Dagblaðið - 30.12.1977, Blaðsíða 4

4
DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. DESEMBER 1977.
Hvað er þér minmsstæðast f rá árinu 1977?
— og hvað er þér ef st í huga á nýju ári?
Ásgeir Bjarnason,
forseti Sameinaðs
þings:
„Lít frekar
björtum augum
áframtíðina”
Mér er mjög í huga, hve vel
hefur til tekizt um útfærslu land-
helginnar, og skemmtilegast aö
minnst þess, þegar þýzku
togararnir fóru. Eg bind miklar
vonir vió það stórátak, sem gert
hefur verið í landhelgismálum, og
vona, að það verði bjargvættur
þjóðarinnar í framtíðinni.
Mér eru ofarlega í huga
verkföll, sem stóðu á árinu. Fyrst
verkfall á vegum ASÍ, sem
einkenndist af þvi, að það fór
á ýmsan hátt vel fram miðað við
aðstæöur og kollvarpaði engu
þjöðfélagslega séð. Verkfall opin-
berra starfsmanna var með allt
öðrum og lakari hætti.
Eg minnist þess, að yfirleitt
tókst vel til um veðráttuna, þó
nokkuð misjafnt væri eins og vill
verða. Haustveðrátta var afburða-
góð og það, sem af er vetri. Ég
minnist komu margra af merkum
og ráðandi mönnum erlendra
þjóða, og minni á utanfarir
ráðandi manna héðan, enda eru
störf þeirra þess eðlis, að þeir
verða að fara utan af og til. Þessar
ferðir eru allar nauðsynlegar til
kynningar og til að leysa vanda-
mál milli þjóða.
Ég minnist blaðaskrifa, eins og
í Dagblaðinu. um bændurna,
dreifbýlið oe landbúnaðinn. Þar
finnst mér iiaía gætt þekkingar-
leysis á málum, ósanngirni og
ekki verið rétt með farið í mörg-
um tilvikum.
Eg lft frekar björtum augum á
framtíðina. Mér l'innst margt hafa
gerzt á undanförnum árum, sem
geti gefið bjarlari tíma, en annars
hefði verið. f því sambandi vil ég
minna á, að tekizt hefur vonum
framar að nýta heitar lindir til
upphitunar húsa og virkja fossa-
afl og endurbyggja dreifikerfi
rafveitna. Arið i ár hefur verið ár
iðnaðar, sem ég tel, að standi
traustari fótuni eitir. Margir eru
uggandi vegna skuldasöfnunar
erlendis, en ég er það ekki, vegna
þess að þessi lán eru annað
tveggja gjaldeyrisaflandi eða
spara gjaldeyri. Takist að halda
sæmilegum friði milli allra stétta
þjóðfélagsins, því kvíði ég engu
um framtíðina.
-HH.
Eggert G. Þorsteins-
son alþingismaður:
Þjóöstjórn
æskileg
Persönulega finnst mér
ánægjulegast á árinu sem er að
líða, að heilsufar á mínu heimili
hefur farið mjög gleðilega
batnandi, aðallega hjá eiginkonu
minni. Svo eru þeir lærdómar
mikilsverðir, sem maður hlýtur
óhjákvæmilega að draga af þessu
ári eins og öllum öðrum.
Efst í huga um áramót eru mér
að sjálfsögðu þær þingkosningar,
sem fara fram á árinu, og hverjar
niðurstöður hægt verður af þeim
að draga. Fyrst og fremst verður
þó hugsað til þeirra vandamála,
sem bíða úrlausnar í efnahags-
málum samkvæmt opinberum
gögnum. Þar tel ég vera um tvo
kosti að velja um stjórnar-
myndun. Sé vandinn jafnalvar-
legur og sagt er verður hann vart
leysanlegur nema um samstjórn
allra flokka, þjóðstjórn, verði að
ræða til að tryggja fölskvalausa
samvinnu aðila vinnu-
markaðarins. Eigi hins vegar að
halda áfram pólitískri togstreitu
um stjórnarmyndun, væri skást,
að mynduð yrði samstjórn Sjálf-
stæðisflokks, Alþýðubandalags og
Alþýðuflokks til að ná sem
víðtækustu samstarfi við lausn
þessa vanda. Hvort til þessa yrði
gripið fyrir eða eftir kosningar, er
annarra að ráða um, en maður
horfir með hryllingi fram á
ástandið í efnahagsmálum, ef svo
fram heldur sem horfir;
-HH.
