Dagblaðið - 14.09.1977, Side 9

Síðastliðinn fimmtudag var
haldinn opinn bæjarstjórnar-
fundur á Eskifirði. Ellefu mál
voru á dagskrá og mikil átök
áttu sér stað á milli forseta
bæjarstjórnar, Guðmundar
Auðbjörnssonar og Jóhanns
Klausens bæjarstjóra. Guð-
mundur forseti sagði að 1 sumar
hefði verið samþykkt á bæjar-
stjórnarfundi að Jóhann
Klausen ráðstafaði ekki neinni
af íbúðum þeim sem bærinn á
eða leigir nema með samþykki
bæjarstjórnar. En það kom
greinilega fram á fundinum, að
bæjarstjórinn er fyrir löngu
búinn að leigja áðurnefndar
íbúðir bæjarins upp á sitt
eindæmi, m.a. íbúð þá
sem ætluð var næsta bæjar
stjóra. Jóhann virðist ekki trúa
því að hann sé hættur sem
bæjarstjóri þrátt fyrir að hann
hafi sagt starfi slnu lausu fyrir
■tæplega 6 mánuðum síðan.
Nýr bæjarstjóri hefur hins
vegar þegar verið ráðinn.
Heitir hann Áskell Elvar Jóns-
son og er viðskiptafræðingur á
þrítugsaldri. Hann er giftur
Droplaugu Pétursdóttur og
eiga þau tvö börn.
-Regína/DS.
Jim Smart, ljósmyndari
Vikunnar, var á dögunum á ferða-
lagi um Bandarikin og heimsótti
þá meðal annar stórborgina San
Fransisco á vesturströndinni.
Borgin var einmitt I heimsfrétt-
unum þennan dag vegna fjölda-
morða, sem þar höfðú verið
framin.
Skammt frá hótelinu, þar sem
ljósmyndarinn bjó var svo framið
morð sömu nótt. Morð sem ekki
var eins mikið rætt um. Myndin
sem hér fylgir er einmitt af morð-
staðnum. Lögreglan hefur málað
á gangstéttina hvernig hinn myrti
lá, þegar að var komið.
Þetta er ein af skuggahliðum
stórborganna I öllu sínu miskunn-
arleysi.
Verkfræðing-
ar sömdu til
sex mánaða
Verkfræðingar hjá Reykja-
víkurborg sömdu við borgina á
mánudaginn. Búið er að sam-
þykkja samningana á fundi hjá
verkfræðingunum en borgar-
ráð mun fjalla um málið á fundi
I dag.
Samkomulag varð um 7,5%
kauphækkun strax. Síðan 3% 1.
nóvember næstkomandi og 3%
1. desember nk.
Samningarnir gilda til 15.
marz 1978.
Skáksambandið
svipt „arfinum”
„Það er engin ástæða til þess að
láta þann erfa, sem reynir að
binda endi á líf viðkomandi,"
segir I fréttatilkynningu um aðal-
fund Skákfélagsins Mjölnis, sem
nýlega var haldinn. Segir þar að
lagabreytingar hafi verið alvar-
legasti kafli fundarins, þar hafi
nokkuð það gerzt sem engin for-
dæmi eru fyrir I Islenzkri skák-
sögu.
Fellt var niður úr lögum félags-
ins að eignir þess gengju til Skák-
sambandsins. Inn kom I staðinn
lagagrein um að verði félagið lagt
niður, renni eigur þess til Æsku-
lýðsráðs Reykjavíkur. Er Skák-
sambandið þannig svipt arfi.
Lagabreyting þessi kom frá
fyrrverandi formanni Mjölnis,
Svavari Guðna Svavarssyni og var
samþykkt samhljóða. Segja
Mjölnismenn að Skáksamband
íslands haldi næststærsta skák-
félagi landsins utan sambandsins,
en Taflfélag Reykjavíkur ásamt
skáksambandsmönnum hafi
barizt gegn því að Mjölnir
eignaðist fulltrúa I stjórn Skák-
sambandsins. Vöruðu Mjölnis-
menn við því sem þeir kalla „of-
riki Skáksambandsins" á fundi
sínum.
