur utan
og ofan við veruleika. - Sá stóri skerf-
ur afnotatjalda Ríkisútvarpsins, eða
2/3 hlutar þeirra, eru betur komnir í
uppbyggingu gatnakerfisins eða heil-
brigðismála en til þess að reka m.a.
mötuneyti fyrir makráða starfsmenn
Sjónvarpsins og kosta önnur fríðindi
þess stóra hóps sem á einn eða annan
hátt „telst vera“ á vegum þeirrar
óþörfu og svikulu stofnunar.
Rimahverfið og slysahættan
Ingvar Ragnarsson
skrifar:
Borgaryfirvöld hafa haft lítinn
áhuga á að hlusta á íbúa í Rimahverfi
í Grafarvogi. Hafa samt mætt á hverf-
isfundi og fengið að heyra hvað fólk
hefur verið að segja. í meginmáli er
gatan illa hönnuð og er slysagildra. í
fyrsta lagi var settur sölutum á fáran-
legan stað alveg við götuna, en hefði
átt að vera í verslunarmiðstöðinni
sjálfri. í öðru lagi er gatan lokuð á
beina kaflanum og eingöngu strætis-
vögnum er leyft að keyra þar í gegn.
Umferðinni er beint til beggja hliða
við götuna þannig að allir sem fara í
gegn keyra annaðhvort beint upp við
verslunarmiðstöðina eða hinum meg-
„í Ijósi þess að þarna er
einn fjölmennasti bama-
skóli á landinu, er fáranlegt
að ekki skulu vera gang-
brautaverðir eða gönguljós
fyrir böm sem eru að fara í
skólann. “
in við leikskólann. Fáranlegt og miklu
hættulegra en að hafa opið í gegn, því
þama er mikið af börnum og gang-
andi fólki. Einnig eru þrír leikskólar í
götunni. Búi maður vitlausu megin í
götunni þarf að fara út úr hverfmu og
koma hinum megin að til að koma
barninu á leikskóla.
Á sínum tíma fór fram könnum
meðal íbúa í hverfinu og meirihlutinn
vildi hafa opið á milli, ekki eins og er
í dag. í annan stað er einnig mikil
slysahætta i götunni og fáar hraða-
hindranir. I ljósi þess að þarna er
einn fjölmennasti barnaskóli á land-
inu, er fáranlegt að ekki skulu vera
gangbrautaverðir eða gönguljós fyrir
börn sem era að fara í skólann. Gatan
býður upp á hraða sem margir greini-
lega geta ekki hamið. Því þarf fleiri
hindranir, opna á milli og flarlægja
söluturninn. Vonandi fara þeir sem
era núna hafa völdin í borginni að
hlusta, og þó ekki væri nema einu
sinni á íbúa í Grafarvogi.
Dagfari
llllSJglggjJjPl

Vagninn slítur
götunum
Hvaö þarf marga
einkabíla til
sömu slita?
Sá hálfi í SVR
Sigurður skrifar:
Ég heyrði í
útvarpi, þegar
verið var að
reka áróður fyr-
ir einkabíls-
lausum degi í
Reykjavík, að
sá sem var að
reyna að tala fyr-
ir þessum frá-
leita málstað
sagði að á álags-
tímum væri „að meðaltali einn í
hverjum bíl“ í umferðinni. Þetta hlýt-
ur að þýða, að í sumum bílum em
menn hálfir og það er vitanlega ekki
gott. Við verðum náttúrlega að gera
eitthvað róttækt í þeim málum. Því
miður er SVR varla svarið, þvi það
hlýtur að vera nær ógerlegt fyrir
þann sem er ekki nema hálfur maður
að fara í strætó. - En á meðan við
emm við þetta heygarðshomið: Hafa
menn gert sér grein fyrir því hvað það
þarf marga einkabíla (með einum
manni í) til að slíta götum borgarinn-
ar til jafns við einn fullan strætó?
Iváliö Dole
Úlla hringdi:
Mér, sem húsmóður sem eldar dag
hvem fyrir fimm manna fjölskyldu,
blöskrar umræðan um kálið Dole.
Enginn hefur sagt mér hverig ég á að
búa til salat úr þessu góða grænmeti
frá Ameríku. Eitt veit ég hins vegar,
að matvæli frá Bandaríkjunum eru
þau bestu og smitfríustu sem ég veit.
Ég nota því áfram hið góða Dole-kál en
þvæ það að sjátfsögðu eins og aflt ann-
að grænmeti sem ég nota hrátt. En nú
sýnist mér komið babb í bátirrn. Efa-
semdir koma upp um hvort hið smit-
aða kál (ef það er þá eitthvert smitað
kál á markaðinum) komi frá Ameríku
eða Evrópu. Það skyldi þó ekki vera að
komin sé pólitík í spilið. Það er nefni-
lega vitað að sumir vilja ekki fyrir
nokkum mun vita af amerískum varn-
ingi hér á landi. þ.m.t káli
Ekkert bruöl
Helga Sigurðard. skrifar:
Víst em jólin
að koma, raunar
alveg frá 1. janú-
ar sl. og afltaf
eru þær langt á
undan öllum,
verslanirnar í
Holtagörðum.
En er þetta nú
ekki aðeins of
snemmt, eða
þannig....? Nema
verið sé að eyða
MA: *»■ U.n
S'.m*;
S.lít • • ■

