Dagblaðið - 13.05.1976, Blaðsíða 24

— segir grœnmetisf orstjórinn, þegor honn ber saman danska matvöru og íslenzka
Húsmóðir cin scm var að
koma frá Kaupmannahöfn,
rakst inn í matvörubúðina á
Kastrupflugvelli i fyrradag og
keypti sér sitthvað smávegis,
meðal annars gulrætur og lauk.
Henni brá illilega i brún, þegar
hún bar þessa matvöru saman
við það sem íslenzkir
neytendur kaupa í verzlunum
liér.
Gulræturnar voru hreinar og
litfagrar frá Danmörku, en þær
íslenzku óhreinar og ægilegar
ásýndum. Danski laukurinn var
pakkaður sn.vrtilega í netpoka,
stinnur og vel með farinn. Sá
íslenzki var í plastpoka.
linkulegur og særður, víða
virtist hann farinn að mygia og
morkna.
,,Mér datt í hug að sýna for-
stjóranum í grænmetis-
verzluninni hvernig Danir bera
sig að í þessu. Það var rétt svo
að ég fékk að tala við hann,”
sagði frúin. „Hann sagði bara
að íslenzka varan væri mun
betri matur en sá danski, það
undraðist ég. satt að segja,”
sagði konan. -JBP-
ISLAND
DANMÖRK
Mannamatur í tveim löndum:
r r
SAISLENZKIER BETRI
ÆGIR LET UNDAN ÞEGAR
HÓTAÐ VAR LOFTÁRÁSUM
Varðskipið Ægir kom í gær-
morgun að 6 brezkum togurum,
þar sem þeir voru að veiðum í
Víkurál, um 35—40 sjómílur
norð-vestur af Bjargtöngum.
Náðu þeir allir inn veiðarfærum
sínum áður en varðskipið kom að
þeim.
Þegar einn þeirra, Primella H-
98, gerði tilraun til þess að kasta
aftur, gaf Ægir honum stöðvunar-
merki. Togarinn hlýddi og var
þegar settur út mannaður bátur
frá Ægi. Þegar hann nálgaðist
Primellu setti togarinn aftur á
ferð og neitaði úr því að hlýða
fyrirmælum varðskipsins.
Skaut varðskipið nú þrem
lausum aðvörunarskotum að tog-
aranum, en hann hafði hins vegar
samband við brezk herskip fyrir
Austurlandi. Réðu þau honum
til að óhlýðnast fyrirmælum varð-
skipsins og að halda út. Hétu þau
aðstoð sinni svo og Nimrod-þotu.
Eftir ítrekaðar aðvaranir skaut
varðskipið föstu skoti fyrir
framan togarann um kl. 12.30.
Nimrod-þotan var þá komin á
vettvang og hótað því að skjóta á
varðskipið, ef það skyti fleiri
skotum að togaranum. Við þessa
beinu og ítrekuðu hótun urn þessa
ógnun við líf áhafnar varðskips-
ins, var ekki talið rétt að ganga
lengra í aðgerðum gegn togar-
anum, en honum fylgt eftir.
Um kl. 14. var vitað um aðra
Nimrod-þotu á leið frá Bret-
landi og herskipið Lowestoft var
einnig á leið á vettvang frá Suð-
austurlandi.
Flotamálaráðherra _ Breta,
Patrick Duffy, staðfesti í brezka
þinginu í gærkvöldi, að Lowestoft
hefði verið sent til aðstoðar við
Primellu. Varnarmálaráðuneytið
neitaði hins vegar að beitiskipið
Blake, sem er 11 þúsund tonn,
vásri ferðbúið til þess að siglá á
íslandsmið til þátttöku í árásarað-
gerðum Breta. —BS
„YIÐ ERUM NEYDDIR
w
frjálst, úháð dagblað
FIMMTUDAGUR 13. MAl 1976
í útilegu í
Árbœnum
Hvort þau ætluðu að taka
sumarfríið snemma, maðurinn
og konan úr Breiðholtinu, er
ekki vitað, en af stað lögðu
þau alla vega i útilegu í gær.
Hins vegar hefur ferðaþreytan
fljótt tekið að hrjá þau því að
þau komust að efsta húsinu við
Hraunbæ í Árbæjarhverfi og
þar slógu þau upp tjaldi sínu.
Börnin í Arbæjarhverfinu*
voru fljót áð átta sig á að
útilegufólk var komið í hverfið
og dreif skjótt að mikinn hóp
barna. Lögreglan hafði víst
eitthvað að athuga við tjald-
stæði fólksins og tiltektir. Hún
tók manninn og konuna í sína
vörzlu og fengu þau að gista í
hlýlegri híbýlum en tjaldi í
nótt, — i fangageymslu
lögreglunnar.
—AT—
Svört messa
ó lithóisku
Skáldsaga Jóhannesar
Helga, Svört messa, hefur nú
verið gefin út í Litháen. Útgef-
andi er forlagið Vaga í Vilnius.
