Dagblaðið - 24.01.1978, Qupperneq 15

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 24. JANÚAR 1978
15
■n
Hattaskipti Marty og Dirch
Gamanleikarar heimsins tala
allir sama tungumálið þó þeir
séu af fjölmörgu þjóðerni. Það
sagði í það minnsta Marty Feld-
man á dögunum þegar hann var
á ferðalagi í Danmörku. I því
skyni að sannprófa hvort rétt
væri bauð Myndablaðið þeim
Marty og Dirch Passer saman.
,,Ég hef heyrt um yður
talað,“ sagði Mary Feldman.
„Eg hef líka heyrt af yður,“
svaraði Dirch Passer.
Og í nokkrar klukkustundir
skiptust þeir félagar í skemmti-
iðnaðinum á skoðunum. Dirch
hefur mun meiri reynslu af því
að leika á sviði.
„Ég hef varla komið fram á
sviði,“ segirMarty. „Ég hef þó
skemmt í kabarett og finnst það
erfitt."
Dirch segir að galdurinn sé
að ná valdi á áhorfendum og
láta þá bera sig á höndum
sér. Og þá kemur í ljós að
Marty fer eins að til þess að ná
fram góðum áhrifum í kvik-
myndum sínum.
Dirch: „Ég kem nærri því
aldrei fram með pólitíska
ádeilu. Hún er allt of auðveld
finnst mér. I staðinn vilja menn
að ég leiki Shakespeare. En...“
Marty: „Við yrðum góðir
saman í „Beðið eftir Godot“.
Það myndi ég gjarnan vilja
leika."
Blm.: „Hvers vegna eru allir
gamanleikarar svona
alvörugefnir hversdagslega"?
Marty: „Fólk ruglar saman
gjörðum manns og persónu. Ef
maður bíður heim hjartalækni
bíður maður ekki eftir því að
hann skeri upp“.
Direh: „Maður verður líka að
hlaða rafhlöðuna í sér“.
Marty: „Til er saga af manni
sem fór til geðlæknis af því
ggg | S&

.
, v '. / M
i M

Í% •
Ifi&c y •

hann var svo þunglyndur.
Læknirinn ráðlagði honum að
fara til sérfræðings og nefndi
Grock nokkurn. „En ég er
Grock," sagði aumingja
maðurinn. Þessi saga er í fullu
gildi með okkur Dirch báða.“
Dirch: „Þetta er nú ekki
neitt. Veist þú hvernig sagan er
um mennina sem voru að ræða
um hvað væri að vera þýðingar-
mikill? Einn segir: „Að vera
þýðingarmikill er að vera
staddur á fundi með Carter
Bandaríkjaforseta." Annar
segir: „Að vera þýðingarmikill
er að vera að ræða við Carter
forseta og rauði siminn frá
Marty Feldman sagði við
Dirch Passer: „Ég fæ víst
aldrei að greypa handarför
mín í ste.vpuna á Sunset
Boulevard í Holl.vwood eins
og hinar stjörnurnar. En
kannski fæ ég einhvern
tímann afrit af augunum í
mér sínu hvorum megin við
götuna.
Moskvu hringir án þess að for-
setinn svari honum.“ „Nei,“
segir hinn þriðji. „Að vera
þýðingarmikill er að vera á
fundi með Carter forseta, rauði
síminn hringir og forsetinn
svari honum en segi síðan
„Þetta er til yðar“.“
Marty: „Ég vildi gjarnan sjá
þig troða upp.“
Dirch: „Komdu þá í Tívolí
næsta sumar.“