Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.2002, Blaðsíða 28

'k 52
Tilvera
MÁNUDAGUR 14. OKTÓBER 2002
DV
Hola í höggi
Tómas Ingi Olrich opnaöi formlega
þekkingarsýninguna Agora í Laugar-
dalshöll í gær. Tómas reyndi svo aö
vinna GSM-síma frá Tali meö því aö
pútta í minigolfi. Þrátt fyrír ágæt til-
þrif tókst honum ekki aö setja kúl-
.. una á réttan staö. Uppátækiö vakti
mikla kátínu viöstaddra og sérstak-
lega hefur Þórólfur Árnason, forstjórí
Tais, gaman af.
StpfnuO 1918
1 Rakarastofan
Klapparstíg
Sími 551 3010
\

Upplýsingar
íslma 580 2525
Textavarp ÍÚ 110-113
RÚV 281, 283 og 284
f* mm
araitAi im I _ _
AÐALTÖLUR
BÓNUSTÖLUR
10) M)
aa\ Alltafá
• miðvikudögum
Jókertölur
mlðvlkudags
114 3 5
Gaman að velja
vöð og draga bíla
sem festast upp úr
- segir Guðbjörg Jóhannsdóttir, skálavörður í Þórsmörk
„Þetta er bara atvinnan mín,“
segir Guðbjörg Jóhannesdóttir, sem
komst í fréttir sl. fimmtudag þegar
hún svamlaði yfir Krossá á trukk er
skólahópur tepptist inni í Þórs-
mörk. Sjálf kippir hún sér ekki upp
við slíka smámuni og finnst atvikið
ekkert merkilegt. „Þetta er daglegt
brauð, þótt það komist sjaldan í
fréttir," segir hún og viðurkennir
að vatnið hafi náð upp á rúður á
trukknum en út í slíkt forað sé ekki
farið á rútum. „Við notum trukkinn
til að kanna aðstæður og tökum
aldrei neina áhættu þegar við erum
að flytja fólk,“ segir hún ákveðin.
Einu sinni hrædd
í sumar hefur Guðbjörg verið
skálavörður Austurleiðar í Þórs-
mörk og fylgst vel með fallvötnun-
um á leiðinni þangað. „Það fylgir
embættinu að velja vöð og draga
bíla upp úr, ef þeir festast," segir
hún brosandi og viðurkennir að það
sé það skemmtilegasta við starfið.
Hún segir talsvert hafa verið um
vatnavexti seinni part sumarsins
vegna rigninganna. „Árnar geta
verið fljótar að vaxa og þá jafnvel
breytt um farvegi og svo tekur ekki
nema nokkra klukkutíma að sjatna
í þeim þegar styttir upp,“ segir hún.
Þótt Krossá sé viðsjárverð og kom-
ist stundum í fréttir segir hún Stein-
holtsá mun erfiðari viðfangs.
Krossá breiði meira úr sér og því
séu meiri möguleikar að sullast ein-
hvern veginn yfir hana en Stein-
holtsá renni mun þrengra. Aldrei
kveðst hún hafa fest sig en einu
sinni orðið hálf skelkuð. „Ég var
næstum búin að velta í Krossá er ég
var að kíkja eftir vaði. Gamla vaðið
virkaði ekki og ég var að leita að
nýju.“ Spurð hvort hún hafi hæfi-
leika gömlu vatnamannanna sem
gátu séð út botninn eftir yfirborði
árinnar kveðst hún hafa tileinkað
sér viss grundvalfaratriði í þeim
vísindum. „Ég veit að maður fer
ekki út í rétt fyrir neðan eyri og að
þar sem straumurinn er hraður er
yfirleitt fastur botn en grynningar
og lygnur eru varasamar.“
Myndlist, bjargsig og skytt-
erí
Guðbjörg hefur keyrt rútu og
vörubíla af og til í fjórtán ár. Byrj-
aði sem rútubílstjóri í afleysingum
hjá fóður sínum, Jóhanni Helga-
syni, og kveðst hafa smitast af hon-
um og bróður sínum, Sigurjóni, sem
sé vanur vatnabílstjóri. Síðustu
þrjú sumur hefur hún starfað hjá
Austurleið, fyrst sem bílstjóri í hóp-
ferðum og nú í sumar skálavörður
I Steinholtsá
Þessa mynd tók Guöbjörg sjálf er hún var aö draga upp rútu sem haföi fest
sig í Steinholtsá.
Skálavörður og rútubílstjóri DV-mynd Gun.
Málar myndir í frístundum og finnst gaman aö vappa um fjöilin
og skima eftir rjúpu.
eins og fyrr er frá greint. Hún setti
upp myndlistarsýningu í samkomu-
sal Austurleiðar í Þórsmörk sem
var vel tekið. „Ég setti upp 22 vatns-
litamyndir og blýantsteikningar og
seldi ótrúlega margar, miðað við að
stór hluti þeirra sem gista í skálan-
um er bakpokafólk," segir hún. Þeg-
ar nánar er grennslast hefur hún
fleiri spennandi áhugamál en mynd-
listina. Eitt af þeim er skytterí. „Ég
veit fátt skemmtilegra en vera ein á
vappi uppi á fjöllum að skima eftir
rjúpu. Ég er mikill einfari í mér,“
segir hún. Bjargsig hefur hún líka
prófað en hætti því eftir slæma lifs-
reynslu í Keflavíkurbjargi þar sem
hún klemmdist upp við bjargið en
þeir sem á brúninni voru héldu
áfram að toga og heyrðu ekki þegar
hún kallaði stopp í talstöðina. „Ég
var að klippast í sundur og þá varð
ég hrædd í fyrsta skipti á ævinni,"
viðurkennir hún.
