Alþýðublaðið - 14.04.1969, Side 11

Ailþýðublaðið 14. apríl 1969 11
'liefur meira verið hugsað um að
lirúga upp en fegra. Skipulagsmál-
in hafa heldur ekki verið tekin nógu
traustum tökum.
— Eg álít, að það hafi alveg
mistekizt að finna húsum og híbýl-
um bænda viðeigandi form á Is-
landi, segir Ormar. Þar er í flest-
um tilfellum um að ræða hálfgerð-
ar „tvputeikningar", þar sem ekk-
ert tijiit er tekið til þarfa bóndans,
géstsáúgans eða umliverfisins. Sjá-
varþorpin eru líka mörg hver býsna
bágborin og þyrftu endurbóta við.
Ég veit þó ekki, hvort þau eru
svo miklu verri en Stór-Reykjavík,
en sízt eru þau betri!
StéHt ©rS Hákot.
— Ymsir íslenzkir arkitektar hafa
fundið sér starfsvettvang erlendis
og setzt þar að. Er landflótti fyrir-
sjáanlegur meðal íslenzkra arkitekta?
Ormar brosir við — og leitar
svarsins í huganum:
Það er stórt orð Hákot og hæp-
ið að tala um „landflótta“. En víst
hafa þó nokkrir íslenzkir arkitekt-
ar lagt land undir fót og leitað sér
að vinnu erlendis. Það er líka ein-
sætt — eins og ég vék raunar að
hér áðan — að arkitektum má ekki
fjölga mikið hér frá því sem nú
er, til að allir hafi nóg að gera,
að óbreyttum kringumstæðum.
Tv©#?;Ptlun á
' — Hafið þið nokkra hugmynd
um, hversu margir arkitektar eru
nú starfandi hér á landi — og hve
margir utan lands?
Þessari snurningu svara þeir félag-
ar sameiginlega:
— Já, ætli það láti ekki nærri,
að um 60 arkitektar séu nú starf-
andi á Islandi — og sennilega um
10 erlendis. Nú, svo eru um 50—60
í námi, og það þvðir hvorki meira
né minna en tvöföldun í stéttinni
innan fárra ára. Þetta er gífurlegur
iíliugi, sem er þó kannski bara
tízku^yrirbtigði. Það er þó aldrei
að vita .... '
I "*!***TP:h? |
V?nna og aftur
vnna
— Hvaða heilræði munduð þið
vilja gefa ungum manni, sem áhuga
hefði á að leggja fyrir sig arki-
tektúr?
Ornólfur: Að gera sér grein fyr-
ir því strax, að námið er gífurleg
vinna.
Ormar: Að ganga rækilega úr
skugga um það, að ánægjan og
áhuginn séu fyrir hendi. Vonir um
stórgróða eða þægilegt embætti að
nárni loknu eru út í bláinn.
— Það er semsé ekki ábatavæn-
legt að gerast arkitekt?
Ormar og Ornólfur: Alls ekki.
Að minnsta kosti ekki hér heima.
V*el hæfrt að
fylpiast með.
— Það er oft talað urn, að við
íslendingar búum úti á „hjara
heims“. Er þá ekki erfitt fyrir ís-
lenzka arkitekta að fylgjast nægi-
lega vel með því, sem er að gerast
í heimsarkitektúrnum hverju sinni?
Ornólfur: Við kaupum tímarit og
Tesum okkur til. Nú, svo verður
víst ekki hjá því komizt að bregða
sér út fyrir pollinn öðru hverju —
svosem 3ja til 5ta hvert ár.
Ormar: Með bókum og tímarit-
um getum við vel fylgzt með —
en eins og Ornólfur réttilega sagði,
er óhjákvæmilegt að fara utan
endrum og eins. Hér vantar ekki
samgöngurnar við útlönd, miklu
fremur farareyri. Nú, eitt er það
líka, sem vantar hér tilfinnanlega,
þó að Ijóst sé, að úr því verður
ekki bætt að sinni, en það er arki-
tektaskóli. Hér á landi er enginn
slíkur skóli, og að því leyti stönd-
um við ver að vígi en kollegar
okkar erlendis. Það er mjög mikils
vert fyrir starfandi arkitekta að
standa í stöðugu sambandi og lif-
andi tengslum við slíka skóla.
