Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.2001, Blaðsíða 16

16
FÖSTUDAGUR 2. NÓVEMBER 2001
Skoðun I>V
Hugsarðu mikíð um útiitið?
Ari Freyr Hermannsson nemi:
Já, gríöarlega.
Ingibjörg Guömundsdóttir nemi:
Já, ég er dugleg viö aö
kaupa mér föt.
Rannveig Gunnlaugsdóttir nemi:
Já, ég geri mikiö fyrir sjálfa mig.
Arnaldur Hall nemi:
Bara passlega mikiö.
Björn Haljdórsson nemi:
Örlítiö.
Steinar Lúövíksson nemi:
O-nei, svona temmilega mikiö.
Hér brýt ég lög
Sakfelldur fyrir skoöanir sínar.
í lögum um
mannréttindasátt-
mála Evrópu frá
1994, 1. kafla, 10.
grein, segir m.a.:
1. Sérhver maður
á rétt til tjáning-
arfrelsis. Sá rétt-
ur skal einnig ná
yfir frelsi til að
hafa skoðanir án
afskipta stjórnvalda.
í hinum almennu hegningarlög-
um stendur aftur á móti: 233. gr. a.
Hver sem með háði, rógi, smánun,
ógnun eða á annan hátt ræðst opin-
berlega á [mann eða hóp manna] 1)
vegna þjóðernis þeirra, litarháttar,
kynþáttar, trúarbragða eða kyn-
hneigðar '’sæti sektum 2) eða fang-
elsi allt að 2 árum.
Hefst nú lögbrot: Skotar eru
niskupúkar, Frakkar eru fyUibytt-
ur, Tyrkir þjófar og Bandaríkja-
menn eru fáfróðir egóistar, taliban-
ar eru hryðjuverkamenn og
múslímar, búddatrúarmenn og
hvítasunnumenn eru heilaþvegið og
stórhættulegt fólk. Það er munur á
japönskum bisnessmanni og
armenskum bónda, á grænlenskum
sjómanni og afgönskum talibana og
á íslenskri lögreglukonu og svörtum
bóndamorðingja frá Simbabve.
Hommar eru óttaleg rassgöt og lesb-
íur eru með krónískan varaþurrk. -
Lögbroti lokið. Hlynur Freyr Vig-
fússon telur að munur sé á íslend-
ingum og „Afríkunegrum" og fyrir
það var hann sakfelldur. Reyndar er
merkilegt að þeir þjóðemissinnar
sem tjá sig opinberlega virðast ætið
verða sér til skammar. En þarf þessi
drengur að vera ákærður fyrir það
að hafa skoðanir og kunna ekki að
tjá sig? Voru ummæli hans niðr-
andi? Já, líklega, en þó efast ég stór-
lega, sérstaklega í ljósi nýrrar
skýrslu um „glæsilegan" árangur í
„Ef Hlynur Freyr er sekur
um brot á 233. gr. a. þá eru
þeir Gunnar í Krossinum
og Snorri íBetel sekari en
syndin sjálf. Þessir menn
hafa margoft, með háði,
rógi, smánun og ógnun ráð-
ist opinberlega á „samfélag
samkynhneigðra“ á íslandi
og annars staðar. “
kynferðisafbrotamálum gagnvart
börnum.
Ef Hlynur Freyr er sekur um brot
á 233. gr. a. þá eru þeir Gunnar í
Krossinum og Snorri í Betel sekari
en syndin sjálf. Þessir menn hafa
margoft, með háði, rógi, smánun og
ógnun ráðist opinberlega á „samfé-
lag samkynhneigðra" á íslandi og
annars staðar. Þeir félagar hafa
valdið vanlíðan hjá því mæta fólki.
Þeir ættu skilið að vera kærðir fyr-
ir andleg hryðjuverk
Það er synd að réttarkerfið okkar
skuli ekki vera ákveðinn hópur
manna af vissu þjóðerni með vissa
kynhneigð og vissan litarhátt, því
ég myndi glaður brjóta lög með því
að ráðast á þá opinberlega með
háði, rógi, smánun og ógnunum.
