Dagblaðið - 30.12.1977, Blaðsíða 6

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. DESEMBER 1977.
—————"N
Hvað er þér minnisstæðast frá árinu 1977?
— og hvað er þér efst í huga á nýju ári?
V ----------------------------
Kjartan Ólafsson,
varaformaður Alþýðu-
bandalagsins:
Fegurð
Breiðafjarðar
ájúnfmorgni
Fegurð Breiðafjarðar á júnf-
morgni í Flatey er mér minnis-
stæðust frá árinu, sem er að liða.
Mér er efst í huga, hvort takast
muni í þeim kosningum, sem í
hönd fara, að hnekkja pólitísku
ofurveldi peningaaflanna í
íslenzku þjóðfélagi en tryggja
stjórnmálasigur alþýðusamtak-
anna.
Davíð Sch. Thorsteins-
son form. Fél. ísl. iðn-
rekenda
Hinarköldu
staðreyndir
kjarasamninganna
„Efst í huga mínum við þessi
áramót eru kjarasamningarnir
sem gerðir voru á árinu og þær
köldu staðreyndir sem fylgdu í
kjölfar þeirra og blasa nú við öll-
um,“ sagði Davíð Sch. Thorsteins-
son form. Fél. ísl. iðnrekenda.
„Varðandi nýja árið er mér það
efst f huga að á því takist loksins
að hefja iðnþróun á íslandi, auka
framleiðsluna og bæta lffs-
kjörin f raun.“
Sr. Halldór Gröndal:
Stefnirístórslys-
Hugarfari verður
að breyta
Minnisstæðast frá árinu sem nú
er senn á enda er mér sú vakning
ungs fólks til trúar á Jesú Krist,
sem við höfum fengið að kynnast
af eigin raun hér f Grensáspresta-
kalli.
Varðandi árið sem fram undan
er, er mér efst f huga að fslenzka
þjóðin beri gæfu til að takast á við
verðbólgu og efnahagsvanda og
að það verði gert í alvöru. Með
þeim orðum á ég við að lagðir
verði til hliðar eiginhagsmunir og
deilur og tekizt verði á við vand-
ann, sem er að verða að stórslysi.
Það slys mundi leiða þjóðina út f
erfiðleika og þrengingar. Ég hef
þá bjargföstu trú að okkur takist
að bjargast frá slysinu.
Geir Hallsteinsson:
20 marka sonur
skyggðiáalltannað
A síðasta ári fæddist okkur
hjónunum sonur, — 20 marka
bolti, 54 sentimetra langur. Tví-
mælalaust efni í handboltamann,
enda komu hendurnar fyrst í ljós
í fæðingunni.
Þegar litið er fram á veginn til
næsta árs, þá er það heims-
meistarakeppnin f Danmörku,
sem blasir við. Ég geri mér tvf-
mælalaust góðar vonir. Við höfum
ekki fyrr lent í jafngóðum hóp og
nú. Við ættum að komast áfram I
8 liða keppnina í Danmörku Leik-
irnir að undanförnu eru ekki
marktækir, — Janusz þjálfari
sagði okkur að við mættum búast
við þvf að vera „með blý f fótun-
um“ í þeim leikjiim. I heims-
meistarakeppninni látum við allt
saman ganga upp.
Björn Jónsson, forseti
ASÍ:
Kjarabarátta í ár -
kjarabarátta
næstaár
Matthías Bjarnason
sjávarútvegsráðherra:
BurtförÞjóðverja
minnisstæðust
Mér er minnisstæðast frá árinu,
þegar þýzkir togarar sigldu út úr
íslenzkri fiskveiðilögsögu hinn
28. nóvember og þar með önnur
þeirra þjóða, sem mest hafa veitt
hér öldum saman. I raun og veru
eru veiðar útlendinga hér búnar
að frátöldum þremur litlum
samningum.