Ornólfur: Ef til vill má þó segja,
að upp sé kominn vísir að arkitekta-
skóla, þó að ófullkominn sé. Arki-
tektafélag Islands hélt þriggja vikna
námskeið fyrir unga arkitekta ný-
komna frá námi rtú ekki alls fyrir
löngu. Þar var miðlað ýmis konar
fróðleik, sem enginn getur án ver-
ið, sem hyggst setjast hér að að
námi loknu og leggja stund á arki-
tektúr. Það var mál manna, að þetta
námskeið hefði tekizt ákaflega vel,
og er vonandi að því verði haldið
áfram á næstu árum. Annars getur
Hannes Davíðsson sagt þér allt
um það ....
E in ok un hins
oninliera.
— og
að lokum ein viðkvæm
spurning: Er það rétt, að íslenzk-
um arkitektum sé mismunað af
hinu oninbera, eins og haldið hefur
ver:ð fram?
Varnaglinn, sem ég sló í upphafi
spurningarinnar, hefur líklega orð-
ið til að stjaka ögn óþyrmilega við
þeim félögum; að minnsta kosti
hugsa þeir sig vel og lengi um.
Loks svarar Ornólfur íhugull en
ákveðinn:
— Já, það hefur óneitanlega vilj-
að brenna við. Opinberar teiknistof-
ur hafa áreiðanlega haft of mikil
völd í íslenzkum arkitektúr — feng-
ið verkefni, sem eindregið hefði átt
að efna til samkeppni um. Sam-
keppnirnar tryggja bezt gæðin og
geta sparað mikið fé ....
Ormar kinkar kolli og er greini-
lega sammála. Þeir vita líka, hvað
þeir syngja, tvímenningarnir: „marg
faldir verðlaunajálkar" báðir tveir!
Og út göngum við úr Arkitekta-
stofunni s.f. að Alftamýri 9 — en
eftir sitja þeir Ormar og Ornólfur
og bogra við teikningar og upp-
drætti. Það eru engir kartöflugarð-
ar i Kringlumýrinni len£ur. Aðeins
vott malbik og steinsteypt hús. Nú-
tímamenn fá sínar kartöflur ofanúr
sveit. Þegar ég ek burtu, ber þá við
gluggann sinn, Ormar og Ornólf.
Þeir eru enn að teikna.
G. A.
Heilbrigðfsmál verða ofar-
lega á bauigi í útvarpsefni
þessarar viku og flram í þá
næstu. Á hverju kvöldi verða
fluttir fyú.rlestrar um mál-
efni vairðamdi hjartasj úkdóma
og hjaxitavernd.
Prófesor Sigurður Samúels
son byrjar þennan erinda-
|Sjónvarpsgagnrýni
flokk í kvöld klukkan tuttugu
mínútur yfir átta, og hann
talar um starfsemi rannsókn-
arstöðvar Hjartaverndar.
Sigurður saigði okkur svo
frá, að er'ndi hams fjallaði um
þær lalh.uiganir, sem gerðar
hefðu verið á vegum' Hjarta-
verndar frá því að hún tók
til starfa tfyrdr einu og hálfu
árd, og einnig um framtíðar
áætlanir herrnar.
—i R'annsóknum á körfum
er nú lokið, og niðurstöður
liggja tfyhjr. Það kom m.a.
fr'arn, áð íslenzkir karlmenn
11 áttina
I
I
OFT hetfur réttilega verið á
!það bent, að dagskrá islenzka
'sjónvarpsins á sunnudágskvöld-
lum hafi verið óþarflega léleg
— þegar tekið er tillit til þess,
að einmitt þau kvöld sitja flest
ir heima hjá sér. Segja má þó
með nokkrum sanni, að dagskrá-
in í gærkvöldi hatfi verið spor í
í öllum aldursflokkuim eru
fimm 'kílóum þynigri en sænsk
ir. Svo þeim veiti,r 'aldeiUs
ekki af að fá spark í rassinn.
Kvenn'a'rannsóknum. er e'klki
lokiö. en allt virðist benda til
þess, að ekki verði ástandið
björgulegra hjá þeim.
