Alþýðublaðið - 14.04.1969, Síða 7

Alþýðu'blaðið 14. apríl 1969 7
Sambylishus að h'eilsmúla 17—19 í Reykjavik. Ormar Þór teiknaði.
„Bærinn er skrítinn.
Hann er fullur af húsum.
Hús meðfram öllum götum
í röðum liggja.
Aldraðir byggja
og ungir menn kaupa lóðir
og ætla sér líklega að byggja."1
ÞANNIG kvað Tómas skáld Guð-
mundsson fyrir nokkrum áratug-
um — og enn eru menn að byggjai
Raunar hefur aldrei verið byggt
meira í henni Reykjavík en nú á
síðustu árum. Húsin hafa risið
hraðar en tölu verði á komið, og
ný hverfi myndazt hvert um annað
þvert. Mikið hefur verið rætt og
ritað um útlit þesara mörgu húsa
og sýnzt þar sitt hverjum, svona
eins og gengur. Það hefur verið
kvartað sáran yfir ósamstæðum
heildarsvip borgarinnar, en ein-
stöku hús hafa líka verið lofuð há-
stöfum fyrir* útlitsfegurð og
skemmtilegá staðsetningu. Er við-
komaridi arkitektum og verkfræð-
ingum þá hallmælt eða hrósað eft-
ir atvikum — og líklega eru fáar
stéttir manna, sem hlotið hafa jafn
harða og óbilgjarna gagnrýni —
oft að ósekju — eða þá óblandið
lof. Ormar Þór Guðmundsson og
Örnólfur Hall nefnast tveir ungir
íslenzkir arkitektar. Ég fékk þá til
að spjalla ofurtítið við mig hér á
dögunum — og eínn dumbungs-
legan rigningannorgun settumst
við niður undir hvíijkölkuðum
glugga á vinnustofu þeirra að Álfta
mýri 9 í Reykjavík óg ræddum fram
og aftur tim arkitekta og húsagerð-
arlist;
G'uðjén ASbertsson
ræðir við
arkitektana
Ormar i»ór
Guðmundsson
og
Örnélf Hall
Alltaf að læra.
— F.r arkitektúr mikiS nám?
— Það mun vera hægt að liúka
])ví á fimm-sex árum, svarar Orn-
ólfur, en maður er eiginlega alltaf
að læra. Maður verður að vera sí-
vakandi yfir því, sem er að gerast,
og þess vegna má segja, að þvf
ljúki eiginlega aldrei. r— I Finn-
landi og víða í Frakklandi eru þetta
allt að tíu ár, skýtur Ormar inn í,
en þar mun þó vera unnið meira
með náminu.
Jst eða llst ekki.
Mig langar til að spyrja þá, hvort
eir. telji sig vera listantenn, en
nnst spurningin óviðfelldin og
>yr þess í -Stað; , ,
— Eru arkitekter listamenn?
Nokkrar vöflur koma ,á þá fc-
:ga, þros fæðist og deyr, — og
'tir nokkra umhugsun svarar Orm-
Arkitektúrinn eða byggingarlist-
in er stundum kölluð „ip.ijðir list-
anna“, enda vár það .sennflega eitt
af því fyrsta sem manninum kom
til hugar: ,að reisa. sér þak yfir
höfuðið. Eg heíd það. sg.gnginn vafi
á þvf, að arkitektúrinn sé listgrem
eða á.m.k. geti verið þa"ð' ....
— Annars cfU nú skiþtar skqð-
ánir am' þetta, heldur Örnóifur
áf-raiíi. Þekktuf fræðimaðnr-í Karls-
ruhe í- Þýzkalandi, prófesíor Eier-
mann, hcldur því til daemis fram,
Einbýlishús Baldurs Ólafssonar að Hegranesj. 22 á Arnarnesi í Garðahreppi. Örnólfur teiknaði.
að „ídean“ sé búin að fara um
svo margra hendur, þegar hún loks-
ins sé orðin að veruleika, að ekki
sé léngur um neina frumsköpun
að ræða og þvf ekki listsköpun.....
Ormar: Arkitektúr er fyrst og
fremst sprottinn af ytri nauðsyn.
Maður gengur að sínum verkefn-
urn með því iiugarfari, að leysa
ákveðinn vanda. Hluti þess vanda
er ekki hvað sízt að finna verkinu
form, sem, ef vel tekst til, getur
orðið listaverk.
Við ræðurn nokkuð um aðild
arkitekta að Bandalági íslenzkra
listamanna og komumst að þeirri
niðurstöðu, að arkitektar hafi þar
faunar furðanlega áérstöðu, þar
sem þeir fá inngöngu í bandalngið
án þess að hafa leyst nokkur ákveð-
in viðfnngsefni eða yfirleitt fært
sönnur á hæfni sína og listræna
getti; rifhöfundar t.d. verða að hafa
skrifað að minnsta kosti tvær eða
þrjár bækur til að teljast tækir í
rrthöfundafélag og þar með lista-
mannahandalagið. Þeim tvímenn-
ingunum finnst hér hreyft athygl-
isverðu máli, og við’ i-æðúm það
Framliald á bls. 10 að Álftamýri 9.