Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.2001, Síða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ 2001
Skoðun DV
Spurning dagsins
Hver er uppáhalds-
hljómsveitin þín?
Jóna Salvör Kristinsdóttir nemi:
Rammstein, hún eru góö.
Ólöf Kristín Halldórsdóttir nemi:
S Ciub 7.
Eygló Björnsdóttir nemi:
Buttercup.
Margrét Lilja ívarsdóttir nemi:
Buttercup.
Guöfinna Betty Hilmarsdóttir nemi:
S Club 7.
Þórgunnur Hartmannsdóttir nemi:
Land og synir.
Álveriö í Straumsvík
Gjaldeyrsskapandi auölind.
Afturhvarf til fortíðar
Karl Ormsson
deildarfulltr. skrifar:
Ég hvet þá sem
eru meö sífellt
nagg út I virkjan-
ir og stóriðju að
lesa ævisögu Ein-
ars Benedikts-
sonar. Þeir
myndu varla tala
svona hefðu þeir
kynnt sér hans
háleitu hugsjón-
ir. Einu sinni
...............sagði vitur mað-
ur að ef þjóðin hefði skilið þennan
stórbrotna mann þá væri ísland
hálfri öld á undan flestum þjóðum á
mörgum sviðum. Við vorum að
skríða út úr moldarkofunum á sama
tíma og Einar lét sínar hugsjónir á
blað.
Það er rétt sem sumir umhverfis-
innar segja, að feröamönnum fer sí-
fellt fjölgandi en ferðamannaþjón-
ustan er brothætt af mörgum ástæð-
um. Gott er að muna hrikalega
dyntótta veðráttu eins og núna,
ferðamenn koma hingað, allnokkur
flöldi, og búast við þokkalegri veðr-
áttu. En þeir eru varla komnir i
„Hafa menn gleymt rífrild-
inu um fyrsta álverið
héma (Straumsvík) sem
átti að spúa eiturgufum
um allt svo enginn gróður
á Reykjavíkursvœðinu yxi,
allt legðist í auðn?“
land af Norrænu fyrr en þeir fá að
kynnast íslenskri veðráttu þegar
hún sýnir sínar grimmustu hliðar.
Ferðamenn velja sér margs konar
ferðamáta, sem oftast hefur ekkert
með virkjanir eða stóriöju að gera,
þeir hafa ekki hugmund um að ver-
ið sé að vinna þrekvirki á hálend-
inu. Ef satt er að um hundrað
skemmtiferðaskip komi að sumri,
mörg hver tugi þúsunda tonna að
stærð, má bóka að með þeim séu um
hundrað þúsund manns. Fæst skip-
anna stoppa lengur en daginn, sum-
ir farþegar fara aldrei í land, marg-
ir aðeins upp í borg eða bæ en eng-
inn til fjalla, í mesta lagi að Gull-
fossi og Geysi eða Mývatni. Og ekki
má gleyma því að ísland er að verða
eitt dýrasta ferðamannaland í
heimi.
Það getur aldrei verið annað en
hagnaður í stórvirkjunum og þar
með stóriðju, sérstaklega álverum.
Það verður alltaf meiri eftirspurn
eftir léttmálmi sem áli. Segja má að
ál sé notað í svo miklum mæli að
enginn málmur slái notkun þess
við. Allar bílaverksmiðjur í heimin-
um sækjast eftir léttmálmum.
Allar þjóðir heims verða að berj-
ast gegn mengun og nú er orku-
kreppa í Bandaríkjunum. Hvaðan
heldur fólk að þeir fái sér orku? Frá
kjamorkuverum eða olíu, jafnvel
kolum. Þótt álver mengi eitthvað er
það brot af því sem önnur orkuver
menga. Stóriðjan er forsendan fyrir
því að virkjað sé í stórum stíl og
með stórvirkjunum skapast ótal fjöl-
breyttar aðrar gjaldeyrisskapandi
auðlindir. - Hafa menn gleymt rifr-
ildinu um fyrsta álverið héma
(Straumsvík) sem átti að spúa eitur-
gufum um allt svo enginn gróður á
Reykjavíkursvæðinu yxi, allt legðist
í auðn?
Oflof hljómar oft sem háð
Sigurpáil Óskarsson
skrifar:
Ekki fyrir margt löngu fór ég að
horfa á fréttimar á Skjá einum og á
eftir fylgdi „Málið“. Þar skáru tveir
pistlahöfundar sig úr að því leyti að
vera eljusamir mannorðsglefsarar.
