Dagblaðið Vísir - DV - 16.11.2001, Blaðsíða 17

Ef þú ert einn af þeim sem finnst smokkurinn óþægilegur þá ættirðu að prófa að klæða liminn á þér
í geitagörn, fiskroð eða núa hann upp úr músaskít - allt viðteknar getnaðarvarnir í gamla daga.
Geggjaðor getnaðarvarnir
Allt frá fomöld hafa menn
reynt að halda mannkyninu í
skefjum með öllum mögulegum
og ómögulegum ráðum. Smokkur-
inn og pillan eru gemaðarvamir
sem eru hvað mest notaðar í dag en
áður en þær komu á markaðinn notaði
mannkynið ótrúlegustu hluti til að
koma í veg fyrir getnað. Ef við byrjum
á steinaldarmönnunum þá höfðu þeir
ekki yfir mörgum öðrum aðfeiðum að
ráða en þeim að eiga einfaldlega
bömin og bera þau svo bara út
þegar þau voru orðin of mörg.
Erfitt var að koma í veg fyrir
getnað á þessum tíma þar sem
menn áttuðu sig alls ekki á
því hvers vegna konur
urðu ófrískar, það bara
gerðist. Það er ekki fyrr en ÍSÉSÉfckí,
í lok sautjándu aldar eftir
Krist að vísindamenn upp-
götvuðu að sæðisvökvinn hafði
eitthvað með gemað að gera þó svo
menn væru í grundvallaratriðum bún-
ir að átta sig á því.
Til þess að minnka löngun
til samfara voru til ýmis
ráð á tímum Forn-Róm-
verja og Grikkja. Átti mað-
ur t.d að núa á sig þunnu
lagi af músaskít eða lauma
eistum og blóði úr mykju-
haugshana undir rúmið.
Einnig mátti reyna að
gleypa sniglaskít eða hrœra
dúfnadrit út í olíu og víni
og við það átti öll löngun í
kynlíf að deyja.
Með krókódílaskít í klofinu
Fyrstu getnaðarvarnirnar voru
getnaðarvarnalyf sem búin voru til
úr ótrúlegu úrvali grasa, laufa, róta
sem og úr öðrum virkilega ógeðfelld-
um efnum sem mulin voru í duft,
leyst upp í vökva, eða gleypt. Forn-
Egyptar reyndu ýmis ráð til þess að
stífla leghálsinn og þannig koma í
veg fyrir getnað og notuðu konur
þar í landi m.a mauk úr krókódíla-
skít sem þær tróðu inn í leggöngin
og þannig myndaðist eins konar
túrtappi. Til þess að minnka löngun
til samfara voru til ýmis ráð á tímum
Forn-Rómverja og -Grikkja. Atti
maður t.d að núa á sig þunnu lagi af
músaskít eða lauma eistum og blóði
úr mykjuhaugshana undir rúmið.
Einnig mátti reyna að gleypa snigla-
skít eða dúfnadrit hrært út í olíu og
víni og við það átti öll löngun í kyn-
líf að deyja.
HOPP OC SAMRÆÐISROF
Ódýrasta og einfaldasta aðferðin til að koma í veg fyrir
getnað var samræðisrof en sú aðferð hefur líklega verið sú
algengasta eftir að uppgötvað var að sæði ætti sinn þátt í
getnaði og þungun væri ekki eingöngu konunum sjálfum
að kenna. Gallinn við þá aðferð var sú að fyrir utan hvað
aðferðin var óörugg þá voru það yfirleitt konurnar sem
höfðu áhuga á að koma í veg fyrir getnað en með samræð-
isrofi voru það karlarnir sem aðferðin valt algjörlega á.
Kínverjar beittu einnig sáðstíflun til að hafa stjórn á sæði
sínu sem er eins konar innvortis samræðisrof (sem var
einmitt kennt í Tantraþáttunum á Skjá einum síðasta
vetur). Það virkar þannig að karlmaðurinn þrýstir á blett-
inn milli pungs og endaþarms þegar hann er á barmi full-
nægingar sem leiðir til þess að sæðisstraumurinn fer frá
limnum og inn í þvagblöðruna. Konur reyndu að sjálf-
sögðu einnig að hoppa upp og niður eftir samræði sem og
að skola leggöng sín eða hafa börn sín sem lengst á brjósti
til að draga úr frjóseminni.
Smokkar úr FISKI
Á átjándu öld kom smokkurinn
fyrst til sögunnar og er hann eignað-
ur ítölskum líffærafræðingi, Fallopi-
us að nafni. Hann var þó ekki fund-
upp til varnar getnaði heldur
sárasótt. Fram á átjándu öld voru
smokkar yfirleitt búnir til úr kinda-
görnum en einnig úr fiskroði og voru
þeir á boðstólum í vændishúsum og
hjá nokkrum sérhæfðum heildsölum.