Mér er efst f huga að treysta
grundvöll atvinnulffsins og sér-
staklega útflutningsgreina. Mér
er ljóst, að sem stendur horfum
við fram á erfiðleika. Verðbólga
er mikil í mörgum okkar við-
skiptalöndum en þó miklu meiri
hér, þannig að við stöndum höll-
um fæti. Við hana verður ekki
ráðið, nema til komi samstillt átak
þjóðarinnar allrar, þannig að það
ástand hætti, að allir séu með
kröfuspjöld á lofti.
Ólafur Jónsson, fram-
kvæmdastjóri Vinnu-
veitendasambands
íslands:
Áhyggjurafsamn-
ingamálumog
efnahagsvanda
við f sfnu starfi, sé manni ekki
næst og þá eru mér efst f huga
þau samningamál, sem við höfum
unnið að á árinu,“ sagði Ö.afur
Jónsson framkvæmdastjóri
yinnuveitendasambands Islands f
viðtali við DB. „Sérstaklega
höfum við áhyggjur af því, að þau
varnaðarorð, sem við hjá Vinnu-
veitendasambandinu höfðum í
frammi, hafa verið að engu höfð.
Varðandi komandi ár er efna-
hagsvandinn efstur á baugi og ég
vona, að það takist að leiða þau
mál nær einhverju réttu takmarki
á komandi ári.“
„Kjarabaráttan á árinu, sem er
að líða, er mér að vonum ofarlega
f huga, þegar litið er til baka,“
sagði Björn Jónsson f viðtali við
DB. „Hún hefur að mfnu viti
tekizt vonum framar, en hins
vegar eru ýmsar blikur á lofti,
sem sennilega verða aðalvið-
fangsefnið okkar á næsta ári.
Ymsir vilja að við höggvum á þá
samninga, sem við gerðum sfðast-
liðið vor og það er sennilega sú
óvissa, sem við verðum að búa
við.“
Hún er bara til þess gerð
Leikfélag Reykjavíkur:
SKÁLD-RÓSA
Leikrít í þrem þáttum eftir Birgi Sigurösaon
Leikstjórn: Jón Sigurbjömsson
Leikmynd: Steinþór SigurAsson
Búningur: Björg isaksdóttir
Lýsing: Daníel Williamsson
Það er einkennileg brotalöm
eða þverbrestur á leikriti
Birgis Sigurðssonar um Vatns-
enda-Rósu sem Leikfélag
Reykjavikur frumsýndi í gær-
kvöld. í upphafi leiks var þess-
legast að efni hans ætti að vera
ástir þeirra Rósu og Páls sýslu-
manns Melsteðs, sem frægar
eru bæði af sögum og vísum,
skáldleg endursköpun frekar
en endursögn fólks og atburða.
1 þessum hluta leiksins víkur
líka Birgir þvert frá aðal-
heimildinni um þessa atburði
alla, sögu Natans Ketilssonar
og Rósu eftir Brynjólf á
Minna-Núpi, og snýr beinlínis
við atburðarásinni frá því sem
er í frásögn Brynjólfs. Þar var
Rósa frilla sýslumanns á
Ketilsstöðum uns hann ófor-
varandis færir heim eiginkonu
í búið. Hér færir hann Rósu
heim undir verndarvæng konu
sinnar sem brátt verður henni
of þungur.
Því miður varð það aldrei
ljóst í Iðnó hvað fyrir höfundin-
um vekti með þessum tilfæring-
um. Þvf að eftir fyrsta þáttinn
breytti leikurinn um stefnu og
aðferð: Þaðan f frá rakti
hann, nokkurn veginn
eftir frásögn Brynjólfs á
Minna-Núpi, söguna af ástum
Rósu og Natans uns leikurinn
skilst við Rósu litlu eftir aftöku
Friðriks og Agnesar, morðingja
Natans Ketilssonar. En af Rósu
er að visu hjá Brynjólfi heil-
mikil saga eftir það.