Heldur hefur þó úr því dregið síðan,
þótt enn megi sterklega keiminn
kenna.
Annar þessara mælskumanna hef-
ur lagt sig í framkróka við að mæra
vin sinn, landsfóðurinn, og hlaðið
hann lofi í tíma og ótíma, svo að
mörgum hefur þótt nóg um. Það er
hægt að láta menn njóta sannmælis
og meta við þá vel unnin störf, þótt
ekki sé flaðrað upp um þá.
„Annar þessara mœlsku-
manna hefur lagt sig í
framkróka við að mcera vin
sinn, landsföðurínn, og
hlaðið hann lofi í tíma og
ótíma, svo að mörgum hef-
ur þótt nóg um“
Ágætur sálnahirðir einn á lands-
byggðinni vitnaði stundum í orð
Þórarins Bjömssonar, skólameist-
ara á Akureyri, um að hitt eða þetta
væri óviðurkvæmilegt. Einnig hafði
skólameistari orð á því, að oflof
hljómaöi sem háð og hefði þveröfug
áhrif en ætlast er til, þannig að
margir yrðu meinfýsnir í garð þess
er mæra skyldi. Og í því efni hefur
pistlahöfundi tekist vel upp, auk
þess sem slík mærð er frámunalega
leiðigjörn er til lengdar lætur.
Afdankaður bankastjóri var ekki
alltaf að vanda fjandvinum sínum
kveðjurnar, þegar þannig stóð í
bólið hans. Oft mátti meira hóf vera
á, en hann var ekki svona hrútleið-
inlegur eins og viðkomandi hefur
tekist að vera, þegar hann er að
mæra vin sinn eða níða skóinn nið-
ur af einhverjum. Uppákoman er
því afskaplega, hjárænulega hvim-
leið. - Enginn myndi því sakna
þess, þótt lát yrði á.
Garri
Lata Edda
Garri hefur alltaf talið sig í hópi merkra ís-
lendinga. Þess vegna kom það honum ekkert á
óvart þegar inn um bréfalúguna barst risastórt
bréf (30X60 cm), merkt Samtímamenn 2001. í því
voru pappírar til úfyllingar, svona á við skatta-
skýrslu, ásamt bréfi frá margmiðlunar- og menn-
ingarfyrirtækinu Eddu sem áður hét Mál og
menning og Vaka Helgafell. í bréfinu var Garra
tilkynnt að stjórn Eddu hefði komist að þeirri
niðurstöðu að hann væri í hópi 2001 núlifandi ís-
lendinga sem þættu tækir í bók em ætti að fara
að gefa út með nöfnum og æviágripum þeirra ís-
lendinga sem merkilegastir þykja í dag. Þetta
voru svo sem ekki fréttir fyrir Garra. Að vera í
svona stóru úrtaki þjóðar sem telur ekki nema
rétt 200 þúsund manns. Ef þetta hefðu verið 21
merkasti íslendingurinn hefði Garri orðið upp
með sér. En að vera í rúmlega 2000 manna hópi
heitir að tilheyra alþýðunni.
Réttur og vlnna höfunda
Verst þótti Garra hins vegar að til þess var
ætlast af honum aö hann fyllti út alla reiti þessa
framtals á eigin ágæti og ritaði að auki stutt
æviágrip sjálfur. Garri er gamalreyndur blaða-
maður og upplýsingasafnari og veit sem er að
það þýðir ekkert að mæta til vinnu og
taka fréttirnar út úr ísskáp. Upplýsinga
verður að afla og það getur reynst
þrautin þyngri á köflum. í því felst
starf blaðamannsins. Edda ætlar hins
vegar að spara sér fyrirhöfnina og láta
þessa merku íslendinga vinna verkið
fyrir sig. Edda ætlast svo til að viðkom-
andi sendi upplýsingamar með litmynd
til höfuðstöðva sinna þar sem þær
verða prentaðar og seldar dýrum dóm-
um. Hvers konar tilætlunarsemi er
þetta eiginlega? Ef Edda vill gefa út
bók til sölu á almennum markaði verð-
ur hún að afla efnisins sjálf. Ef ekki
hljóta lög um höfundarrétt að tryggja
þeim sem skrifuðu bókina minnst 16
prósent af útsöluverði, að frádregnum
virðisaukaskatti. En það er ekki hugmyndin.
Edda ætlar að hirða allt sjálf.
2001 meðalmaöur
Nú má vera að þetta séu viðteknar verklags-
reglur í útgáfuheiminum. En ekki í heimi Garra.
