Dagblaðið Vísir - DV - 12.10.2002, Síða 37

LAUCARDAGUR 12. OKTÓBER 2002
H g / c) a rb> t a c) 3Z>V
Lciðangurinn býr sig af stað frá Hótel Nandadevi í borginni Joshimath.
Farartækið er indversk eftirlíking af Willys-jeppa og í honum ferðuðust
alls 11 manns fyrir utan bílstjórann. Til marks um þrengslin sátu fjórir
frammi í og þar af bílstjórinn hálfur út úr bílnum. Burðarmenn héngu
síðan utaii á bílnum.
Einstakur bíil!
Notaður bíll
líka innfæddir, skólaferðalög og fjölskyldur í bland af úti-
legu og trúarferð. Sumir þeirra hindúa sem fara til Harid-
war halda áfram upp eftir Ganges í eitt af heilögustu hof-
um þeirra í Badrianath. Hofið í Badrianath er líklega eitt
það allra helgasta á öllu Indlandi. Það er í um 3000 m hæð,
við eina af upphafsám Ganges. Hofið er aðeins opið í 6
mánuði á ári og eina leiðin þangað liggur í gegnum Jos-
himath.
Joshimath hýsir 3 herdeildir og gegnir lykilhlutverki í
vörnum Indlands á landamærunum við Kína. Spennan við
Pakistan út af Kasmír hafði líka greinileg áhrif á taugar
þeirra og í sjálfu sér skiljanlegt með tilliti til þess að Kín-
verjar ráöa um 20% af Kasmír. í einni af styrjöldum
Pakistana og Indverja út af Kasmír náðu Pakistanar um
helmingi Kasmír á sitt vald en sáu fram á að geta ekki
haldið öllu því landsvæði sem þeir náðu og „gáfu“ því Kín-
verjum nyrsta hluta Kasmírs. Indverjar eru þar af leiðandi
ekkert sérstaklega sáttir við Kínverja og spenna í Kasmír
hefur því bein áhrif á landamærum Indlands og Kína -
eins og við fengum að reyna.
Að stelast á tíndinn
Tindurinn sem við ætluðum nú á, óklifinn og nafnlaus
6.523 metra tindur, liggur norðan við næsthæsta fjall Ind-
lands, Nanda Devi, sem er um 7.800 metra hátt. Umhverfis
Nanda Devi er þjóðgarður og friðland sem mjög erfitt var
að fá leyfi inn á. Raja var þó búinn að fá leyfi til að skoða
dal rétt norður af friðlandinu, ekki langt frá landamærum
Kína. Við gátum ekki sagt að við ætluðum að reyna við
tindinn því viö hefðum aldrei fengið leyfi né haft efni á
leyfisgjöldum sem eru mjög há. Við ætluðum því að reyna
að fara inn um bakdymar, inn í dalinn og stelast á tindinn.
Raja var búinn að múta einhverjum embættismanni til að
leyfa okkur að skoða þennan dal en þegar til kom var sá
maður í fríi og sá sem leysti hann af sá enga ástæðu til að
leyfa okkur að fara þangað og gat einhvem veginn staðsett
þennan dal innan friðlandsins og þannig réttlætt ákvörðun
sína. Við reyndum þá að fá leyfi til að fara aðeins norðar,
nær landamærum Kína, en herinn tók það ekki í mál.
Þannig fór plan B fyrir lítið. í þokkabót vildu indversku
vinir minir ekki leyfa mér að nota gervihnattasíma sem ég
hafði fengið til að geta látið vita af mér. Þeir sögðu að her-
inn myndi miða hann út og fara með okkur eins og hryðju-
verkamenn því þeir notuðu svoleiðis tæki. Hlutirnir voru
ekki að ganga upp og aðeins farnir að taka á taugarnar.
