Dagblaðið - 26.06.1979, Blaðsíða 2
DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚNÍ 1979.
Óvitaháttur eða ein-
skær mannvonzka?
Erlendur Magnússon skrifar:
íslenzkir nasistar láta að sér kveða
í Dagblaðinu þann 21. júní, fullir
kynþáttafordóma eins og þeirra er
von og vísa. Fullyrðingar þess efnis,
að ,,fólk falli ekki inn í íslenzkt um-
hverfi” vegna líkamlegs útlits, sé til
vandræða og annað í þeim dúr. Nas-
istalýðurinn slær svo allt út með því
að halda því fram að koma 50 ein-
staklinga af víetnömskum og kín-
verskum uppruna muni boða upphaf
úrkynjunar kynstofns vors. — Hitler
endurfæddur.
Eðlilegt framhald hlýtur þá að vera
að útrýma öllum sköllóttum, brún-
eygðum, dökkhærðum, öllum undir
1,50 m á hæö o.s.frv. svo okkur megi
auðnast að fá fram hinn háa, Ijósa,
bláeygða, íslenzka aría.
Það er sorglegt að hugsa til þess að
þrátt fyrir blóðidrifna sögu nasism-
ans skuli hann enn á áttunda áratug
þessarar aldar eiga sér fylgjendur hér
á landi. Að það skuli vera til íslend-
ingar sem telja þjáningar fólks sér
óviðkomandi. Að það skuli vera til
íslendingar sem haldnir eru fordóm-
um fávizkunnar.
Skylda að aðstoða
Þjáningar flóttamanna, hvar sem í
heimi eru, koma okkur íslendingum
jafnmikið við og öðrum einstakling-
um, sem byggja reikistjörnuna Jörð.
Þó svo að stórum hluta mannkyns sé
stjórnað af fasistum í gervi herfor-
ingja og kommúnistum í gervi verka-
lýðsleiðtoga þá leysir það okkur, sem
höfum verið svo heppin, að fæðast á
landskikum þar sem mannréttindi eru
virt að mestu leyti, ekki undan þeim
skyldum að hlúa að þeim, sem flýja
verða ofsóknir stjórnvalda. Okkur
íslendingum ber skylda til að aðstoða
aðra íbúa Jarðarinnar svo þeir megi
öðlast hin helgustu mannréttindi,
mat, húsaskjól, tjáningarfrelsi, skoð-
anafrelsi.
Það er von mín, að þeir ein-
staklingar, sem lýstu mannvonzku-
skoðunum á baksíðu DB þennan
rigningarfimmtudag, hafi gert slíkt
vegna óvitaháttar síns, en ekki af ein-
skærri mannvonzku. Að skoðanir
þessar hafi sprottið upp vegna mikill-
ar vanþekkingu á kynþátta- og
ethniskum deilum.
Mér er fullkomlega ljóst að flutn-
ingur 50 flóttamanna til íslands er
ekki auðvelt viðfangsefni ef vel á að
vera. Það er ekki nóg að flytja fólkið
hingað og veita því húsnæði. Meira
þarf til. Þetta fólk þarf á aðstoð að
halda til að aðlagast íslenzkri menn-
ingu. Það þarf að fá góða tilsögn í ís-
lenzku, húsnæði þarf að velja, svo að
það dreifist, svo ekki myndist menn-
ingarkimi í okkar þjóðfélagi.
Atvinnu þarf það að fá (og það til
jafns við aðra íslendinga), menntun
verður að vera til staðar.
Tökumá móti
opnum örmum
Ég tel að öll þcssi vandamál, sem
ég hef einfaldað hér að ofan, megi
yfirstíga, t.d. með stofnun sjálfboða-
liðafélags, sem aðstoðaði þetta fólk
án þess að þiggja laun fyrir. Félag
fólks sem væri tilbúið til að aðstoða
flóttamennina til að kynnast íslend-
ingum, sýndi þeim vináttu og
virðingu. Ég tel að einn launaður
erindreki væri nóg, ef nógu margir
sjálfboðaliðar fengjust til starfs.
