Dagblaðið - 03.07.1976, Blaðsíða 3

DAliBLAÐIÐ — LAUC5ARDAGUR 3. JULl 1976.
Hér sést í nokkur verkanna á sýningu myndlistarmanna í til-
efni iistahátíðar.
Draslið ó
Lœkjartorgi
nauðKað er upp á mann á al-
mannafæri. Ék ieyfi mér að
fullyrða að ekki hafi ég verið
einn um þá liingun os efast
jafnvel urh að nokkur einasti
maður, sem gekk þarna fram
hjá, nema auðvitað „lista-
mennírnir" sjálfir, hafi haft
nokkra ánægju af þessu drasli,
sem þarna var til sýnis.
Það hljóta að vera takmörk
fyrir því hvað sett er upp á
aimannafæri.
Listaverkaaðdáandi skrifar:
Ekkert botna ég í borgaryfir-
völdum að hafa leyft mynd-
listarmönnum að setja upp
þessa sýninftu á Lækjartorei.
Ek verð að láta i Ijós furðu
mína að ekki skuli hafa
verið skemmd fleiri „lista-
verk“ en raun bar vitni. Oft
læddist sú lönjiun að mér,
þótti ekki hafi í'li látið stjórn-
ast af henni. að danpla
utan . í þetta drasl, sem
fífl
Þannig er umhorfs í skotfæra byggingunni á Keflavikurflug-
velli.
með aðstöðu fyrir NATO? Dag-
blaðið er að hreykja sér hátt
yfir því að vera óstyrkt dagblað
en vill svo að ísland njóti
styrkja úr vestri.
Menn tala um stolt einn
daginn, en telja það heimsku
hinn daginn. Gott dæmi um það
var að ekki átti að tála við
Breta, meðan herskipin voru
inni i landhelginni, og ekki að
hafa frumkvæði um samn-
ingaumleitanir. Þá vorum við
eins stolt og bóndinn sem sagði:
„Eigi skal bogna, sagði karl og
skeit standandi.“ En nú má
ekki minnast á stolt. Já,
lesandi, hafir þú horft á heims-
styrjaldarþættina, þá ættir þú
að sannfærast um það hverjum
beri að þakka að við Frónverjar
strjúkum nú um frjálst höfuð.
Að lokum: Til eru meiri'
sjóðir en úttroðnar pyngjur en
það eru mannkostir góðir.
ÖRBIRGAN VANTAR MARGT
EN ÁGJARNAN ALLT.
Ilér er lögreglan að nappa einn fvrir of hraðan akslur.
Á gulli skal
Sig. Haraldsson skrifar:
Samkvæmt síðustu talningu
eru aðeins, og ég endurtek
aðeins, 38 af 158 þjóðlöndum,
heims lýðræðisþjóðfélög,
eða um það bil ‘4 af
þjóðum heims býr við þetta
fyrirkomulag. Og hverjir
eru það sem sjá um að
halda frelsið í heiðri? Svarið er
einfalt. Það gera Bandaríkja-
menn, bæði með mannafia,
fjármagni og hergögnum.
Hverjum er það til góðs að
hneppa fólk og þjóðir í fjötra á
öllum sviðum? Til hvers er
þessi vitfirring látin viðgang
ast á þessari vin í óravídd -
um geimsins? Við þessum
spurningum hef ég ekkert
skynsamlegt svar. Hver frelsaði
oss undan oki og ásælni heims-
styrjaldarinnar síðari? Jú, það
voru Bandaríkjamenn við litla
þökk. Hverjir hafa síðan staðið
í fylkingarbrjósti til verndar
frelsinu, þessum veika gróðri?
Jú, þar fóru Bandaríkjamenn.
Hvernig segir Biblían að þakka
eigi vinarþel? Með kinnhesti?
Raddir
lesenda
nei, þakka og gjalda ríkulega
veitta vináttu.
En hvað gerum við íslend-
ingar? Við vegum æ ofan í æ að
þessafi vinaþjóð í orði og
annars staðar.
Talað er um að Bandaríkja-
menn séu hér einungis fyrir
sjálfa sig. Þetta er firra og
markleysa en ekki er óeðlilegt
að þeir hugsi fyrst og fremst
um sjálfa sig. Þeir standa
straum af öllum kostnaði sem
þarf til að viðhalda frelsi hér á
jörð. Þá er þjóð þeirra um það
bil 1000 sinnum fjölmennari en
íslendingar.