Eitthvað voru Raja og indversku félagar hans líka orðnir
leiðir á þessu og á endanum var ákveðið að keyra lengra
upp í fjöllin í átt að Badrianath, einu leiðina þar sem ekki
var herstöðvartékk eða leiðinlegir embættismenn. Við feng-
um nokkra burðarmenn til að hjálpa okkur með birgðirnar
og héldum upp eftir einni af upptaksám Ganges, Alakan-
anda-ánni, þar sem Raja vissi af einum óklifnum tindi,
Parvati, 6.275 metrar. Tveir leiðangrar höfðu reynt við
þennan tind en báðir þurft frá að hverfa. Við ætluðum að
reyna þótt við hefðum ósköp litlar upplýsingar og engin
leyfi.
TIL SÖLU OG SÝNIS
Mercedes-Benz ML55 AMG
Nýskráður 05/02.
Ekinn 4400 km.
V8 5439cc., 347 hö.
Sjálfskipting, spólvörn.
Hraðastillir m/hraðatakmarkara.
8 öryggispúðar.
18" AMG felgur.
Nálægðarskynjarar (Parktronic).
Sóllúga.
Xenon framljós.
Aksturstölva.
Þjófavarnarkerfi.
Buffalo-leðurklæðning.
Bose-hljómkerfi m/6 diska hleðslu.
3 minni á stillingu framsæta.
Upphitun á framsætum.
Tölvustýrð miðstöð m/kælingu.
------------www.raesir.is
Ekki ekta Willvs
Við leigðum indverska eftirlíkingu af Willys-jeppa og
tókst að troða 11 karlmönnum, bílstjóra, öllu okkar fjalla-
dóti og 2 vikna matarbirgðum utan á bílinn. Síöan fengum
við bílstjórann til að keyra okkur eins langt og vegurinn
náði. Þaðan tók okkur 3 dagleiðir að komast i grunnbúðir
í rúmlega 4000 m, ofan við upptök Alakananda árinnar.
Fyrsta dagleiðin lá upp í fjallaþorp sem enn var autt eftir
veturinn. Þorpsbúar færa sig neðar í fjöllin á veturna og
voru ekki komnir aftur þarna í byrjun maí, enda vorar
seint í þessari hæð. Við losnuðum við að tjalda og sváfum
í eins konar hlöðu. Ég fékk létt samviskubit þegar ég dró
upp allan minn dýra útbúnað meðan burðarmennirnir
sváfu undir einhverjum teppadruslum og alsælir með nýju
Nanoq húfurnar sem ég gaf þeim. Næstu tvo daga hækkuð-
um við okkur jafnt og þétt upp eftir dalnum og alltaf varð
fjallasýnin stórkostlegri. Við settum upp grunnbúðir og
kvöddum burðarmennina okkar með Síríus Konsúm
suðusúkkulaði ásamt fyrirmælum um að koma aftur 10
dögum síðar.
Skúlagötu 59, sími 540-5400
www.raesir.is
Snjóflóð og niðurgangur
Grunnbúðirnar voru uppi á jökulruðningi við skrið-
jökulinn sem Alaknanda áin rennur úr. Fyrir ofan búðirn-
ar var klettótt fjallshlíðin með skörðum þar sem snjóflóð
runnu niður eftir oft á dag. Það tók nokkurn tíma að út-
skýra og fá þýðingu á því af hverju ég vildi ekki tjalda
beint undir einni slíkri snjóflóðarennu. Ég hefði svo sem
getað sagt mér það sjálfur að fjallaklúbbur frá Kolkata
hefði ekki mikia þekkingu á snjóflóðum en mér var samt
brugðið. Útsýnið var stórkostlegt, dalurinn umkringdur af
allt að 6500 m háum tindum. Við höfðum aðlagast hæðinni
þokkalega enda farið hægt yfir. Hins vegar var ég ekki að
aðlagast matnum og næstu dögum eyddi ég í að æfa sprett-
hlaup út í skafl með pípandi niðurgang og matareitrun á
milli þess sem ég lá og faðmaði Gatorade flöskuna mína.
Gatorade var það eina sem ég gat sett ofan í mig í marga
daga og tíminn sniglaðist áfram. Allt fór beinustu leið í
gegn þar til lyfin fóru að virka. „Drullustoppari“ (Imodium
- ódýrast í Lyfju) er alveg bráðnauðsynlegur í svona ferð.