Nú má þetta að því leyti einu
gilda að auðvitað er Birgi
Sigurðssyni frjálst að semja að
sinni vild sögu af Rósu
Guðmundsdóttur. En fyrir
minn smekk var samt fyrsti
þátturinn langsamlegasta
áhugaverðastur f leik hans um
Rósu og synd hann skyldi ekki
halda áfram og leiða til lykta
það efni sem þar var fitjað upp
á. Eiginlega er Rósa fram kom-
in alsköpuð f fyrsta þættinum
og breytist ekki svo máli skipti
eftir það — þótt ósköp væri
samtal þeirra Rósu og -sýslu-
manns ástriðuvana í fimmta
atriði þáttarins. I fyrsta þættin-
um er á hinn bóginn byrjuð
einkar eftirtektarverð mann-
lýsing: önnu Sigrfðar, konu
sýslumanns, sem Asdfs Skúla-
dóttir lýsti fjarska haglega,
hinni köldu markvfsu konu sem
svo auðveldlega sér þar ráð
fyrir Rósu. Samt finnst mér
eiginlegt efni leiksins liggja í
átökum þeirra f milli um sál og
lfkama sýslumannsins.
En þetta efni lætur Birgir
sem sé liggja eftir fyrsta þátt-
inn og snýr sér f staðinn að
nafntoguðum ástum Natans
Ketilssonar og Rósu. Nú hefur
Natan fyrr laðað að sér fleiri
hugi en Birgis Sigurðssonar, án
þess neinn fyndi nokkurn tíma
almennilega botn f honum. En
er ekki maðurinn allur í sinni
eigin góðu vfsu:
Hrekkja spara má ei mergð.
Manneskjan skal vera
hver annarar hrfs og sverð,
hún er bara til þess gerð.
Ætli mætti að eftir þessari
einu heimild væri unnt að lýsa
hrekkjalómnum, ásta- og ævin-
týramanninum sem Rósu heill-
aði, svo vel væri. En hjá Birgi
varð Natan Ketilsson eiginlega
barasta uppsuða úr Natani Þor-
geirs Þorgeirssonar í skáldsögu
hans, Yfirvaldinu — og verður
hann að vfsu þvf ótrúlegri póli-
tfskur uppreisnarmaður því
oftar sem sú tugga er höfð yfir.
En kannski Birgi Sigurðssyni
sé ekki alvara með það heldur:
minnsta kosti megnaði Harald-
ur Haraldsson ekki að fá
persónuna til að loða saman,
einlæga ást hans á Rósu, sem á
víst að vera, við allskostar
heimshatur í 3ja atriði þriðja
þáttar. Raunar hef ég sjaldan
séð klökkari sjón á sviðinu en
ástasenu þeirra Natans og Rósu
í 4rða atriði annars þáttar, —
rétt eins og skopfærslu upp úr
Utilegumönnunum ellegar
Ævintýri á gönguför.
Mér virðist í stystu máli sagt
að Birgir Sigurðsson hafi haft í
huga tvö leikrit en ekki eitt, —
hið fyrra um Skáld-Rósu, það
seinna um Natans-málin. Ekki
ætla ég að fara að semja fyrir
i.ann leikrit um hið fyrra efni.
Eí. hitt varð mér hreint ekki
Ijóst hvert hann vildi fara með
seinnipart leiksins. Nema þá að
tjá leikhúsgestum þá algengu
visku að góðar sálir komist vel
af í gegnum allskonar hrell-
ingar (sem þær sjálfsagt gera,
þótt ýms séu dæmi önnur). Að
minnsta kosti stóð Rósa: Ragn-
heiður Steindórsdóttir sigur-
brött uppi að leikslokum og
ætlaði strax út að taka á móti
börnum samkvæmt guðspjalli
heppilega tilkomins föru-
manns: Steindórs Hjörleifs-
sonar. Ég er hálfhræddur um
að þetta passi ekki alveg við
„lífið“ eins og það er. Hitt var
verra að það passar ekki við
leikinn.
En RagnheiðuL JSteindórs.-
dóttir virtist mér gera aðdáan-
leg skil þeirri einföldu hug-
• mynd sem leikurinn þóttist
snúast um: að réttsköpuð
,,kona“ sé ,,lífið“ sjálft. Nú ber,
lesandi góður, að gá að þvf að
allt veltur á gæsalöppunum,
fyrir okkur Birgi báða. Gleði-
legt ár!