Dagblaðið - 17.11.1977, Blaðsíða 2

ÓÞVERRAKJÖT FRÁ
REYKIÐJUNNI
—lesandi segir sínar f arir ekki sléttar
Jón Asgeirsson leit við á rit-
stjórn Dagblaðsins og sagði
sínar farir ekki sléttar í við-
skiptum sínum við Reykiðjuna
við Smiðjuveg:
Fyrir nokkru fór ég með þrjú
læri af fyrsta flokks lambakjöti
til Reykiðjunnar og fékk þau
reykt þar. Ég hafði áður átt
viðskipti' við þetta fyrirtæki og
hafði yfir engu að kvarta. Bæði
hafði ég látið reykja þar svína-
kjöt og lax, sem reyndist vera
fyrsta flokks.. Lambalærin voru
hins vegar ónýt.
Dóttir mín átti eitt lærið og
fyrir nokkrum dögum sauð hún
það og bauð gestum í mat.
Kjötið reyndist hins vegar vera
svo bragðvont að það var óætt.
Ég sauð þá mín læri og það
sama var uppi á teningnum þar.
Ég fór því með allt þetta
hangikjöt til baka og fékk að
tala við foráðamenn Reykiðj-
unnar. Þeir vildu ekkert við
mig tala, sýndu hálfgerðan
dónaskap og vísuðu mér nánast
á dyr. Þá lá leið mín til
Neytendasamtakanna, en þau
visuðu málinu frá sér þar til
umsögn kjötiðnaðarmanns lægi
fyrir.
Þar eð ég hafði keypt öll þrjú
lærin hjá Sláturfélagi Suður-
lands ákvað ég að fara þangað.
Tveir kjötiðnaðarmenn at-
huguðu lærin og kváðust strax
kannast við bragðið. Þeir hefðu
orðið varir við þetta áður hjá
sama fyrirtæki. Skýringin væri
sú að kiötið væri reykt við
timburdrasl og sag frá ein-
hverju trésmíðaverkstæði.
Þeir sögðust hafa rætt við
menn frá Reykiðjunni um þetta
en þeir segðust nota sauðatað
og sérstakt sag frá Danmörku
við reykinguna.
Þó að kjötiðnaðarmennirnir
tveir væru sammála um að
hangikjötið mitt væri óþverri,
vildu þeir samt ekki gefa út
neina skriflega yfirlýsingu um
það, né hver skýringin væri.
Því er svo komið að ég get ekki
leitað til neinna til að fá rétt
minn fram en sit uppi með þrjú
dýr en ónýt hangilæri.
DAGBLAÐIf^IMMTUDAGUIU^NOVEMBE^tgj^
Kannski eru þessar ungu og fögru blómarósir þær sem einmitt hringdu ti! að hvetja til þess að músík
hljómaði á skautasvellinu á Melavellinum. Þær líta að minnsta kosti út fyrir að vera hlynntar
tónlistinni, þarna sem þær dansa áfram á skautunum sínum. DB-mynd Sveinn Þormóðsson.
HAFA EKKIAÐSTÖÐU
TILAÐGEYMAVÖR-
URNAR NEMA TAK-
MARKAÐAN TÍMA
—segir forráðamaður f yrirtækisins
Svar:
Birgir Sigurðsson í Reykiðj-
unni við Smiðjuveg sagði að
þeir reyktu kjöt eins og gert
hefði verið á íslandi frá alda
öðli við sauðatað sem þeir
fengju frá bændum. Þá bættu
þeir við taðið sérstöku sagi sem
efnagerðin Valur flytur inn.
Birgir sagði einnig að Reyk-
iðjan hefði einhverja fullkomn-
ustu reyköfna sem fyrirfynd-
ust.
Sagðist Birgir ekki geta
fundið aðra skýringu á vonda
hangikjötinu sem um getur í
greininni en þá að viðkomandi
hefði ekki sótt kjötið á
tilsettum tíma. Sagði Birgir að
Reykiðjan hefði ekki aðstöðu til
þess að geyma reyktar vörur
nema mjög takmarkaðan tíma
og ef vörurnar væru ekki sóttar
gætu þær skemmzt.
