Dagblaðið - 29.06.1979, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 29. JÚNÍ 1979.
2
r
Flugskólamálið:
Heyrír undir flugmálastjóra
og loftferðaeftiriit
—segir Pétur Einarsson
„Þvi miöur sannast þar að við Íslendingar ætlum seint að hætta að vera
kotungar,” segir Pétur Einarsson um bréf „óhressra flugkennara.”
í Dagblaðinu sl. þriðjudag er
grein í þættinum Raddir lesenda. Því
miður sannast þar að við íslendingar
ætlum seint að hætta að vera kotung-
ar. Greinin er nafnlaus með
aðdróttunum og rógi. Flugskólamál á
íslandi eru þó ekkert felumál heldur
varðar það alla þjóðina að vel sé á
þcim haldið og opinber umræða góð.
Ég hef þá lífsstefnu að reyna að gera
það sem réttast er og gera aldrei
annað en ég get óhræddur lagt nafn
mitt við. „Óhressir flugkennarar”,
sem ætla verður að skrifað hafi
umrædda grein i Dagblaðið hafa
önnur sjónarmið, en svo verður hver
að haga sér sem hann er skapaður. Ég
tel nauðsynlegt að öllum skrifum um
opinber málefni sé svarað strax og
rétt, með því sjónarmiði er grein
þcssi skrifuð.
„Heldur þykir mönnum fnykur
af þessari ráðstöfun, þvi háttsettur
maður hjá Flugmálastjórn er jafn-
framt eigandi annars skólans.”
Undirritaður Pétur Einarsson fulltr.
flugmálastjóra er án efa sá sem átt er
við. Hvað ég er háttsettur má deila
um. Svo er guði fyrir þakkandi að ég
er ekki einn eigandi að flugskólanum
Flugtak hf., því ég gæti ekki einn
axlað þann kostnað sem við eig-
endurnir höfum borið af þeim skóla
úr eigin vasa. Þessi skóli hefur aldrei
verið rekinn í fjáraflaskyni, en af
áhuga fyrir bættri flugmenningu hér
á landi. Það er ekkert leyndarmál að
ég er hluthafi í Flugskóla Flugtaks hf.
og hafa yfirmenn mínir alla vitneskju
um það. Ástæðan fyrir því að ég sem
opinber starfsmaður á í fyrirtæki,
sem leita þarf til stofnunar þeirrar er
ég starfa við er sú að ég er ráðinn til
starfa tímabundið, þ.e. frá 1. ágúst
1978 til 1. ágúst 1980, en ekki fast-
ráðinn opinber starfsmaður.
Það er dylgjað um að fnykur sé af
þessu máli. Ég hef ekki lyktarskyn
þessara manna, svo ég dæmi ekki um
smekk þeirra. Samkvæmt 82. gr. sbr.
83. gr. loftferðalaga 34/1964 og
reglugerð um fyrirtæki er starfa að
loftflutningum nr. 405/1977 veitir
flugmálastjóri leyfi til reksturs flug-
skóla. Þessir menn hafa aldrei sótt
um leyfi svo ég viti til, en fulljóst
hlýtur mönnum að vera að ég veiti
ekki leyfi til reksturs flugskóla. Ég
skal vera fyrstur manna til þess að
viðurkenna erfiða aðstöðu mina, þar
sem ég virðist sitja beggja vegna við
borðið og á mjög erfitt að vera
hlutlaus í þessu máli. En mál þetta
heyrir undir flugmálastjóra og loft-
ferðaeftirlit, ekki undirritaðan.
„Hugmyndin að baki þessu er víst
að ná betri standard, en standardinn
hjá öðrum skólum er svo gifurlegur
að þar er einn kennari með hálf
réttindi, þ.e.a.s. hann er á undan-
þágu.” Dæmigerður rógur, sem
alltof mikið er um í stétt íslenzkra
flugmanna. Maðurinn sem um er að
ræða er Þorsteinn Sigurgeirsson nteð
um 8000 flugtíma að baki og 24 ára
reynslu í sjúkraflugi við allar
aðstæður, leiguflug og kennsluflug.
Þorsteinn flaug m.a. um ára-
bil hjá Birni heitnum. Pálssyni.