Guðbjörg kveðst verða í Þórs-
mörk fram að 1. nóvember og eftir
það verða í rútubílaakstri í borg-
inni til áramóta. Viðtalið gat ekki
orðið lengra því hún var að skella
sér í Mörkina á trukknum til að
vera tO taks fyrir krakka úr Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja. „Það er
mikið að gera við að taka á móti
skólahópum og starfsmannafélögum
á þessum tíma,“ segir hún og er þar
með rokin.
-Gun.
■MBSBHtt
Regnboginn - Á bak víð sóiina ★ ★★
Auga fyrir auga....
Hiimar
Karlsson
skrifar gagnrýni
um kvikmyndir.
Bræðumir Tohno og Pacu
Ný kynslóö sem vill binda enda á blóöugar deilur landeigenda
Á kvikmyndhátíð í Reykjavík fyr-
ir rúmum tveimur árum var sýnd
brasilíska kvikmyndin Central
Station, eftir þá óþekktan leikstjóra,
Walter SaUes. Þetta var ein af betri
kvikmyndum hátiðarinnar og verð-
ug alls lofs sem á hana var boriö hér
sem annars staðar. Meö Á bak við
sólina (Abril despedecado) stenst
Salles væntingar sem gerðar voru
við hann þó myndin standist ekki
samanburð við Central Station. Það
vill svo til að Á bak við sólina er
gerð eftir albanskri skáldsögu sem
gerist á Balkanskaganum. Salles á
þó ekki í miklum vandræðum með
að færa sögusviðið til Brasiliu og í
hitaþrungið landbúnaðarhérað þar
sem lítið rignir.
Undirstaðan í sögunni er ættar-
deilur sem staðið hafa í marga ætt-
liði. Liggur við að tvær fjölskyldur
séu að ganga hvor frá annarri vegna
þrjósku og stolts. Enginn veit
hvemig þetta byrjaði, en þegar
myndin gerist árið 1910, þá er það
orðin hefð að einn sé drepinn í einu,
blóðug skyrtan tekin af honum og
hengd upp á snúru. Þegar blóðiö er
orðið gult af sólarhitammi er kom-
inn tími til að hefna.
Sögumaður okkar, Pacu, er yngsti
meðlimur annarrar fjölskyldunnar
(að vísu fær hann þetta nafn ekki
fyrr en um miðja mynd, hafði áöur
ekkert nafn). Pacu hafði verið á öxl-
um elsta bróður síns þegar hann
var skotinn til bana. Nú er skyrta
hans að þoma í sólinni og kominn
tími fyrir miöbróðurinn, Tohno, að
hefna. Hann gerir skyldu sína en
veit að hann liflr aðeins þar til blóð-
ið á skyrtu þess sem hann drap
verður orðið gult.
Pacu er sá í fjölskyldunni sem
getur ekki hugsað sér að sjá á eftir
eina bróður sínum og vill að hann
flýi. Faðirinn segir á móti að fjöl-
skyldan eigi ekkert eftir nema heið-
urinn og flýi Tohno af hólmi sé
heiðurinn einnig farinn. Við þetta
situr þar til bræðumir kynnast
ungri sirkusstúlku sem á eftir að
hafa afgerandi áhrif á framtíð
þeirra.
Á bak við sól hefur hægan að-
draganda að flestum átakaatriðum
og er róleg í allri frásögn þannig að
fátt á að fara fram hjá áhorfandan-
um. Salles vinnur nostursamlega
við hvert atriði og nýtur þar frá-
bærrar kvikmyndatöku Walters
Carvalhos sem einnig kvikmyndaði
Central Station. Þessi rólegi frá-
sagnarmáti er líka helsti galli
myndarinnar. Það myndast tak-
mörkuð spenna í kringum drama-
tikina, tilfmningahitinn er kannski
-ekki í lámarki en mætti vera meiri.
Það er helst Pacu litli sem á sinn
einlæga hátt getur ekki hugsað sér
blóðug átök og sýnir þess greinilega
merki.
Leikarar sem hafa litla reynslu
em misgóðir. Best eru Ravi Lamos
Lacerda í hlutverki Pacu og Flavio
Marco Antonio í hlutverki
sirkusstúlkunnar Clöru en hvorugt
þeirra hafði leikið í kvikmynd áður.
Walter Salles hefur gert einlæga
og mannlega kvikmynd sem er gef-
andi en er stundum á mörkum þess
að vera tilgerðarleg.
Leikstjórl: Walter Salles. Handrlt: Serglo
Machado og Walter Salles. Kvikmynda-
taka: Walter Carvalho. Tónllst: Ed
Cortes og Antonio Pinto. Aöalhlutverk:
Rodrigo Santoro, Ravi Lamos Lacerda,
Jose Dumont og Flavio Marco Antonio.