Dagblaðið Vísir - DV - 23.01.2002, Qupperneq 16

20
MIÐVIKUDAGUR 23. JANÚAR 2002
Skoðun DV
Aburöarverksmiöjan í Gufunesi.
- Skertur lífeyrissjóður fyrrverandi starfsmanna?
Áburðarverksmið j an
og starfsmannafélagið
Spurning dagsins
Hefur vöruverð hækkað
óeðlilega að undanförnu?
(Spurt á Akureyri)
Drífa Helgadóttir húsmóöir:
Já, mér finnast vörur hafa hækkað
meira en gengissigið.
Helgi Svavarsson skólastjóri:
Matvaran hefur hækkað. Menn
hræðast þróun efnahagsmáia og
hækka vöruverð þess vegna.
Árni Elliot kaupmaöur:
Það finnst mér ekki. Gengið hefur
sigið niður úr öllu valdi en menn
hafa ekki sett það út í verðlag.
Maren Árnadóttir bóndi:
Hef ekki hugmynd. Ég bý í sveit og
við framleiöum ofan í fjölskylduna;
okkar mjólk og kartöflur.
Sigrún Jakobsdóttir verkefnissjóri:
Já, sérstaklega ýmis sælkeravara í
mat. Verðlækkanir núna; eru þær
ekki bara augtýsingapiott?
Ingibjörg Stefándóttir þjónustufulltrúi:
Vöruverð hefur hækkaö umfram
gengisbreytingar. Ástæðurnar geta
verið margar.
Gunnar Sigurösson, Óskar Ólafsson
og Helgi Vilhjálmsson, fyrrv. starfs-
menn Áburöarverksmiöjunnar,
skrifa:___________________________
Viö sem stöndum aö þessum
skrifum erum allir fyrrverandi
starfsmenn Áburöarverksmiðjunn-
ar í Gufunesi. Tveir okkar voru
stofnendur starfsmannafélagsins og
unnu þar í 40 ár en einn okkar í 29
ár. Allir áttum við það sameiginlegt
að vera fullgildir meðlimir í félag-
inu og greiddum af launum okkar
mánaðarlega vissa upphæð til
starfsmannafélagsins.
Samkvæmt reglugerð, sem félagið
setti sér, höfðu starfsmenn sem
hættir voru störfum vegna aldurs
fullan rétt í félaginu en ekki kosn-
ingarétt. Félagið var orðið stöndugt
og er það álit glöggra manna að
eignir þess hafi numið allt að 20
milljónum með sumarbústööum
sem seldir voru á árinu sem leið.
Þegar við fréttum af sölu bústað-
anna fengum við lögfræðing Efling-
ar til að skrifa formanni félagsins
bréf þar sem við fórum fram á hlut-
deild í eignum félagsins fyrir hönd
Jóhannes Sveinsson
skrifar:
Það er sorglegt til þess að vita
hvað einn stjónmálaflokkur getur
endalaust skotið sjálfan sig í sama
fótinn hvað eftir annað. Reyndar er
það grátbroslegt hvað einn flokkur
getur sett sig upp á móti almennri
skynsemi þjóðarinnar og almennum
viðhorfum.
Sá stjórnmálaflokkur sem um
ræðir er Samfylkingin sem enn eina
ferðina rekur enn einn naglann i
kistuna sína og nú síðast með yfir-
lýsingum um að taka beri vægar á
flkniefnabrotum.
allra fyrrverandi starfsmanna.
„Félagið var orðið stöndugt
og er það álit glöggra manna
að eignir þess hafi numið
allt að 20 milljónum með
sumarbústöðum sem seldir
voru á árinu sem leið. -
Fyrrverandi starfsmenn
voru gerðir réttlausir með
öllu og eignarhluti hvers og
eins tekinn eignarnámi, “
Skiptingin átti að deilast eftir starfs-
tíma hvers og eins og upphæðina
átti að leggja inn á lífeyrissjóðs-
reikning viðkomandi.
Þá kom í ljós að búið var að breyta
reglugerð starfsmannafélagsins.
Fyrrverandi starfsmenn voru gerðir
réttlausir með öllu og eignarhluti
hvers og eins tekinn eignarnámi en
nýir starfsmenn þurftu ekki að
vinna og borga I félagið nema í 3
mánuði til þess að fá sömu réttindi
og 40 ára starfsmenn höfðu áður.