Ingólfur Guðbrands-
son, söngstjóri og for-
stjóri Útsýnar:
Þráttfyrir
öfugþróun —
bjartsýnn
á þjóðarhag
Margt kemur í hugann, þegar
ár fullt umsvifa og at-burða
kveður, ekki sízt þakklæti til
hinna mörgu, sem greitt hafa götu
mína og sýnt margvíslega góðvild
og vinsemd en fyrst og fremst
þakklæti til gjafara allra góðra
hluta.
Af minnisstæðum atvikum
liðins árs eru mér efst í huga
stórar stundir á söngferð Pólýfón-
kórsins um Ítalíu, auðsýnd
virðing og fádæma fögnuður
áheyrenda. Flutningur siðustu
tónhendinganna úr Messíasi
Handels í Lignano mun mér
aldrei úr minni líða.
Ég fagna nýju ári og lofa þann,
er lífið veitir fyrir hvern nýjan
dag, sem gefst til nytsamra starfa.
Fyrirtæki mitt kallar á aukin um-
svif, sem ég get nú snúið mér að
óskiptur, þar eð þjóðin virðist
ekki þarfnast starfs mins að lista-
og menningarmálum.
Mér hrýs hugur við þeirri
helstefnu, sem birtist í margvís-
legum ofbeldisverkum nútimans,
og vona, að hún nái ekki að skjóta
rótum á íslandi. Þrátt fyrir ýmsa
öfugþróun í íslenzku þjóðfélagi er
ég bjartsýnn á bættan þjóðarhag.
Vonandi tapar þjóðin ekki alveg
áttum og skyni á sönn lífsverð-
mæti í hrunadansi sínum kring-
um litlu krónurnar.
Skúli Pálsson, Laxa-
lóni:
Viðbjóðsleg
valdníðsla
Það sem mér er efst í huga,
þegar þetta ár er á enda runnið,
er sú viðbjóðslega valdníðsla, sem
ég varð að þola á þessu ári. Opin-
berir starfsmenn með litla eða
enga þekkingu á laxa- og silungs-
rækt létu skemma fyrir mér laxa-
ræktina, eins og flestum mun
kunnugt.
Varðandi næsta ár held ég að
ég geti bara ráðlagt mönnum eitt,
og það er af heilum hug gert:
Varizt að fara út í mína atvinnu-
grein meðan þessir menn stjórna
málunum á vegum þess opinbera.
Að lokum bið ég ykkur að færa
vinum mínum fjölmörgum, sem
stutt hafa við bakið á mér, beztu
óskir um gleðilegt ár.
Guðrún Helgadóttir
deildarstjóri og rithöf-
undur:
Fyrsta verkfallið
okkar
minnisstætt
Sem stjórnarmanni í BSRB er
mér fyrsta verkfallið okkar auð-
vitað minnisstætt.
Frá starfi mínu í Trygginga-
stofnun ríkisins er mér margt
minnisstætt, sem ekki verður
skráð í annála. Þrautseigja
þeirra, sem verða að lifa lífinu og
vilja lifa því við skilyrði, sem
okkur hinum sýnast óþolandi,
hefur gert mig bjartsýnni en
áður.
Mér er því ofarlega í huga sú
von, að enn sé eftir í okkur sá
kjarni að við getum snúið þróun
þjóðfélagsins við til betra og
heiðarlégra mannlífs en nú á sér
stað.