Hundahald og strangar reglur
Hólmfríður
s krifar:___________________________
Ég er einn íjölmargra hundaeig-
enda sem tel aimennt mikinn sóma
hvíla yfir hundahaldi í landinu þótt
mér fmnist fullstrangar reglur gilda
hér á landi um slíkt samanborið við
nágrannalönd okkar. Við megum
nefnilega ekki gleyma því að hundur
er margt og meira en bara dýr. Fyr-
ir utan það að vera vinur og félagi,
skapar hann eigendum sínum ákveð-
ið öryggi að næturlagi í umhverfi
vaxandi innbrota og þjófnaða. í um-
hverfl misindismanna og eitur-
lyfjaflkla sem leggjast á heimili sak-
lausra borgara, gjarnan að nætur-
lagi, og ræna þar og rupla. Hundar
„Fyrir utan það að vera vin-
ur og félagi, skapar hann
eigendum sínum ákveðið ör-
yggi að nœturlagi í um-
hverfi vaxandi innbrota
og þjófnaða. “
eru nefnilega næmir, bæði á lykt og
torkennileg hljóð, enda þótt hundur-
inn sé ekki endilega þjáifaður varð-
hundur.
Mikið lifandi skelfmg hlýtur þetta
fólk sem ræðst að hundaeigendum
með níðskrifum að lifa almennt
áhyggjulausu lífi, þegar hundahald
samborgaranna er aðaláhyggjuefnið.
Já, mikið lifandi skelfmg er veröldin
einfóld hjá þessu fólki. Hvernig er
það með þetta sama fólk, finnst því
sómi af sígarettustubbum, tyggjó-
klessum og karamellubréfum á göt-
um borga og bæja? Á ekki að banna
þessa hluti? Eða fmnst fólki rétt að
alhæfa um að allir reykingamenn
séu sóðar að upplagi?
Að lokum: Vita menn, að sam-
kvæmt bandarískum rannsóknum
nota hundaeigendur almennt minna
af geðdeyfðarlyfjum en aðrir? -
Hvort ástæðan er að hundaeigendur
séu almennt í betra andlegu jafnvægi
en aðrir landsmenn skal ósagt látið
en þeir stuðla þannig í það minnsta
að sparnaði rikisútgjalda!
Fróðárundrin seinni
Sturla Böðvarsson samgönguráðherra var
heldur snefsinn á Alþingi þegar notkun á flugvél
Flugmálastjórnar var þar til umræðu í vikunni.
Það var Gísli S. Einarsson úr Samfylkingunni og
þingmaður í sama kjördæmi og ráðherra, sem
hóf máls á þessu, en þá hafði verið upplýst í DV
að Sturla hafði ráðherra mest notfært sér þessa
flugvél. Kenning Gísla er að talsvert hafi verið
um „þægindaflug" á vegum ráðuneytanna. Eftir
því sem Garri kemst næst þýðir „þægindaflug"
ekki annað en það að ráðherrar hafi notað vél-
ina sem sína einkaflugvél í ýmislegt snatt. Nema
hvað að Sturla upplýsir að öll hafi notkunin á
vélinni verið afar brýn og sem dæmi nefndi
hann ferð sína út á land þar sem hann hafi þurft
að koma víða við og síðan vera kominn í Ólafs-
vík um kvöldið til að sjá þar Fróðárundrin. Ekki
mun ráðherrann þó hafa ferðast meö vélinni ár-
þúsund aftur í tímann til að fylgjast með hinum
eiginlegu Fróðárundrum, heldur mun hér hafa
veriö um að ræða uppfærslu á leikriti Jóns
Hjartarsonar.
Ekkert má nú
En Garri verður nú að segja eins og er að
þetta virðist nú óttalegur draugagangur út af
flugvél Flugmálastjómar og sérkennilegt að
menn séu að fetta fingur út í það lítil-
ræði að ráðherrar noti vélina til að auka
sér þægindi í snattinu. Það er ekki eins
og ráðherrar séu ofsælir af launum sín-
um og kjörum öllum og ólíkt til dæmis
Bandaríkjaforseta hafa þeir ekki sér-
staka flugvél til einkaafnota. Þá er það
líka þekkt að ýmsir þjóðhöfðingjar hafl
slikar vélar fyrir sig svo ekki sé nú talað
um ýmsa auðkýfmga og fyrirtækjastjórn-
endur. Þvi er það hálfgerð blóðrigning
og afdalamennska þegar þjóðfélagið sér
ofsjónum yfir því aö menn séu með
þessa litlu flugvél innan handar við ým-
islegt skutl, svona þegar brýnt er að
hitta kjósendur í héraði eða tækifæri
gefst til að taka skóflustungu í öörum
landshluta - skóflustungu sem líkur eru
á að gerð verði skil í sjónvarpi.
Brenna ber rekkjubúnað
Garra sýnist Sturla þó varla eiga annan kost
en þann að kalla til prest til að kveða niður
þennan flugmálastjórnardraugagang allan, líkt
og gert var í Fróðárhreppi fyrir þúsund árum.