i w.ck *
va,«» j
UM.tt ■

gamla .jólapapp- ™j?jœgat?f&írnr
írnum“ vegna
nýs sem kemur
fýrir næstu jól!
Én eins og þeir
Jólin koma.
Allt til að auka
ánægjuna.
BÓNUS-menn segja: Ekkert bmðl. Og
þar er ég meira en sammála. En ég
mátti til að senda DV þessa kortakvitt-
un frá Bónus með jólastemningunni á.
Fúskarar í vinnu
hugmynd
Bráðsnjöll
Ríkisskattstjóri synjaði manni af kúrdísk-
um uppruna um skattaafslátt sem hann sótti
um vegna hjartasjúks og tekjulítils foður sem
hann hefur reynt að halda uppi i fjarlægu
landi. Rikisskattstjóri synjaði beiðni manns-
ins vegna þess að faðir þessa kúrdíska íslend-
ings er ekki íslenskur ríkisborgari heldur
býr hann í Noröur-írak. Umboðsmaður Al-
þingis fann að þessari afgreiðslu Indriða H.
Þorlákssonar ríksisskattstjóra og segir synj-
unina ólöglega.
Það er ekki laust við að þjóöemissinninn
hafi blossað upp í Dagfara við þessi tíðindi.
Hvað er umbi Alþingis að vilja upp á dekk og
bera blak af útlendingum. Aldrei hefur Dag-
fari fengið svo mikið sem eina krónu í skatta-
afslátt vegna aldraðs og hjartveiks föður í
norðanverðu írak. Reyndar hefur Dagfari
ekki heldur fengið skattaafslátt vegna aldraðs og
hjartveiks fóður annars staðar í útlöndum. Dag-
fari hefur ekki einu sinni sótt um að fá afslátt
vegna aldraðs föðurs i útlöndum, enda á hann
engan slíkan. Dagfari er hjartanlega sammála rík-
isskattstjóra í þessu máli. Það á ekkert aö vera aö
púkka upp á útlendinga og útdeila til þeirra af-
sláttum á afslætti ofan. Við höfum hreinlega ekki
efni á því. Væri ekki nær að Saddam sjálfur
styrkti gamla manninn í írak.
Þess vegna hefur Dagfari gert gang-
skör að því að komast í samband
við aldraðan negra í svörtustu Afr-
íku í því augnamiði að taka hann
inn í fjölskylduna.
Annars er þessi hugmynd kúrdíska íslendings-
ins um að sækja um skattaafslátt vegna þess aö
hann hafi einn úr fjölskyldunni á sínu fram-
færi í útlöndum bara skrambi góð. Fyrst um-
boðsmaður Alþingis telur manninn hafa all-
an rétt í málinu, nú þá verðum við bara að
kyngja því. Dagfari hefur því ákveðið að
reyna að nýta þessa vitneskju til að fá afslátt
við næsta skattframtal. Ekki það að Dagfara
hafi áskotnast sjúkur og hjartveikur faðir í
útlöndum, heldur hitt að það má jú alltaf
finna leiðir til að nýta smugur í kerfinu. Það
er nú einu sinni í eðli okkar að snúa á fjand-
ans kerfið. Þess vegna hefur Dagfari gert
gangskör að því að komast í samband við
aldraðan negra í svörtustu Afríku í því
augnamiði að taka harm inn í fjölskylduna.
Ekki það að negrinn þurfi nokkru sinni að
flytjast til íslands, heldur hitt að hann verði
á pappírum opinberlega skráður á framfæri
Dagfara. Þegar sú staöfesting fæst í gegn er greið
leið fyrir Dagfara að fá skattaafslátt. Þá er nú líka
betra að Indriði H. Þorláksson sé ekkert að fetta
fingur út í það, enda á hann ekkert að vera að
skipta sér af málum sem honum kemur ekki við.
Það gilda nefnilega aflt önnur lögmál gagnvart
skjannahvítum og innfæddum Dagfara en íslensk-
um útlending af óræðum litarhætti.
‘Oð.aftovrí
Ragnar skrifar:
í Velvákanda Mbl. er nýlega rætt er
um viðhald á húsum og þá oftar en
ekki þá þrautalendingu að kalla til
svokaflaða „fúskara" í „svarta hag-
kerfinu", sem skila illa unnu verki og
án allrar ábyrgðar að sjálfsögðu. Og
hvað á þá að gera? er spurt. Fara i
mál, með báða aðila (verktaka og
verkkaupa) með allt á hælunum? Auð-
vitað er hér illt 1 efni. Ég vil hins veg-
ar bæta því við að hinir „fuflgildu
fúskarar", sem ég kalla svo, í við-
haldsgeiranum em engu betri. Það
ber einfaldlega enginn ábyrgð á neinu
og þar er engu að treysta. Nema
kannski því að vera alltaf svikinn á
einhverju. Já, það er sannarlega ljótt
ástandið í þessum bransa hér á landi.
IDV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 ReyKjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.