Þorbjörg Sigurðar-
dóttir og dóttir henn-
ar, senn eins árs:
r
Arframfaranna
Jóhanna litla Kristinsdóttir var
fyrsti íslendingurinn sem fæddist
á þessu ári sem nú er senn á enda.
Við heimsóttum hana og
spurðumst fyrir um hverjum
framförum hún hefði tekið á
árinu.
„Henni hefur aldrei orðið mis-
dægurt,“ sagði móðir Jóhönnu,'
Þorbjörg Sigurðardóttir. „Hún er
búin að fá tíu tennur og getur
sagt pabbi, mamma, datt og svona
einföld orð. Hún getur ekki
gengið hjálparlaust en það er
alveg að koma hjá henni.“
Stefán Jasonarson
bóndi og hreppstjóri:
Gotttíðarfar
en slæmt
verzlunarárferði
„Mér er það minnisstæðast hve
tíðarfar var hagstætt flestum bú-
greinum bænda og hins vegar hve
verzlunarárferði var bændum
óhagstætt,” sagði Stefán Jasonar-
son bóndi og hreppstjóri í Vorsa-
bæ.
„Varðandi nýtt ár er mér það
efst í huga að landbúnaðarsýning-
in, sem Búnaðarsamband Suður-
lands hefur ákveðið að halda á
Selfossi næsta sumar, takist sem
bezt og sýni sem bezt stöðu land-
búnaðarins í íslenzku þjóðlifi."
Njörður Snæhólm,
yfirlögregluþjónn
„Lugmeier
bankaræningi og
ferjuflugmað-
urinn”
„Mál Ludwigs Lugmeiers er
mér minnisstæðast frá árinu sem
er að líða,“ sagði Njörður
Snæhólm yfirlögregluþjónn ný-
stofnaðrar Rannsóknarlögreglu
ríkisins. „Það má merkilegt kall-
ast að þessi bankræningi skyldi
vera búinn að valsa um, fara inn
og út úr Englandi, Bandaríkjun-
um og Mexico, vera eltur af Inter-
pol og vera síðan handtekinn hér
með hluta af ránsfeng sínum,“
sagði Njörður.
„Utan starfsins er mér efst í
huga það dæmalausa afrek ferju-
flugmannsins bandaríska, sem
lenti flugvél sinni hér úti í Faxa-
flóa í ofsaveðri og stórsjó. Allir
sem flogið hafa hljóta að dást að
slíku afreki. Að flugmaðurinn
skyldi láta lífið eftir það afrek að
lenda vélinni er svo önnur saga og
ákveðið af æðri máttarvöldum."
Varðandi næsta ár kvaðst
Njörður aðeins vonast eftir betra
ári en það líðandi er. „Við
höfum fengið nóg af slysum og
stórmálum. Mál er að linni. Það á
einnig við um aðstöðu okkar hjá
rannsóknarlögreglunni bæði til
vinnu og húsnæðis."
Bjarni Árnason frétta-
ritari DB og bílstjóri á
Siglufirði:
Vantarnýjan bfl
sem fyrst
Eftirminnilegasti atburðurinn
á árinu hjá mér er vafalaust
þegar ég valt niður Mánárskrið-
urnar fyrr í mánuðinum. Sérstak-
lega er þetta mér minnisstætt, því
að í gær var ég nærri því fokinn.
niður aftur. Ég var svo sem búinn
að ákveða, að nú skyldi ég keyra
niður ef ég færi.
Mér er efst í huga að ná mér í
nýjan bíl sem fyst, — annað
kemst ekki að.
Albert Guðmundsson,
alþingismaður:
Ánægjuleg
samskipti við vini
ogkunningja
„Ánægjuleg samskipti við vini
og kunningja eru mér efst í huga
frá árinu, sem er að líða.
Ég óska þess af einlægni, að
nýja árið megi bera hið sama í
skauti sínu fyrir sem flesta og að
guð og gæfan fylgi landi og Iýð.“