Dagblaðið - 23.12.1975, Blaðsíða 6

Þriðjudagur 23. desember 1975.
Spurning
dagsins
Er einhver uggur í þér
vegna yfirvofandi hættu á
eldgosi hér við Húsavík?
Ingvar Þórarinsson bóksali:
,,Nei, — siður en svo, og þannig
held ég að þvi sé varið með okkur
flest hér á Húsavik. Það er að
visu óþægileg tilfinning, sem býr
undir niðri, á meðan á þessu
stendur en maður gleymir þessu
öllu saman er frá liður.”
Steingrímur Hallgrimsson bif-
reiðarstjóri: ..Blessaður vertu —
við erum fæddir með þessi ósköp
yfir höfðum okkar og þvi orðnir
vanir. Hins vegar er þvi ekki að
neita að þetta kom manni á óvart.
Og nú er talað um jarðskjálfta við
Þeistareykjabungu svo búast má
við að eitthvertframhald verði á
þessu.”
Kristin Magnúsdóttir afgreiðslu-
stúlka: ,,Eg hef nú aldrei hugsað
út i þetta þó ég hafi búið og alizt
upp i nágrenni við þessa hættu.
Hef aldrei fylgzt með eldgosum,
nema ef vera skyldi þegar Askja
gaus hér um árið.”
Jón Svansson verkamaöur: ,,ÞaO
er litill beygur i mér vegna þess-
ara óláta. Ég tel enga hættu vera
á ferðum... þó maður geti nú
aldrei verið viss i sinni sök.”
Grimur Snær Kárason 9 ára:
Neihei —ég er ekkert hræddur við
eldgos. Pabbi og mamma eru
svolitið hrædd en ég held að það
gerist ekkert hræöilegt.”
Einar Olgeirsson hótelstjóri:
,,Nei, — ekki aldeilis, við höfum
ekki orðið vör viö neitt gos hér og
allt gengið snurðulaust. Kippirnir
eru að visu margir hverjir
snarpir en ég held að við getum
öll verið róleg.”
Somkvœmt gömlum siðvenjum:
VIÐ BORÐUM TVÖ TONN
AF SKOTU
í DAG
— Við erum búnir að selja
1100 kg af skötu f dag, sagði
kaupmaðurinn i fiskverzluninni
Sæbjörgu, Björgvin Jónsson, er
Dagblaðið ræddi við hann um
miðjan dag i gær.
Það fer þvi ekki milli mála
hvað verður á borðum fjöl-
margra Reykvikinga i dag, á
Þorláksmessu, kæst skata.
— Við gerum ráð fyrir að
vera búnir að selja um 2 tonn af
skötu um hádegisbilið á morg-
un, sagði Björgin.
Þetta er svona álika mikið og
vanalega. Við höfum á boðstól-
um bæði saltaða og kæsta og
einnig skötu sem er bæði kæst
og þurrkuð, en ekki söltuð.
Þannig vilja Vestfirðingar hafa
sina skötu verkaða.
— Hvaðan fáið þið alla þessa
skötu?
— Við fengum hana eiginlega
alls st.aðar að af landinu, sagði
Björgvin.Frá Hornafirði og aust-
anaf fjörðum og einnig frá stöð-
um vestan með landinu alla leið
til Isafjarðar.
— Hvað ertu lengi að kæsa?
— Það tekur dálitið misjafn-
lega langan tima, fer dálitið
eftir veðri. En hún verður að
vera a.m.k. þrjár vikur að jafn-
aðiikæsingu. —A.Bj.
Hér sveiflar Benni fisksali i Miðbæ glæsilegri skötu, sem væntan-
lega verður horfin i einhverja svanga matþekkjara áður en Þorlák-
ur er allur (DB-mynd Björgvin).
Aldrei önnur eins sala í
gómsœtum jólamatnum
— Rjúpurnar gengnar til þurrðar
Litlar sögur fóru af rjúpna-
veiði á rjúpnavertiðinni siðustu
og þar sem rjúpur eru orðnar
fastur liður á jólaborði fjöl-
margra Reykvikinga hringdum
við I eina af stærstu kjötverzlun-
um borgarinnar, SS i Glæsibæ
og ræddum við Guðjón verzl-
unarstjóra.
— Það eru allar rjúpur upp-
seldar, við erum búnir að selja
einhver reiðinnar ósköp og hefð-
um getað selt miklu meira,
sagði Guðjón. — Kalkúnarnir
eru einnig uppseldir en það er
mjög litið magn sem kemur á
markaðinn hér. Aðeins er einn
framleiðandi og hann framleiðir
um 150 stk. Þaö er nóg til af
dilka- og svinakjöti.
— Hefur verið mikið verzlað?
— Þaö hefur verið fin verzl-
un, byrjaði fyrir alvöru á föstu-
dagirin, sagði Guðjón og var
hinn hressasti yfir innkaupa-
gleði viðskiptavinanna.
Við hringdum einnig i Sild og
fisk,sem aðallega hefursérhæft
sig i sölu á svinakjöti.
— Það hefur aldrei verið önn-
ur eins eftirspurn eftir svina-
kjöti og i ár, sagði verzlunar-
stjórinn. Það er uppselt i augna-
blikinu, en nýjar birgðir eru á
leiðinni frá svinabúi okkar að
Minni-Vatnsleysu. Við eigum
hins vegarnóg af dilkakjöti.
—A.Bj.
GÓÐUM
SKAMMTI
GJALDEYRIS
STOLIÐ
1 fyrradag kærði reykvisk
stúlka stuld á veski sem i voru
tugir þúsunda króna i erlendum
og islenzkum peningum auk
skilrikja.
Stúlkan fór á skemmtistað á
laugardag. 1 hliðartösku hennar
var veski hennar með 300 dollur-
um, 300 norskum krónum auk
isl. peninga og skilrikja. Skildi
hún töskuna eftir á borði er hún
fór að dansa. Heim fór hún með
hliðartöskuna. Um hádegi i gær
er hún ætlaði að gripa til veskis
sins var það ekki i hliðartösk-
unni. Það var horfið með öllu
innihaldi. Stúlkan er nýkomin
heim eftir dvöl erlendis. Slika
vörzlu fjármuna ber mjög að
varast. ASt
Vínkaupog
smóhnupl
Annriki varhjá lögreglunni i
fyrradag. Umferð var þung
um bæinn, biðraðir bila viða
og fólk I vandræðum i hryðj-
unum.
Nokkuð bar á hnupli i verzl-
unum og nokkuð var gert upp-
tækt af vini sem fullorðnir
voru að kaupa fyrir unglinga.
Einn unglingur, 16 ára, kom
á lögreglustöðina og sagði sin-
ar farir ekki sléttar. Hafði
hann beðið mann að kaupa
fyrir sig flösku og fengið hon-
um fé til erindisins. Siðan sá
hann ekki meira til mannsins,
hann var horfinn með pening-
ana. Þótti þessum 16 ára pilti
súrt i brotið að missa fé sitt og
fá enga bokkuna. AST
AFTANSÖNGUR
Þegar hringt veröur til aftansöngs i kirkjum landsins annað kvöld
munu þær vlst flestar fyllast prúðbúnu fólki i jólaskapi. Jólin er sá
tiini ársins þegar mest er um að vera i kirkjunum og jafnvel kemur
það fyrir að fólk verður að standa til að hlýða á boðskap prestsins.
Þessi jólalega mynd var tekin af hinni sérkennileeu oe faliegu
kirkju þeirra Húsvikinga. (DB-mynd R Th. Sig.).