Dagblaðið - 02.05.1979, Side 29

Sigurjón
Sighvatsson
ÁSGEIR
TÓMASSON
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 2. MAÍ!
Stælir Hendrix
nótu fyrir nótu
Ótrúlega velheppnuð eftirlíkinglátinnarstjörnu
Það má með sanni segja að máls-
hátturinn Eins dauði er annars brauð
gildi i bókstaflegri merkingu í við-
skiptaheiminum hér vestra. Einkum
reyna kaupahéðnar að hagnast á
dauða stórstjarna sem hafa átt miklu
fylgi að fagna meðal fjöldans. Allt
sem nöfnum tjáir að nefna er fram-
leitt undir nafni viðkomandi stjörnu,
•svo sem hárkrem, fatnaður, vítamín-
pillur, sælgæti, leikföng og fleira og
fleira.
Eitt af því nýjasta sem fram hefur
komið eru listamenn sem kynna sig
sem tvifara liðinna stjarna. Mest er
um svonefnda „Elvis Doubles” eða
tvífara Elvis Presley. En einnig eru til
tvifarar Jimi Hendrix og Janis
Joplin. Tvífarar þessir líkjast við-
komandi listamönnum ekki aðeins í
útliti heldur einnig i allri framkomu.
Flestar eru þessar eftirlíkingar þó
falskar i orðsins fyllstu merkingu og
skemmtanir þeirra lítt eftirsóknar-
verðar. Það skiptir þó engu máli.
Fólk flykkist að til að sjá átrúnaðar-
goðsin endurborin.
Nýlega lenti undirritaður á tónleik-
um hjá einum slíkum sem stælir Jimi
Hendrix, Randy Hansen að nafni.
Tónleikarnir hófust á því að út úr
reykskýi, sem fyllti salinn að mestu
leyti, birtist Hansen líkt því sem hann
stigi upp úr gröf. Í útliti er hann ótrú-
lega líkur meistaranum og hann
stældi hverja einustu hreyfingu hans
svo vel að þeir sem sáu Hendrix
skemmta í lifanda lífi áttu bágt með
að trúa því að þarna væri önnur per-
sóna á ferðinni.
Fyrsta lagið sem Randy Hansen lék
var hið sígilda Hendrix-lag, Fire.
Siðan rak hvert lagið annað: Manic
Depression, Crosstown Traffic, All
Along The Watchtower, Purple Haze
og fleiri. Mér til mikillar furðu skil-
aði Hansen þeim öllum ótrúlega vel.
Hljómurinn, spilamennskan og söng-
urinn, allt var þetta eins og Hendrix
væri sjálfur mættur á staðinn, stælt
nótu fyrir nótu. Hansen lék einnig
Randy skilaði lögum Hendrix ótrú-
lega vel. Hljómurinn, spilamennskan
og söngurinn, allt var þetta eins og
meistarinn væri sjálfur mættur á
staðinn. Hansen lék einnig eftir öll
sviðsbrögð Hendrix, svo sem að spila
með tönnunum og leika með annarri
hcndi á gítarinn.
DB-mynd Sigurjón.
Til stendur að endurtaka
Woodstock-hátíðina
Tónleikarnir hjá Randy
Hansen hófust á því að hann
birtist út úr miklu reykskýi sem
fyllti salinn. Engu líkara var en
hannstigiuppúrgröf.
DB-mynd Sigurjón Sighvats-
Endurvekurgamlarminningaríbrjóstum aödáendanna
eftir öll sviðsbrögð hans, svo sem að
spila með tönnunum og leika með
annarri hendi á gítarinn.
Aheyrendur, sem voru fleslir á
barnsaldri þegar Jimi Hendrix lézt
árið 1970, kunnu vel að meta flutning
Randy Hansens þótt þeir hafi tæp-
lega þekkt fyrirmyndina. Að vísu
mátti einnig greina nokkra eldri
áheyrendur innan um — gamla
Hendrix-aðdáendur sem komnir voru
til að berja augum þetta einkennilega
'fyrirbrigði. Þeir virtust einnig furðu
ánægðir með tónléikana enda verður
þvi ekki neitað að Hansen skapaði
góða stemmningu og endurvakti í
brjósti manns gamlar minningar frá
þeim árum er Hendrix var og hét.