Þegar þetta fólk kemur til íslands
verða íslendingar að taka á móti því
með opnum örmum. Við megum
ekki taka þann ósið upp að kenna
þessu fólki um ófarir okkar — ekki
kenna því um spillta æsku (ég tel
hana ekki spillta), verðbólgu eða at-
vinnuleysi — ekki líta á það sem sér-
hóp, heldur samþykkja þá staðreynd
að á þeirri stundu fjölgi íslendingum
um 50 — 50 nýir íslendingar. Ef við
tökum þeim sem fólki, með jafnan
rétt til lífsins, þá þurfum við ekki að
óttast kynþáttavandamál hérlendis.
íslenzkir nasistar, endurskoðið hug
ykkar. Á íslandi mun aldrei verða
kynþáttavandamál, nema ef þið
haldið skoðunum ykkar áfram. Verði
íslenzkt kynþáttavandamál til, þá
verður það ykkar sköpunarverk.
Lýðræðis- og mannréttindasinn-
aðir íslendingar, tökum virkan þátt í
að byggja betri heim.
Raddir
lesenda
„Utur skiptir
ekki máli”
Kona á Húsavik hringdi:
Ég sá í DB að margir hafi hringt til
ykkar og lagzt gegn komu víet-
namskra flóttamanna til íslands. Hér
heyrir maður litillega talað um málið
og meirihluti manna er fylgjandi hug-
myndunum. Ég er á móti kynþátta-
fordómum, litur fólks skiptir ekki
máli.
Getum ekki skor-
azt undan merkjum
ef einhver verða, með samheldni.
Minnumst þess að landar okkar í
Vestmannaeyjum voru rændir og
flæmdir á haf út, ef svo mætti að
orði komast. Einnig höfum við orðið
að flýja land vegna hallæris.
Ég vil biðja góða menn að sýna
þessu fólki frá Víetnam samúð ef það
á eftir að koma hingað.
„SJÁLFSAGT AÐ
FÓLKK) KOMI”
Jón Baldvinsson hringdi:
Mér blöskraði að sjá í DB um
viðbrögð lesenda við fréttum um
flóttamenn frá Víetnam og hugsan-
lega komu hluta þeirra hingað. Ég
segi nú bara, aumingja fólkið að
þurfa að vera sent hingað! Auðvitað
er sjálfsagt mál að taka við fólkinu,
en það erum ekki við sem líðum fyrir
þetta, heldur fólkið sjálft. Við
verðum að vona að því líði hér sem
bezt — hörmungar þess eru aðalat-
riðið.
Ég var líka að hugsa um það, út
frá fréttum af geigvænlegum flótta-
mannastraumi í Asíu, að við þyrftum
að gera átak til hjálpar fólkinu. Ég
veit, að t.d. í Danmörku og víðar,
hefur fólk „tekið að sér”
einstaklinga og hópa úti í heimi, sem
líða skort, og lagt þvi lið með frjáls-
um söfnunum. Blöð hafa haft frum-
kvæði í málinu. Þannig gæti Dag-
blaðið haft frumkvæði að því að1
safna fyrir ákveðið þorp eða búðir og
birt síðan af og til myndir frá
staðnum. Á þann hátt geta gefendur,
fjársins fylgzt með því hvernig
gjöfum þeirra er varið. Hér á landi
eru einstaklingar sem hafa „tekið að
sér” bágstatt fólk úti í heimi og
fylgist stöðugt með því hvernig því:
vegnar.
Um DC-10
9095—6457 skrifar:
Mig langar til að leggja spurningu
fyrir Agnar Kofoed-Hansen, flug-
málastjóra, varðandi DC-10 þotuna.
Er ekki hægt að fá flughæfniskírteini
skráð hér á landi eða einhverju
Evrópulandi? Samkvæmt öllum
bókum um flugmál sem ég hef lesið,
er þetta hægt.
