Dagblaðið - 19.08.1976, Page 3

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 19. AGUST 1976
3
Tékkar, sem týnast í kerfínu
Spurning
dagsins
— lögum um orlofsfé verður að breyta
Jón Sveinsson,
Norðurvangi 11 skrifar:
Einhvern tíma á árinu 1975
fékk ég senda ávisun frá Pósti
og s'íma sem var aó upphæð
rýmar 4.000 krónur. Þessi
upphæð var viðbót við orlof
mitt. Nú varð það þannig að
þessi ávísun fór með öðrum
skjölum mínum á vísan stað. Ég
ætlaði að fara með hana við
tækifæri og fá hana útleysta.
En svo gleymdi ég henni og hún
kom í leitirnar fyrir skömmu.
Þá ætlaði ég að fá hana útleysta
ásamt öðrum ávísunum frá
Pósti og síma.
Þegar ég kom með þessa
umræddu ávísun og ætlaði að
fá hana greidda fór ég að reka
mig all harkalega á ýmsa fárán-
lega veggi. í fyrsta lagi stendur
á þessari ávísun að hún gildi til

potrím^-
***&*&»

■ ■:■■■
..

ÚÍ-WÍÓ* -.wWÓi
,*♦**<.?«>4*
14,-WP*
\ i*~»**w*

Þórhallur skrifar:
■ í ágætum útvarpsþætti,
fimmtudaginn 12. ágúst, sem
heitir í sjónmáii, var fjallað um
hugtakið gagnrýni og var m.a.
bent á nauðsyn gagnrýninnar í
lýðræðisþjóðfélagi. Það vakti
sérstaka athygli mína þegar
bent var á þá staðreynd að
kaupmenn gagnrýna ekki
vörur hvers annars. Hvað
veldur þessari þögn kaup-
mannanna um vörur og vöru-
tegundir keppinautanna?
Mín skýring á þessu hátterni er
sú að hér sé samtryggingin í
algleymingi. Oft hefur verið
talað um samtryggingu
stjórnmálaflokkanna. Þessi
samtrygging kaupmanna er
ekki hótinu skárri. Ekki er
síður nauðsynlegt fyrir
kaupandann að vita um kosti og
galla vörutegundar heldur en
kjósandann um kosti og galla
stjórnmálastefnu eða
framkvæmda. í raun og veru er
það hátterni kaupmanna, að
gera ekki annað en að lofsyngja
þá vörutegund sem þeir eru
með á boðstólum,
sambærilegt við aðgerðir
einræðisstjórna. Þar sem slíkar
stjórnir eru við lýði tíðka
stjórnmálamenn nákvæmlega
sömu vinnubrögð. Þeir
lofsyngja eigin gerðir en
gagnrýna aldrei hver annan.
Neytendur í
lýðræðisþjóðfélagi eiga kröfu á
því að kaupmenn gagnrýni
vörut^gundir hver hjá öðrum.
Auðvitað verður sú gagnrýni að
vera málefnaleg og styðjast við
rök. Eg er hræddur um að taki
kaupmenn ekki sjálfviljugir
upp þessa starfsaðferð fari illa
fyrir þeim. Sagan hefur sýnt að
fyrr eða seinna rís múgurinn
upp gegn einræðisherrunum og
neytendur munu gera slíkt hið
sama gegn kaupmönnum hverfi
þeir ekki frá starfsaðferðum
einræðisherranna.
30.4 1975. Þrátt fyrir þetta voru
þessir peningar til og hlutu að
vera í vörzlu Póst-
gíróþjónustunnar. Ég hélt
því að ég fengi mína peninga
greidda þrátt fyrir þetta. Jú,
það hefði verið hægt, var mér
tjáð, en ég kom of seint til að fá
ávísunina endurnýjaða.
Ég hafði samband við félags-
málaráðuneytið og þar fékk ég
þær upplýsingar að þessir
peningar mínir gengju til
lífeyrissjóðs þess sem ég væri í.
Gott og vel^en þegar ég fór að
athuga málið, þá voru þess
hvergi merki að þessi
peningasending hefði nokkurn-
tíma komið frá
Póstgíróþjónustunni og í minn
lífeyrsissjóð.
Svona vinnubrögð nnnst mer
nokkuð einkennileg. Hvað er
gert ef viðkomandi er ekki í
neinum lifeyrsissjóði? Hver á
þá þessa peninga? Týnist þetta
bara í kerfinu og hver eignast
þesa peninga þá, þegar upp-
hæðin fer ekki í lífeyrissjóð?
Þessum lögum verður að
breyta, það er ekki hægt að
taka fé af fólki á þennan hátt.
Raddir
lesenda
Hríngið ísíma
83322
millikl.
13 og 15
'
Svo mjúk og
teygjanleg að
flesta fœtur
VERÐ AÐEINS
taugavegí 69 símí16SbU
Miébæiarmarkadí — sími 19494
Póstsendum
Telurðu líkur á gosi við
Kröflu bróðlega?
Oskar Magnússon
framreiðslumaður: Ég get alls
ekki sagt um það. Það verður bara
að bíða og sjá hvað setur.
Jón Einarsson frá Akranesi:
Já, það eru allar líkur til þess að
sögn jarðfræðinga. Eftir gömlum
sögum að dæma þá má einnig
búast við gosi.
Helgi Vilhjálmsson
vélgæzlumaður: Það er
náttúrulega ekki gott að segja.
Landið er i sífelldri breytingu
þarna svo maður ætti að vera við
öllu búinn.
\
Þorgeir Þorgeirsson dúklagning-
armaður: Eftir fréttum að dæma
gæti svo farið. Það ætti að stöðva
framkæmdir á meðan ástandið er
svona.
Jóhann Lárusson, Hellissandi:
Það finnst mér afar ólíklegt. Mér
finnst að þarna eigi að halda
áfram því starfi sem hafið er.
Magnús Guðjónssoh: Við búum á
landi sem alltaf geta komið gos.
Það gæti komið þarna eins og frá
öðrum eldstöðvum.