Hann neitar að vinna verkið fyrir Eddu og fær
því líklega ekki að vera í hópi 2001 merkustu ís-
lendinga samtimans. En honum er nokk sama.
Síðast þegar forverar Eddu gáfu út svona bók
vantaði þar marga af bestu sonum þjóðarinnar
svo sem ritstjóra Morgunblaðsins - og Garra.
Þessi nýja bók verður líklega upptalning á með-
almennum. Þeir kaupa bókina svo sjálfir og þaö
þykir ekki slæmt að selja svona
rit í 2001 eintaki... Gam
Frá Kirkjubæjarklaustri
Vísir að sundlaug?
Sundlaugar í dreifbýli
Snorri skrifar:
Ég las hugvekju Vikverja Mbl. um
ferðalag hans um Suðurland nýlega
og gat hann þess að vandfundnar
væru hestaleigur á þessum slóðum og
enn fremur sundlaugar, sem þá væru
aukinheldur lokaðar. Það er ekki
bara vegna þess að ég heiti Snorri
sem ég vil hafa laug á hverjum stað í
dreifbýlinu. Þetta er í raun bagalegt
fyrir ferðalanga sem vilja gjarnan
skola af sér ferðarykið og taka sund-
sprett í leiðinni undir berum himni.
Ég minnist líka Kirkjubæjarklaust-
urs í öndverðum ágúst sl. og kom að
lokaðri sundlaug. Ekkert einsdæmi í
dreifbýlinu og lyftir ekki undir gott
orðspor frá viðkomandi stöðum. Þjón-
ustan er satt að segja afar döpur víða
um land á fámennari stöðunum.
Veiðikerfi Færeyinga
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Margir íslendingar héldu að kvóta-
kerfið væri það besta í heimi. Þar á
meðal einn ráðherra. Nú er svo kom-
ið í ljós að svo er ekki, gjörsamlega
mislukkað kerfi, sem frændur okkar í
Færeyjum notuðu í tvö ár en tóku
upp nýtt kerfi, „sóknarkerfi", sem
hefur gefist mjög vel. Hvað um LÍÚ,
sjómannafélögin og ráðherra sjávar-
útvegs? Hvað segja þeir um þessa
hluti? Fróðlegt væri að heyra álit
þeirra. Og maður spyr hvort virki-
lega eigi að halda í kerfi sem hefur
því miður brugðist. Ætlar LÍÚ og sjó-
mannafélögin að halda áfram að taka
þátt í því að leggja allt í rúst? Ég
skora á sjávarútvegsráðherra að taka
upp sama kerfi og í Færeyjum til
prufu í eitt eða tvö ár.
Lyfjaverslun
Islands
800 milljónir fyrir
ekkert.
Til eignaaukningar
Halldór Ólafsson skrifar:
Landsmenn
hafa nú fengið
nasasjón af þvi
hvemig einstak-
lingar í Lyfja-
verslun íslands
standa að því að
auka eignir fyrir-
tækisins. Þetta
...... er prýðileg lexía
einmitt nú í hjöðnun góðærisins. Nú
á að grípa það sem tiltækt er og koma
í verð - allt með „bindandi“ samning-
um og með áður gerðum „bakborðs“-
samningum við opinberan aðila -
Reykjavíkurborg. Eðlilega á að setja
lögbann á frekari framþróun þessa
máls. Frumafl sýnist eignalaust með
öllu og hvað er þá verið að greiða
með rúmum 800 milljónun króna? Er
nú ekki ráð að ríkisstjórnin eða fjár-
málaráðherra taki hér í taumana á
siðlausum áflogum meö fé sem hefur
skapast fyrir opinberar aðgerðir?
Allir í fangelsi
Gisllna skrifar:
í fréttum um fjölda íslendinga í
fangelsum erlendis segir að sá landi
okkar sem dæmdur er til refsingar er-
lendis geti farið fram á að afplána
refsinguna hér heima. Bæði íslensk
og erlend yfirvöld verði þó að sam-
þykkja þá beiðni. Ég er áreiðanlega
ekki ein um að óska þess að í lengstu
lög verði íslensk yfirvöld ekki við
beiöni nokkurs íslensks refsifanga
um að fá að afplána refsinguna hér
heima. Þessir aðilar eru í flestum til-
vikum harðsvíraðir glæpamenn sem
eiga ekkert annað skilið en viðeig-
andi refsingu í því landi sem þeir
brutu lögin í.
IPV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Þverholti 11, 105 Reykiavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.