0046—2144 hringdi:
Ég hitti nokkrar konur að máli og
hafði orð á flóttamannahjálpinni. Og
ég gat ekki heyrt annað i mínum hópi
og víðar sem ég kom en við séum
mjög hlynntar málinu. Við höfum
gengið í ýmis alþjóðasamtök til að
verða að liði og getum ekki skorazt
undan merkjum. Við hljótum að
komast yfir vandamál þessu samfara,
Menn deila hart um fyrirkomulag flugkennslu 1 Reykjavík. Hér er ein „rella” tilbúin f loftið. DB-mynd Hörður
Deilaumflugkennslu:
Aaðdrepa
Flugklúbbinn?
Óhressir flugkennarar höfðu sam-
band við blaöið:
Það er kurr í mörgum kollegum
okkar í Reykjavík. Þannig er mál
með vexti að til stendur að veita 2
skólum í Reykjavík algera einokun á
flugkennslu. Þessi einokun myndi
t.d. kæfa Flugklúbbinn í fæðingu en
í honum eru 60 meðlimir, kennarar,
einkaflugmenn, flugnemar og flug-
virkjar. Vélar klúbbs þessa eru nú á
leiðinni til íslands. Ef af þessari
einokun verður, geta menn ekki einu
sinni lært á sínar eigin vélar, nema
fyrir náð og miskunn skólanna
tveggja. Hugmyndin að baki þessu er
víst að ,,ná upp betri standard”, en
standardinn hjá öðrum skólanum er
svo gífurlegur að þar er einn kennari
með hálf réttindi, þ.e.a.s. hann er á
undanþágu. Heldur þykir mönnum
fnykur af þessari ráðstöfun, því hátt-
settur maður hjá Flugmálastjórn er
jafnframt eigandi annars skólans.
Vísisdekur
sjónvarpsins
Óskar Jóhannsson skrifar:
„Ég hef oft orðið hissa á Vísis-
dekri sjónvarpsins. Ekki veit ég,
hvaða samband þar er á milli eða
hvort Ólafur Ragnarsson Vísisrit-
stjóri heldur svo góðu sambandi við
fyrri félaga í sjónvarpinu, að þeir sjái
ofsjónum. Mest held ég, að þetta
stafi af leti sjónvarpsfréttamanna.
Þeir hafa ekki fyrir að kanna málin
heldur grípa eitthvert blaðið og vitna
í það. Engin leið mun að bjarga sjón-
varpsmönnum úr letidusilmennsku
sinni. En þeir eiga ekki að leyfa sér þá
einhliða áróðursmennsku að gera
f réttatíma s jónvarpsins að auglýsingu
á einu dagblaðanna, finnast hvaðeina
merkilegt, sem í því annars fremur
lélega blaði stendur, en vitna ekki í
önnur blöð, sem iðulega hafa haft
sömu fréttir og jafnvel degi fyrr.”
Lesandi hringdi:
Mér blöskra öll lætin út af áfengis-
kaupum stjórnarráðsmanna. Ég get
ekki skilið að það þurfi að gera mikið
mál úr lítils háttar fríðindum þessa
fólks. Þetta er bara öfund að láta
svona.
Símar: 29330/29331
BÍLASALAN
VITAT0RGI
Camaro Rally Sport árg. ’72, 8 cyl.,
sjálfsk., brúnsanseraður m/hvítum
vinyltoppi, brcið dekk, aflveltistýri,
loftdemparar. Fallegur og góður bill i
toppstandi. Verð 3.6 millj. Skipti.
Volvo 144 árg. ’70, Ijósdrapplitaður,
ný sumardekk, útvarp. Góður bfll,
skoðaður ’79. Verð 1800 þús.
Mazda 1300 árg. ’75, blár, gott lakk,
2ja dyra, sumar- og vetrardekk fylgja,
útvarp-segulband. Skoðaður ’79. Verð
2.1 millj.
Mazda 616 Coupé árg. ’74, ekinn 43
þús. Gulur, gott lakk, 2ja dyra. Bill
sem stendur fyrir sfnu. Toppsölubili
sem verður fljótur að fara. Verð 2.2
millj.