Þýðandi var Vincentas
Stravinskas og þýddi hann
bókina úr rússnesku. Upplag
bókarinnar er 25 þúsund
eintök, sem þætti líklega stórt
á íslenzkum bókamarkaði þar
sem bækur fara sjaldnast yfir
2000 eintök, Framhaldsleik-
ritið Eyja í hafinu, sem flutt
var í útvarpinú í vetúr. var
byggt á Svartri messu.
TIL AÐ SKJ0TA"
— sagði f lugstjóri Nimrod-þotunnar
clzti bjorgunarbatur mndsins:
VERDUR SETTUR ÁSAFN í
SANDGERDIINNAN 2ÁRA
„We will be forced to open
fire” þ.e. „við erum neyddir til
að skjóta”, var hótun Nimrod-
flugvélarinnar orðrétt.
„Hingað til hafa þessar vélar
verið gefnar upp sem njósna-
flugvélar,” sagði Jón Magnús-
son, talsmaður Landhelgis-
gæzlunnar í viðtali við Dag-
blaðið. „Við vitum að þetta eru
stórar herflugvélar, sem meðal
annars geta grandað kafbátum,
DRENGIRI
Fjórir drengir á fermingar-
aldri frá Upptökuheimili
ríkisins i Kópavogi gerðu
nokkuð víðreist um Reykjavík
og nágrenni á stolnum bílum í
fyrrinótt. Ferðalag
stráklinganna teygði sig jafnvel
til Keflavíkur, en þaðan
forðuðu þeir sér með rófuna á
milli fótanna, er þeir sáu lög-
regluna þar.
Alls voru það þrir bílar sem
drengir-nir notuðu á ferðalagi
sínu. Fyrst voru þeir allir fjórir
i einum bíl, en er benzín þraut
fengu þeir sér annan. Nokkru
síðar langaði fleiri til að fá að
keyra svo að þá var þriðja
bílum stolið.
Eftir frásögnum drengjanna
voru þeir í æðisgengnun.
en við vitum ekki hvaða búnað
þessi vél hefur haft um borð,”
sagði Jón.
Vitað er að Nimrod-
flugvélarnar geta borið flug-
skeyti, sem er komið fyrir
undir vængjum þeirra, auk
þess sem þær geta haft djúp-
sprengjur innanborðs. Það er
því hafið yfir allan vafa að flug-
vélar þessar geta gert ártis á
skip og grandað þeim.
ÖKUFERÐ
eltingaleik við lögregiuna,
þegar þeir náðust. Hið sanna
mun hins vegar vera það, að
lögreglan kom akandi í
hægðum sínum á móti þeim og
stöðvaði þá á ofur hversdags-
legan hátt.
Þar eð drengirnir fjórir hafa
enn ekki náð fimmtán ára aldri
eru þeir ekki sakhæfir að öðru
leyti en því að þeir fá að gista
Upptökuheimilið áfram. Því
væri ekki úr vegi að taka þann
sið upp að rassskella svona
upprennandi smáglæpona
ærlega fyrir framferói eins og
það, er að framan greinir. Það
ætti varla að skaða sálarlíf
þeirra til ntuna úr því að það er
orðið gegnsýrt af barnalegum
töffaraskap nú þegar. -AT-
Fyrsti björgunarbátur
Slysavarnafélags íslands,
Þorsteinn, stendur nú á þurru í
Sandgerði og bíður þess, að
honum verði komið í hús.
Björgunarsveitin Sigurvon í
Sandgerði vinnur nú að því að
breyta bátnum til þess horfs,
sem hann var í er hann kom til
landsins. Því verki á að vera
iokið innan tveggja ára — en þá
á sveitin hálfrar aldar afmæli.
Þorsteinn kom til landsins
árið 1929. A björgunarbátsferli
sínum var hann ávallt
staðsettur í Sandgerði. Síðar
fluttist hann til Reykjavíkur og
þá voru settar í hann vélar.
Löngu seinna var hætt að nota
bátinn, og þá lenti hann í
hirðuleysi, eins og títt er um
gamla báta.
Þá komu Sapdgerðingar hins
vegar til sögunnar og minntust
þess að fyrsti björgunarbátur
íslendinga hafði verið
staðsettur hjá þeim. Þeir
gengust í því að fá bátinn til sín
og þar hefur hann staðið að
undanförnu og beðið þess að
hafizt yrði handa við að breyta
honum t upphaflegt horf. Þá
verður meðal annars tekin úr
honum vélin.
-AT-
Björgunarbáturinn Þorsteinn stendur nú uppi á
landi í Sandgerði. Að sögn Guðbjarts Gunnars-
sonar stýrimanns. sem tók þessa mynd, er
báturinn nokkuð illa farinn, búið að hirða úr
honum kopar og byrðingurinn farinn að losna
frá kilinum.
Þorsteinn á siglingu í Reykjavíkurhöfn árið
1929. skömrnu áður en hann var afhentur til
Sandgerðis. Myndin er tekin úr Arbók Slysa-
varnafélag.sins.