Síðasta lagið sem Randy Hansen
lék umrætt kvöld hefst meðorðunum
,,Will I Live Tomorrow (Mun ég lifa
á morgun)” og þótt öruggt sé að
Randy Hansen verði ekki langlífur
listamaður sakir ófrumleika síns
sannaði hann að tónlist Jimi Hcndrix
mun lifa og höfða til fleiri kynslóða
en „hippakynslóðar" sjöunda ára-
tugsins. -ss
En nenna unglingar lengur að sækja risapopphátíðir?
Nákvæmlega tíu árum eftir að
frægasta popphátíð allra tíma,
Woodstock-hátíðin, var haldin í
Bandaríkjunum á að endurtaka
ævintýrið, ekki endilega við Wood-
stock i New York ríki heldur einhvers
staðar þar sem hægt er með góðu
móti að safna saman hundruðum
þúsunda manna og kvenna og græða
á þeim dálitla peninga.
Woodstock númer tvö verður
haldin dagana 14. 15. og 16. ágúst.
Stefnt er að því að svo sem þriðjung-
urinn af öllum þeim fjölda tónlistar-
manna, sem komu fram árið 1969,
troði nú upp á nýjan leik. Talsverð-
um erfiðleikum er bundið að fá þetta
fólk til að koma fram. Sumir geta
það ekki þvi að þeir eru ekki lengur
hérna megin grafar. Janis Joplin og
Jimi Hendrix eru dæmi um það.
Sömuleiðis hefur hljómsveitin Who
orðið að sjá af miklum persónuleika,
trommuleikaranum Keith Moon.
Þá eru margar hljómsveitir hættar
störfum, svo sem Ten Years After,
Crosby, Stills, Nash & Yoyng og
fleiri. Nokkrir listamenn, sem voru
Tekjurnar af gamla Woodstock
vegna plötuútgáfu og kvikmynda-
gerðar urðu um 200 milljónir dollara
(66 milljarðar islenzkra króna) og nú
á að endurtaka þann leik. Columbia
Records hefur fengið hljóðritunar-
réltinn en ekki hefur fengizt uppgefið
hvaða kvikmyndafélag fær rétt til að
kvikmynda herlegheitin.
A Woodstock ’79 verða seldir þrjú
hundruð þúsund aðgöngumiðar.
Verð hvers þeirra verður 37.50 doll-
arar (rúmlega tólf þúsund krónur nú)
og er innifalinn í verðinu dálitill við-
leguútbúnaður, svo sem teppi,
súkkulaði, plástur og annað smávegis
sem kemur fólki að notum i útilegu.
Miðasölunni verður að þessu sinni
dreift um öll Bandarikin cn ekki
aðeins á norðausturströndina eins og
siðast. Þá verður talsverður hluti
miðanna einnig boðinn til kaups i
Evrópu.
Einni mikilvægri spurningu um
Woodstock ’79 er ósvarað. Hefur
nokkur lengur áhuga á að eyða
þremur dögum á risahljómleikum?
Skilyrðin voru fyrir hendi fyrir tíu
árum þegar blóm og friður blómstr-
uðu i hvers manns barmi. Er tiðar-
andinn ekki svo breyttur siðan þá að
hæpið sé að nokkur maður nenni að
sitja við dögurn saman og hlusta á
tónlist?
Ekki má glcyma þvi atriði að fyrir
tiu árum var neyzla marijúana allt
önnur en nú er. Nú er það elni i
flokki með hvcrsdagslegum hlutum
þar vestra eins og sigarcttum og bjór.
Áður neyttu menn þess mest undir
tónlist en nú má sjá fólk sjúga
marijúanasigarettuna sina úti á götu
án þess að nokkur veili þvi athygli.
Þá voru skilyrðin til að halda risa-
hátið árið 1969 mun betri pólitiskt
séð heldur en nú. Mótmælin gegn
Víetnam voru í fulium gangi og ungl-
ingar voru í uppreisnarhug. Viðhorf
ungdómsins i Bandarikjunum eru
mun ihaldssamari nú. Þaðer þvi allt i
óvissu ennþá hvort nokkur nennir að
komaá Woodstock ’79.
Or DACiBl ADET
litt þekktir árið 1969, eru nú orðnir
dýrir skemmtikraftar, til dæmis
Santana og Joe Cocker. Hætt er við
því að þeir létu sér ekki nægja 1500
dollara laun nú eins og þá.

t