Dagblaðið - 09.02.1977, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 9. FEBRUAR 1977.
Ragnar Th. Sigurðsson abbast upp á
Uppselt var á tónleika
ABBA í Gautaborg þremur
mánuðum áður en þeir voru:
Þær Agnetha og Anni-Frid
áttu annríkt við að skipta
um föt og hárkollur. Hér eru
þær næstum alveg eins og
óbreyttum leikmönnum
gæti reynzt erfitt að þekkja
þær i sundur.
haldnir. Reyndar voru tónleik-
arnir í Scandinavium tvennir
þann 29. janúar og voru 10.000
manns á hvorum. Tvisvar áður
hefur það gerzt í sögu hljóm-
leikahallarinnar að selzt hafi
gjörsamlega upp á popptón-
leika, — hjá Rolling Stones og
Johnny Cash. Þá tók það fimm
eða sex daga að selja alla mið-
ana, en ABBA bætti um betur
og seldi upp á sex klukku-
stundum.
Að mínu mati fóru hljóm-
leikarnir óaðfinnanlega fram
og án hinna minnstu mistaka.
ABBA, eða þau Benny Ander-
son, Björn Ulvaeus, Anni-Frid
Lyngstadt og Agnetha Faldt-
skog, höfðu átta manna hljóm-
sveit með sér, sem Benny
stjórnaði auk þess að Ieika á
píanó. Söngkonurnar tvær
dönsuðu mikið auk þess að
syngja og gerðu það bara
skrambi vel.
Ég tek það fram, að ég er
enginn ABBA-aðdáandi, en þó
skemmti ég mér mjög vel.
Sænsku blöðin voru uppfull af
frásögnum af tónleikunum
daginn eftir og sögðu þá hafa
verið fullkomna. Lýsingarorð
eins og „kanonbra" og fleira 1
þeim dúr voru notuð við það
tækifæri.
Áheyrenduró
öllum aldri
Á meðan hljómleikarnir
stóðu yfir var allt að því undar-
lega hljótt í salnum. Það var
klappað á milli laga en ekkert
bar á öskrum og veinum, eins
og tíðkast hjá öðrum. Sennileg-
„Sjáðu hvernig brjóstin bunga, veggja vegna á kroppnum unga“,
er sagt að Stephan G. Stephansson hafi eitt sinn sagt við annan
Islending er þeir hittust á veitingastað í Kanada. Bað Stefán
Islendinginn jafnframt um að botna vísuna. Og ekki stóð á
svarinu, því þar var enginn annar en KN: „Þessar lendar, þessi
læri / þykja mér vera tækifæri“. Þessi vísa kom upp í hugann er
við skoðuðum mynd Ragnars Th. Sig. af Agnethu Fáldtskog og
Anni-Frid Lyngstad, en Ragnar lét fylgja með myndinni að þær
hefðu bara dansað laglega.
Söngleikur á
asta skýringin á þessu er sú, að
áheyrendahópurinn var mjög
blandaður — allt frá fullorðnu
fólki niður í krakkagríslinga,
sem komu með foreldrum sín-
um. Fróðir menn segja mér acj
þrátt fyrir þessa miklu og
óvenjulegu breidd, hafi meðal-
aldur í salnum verið um
13—15 ár.
programminu
ABBA var tæpa tvo klukku-
tíma á sviðinu. Nýtt efni sem
ekki hefur verið flutt áður eða
komið á hljómplötum, tók 35
mínútur í flutningi. Stærsti
hlutinn af því var söngleikur,
sem þær Anni-Frid og
Agnetha sungu ýmist til
skiptis eða saman. Söngleikur-
'inn fjallar í stuttu máli um
fátæka stúlku, sem syngur eins
og engill. Hún er uppgötvuð
einn góðan veðurdag, kemst i
„show-bísnissinn“ og allt fer
vel að lokum.
Dýrir miðar á svörtum
I raun og veru er ekki hægt
með fáum orðum að lýsa
stemmningunni í kringum
komu ABBA til Gautaborgar.
Þau eru óskabörn þjóðarinnar,
eins og Beatles voru í Bret-
landi á sínum tíma. Allir sem
vettlingi gátu valdið voru á
þönum og vart um annað rætt.
Svartamarkaðsverð á aðgöngu-
miðum komst allt upp í 500
sænskar krónur sem nemur
um 22.500 íslenzkum smákrón-
um! Miðarnir seldust vel þrátt
fyrir þetta háa verð og allir
voru í sjöunda himni.
Daginn áður, — þann 28.
Björn Ulvaeus og Benny Anderson. Fyrir utan að leika á hljómborð stjórnaði Benny átta manna
hljómsveit. Þeir tveir hafa í sameiningu samið flest lög ABBA.