Það dugar víst ekki annað en að fá vígðan mann
til að kveða niður óhljóðin í Gísla S. Einarssyni
og þessum íjöl-
miðlamönnum,
sem sumir eru
meira að segja
svo ósvífnir að
heimta upplýsing-
ar um til hvers
ráðherrar eru að
nota vélina - rétt
eins og þeim
komi það við! Á
Fróðá forðum var
gripið til tveggja
ráða. Annars veg-
ar var rekkjubún-
aður Þórgunnu
brenndur og sem
þegar hefur nú
verið gert hjá
Flugmálastjórn,
enda finnast þar
engir farþegalist-
ar. Hins vegar tók
klerkurinn að sér aö stefna hverjum og einum
draug með dyradómi og voru þeir dæmdir sekir
um að trufla heimilisfrið fólks. Við það hunskuð-
ust þeir burt og prestur bar svo vígt vatn og
helga dóma um öll hús og messaði og þá lögðust
allar afturgöngur af. Nú þarf Sturla ekki annað
en kalla til góðan klerk og þá „
verður þetta mál úr sögunni! Gðffl
Mildur Milosevic
Guðbjörg Árnadóttir hringdi:
S M fulllangt gengið af is-
1 lenskum fréttamiðl-
| um að sýna aftur og
Slobodan ber ^ sér sakir'
Milosevic ES held, og er ekki
Blóraböggull ein um Þaö. að Milos-
n0 strenrfia- evic þessi sé ekki
brúöa? sekur um þá glæpi
...—sem hann er sakaður
um. Það má vera að kona hans sé sú
sem hefði átt að sakfella. Ég held að
Milosevic hafi verið strengjabrúða
þeirra kumpánanna Karadzic og Mla-
dic, hershöfðingja Serba. Þeir hafi
notað Milosevic. Þeir ganga enn laus-
ir en ættu að vera undir lás og slá.
Bíðum og sjáum hvað setur. En hætt-
um að níðast á augsýnilega sára-
saklausum Milosevic.
Ríkisábyrgð á flugi
Pétur Kristjánsson skrifar:
Ég vil lýsa ánægju minni yfir því
að einhverjum skuli blöskra sú
glæfralega ábyrgð sem ríkið gengst nú
fyrir að halda uppi á flugi á ógnartím-
um til og frá íslandi. Það sem ógnvæn-
legast er við þessa ábyrgð að hún mun
vara héðan af svo lengi sem íslensk
flugfélög annast flug til og frá landinu.
Og þá verður ábyrgðin einfaldlega
orðin að nýjum „viðlagasjóðsskatti"
sem landsmenn verða rukkaðir um
mánaðarlega.
Víða er átaks þörf
Við strandlengiuna vestanverða
í Reykjavík.
Viljum hreina borg
Hannes Sigurðsson skrifar:
Það er ekki verjandi lengur að
Reykjavík, borgin í það heila tekið,
skuli ekki vera betur þrifln en raun
ber vitni. Borgin er í sannleika sagt
afar óhrein og ruslið sem fýkur og
lendir þar sem verkast vill er til mik-
ils vansa, bæði gagnvart ibúunum svo
og gagnvart erlendum ferðamönnum
sem taka sér tíma til að ganga um
borg og bý á eigin vegum. Ruslið og
óhreinindin eru samt ekki alfarið
borgaryfirvöldum að kenna, fólkið
sjálft, íbúarnir, er sóðar. Það tekur
aldrei til hendi við þrif, ekki einu
sinni utan sinna eigin dyra, hvað þá
að það tíni upp rusl er það sér á víða-
vangi. Ég nefni af handahófl bara tvo
staði þar sem rusl stingur í augu: Á
Grandagarði í grjóthleðslunni við
Olísstöðina vestanvert og svo á Skóla-
vörðuholti. Ég minnist ekki á göturn-
ar í Kvosinni nema í framhjáhlaupi
og tyggjóklessurnar viðbjóðslegu. Við
viljum hreinsunarátak sem varir að
eilífu í borginni.
Eflt öryggi
í farþegaflugi
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Ég hef stundum minnst á það að
mér finnist öryggi í farþegaflugi gríð-
armikið atriði og tel að flugáhafnir
ættu að hafa aðgang að einhverjum
vopnum, sér og farþegum til varnar.
Einnig mætti láta flugfreyjur/flug-
þjóna hafa úðabrúsa, svipaðrar tegund-
ar og lögreglan notar gegn ofbeldis-
mönnum. Ég tel það sjálfsagt mál og
það er raunar furðulegt að yflrvöld
skuli vera sofandi í þessu mikla örygg-
ismáli fyrir flugáhafnir og farþega. Það
er útilokað að flugáhafnir séu varnar-
lausar gagnvart flugræningjum. Það er
hreinn glæpur og annað ekki.
II FJ ;Py
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.