„Þegar öllu er til skila haldið
sýnist mér að þetta litla
stjórnmálaafl, Samfylkingin,
sem minnkar í sérhvert sinn
sem vitringarnir í foryst-
unni opna munninn, standi
fyrir útlendinga - eða nýbúa
annars vegar - og fíkniefna-
neytendur hins vegar.“
Þetta skeði í þættinum Silfur Eg-
ils sl. sunnudag. Þegar öllu er til
Þegar spurt var hvers vegna
reglugerðinni hefði verið breytt
voru svörin þau að það hefðu verið
mikil brögð að því að fyrrverandi
starfsmenn lánuðu bústaðina öðr-
um og mikið ónæði hefði hlotist af
því. Við vitum ekki nein dæmi slíks
en spyrjum eindregið á móti: Var
nauðsynlegt að taka eignarhluta
fyrrverandi starfsmanna eignar-
námi? Var ekki nóg að breyta út-
hlutunarreglum sumarbústaðanna
þannig að fyrrverandi starfsmenn
gætu ekki fengið bústaðina lánaða?
- Hvers vegna í ósköpunum þurfti
leigan á bústöðunum að koma niður
á eignarhluta fyrrverandi starfs-
manna í félaginu?
Við teljum að hér sé um mjög
ósæmilegan og ljótan hlut að ræða.
Það vita það allir í Áburðarverk-
smiðjunni og víöar að við, sem
erum hættir að starfa þarna, höfum
mátt búa við skertan lífeyrissjóð
vegna óráðsíu þeirra sem áttu að
hugsa um lífeyrissjóðinn. Og svo er
ætlast til að við tökum þessu áfalli
sem sjálfsögðum hlut! - Við mót-
mælum þessu, allir sem einn.
skila haldið sýnist mér að þetta litla
stjórnmálaafl, Samfylkingin, sem
minnkar í sérhvert sinn sem vitr-
ingarnir í forystunni opna munn-
inn, standi fyrir útlendinga - eða
nýbúa annars vegar - og fíkniefna-
neytendur hins vegar.
Það er að sjálfsögðu skömm að
þvi þegar ábyrgt fullorðið fólk reyn-
ir að senda þau skilaboð út í þjóðfé-
lagið að í lagi sé að taka inn fíkni-
efni og að taka beri létt á því. -
Reyndar vekur það furðu mína
hversu mikið rúm Samfylkingin
fær í íjölmiölum yfirleitt miðað við
það litla fylgi sem hún hefur.
ísland, ísland, vort ættarland
- Burt með ísinn.
Iceland - Næsland
Óskar Jónsson skrifar.
Ég sé í fréttum um styrkveitingar
til kvikmynda- og handritagerðar að
Friðrik Þór Friðriksson hefur hlotið
styrk tD leikstjórnar á kvikmynd
sem nefnd er „Næsland". Þetta verk
hlakka ég til að berja augum. Sann-
leikurinn er sá að ég hef talið nafnið
á landinu okkar, ísland (á ensku
Iceland"), vera sérstakan Þránd í
Götu þess að hingað sæki erlendir
Qárfestar og mun fleiri ferðamenn en
raun ber vitni. Nafnið „Iceland" er
verulega fráhrindandi á svona fógru
og blíðu landi sem landið okkar er
þrátt fyrir allt og allt. Ég hef heyrt
stungið upp á nafninu Sögueyjan
(„Sagaland" eða ,,Saga-island“) en
það hefur ekki fengið hljómgrunn.
Nú er að sjá hvort myndin
„Niceland" fær góðar móttökur, og
svo nafnið í framhaldinu.
Aldraðir á Slysa-
varðstofu?
Halldór Einarsson skrifar:
Ég las pistil í Mbl. sl. laugardag frá
manni sem lýsti því hvernig hann
kom móður sinni til aðstoðar I veik-
indum hennar með því að hringja á
sjúkrabíl og flytja hana á Slysavarð-
stofu. Hann er ósáttur við að hafa
fengið þau svör að sérstakar reglur
giltu um eldra fólk um að koma á
Slysavarðstofuna. En Slysavarðstof-
an er einungis fyrir uppáfaOandi slys
eða atvik sem þarfnast bráðrar
skyndihjálpar. Þetta vita bara ekki
allir og ekki heldur að hér á þéttbýl-
issvæðinu er prýðileg Heilsugæslu-
stöð í Kópavogi sem sinnir öllu
Reykjavíkursvæðinu og öUu öðru en
slysum. Það sætir furðu hve fólk hef-
ur lítið kynnt sér þessi mál og stend-
ur svo uppi í vandræðum þegar á
reynir í annars aíbragðs heUbrigðis-
þjónustu hér.
Hefur kjörþokka
Marta hringdi:
í þætti EgUs Helga-
sonar, Silfri Egils,
ræddi EgiU við Eyþór
Amalds, frambjóð-
anda næsta vor tU
borgarstjómar í Sjálf-
stæðisflokknum. Þessi
Eyþór maður kemur afskap-
Arnalds. lega vei fyrir 0g virð-
ist vel inni í öUum borgarmálum og
hafði reyndar fleiri hugmyndir uppi
en ég hef heyrt aðra ræða í þessu sam-
hengi. Ég hef ekki áður heyrt fram-
bjóðanda tala jafn ítarlega um borgar-
málefni og í þetta sinn. Hann hefur
sannarlega mikinn kjörþokka og mun
meiri en flestir aðrir sem ég hef séð til
undanfarið þegar rætt er við hugsan-
lega frambjóðendur i borginni. Fram-
boð hans lofar því góðu að minu viti.
