Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.2001, Side 20

24
FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2001
DV
< Tilvera
Gönguleiöir
Allir komast á Keili:
Litli
f j allarisinn
Keilir á Reykjanesi er
ekki mjög hátt fjall, nán-
ar tiltekið ekki nema
378 metrar yflr sjó. Það
sannast samt eftir-
minnilega á Keilinum
að fjall er ekki sama og
fjall. Keilir á nefnilega
því láni að fagna að vera
afskaplega vel staðsett-
ur og ber að mörgu leyti
höfuð og herðar, eða
topp og axlir, yfir koll-
húfuleg fjöll i næsta ná-
grenni sínu. Þegar við
bætist uppmjór og reglu-
legur vöxtur þessa
merkisfjalls verður það
að þeirri staðarprýði og
merkisörnefni sem raun
ber vitni. Þannig er
Keilir stór dvergur eða
lítill risi. Þú mátt ráða.
Keilir hefur stundum
verið kallaður bæjarfjall
Ingólfs Arnarsonar og
séð frá bæjarstæði hans
í Kvosinni í Reykjavík
ber þetta fagurskapaða
fjall fallega yfir Tjöm-
ina og virðist einhvem
veginn gnæfa yfir flat-
lendið í kring. Þannig
minnir Keilir okkur
stöðugt á það með til-
veru sinni hve nauðsyn-
legt er að skoða hlutina
í réttu samhengi. Fjjöll
eru í rauninni alls ekki
lág eða há heldur fer
það allt eftir því hvemig
á það er litið. Á sama
hátt getur meðalhár
Þingeyingur sýnst í
Kellir
Húskarlar Ingólfs Arnarsonar sögöu: „Til ills fórum viö um góö
héruö til aö setjast aö á útnesi þessu. “ Samt er Keilir bæjarfjall
Ingólfs og hlýtur aö hafa veriö jafn fallegur þá eins og nú.
hærra lagi staddur
innan um lágvaxin
skyldmenni sín
nyrðra en þegar hann
stendur rogginn í
hópi hávaxinna Vest-
firðinga verður hann
óneitanlega svolítið
peðslegur.
Vinsældirnar
Hvannadalshnjúk-
ur svífur skýjum ofar
í vitund okkar allra
því hann er hæsta
fjall íslands með sína
2.119 metra yfir sjó.
Fjallamenn kalla
hann Hnúkinn í alveg
sérstökum lotningar-
tón. Samt er hann
hálfgerð hundaþúfa
borið saman við það
sem eru kölluð háfjöll
og slefar þegar betur
er að gáð rétt yfir
hæsta fjall Svíþjóðar
sem getur varla talist
mikið afrek.
Hugsandi um allt
þetta ákvað ég að
ganga á Keili síðasta
sunnudag. Það hefur
dregist úr hömlu hjá
mér árum saman að
ganga á þetta merkis-
fjall sem er hérna rétt
við bæjardyr okkar
Reykvíkinga. Önnur
fjöll hafa glapið mig
og seitt til sín þótt þau
séu ekki að fara neitt
frekar en Keilir og
st í Ingólfs og hlýtur að hafa veriö jafn failegur þá eins og nú. frekar en Kef
or T"Tr'Q7i, (- \ J;
/j (. J axV' (,^Snóköf^llshraén ...\ J \
fffoo fyC(''Æ
f 'c1 r~'JCY( rCccfa
p-p- / ' 129 /"~"i|Soleyjarkriki .¥í)(Mr C 'CYc Y
, N w/ 'C-CKy rc
\1 'S*r\ rffn
^ A ^ ú rr(