Og mú eru það ekki fflækn-
arnir, sem segja þetta, held-
ur töuvuimiar, og þær eru á-
skeáikular; hafa heldiur enga
ástæðu til að skrökva.
— Hvað er fleira um erind
in að segjla.
— Þeitta verða níu erindi,
flutt af læknum, nema eitt,
sem', Vigdís Jónsdóttir, skóla-
stjóri Hújsmæðrakennaraskól
ans, flytur um fæðiuval; hvern
ig forð'ast megi fi'tuna, höfuð
Qvini'nn.
Þessi 'erindi verða öll end-
uirtekin í morgunútvarpi dag
iinn eftir.
Um þessi nnál' verður líka
ítarleguir þáttur í sjónyhrpinu
í næstu vikUj það verður í
Brenjnidepli undir stjórn Har
aldiar J. Hamar.
Og ank hans verð ég þar,
Snorri P. Snorrason, hjarta-
sérfræðingur, oig h'anmi Ottó
Björnsson, tölfræðingur, sem
hefur stjórnað rannsóknum
Hjartaveirndar, lagt á ráðin.
um þær.
rétta át't: hún var að ýmsu
Heyti góð og að sumu l'eyti-ágæt! '
Myndsjáin, sem var við hætfi
Ikvenna, ■ var fróðleg og fjöl-
■breytt — og virðist sem Ásdfe
'Hannesdóttir hafi betra lag á
að skipa því saman, sem saman
á, en Ólafur Ragnarsson. Að
minnsta kosti eru þættir henn-
ar yfirleitt miklu sam,felld'ari
og skipulegri, en þegar fjallað
er um brotakennd efni, hlýtur
þeirra sjónarmiða að verða
gætt.
'Þiáttlurinn um íslenzka tón-
'listarmenn var vandaður og ef-
laust við hæfi unnenda ,,æðri“
tónlistar — en rúsínan í pylsu
'endanum var þó óumdeilanlega
tfinnska s j ó nv ar ps kv i km y nd i n
Sirkku. Þar var af nærlfærni og
ihreinskilni fja'llað um vanda
m'ál nútímaungliniga og sarn
skipti þeirra við aðstandendur
og þjóðfélagið í heild. At'hyglis
verð mynd, sem sannarlega er
'verð þess að verða endursýnd.
Svo vel var hún leikin, að en'gu
var líkara en þarna væri veru.
'leikinn sjálfur; myndataka virt
ist og lýtalaus og brugðið var
upp mörgum og skemmtileguin
myndum frá Finnlandi nútínn
ans, landi og þjóð.
G.A.
I
MIÐALDIRI
SJÓNVARPINU
'Þáttiuir um miðaldir verður
í sjónvarpinu 'klúkikam 21.35
í kvöldl. Þýðandll og þulur í
þessuim þætti er Gylfi Páls-
son, skólastjóri.
. Aðspurður sagði Gylfí', að
þessi þáttur væri í amerískri
sjóhvarpsseiríu seim heitir The
Saga of tihe Western Man,
—- Úr henmi hafa verið
sýndlar ihér áður myndir um
Beethoven og um, Rómaveldi.
Þess)» miðaldaimynd í 'bvöld
er sögulegt ytfMit um það
tímabil; byrjiaí á hnignun
Rómavéldis og nær fram til
landafund'an'n,a mfflklu. Hún
'f jallar sem sagt uim þjóðflutn-
ingan'a og 'helztu einkenni mið
aldanna, isem. er lénsskipu-
lagið.
Sýndar eru myndir af forn
ium köstuLum, landslagsmynd
íir og enntfiriemur er þetta
byggt upp mieð teíkningum.
Fjallað er um lífshætti yfir
stéttarinhar, l'ífskjör ánauð-
ugra bænda, sagt; frá kross-
ferðunum. Efling borga á ít-
alíu er sýnd oig Ikomið inn á
byggingarmaistarana og sköp
u'narverlk þeirra. Þá koma 100
ára stríðið og Jó'hamna atf örls
við sögu.
— Verður áframihaM á þess
ari seríu?
— Já, ætlunin mun vera
Framhald af bls. 12.,