Vetrarstarfsemi Mjölnis er
Mjölnismenn vara
við „ofríki
Skáksambandsins”
senn að hefjast og hefst Vetrar-
mótið 19. september. Félagið
hefur opnað skákheimili I hjarta
borgarinnar, að Pósthússtræti 13,
en þar er og að finna skrifstofu
félagsins.
Miklar breytingar voru gerðar
á stjórn Mjölnis á aðalfundinum.
Formaður er nú Þorsteinn Guð-
laugsson, varaformaður Ingvar
Ásmundsson, ritari Magnús Glsla-
son, gjaldkeri Haraldur Haralds-
son, meðstjórnandi Jón Ottó
Rögnvaldsson, en varamenn þeir
Einar Malmberg og Svavar Guðni
Svavarsson.
Þjóðdansasý nir ig< )g tó nleikar
Dansf lokkurinn Liesma —- Einsöngvarar og hl jóðf æraleikarar f rá Lettneska Sovétlýðveldinu — Efnisskrá: Menningartengsl íslands og Ráðstjórnarríkjanna
V
Mánudagskvöldið 12.
september var lokasýning
hinna sovét-lettnesku lista-
manna sem undanfarna daga
hafa ferðast um landið og
kynnt okkur list og menningu
þjóðar sinnar, Lettlands. Lett-
land er eitt af 15 lýðveldum
sovéska sambandsríkisins og er
þar blómlegt lista- og menning-
arlíf. Þess nutu gestir Þjóð-
leikhússirrs fyrrnefnt kvöld.
Sýningin var syrpa stuttra
atriða og mætti þar fyrst nefna
þjóðdansaflokkinn Liesma
(Loginn), sem dansaði eina
ellefu dansa af geysilegu öryggi
og látleysi. Dansarnir voru
frekar keimlíkir og bar öllu
meira á kátínu og gleðilátum,
en þeim þunga takti og lát-
bragði'sem svo oft vill einkenna
þjóðdansa. Dansararnir voru
sextán, átta herrar og átta
dömur og var áberandi hvað
þau virtust jafngóðir dansarar
þannig að alltaf varð úr ein
heild.
Astra Kreslinia og Vilnis
Rakstins sungu nokkur lög, þar
á meðal tvö íslensk. Vilnis
Rakstins söng íslenskt
vögguljóð Jóns Þórarinssonar
við texta Halldórs Laxness en
lltið skildist af íslenskunni
hans.
Astra Kreslinia söng Sáuð þið
hana systur mína Páls Isólfs-
sonar, en komst öllu betur frá
textanum. Auðvitað var svo allt
annar blær á þeim báðum þeg-
ar þau sungu á lettnesku og var
þeim vel fagnað eftir hvert lag.
Grun hef ég um að enginn
heimavanur I Þjóðleikhúsinu
hafi séð æfingu fyrir þessa
sýningu. Dansararnir notuðu
nokkuð mikið af einhverju
dufti til að bæta sviðsgólfið, en
þegar söngkonan kom svo fram
á milli dansatriða I nokkuð
efnismiklum kjól, þyrlaðist upp
þó nokkur rykmökkur og var
það miður.
Undirleikur, bæði fyrir dans-
ara og söngvara, var í höndum
fjögurra úr röðum hljóðfæra-
flokks Liesma og léku þau
einnig nokkur lög saman. Þau
voru allan tímann á sviðinu og
var framkoma þeirra mjög
skemmtileg svo og leikur.
Sýningin var létt og látlaus
og endaði með þvl að allt lista-
fólkið flutti lettneskan dans,
sem heitir „A ökrum
ættjarðarinnar“ og var það
áhrifamikið atriði enda var
þeim öllum þakkað með miklu
lófataki.