J
cg{>
jl 1
J 1
- -v/ i.y
7/9
J

) f
r~\
srgsháls/
OV-MYND HILMAR ÞðR
Höfundur Hálendishandbókarinnar
Páll Ásgeir Ásgeirsson, sem hér lýsir gönguleiö á Keili, hefur skrifaö tvær
gönguleiöabækur sem lýsa hálendinu annars vegar og Hornströndum hins
vegar. Hann er einnig höfundur hinnar vinsælu Hálendishandbókar sem hefur
trónaö á toppi metsölulista í allt sumar.
biða þolinmóð á sínum stað eftir
því að einhver heimsæki þau.
Rétt áður en ég lagði af stað las
ég um það í sunnudagsblaði Mogg-
ans að Keilir væri meðal vinsæl-
ustu fjalla landsins þrátt fyrir alla
sína meðalmennsku í fjallalegum
skilningi. Svona er nefnilega með-
alhófið alltaf best þegar allt kemur
til alls.
Leiöin upp
Það er ekki erfitt að ganga á
Keili. Maður setur húfu og vett-
linga í bakpokann ásamt samloku
og kókómjólk og ekur sem leið
liggur suður í Kúagerði á vegin-
um til Keflavíkur þar sem er skilti
sem á stendur Keilir. Þar beygir
maður til suðurs yfir hraunið og
ekur eftir greiðfærum vegi uns
komið er að skilti við rætur
Trölladyngu, skammt frá Höskuld-
arvöllum. Þar er kort af Keili og
nágrenni ásamt ýmsum fróð-
leiksmolum af ýmsu tagi, aðallega
um jarðfræði og eldgos. Næst er
að reima á sig gönguskóna, gripa
stafinn og keifa af stað.
Gamalt máltæki segir: Fár kann
sig í góðu veðri heiman að búa.
Það þýðir að maður á að taka með
sér úlpu þótt maður fari aldrei í
hana. Það getur verið kalt á toppn-
um þótt logn sé á láglendinu.
Síðan liggur skýrt markaður
göngustígur af bílastæðinu við
skiltið, fyrst með fram hraunjaðri
og síðan inn í hraunið í eindreg-
inni stefnu á umrætt fjall. Hraun-
ið mun heita Afstapahraun og
leiðin yfir það er ekki sérlega
greiðfær nema þann hluta sem
gengið er á fomri götu sem ein-
hvem tímann hefur verið löguð
fyrir klyfjahross með þurrkaða
þorskahausa sem vaðmálsklæddir
lurar hafa teymt á eftir sér.
Svo þegar hrauninu sleppir ligg-
ur skýr stígur áfram um mela og
móa þar sem spikfeitar kindur
fnæsa að göngumönnum og nenna
varla að víkja úr vegi, alla leið að
fjallinu og síðan í krákustígum
upp mela og skriður upp á topp.
Stigurinn er svolítið önugur yfir-
ferðar ofarlega í fjallinu því hann
er lagður óþarflega bratt en þetta
ættu samt allir að geta farið.
Toppurinn
Það er alltaf jafn gaman að
standa á toppnum og það skiptir
engu máli hve hátt fjallið er. Af
toppi Keilis sést um allt Reykja-
nes, þorpin liggja á ströndinni
eins og mor en fjær dreifist
Reykjavík ábúðarfull um útnesin.
Þoturnar skríða rétt yfir hausnum
á manni á lokastefnu heim fullar
með bústna sólarlandafara eða ör-
þreytta viðskiptajöfra. Við sjón-
deildarhring rís Eldey úr sæ, hvít
af fugladriti, ein stærsta súlu-
byggð í heimi, og þá er ekki mið-
að við neina höfðatölu.
Það er hægt að virða fyrir sér
hraunrennslið á sléttunum um-
hverfis Keili og skyggnast eftir
upptökum og sjá hvemig eldfljótin
hafa stirðnað í farvegum sínum.
Það er auðvelt að vera jarðfræð-
ingur uppi á Keili.
Svo verður að setjast niður og
skrifa í gestabókina þar sem
meira að segja mátti sjá skrautrit-
að bónorð á heilli síðu með væmn-
um blómsveigum og dúlluverki.
Það kemur í ljós að við höfum
baksað á rúmum klukkutíma upp
á topp frá bílastæðinu og þykj-
umst vera sæmilega frisk.
Á leiðinni mætum við fólki með
rólegt barn á bakinu, manni sem
tottar orkugel úr poka í skriðun-
um, hjónum með hund í bandi,
einstæðingi sem gengur hratt,
manni í stuttbuxum og ellefu am-
erískum hermönnum. Keilir kall-
ar og allir virðast heyra til hans
og ganga á vit víðáttunnar.
Niðurstaðan hlýtur aö vera sú
að vinsældir Keilis eru verðskuld-
aðar. Þetta er létt og þægileg fjall-
ganga við hæfi allra aldurshópa
og flestir sem á annað borð geta
gengið sjálfir ættu að geta haft sig
þama upp. Fallegt útsýni af tign-
arlegu fjalli sem er miklu stærra
og merkilegra en hæðartölur og
vegaiengdir geta lýst.