Á meðan ég lá þarna og horaðist hlustaði ég á hvert snjó-
flóðið og grjóthrunið á fætur öðru. Snjóbráðnun var mikil
og frostið að fara úr berginu þannig að allt var á fleygiferð.
Á daginn var góður 25°C hiti og háfjallasólin sterk en svo
nokkurra stiga frost á nóttunni. Veðrið var mjög gott all-
an tímann en stundum tóku tindarnir á sig nokkur ský
þegar leið á daginn. Ég reyndi að nota biðtímann til að
komast að því hve mikiö hinir indversku félagar mínir
kynnu í fjallamennsku sem var í sjálfu sér dálitið erfitt þar
sem Raja var sá eini sem talaði einhverja ensku. Mér til
léttrar skelfingar kunnu þeir eiginlega minna en ekki
neitt. Þrátt fyrir að ég gæfi þeim töluvert af útbúnaði úr
Nanoq kæmi hann ekki að neinu gagni því þeir kunnu
ekkert að nota hann. Ég gaf þeim Magellan GPS-tæki úr
Aukaraf, við mikinn fögnuð, enda aðeins
eitt tæki til í allri Kolkata. Snjóflóðaýlu
sem ég hafði meðferðis höfðu þeir aldrei
séð og ekki mátti ég nota gervihnattasím-
ann. Öll öryggistæki eru til einskis ef
menn kunna ekki á þau eða mega ekki
nota þau. Að auki vissi enginn nema
nokkrir burðarmenn hvar við vorum. Ég
var þvl kominn með alvarlegar efasemdir
um skynsemina í þessu og létt pirraður á
öllu saman - búið að stoppa okkur tvisvar
af, bæði í Sikkim og við kínversku landa-
mærin, lítið hægt að treysta á kunnáttu
þessara annars yndislegu félaga og það
litla sem ég gat borðað fór viðstöðulaust í
gegnum kerfið. Það er frekar leiðinlegt að
hanga í tjaldi í marga daga með niður-
gang þannig að um leið og ég fór að halda
Kona i indversku fjallaþorpi seni ferðast hafði uin langan
veg til að leita barni sínu læknis. Fjallabúarnir eru ólíkir
Indverjuin í útliti og hafa sína sérstöku siði og klæða-
burð. Þeir skreyta sig með gulli eins og sjá iná í andliti
konunnar.
DV-myndir Haukur Parelíus
einhverjum vökva í líkamanum ákváðum við að fara með
birgðir upp í efri búðir. Fyrir ofan grunnbúðirnar lá leið-
in í gegnum nokkur snjóflóð, upp gegnum klettabelti og í
skarð milli tveggja tinda þar sem ætlunin var að setja upp
efri búðir áður en farið væri á tindinn. Hækkunin var
rúmir þúsund metrar og Raja þurfti að láta í minni pok-
ann þann daginn. Ég hélt áfram upp í skarðið með hinum
tveimur sem ekki töluðu ensku. Við náðum upp í skarðið,
komum fyrir tjöldum og vistum og nutum stórkostlegs út-
sýnis áður en við snerum aftur niður til Raja sem beið.
Þessi dagur tók úr mér allan kraft og staðfesti efasemdir
minar um hæfni Indverjanna sem fjallamanna. Ég ákvað
þvi að það væri engin skynsemi í því fyrir mig að reyna
viö tindinn en vildi þó ekki eyðileggja áformin fyrir hin-
um. Við tókum okkur eins dags hvíld og lögðum upp aftur
sömu leið, ég skyldi fylgja þeim gegnum erfiðasta snjó-
flóðasvæðið áður en ég sneri einn niður. Tveimur dögum
síðar komu þeir niður aftur eftir góða tilraun en án þess
að hafa náð tindinum. Þarna bíða því Parvati og fleiri tind-
ar enn óklifnir.
Nokkur vefföng:
http://www.corbetthideaway.com/
http://www.cs.albany.edu/~amit/ganges.html
http ://■www. mountainfriends. com/
Haukur Parelíus