Menn hér á landi taka hreint
vatn sem sjálfsagðan hlut. Þeir
hugsa ekki út í hversu mikill
munaður það er. Sömu sögu er
að segja um frelsið, menn vita
ekki hvað átt hafa fyrr en misst
hafa, en það er lexia of dýru
verði keypt.
Víst er það fáheyrð flónska
að skyni bornar skepnur (homo
sapiens) skuli eyða svo miklum
tíma, fyrirhöfn, mannafla og
verðmætum til þess að ofsækja
náungann, þröngva upp á hann
skoðunum, limlesta og kúga til
þess eins.... já, til hvers? En eitt
er víst, við getum ekki tekið
frelsið sem sjálfsagðan hlut,
hversu fíflalegt sem það er nú
talið.
Svo' talar Dagblaðið um
aukinnskilning á öryggismálum
Það er éf við ákveðum að setja
NATO þá úrslitakosti að fara að
borga leigugjald, eða misskilið
þjóðarstolt, að taka ekki
greiðslu fyrir herstöðina.
Eigum við íslendingar ekki að
taka þátt í því að varðveita
frelsið á Vesturlöndum, ef ekki
með peningum eða mannafla þá
Lögreglan dugleg að
afla í sektarsjóði
Vegfarandi skrifar:
Mikið leiðist mér þessi
árátta lögreglunnar að liggja
svona í leyni og taka bíla fyrir
of hraðan akstur. Það er
greinilegt að ekki eru þeir að
þessu til að draga úr
umferðarhraðanum heldur
einungis til að vera duglegir að
afla tekna í sektarsjóði. Það
hlýtur að vera áhrifaríkara,
vegna umferðarhraða, að
auglýsa rækilega á
hraðbrautum að radar-
mælingar fari fram þar,
annars virðist tilgangurinn sá
einn að hirða af ökumönnum
krónurnar.
Ég held að ég megi fullyrða
það að erlendis tíðkast ekki
sv >na vinnubrögð. Þegar ég sé
verði laganna liggja í leyni,
bíðandi eftir að einhverjir
brjóti af sér, dettur mér alltaf i
hug refaskytta sem liggur og
bíður þess að tófa komi í færi
svo að hann geti skotið hana, og
gætir þess jafnframt að vindur
sé hagstæður svo að tófan verði
hans ekki vör, ja, svei.
Lögreglan á að fara að tileinka
sér betri vinnubrögð, hætta að
leika lögguna, sem alltaf er á
eftir einhverjum hasarbófum.
Hinn almenni borgari á rétt á
að lögreglan sýni smáskynsemi
í umgengni við hann, það erum
jú við sem greiðum henni
launin. Betra er að koma með
fyrirbyggjandi aðgerðir en að
nappa fólk eins og ótinda
glæpamenn.
Alfred Scherz. Ég hef ferðazt til
landa þar sem sólin skin alla daga
og ég er búinn að fá leið á þessum
löndum. ísland er sérstætt cg allt
öðruvísi en við eigum að venjast
heima í Sviss.
Spurning
dagöins
Hvers vegna heimsœkirðu
ísland?
Olga Stocher. Eg held að fólk sé
búið að fá nóg af sólarlöndum.
Hér er allt svo sérstætt og óvenju-
legt. Þetta er algjört draumaland.
Emmy Kienast. Ég vildi sjá
eitthvað nýtt. tsland hefur mjög
margt upp á að bjóða. Hér er allt
svo ósnortið, alveg dásamleg-
land.
August Hausmann. Island er sér-
stætt og það fyrir marga hluta
sakir. Þetta er draumaland
ferðamannsins. Það eru allir
búnir að fá nóg af Spáni og Italíu,
þar er ekkert að sjá.
Anny Keller. Ég held að fólk fari
að sækja á norðlægari slóðir. Það
er búið að fá nóg af Spánverjum
og ítölum. Þessi suðlægari lönd
hafa ekki upp á neitt nýtt að
bjóða. Það er ekkert spennandi að
glápa á sólina. Hér er milt og gott
loftslag og ákaflega hressandi.
Uarry Charles. Eg kom hingað
vegna forvitni minnar á landi og
þjóð. Eg hef alls ekki orðið fyrir
vonbrigðum. þetta er stórkostlegt
land. sent þið eigið.