Evrusinnar ærast
Alli hringdi:
Mér finnst alveg með eindæmum
hvernig fylgismenn evrunnar láta
þessa dagana, það er eins og þeir
haldi að þeir og þjóðin farist verði
ekki tekinn upp evrugjaldmiðill hér.
Veit fólk ekki að evran er ekki tiltæk
fyrir okkur íslendinga fremur en ein-
hver annar gjaldmiðill? Við erum
bundin í báða skó í nánustu framtíð
og gætum engan annan gjaldmiðU
tekið í notkun hér nema þá banda-
ríska doUara eða svissneska franka,
og einungis með því að tengja þá
krónunni í gengisskráninu. Ekki
með beinni notkun.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.
Aukabónus Davíðs
í dag er Garri glaður, í dag viU Garri syngja. 1
dag segjast allir vera að lækka vöruverð og í dag
er Garri neytandi. Nýjasta tískubylgjan sem ríð-
ur yfir landið heitir verðhjöðnun og felst í því að
halda neysluverðsvísitölunni undir rauða strik-
inu sem aðUar vinnumarkaðarins bjuggu til og
verður virkt i maí. Rekist menn í rauöa strikiö
fer aUt úr böndum, samningar verða lausir á
vinnumarkaði, vaxtaspíráUinn byrjar að snúast
og verðbólgubálið mun brenna upp launaseðla og
innstæður á augabragði. Það er því ekki lítiö í
húfi að aUt haldist innan marka.
Efnahagsstefna hrópa
Hækkunarvaldar eru nú stimplaðir sem þrjót-
ar og bófar, enda hafa aUir keppst við að koma
fram og sverja af sér hlutdeUd í hækkun vísitöl-
unnar síðustu daga og vikur. Opinberir aðilar,
ekki síst ríkisvaldið, hefur með ákvörðunum sin-
um um ýmsar gjaldskrárhækkanir orðið til þess
aö hækka vísitöluna og ógna í leiðinni sínum
eigin efnahagsmarkmiðum, en á sama tíma er
hún þó í bullandi afneitun á þessum áhrifum
gjörða sinna. Vandamálin á heimili drykkju-
mannsins eru jú sjaldnast drykkjumanninum að
kenna. Engu að síður hefur verið ákveðið, svona
til málamynda, að draga eitthvaö til baka af
áformuðum hækkunum. Stærstur hluti af
efnahagsaðgerðum stjórnarinnar felst hins
vegar í því að hrópa á aðra og skammast í
þeim. Tvennt vinnst meö þeirri stefnu. Ann-
ars vegar beinist athygli almennings frá
umdeildum álögum ríkisins og hins vegar
er von til þess að þessir „aðrir“ sjái sér
ekki annars úrkosti en að lækka þær vörur
eða þá þjónustu sem í boði er.
Bónus verður skotmark
Og þar kemur tískusveiflan til skjalanna.
Lækkanir Byko og Húsasmiðjunnar hafa
gefið tóninn og spurning hvort ekki sé lag
fyrir byggingarnefndir opinberra fram-
kvæmda að gera góö kaup. Fjarðarkaup
hafa tekið við kyndlinum á matvörumark-
aði og stefna að því að lækka vöruverðið
um 3%. Hins vegar hefur Bónus ekki talið
sig geta lækkað verðið sérstaklega þar sem
hann hafi þegar verið búinn að ná niður vöru-
verðinu eins og hægt er. Þar með hafa þessar
verslanir gert sig að sjálfskipuðu skotmarki efna-
hagsstefnu ríkisstjórnarinnar - þær hafa kallað
yfir sig hróp og skammir stjómvalda. Enda kem-
ur á daginn að forsætisráðherrann kemur strax
fram með sínar skammir. í Morgunblaðinu í gær
sendir hann
Bónusversl-
ununum tón-
inn með illa
dulbúnum
hætti þegar
hann segir að
matvöruversl-
unin hafi ver-
ið „að krækja
sér i auka-
bónus“: Málin
hafa því æxl-
ast þannig að
mitt í tísku-
bylgju neyt-
andans hefur
Davíð Odds-
son og ríkis-
stjóm íslands
bent okkur á
nýjan óvin -
Bónus. Bónus
er óvinurinn
- þar liggur sökin og því engin þörf að beina
sjónum að hlut ríkisvaldsins í hækkunum. Það
skiptir engu máli þótt Bónus sé þrátt fyrir allt
með lægsta verðið - enda er það ekki aðalatriðið.
Aukabónus efnahagsstefnunnar felst í þvi að fá
fólk til að horfa annað en til
stjórnvalda. ('Xxrri
Sorgleg skilaboð Samfylkingar