Fleiri óskir um
hljómlist á Mela-
völlinn
Þrjár ungar stúlkur, Anna
Þórunn Reynis, Bergþóra
Fjölnisdóttir og Edda Kristín
Reynisdóttir, hringdu og báðu
DB að koma á framfæri ósk um
að fá hljómlist á skautasvellið á
Melavellinum.
Þær sögðust oft vera þar á
skautum og fyndist endilega að
þar ættu að vera leikin fjörug
lög.
Þessu er hér með komið á
framfæri og bent á að fyrir
nokkrum dögum var sams nemendum úr Iðnskólanum í
konar ósk komið á framfæri frá Hafnarfirði.
Bað ekki um að ræða
við verzlunarstjórann
Á lesendasíðunni í DB í
fyrradag var bréf um leiðinda-
framkomu afgreiðslumanns í
Fálkanum. í bréfinu sagði að
viðskiptavinurinn hefði ,,ekki
fengið að tala við verzlunar-
stjórann“. Þetta er hægt að mis-
skilja á þann hátt að viðskipta-
vininum hafi verið neitað um
viðtal við verzlunarstjórann.
En svo var alls ekki. Hún bað
alls ekki um að fá að tala við
hann.
Það skal einnig tekið fram að
maðurirm sem var á myndinni
er alls ekki sá sem átt er við í
greininni.
BRJÓTUM AF OKKUR EINOKUNINA OG
erþagnaH: ||EFJUM FRJALSAN IJTVARPSREKSTUR
Jóna Jóns á Akureyri skrifar:
Það lá við að ég urraði af
reiði um daginn þegar mér
barst til eyrna sú frétt að
Utvarp Akureyri hefði gefið
upp öndina, eða öliu heldur að
því hefði hreint og beint verið
„siátrað".
Miðað við síðastliðinn vetur,
þegar almennileg hljómlist
hljómaði um Akureyri, þökk sé
náunga X, er satt að segja
ömurlega tómlegt hér núna.
Brátt nálgast sá tími er menn
hér fara að verða músíkfalskir,
vegna fábreytts garnagauls
þeirra háu herra i ríkisút-
varpinu.
En loksins eru að rísa upp
menn með einhverju viti og þá
hlýtur árangurinn að koma í
ljós bráðum. Enginn hér á
þessu einokunarlandi hefur þó
gengið jafnákveðið fram og
jafnframt sýnt að við látum
ekki troða á okkur eins og gólf-
tuskum og áðurnefndur maður
X.
í fyrra, þegar Utvarp Akur-
eyri var starfrækt á Akureyri,
var útvarpað frá miðjum degi
og stundum frá hádegi alveg
fram að miðnætti og þá
stundum lengur um helgar.
Hverjir opnuðu þá fyrir ríkisút-
varpið?
Þeir voru sannarlega ekki
margir sem það gerðu og eru
líklega fleiri sem gera það í
vetur vegna þess að Utvarp
Akureyri hefur þagnað og ekki
úr miklu að velja.
Urvalið er: Ríkisútvarpið á
FM-bylgju eða MW, hvort sem
þér þykir betra!!!
Ég veit að margir, já, mjög
margir, eru á því að það ætti að
koma upp stöð hér á landi sem
útvarpaði aðeins poppi og léttri
músík. Fólk er alltaf að hugsa
málið, hvert í sínu horni.
Brjótum af okkur einokunina.
Hættum að láta einhverja karla
í sparifötum stjórna öllu og líka
því sem þeir hafa ekkert vit á
(þ.e.a.s. músík).
Utvarp Akureyri gerði ekki
neinum neitt. Þar var ekki
tekinn neinn áróður og út-
varpið var engum til skaða. í
kveðjunum spm fólk fékk að
senda í gegnum Útvarp
Akureyri var aldrei háð, nfð
eða áróður. Margar og skemmti-
legar endurminningar* rifjast
upp er talað er um kveðjurnar
og vona ég bara að X hafi breytt
Ringo Starr-Wings spólunni!
Svo vona ég að hr. X og fleiri
gefi sig ekki.