Þegar gúmmísmokkurinn fór í fram-
leiðslu um miðja 19. öldina var loks
farið að nota smokkinn í vaxandi
mæli. Algjör bylting varð þó ekki í
smokkabransanum fyrr en 50 árum
seinna þegar latexið kom til sögunn-
ar sem og betri vélakostur sem olli
því að smokkurinn varð mun ódýrari
í framleiðslu.
1 Q áI/1 uor rotmt-
Aftanfrá oc framan
Eridaþarmsmök er eitthvað sem virðist víða hafa tíðkast til að
halda fólksfjölgun í skeíjum og hélt t.d Aristóteles því fram að
„sveinahneigð" hefði verið leyfð á Krít á sínum tíma í þeim til-
gangi. Grískar vændiskonur til foma reyndu einnig að fá kúnna
sína til að taka í sig aftan frá til að koma í veg fyrir þungun. Á mið-
öldum vom endaþarmssamíárir gagnkynhneigðra taldar til
venjulegra kynlífsaðferða í Frakklandi og er víst að margir karl-
rnenn hafi notið kvenna sinna oftar aftan ffá en að framan og að-
eins notað framhliðina til þess að geta böm.
Getnaðarvamir vom lengi vel fordæmdar af kirkjunni og tald-
ar vera ein af höfuðsyndunum og við notkun þeirra lágu þungar
refsingar. Fósmreyðing var jafnvel á tímabili álitin minni synd en
notkun getnaðarvama, alla vega ef fóstureyðingin var ffam-
kvæmd innan 40 daga frá getnaði því þá hafði fóstrið ekki hlotið
mannssál.
Fom-Hindúar álitu getnaðarvamir vera slæmar því þær gám
valdið skekkju á flókinni samhverfu endurholdgunar. Gleðikon-
ur mátm reyndar nota getnaðarvamir og var salt mikið notað hjá
indverskum gleðikonum en sannað er að það hefur sæðisdrepandi
áhrif.
varna
en þar
var við
ramman
reip að
draga þar sem
siðgæðispostular
héldu því fram að
kynlífsbindindi væri
eina réttmæta getnaðarvörn-
in. Meðal þeirra sem boðuðu
notkunargildi smokksins var
bandaríska stríðsmálaráðu-
neytið sem dreifði þeim til
hermanna sinna þar sem
þeir óttuðust um heilsufar
hermannanna þar sem
kynsjúkdómar herjuðu mjög í
byrjun 20. aldarinnar.
Á miðöldum voru enda-
þarmssamfarir gagnkyn-
hneigðra taldar til venju-
legra kynlífsaðferða í
Frakklandi og er víst að
margir karlmenn hafi not-
ið kvenna sinna oftar aft-
an frá en að framan og að-
eins notað framhliðina til
þess að geta böm.
Bann við barneignum
Hettan var fundin upp af Þjóð-
verja nokkrum í byrjun 19. aldar
en varð ekki vinsæl fyrr en á 20.
öldinni. Pillan var hins vegar
ekki leyfð til allmennrar lyfjagjaf-
ar fyrr en árið 1955. Á sjöunda
áratug tuttugustu aldarinnar kom lykkjan einnig
fram á sjónarsviðið sem og sáðrofsskurðaðgerðir á körl-
um. Þrátt fyrir allar þessar getnaðarvarnir hafa ríkis-
stjórnir víða um heim samt sem áður ekki treyst þegn-
um sínum til þess að nota þessar getnaðarvarnir og
hafa sett alls konar lög og reglur til þess að koma í
veg fyrir of mikla fólksfjölgun í löndum sínum. Sem
dæmi um örþrifaráð ráðamanna má nefna að árið 1976
voru sett lög á Filippseyjum sem bönnuðu kirkju og
ríkiserfingjum að gefa saman hjón nema þau hefðu
farið á námskeið um takmarkandi barneignir. Yfirvöld
á Indlandi fóru hins vegar þá leið að gefa þeim karl-
mönnum sem fóru í sáðrásaaðgerð ferðaútvarp eða önn-
ur forrréttindi en í Peking í Kína var sú stefna inn-
leidd að hver hjón skyldu aðeins eignast eitt barn, þó
með nokkrum undantekningum.
(Byggt á bókinni „Mannkynið og munúðin" sem er
kynlífssaga mannsins frá upphafi til vorra daga og var að
koma út í íslenskri þýðingu hjá Bókaútgáfunni Hólum.)
16. nóvember 2001 f ó k u s