Réttindi hans eru öll í lagi og hann er
ekki á neinni undanþágu. Það rétta
er að hann er með reyndustu og beztu
flugkennurum okkar.
Ef þessir óþekktu flugkennarar
vilja fleiri svör frá mér þá er það
meira en sjálfsagt, þau geta komið
samstundis refjalaust og með fullu
nafni.
Hagur sjávarútvegs
—hagur allra landsmanna
Bogi Nilsson, sýslumaður, skrifar:
Hvað er framundan? Okkur er sagt
að lita verði með hóflegri bjartsýni
á aflamöguleikana á þessu ári. Draga
verður enn úr sókninni í þorskinn og
loðnan er ekki lengur sú sjálfsagða,
ótæmandi, gullkista sem hún áður
var talin vera.
Engin ástæða er þó til þess að vera
með allt of mikla svartsýni, en skyn-
samlcga verður að halda á málunum
og allir hljóta að gera sér ljóst, að
hömlulaus veiðimennska heyrir sög-
unni til. Það þarf ekki að minna
okkur á, að við veiðum næstum því
einir i 200 milna fiskveiðilögsögunni
og ættum þvi að geta haft mun betri
stjóm á öllum veiðimálunum nú en
áður og ekki kennum við öðrum um,
ef okkur tekst það ekki. En margt
ber að várast við stjórnun þessara
mála, því margar eru gryfjurnar á
leiðinni til réttrar niðurstöðu. Við
Við skulum hafa það hugfast, að hagur
sjómanna — hagur sjávarútvegs- er
hagur allra landsmanna, skrifar bréf-
ritari. DB-mynd
höfum til dæmis orðið vör við ágrein-
ing, jafnvel hnútukast, á milli lands-
hluta, á milli útgerðarmanna, á milli
sjómanna, svo ekki sé minnst á
stjórnmálamennina út af stjórnunar-
aðgerðum, en þess háttar togstreitu
verður að útiloka.
Hingað til hafa stjórnvöld einkum
beitt beinum veiðitakmörkunum, eða
veiðibanni, við stjórnunina, en hug-
myndir um auðlindaskatt á Ýeiðarnar
til takmörkunar á sókninni hafa
heyrst. Ég ætla mér ekki að lýsa
skoðun minni á þessum stjórnunar-
aðferðum, en bið þess, að allir sem
þetta skiptir og sem þessu ráða, sam-
einist um að skoða málin af skynsemi
og sanngirni, án allra hleypidóma og
mun okkur þá vel farnast. Og við
skulum hafa það hugfast, að hagur
sjómanna — hagur sjávarútvegs, —
ekki stundarhagur — heldur, þegar
litið er fram á veginn — er hagur allra
landsmanna.
Heldur út á haf ið en að lenda
hjá hjartalausu fólki
Davið Björnsson, Eyjabakka 30,
skrifar:
Ég ntundi heldur fara út á Itaf og i
opinn dauðanticua 'reyna að fá hæli
hjá fólki eni er eins knlt hjarta-
laust og mótfallið „svertingjum”
(allir þeir sem hafa dökkt hörund eru
kallaðir svertingjar hér á Islandi!)
einsog íslendingar virðast vera.
Ein úr vinnustaðahóp skrifaði i DB
,,. . . heldur álítum við að litað fólk
komi til með að lenda í vandræðum
og verða fyir margs konar óþægind-
um.” Já. sannarleea lendir þetta fólk
í vandræðum, hjá fólki eins og
ykkur!
Hvernig væri ef röðin kæmi einn
goöan veðurdag að íslendingum og
þeir þyrftu að leita hælis hjá
erlendum þjóðum, og enginn mundi
vilja taka við okkur?
Enga flóttamenn hingað:
Styðjum
frekar
öryrkja
Öryrki hringdi:
Ég er mótfallinn því að víetnamska
flóttafólkið komi hingað. Hef
reynslu af því frá Bandaríkjunum að
þetta fójk samlagast ekki öðrum og
býr út af fyrir sig, sbr. Kínahverfin.
Auk þess ættum við að líta okkur
nær. Hér eru næg vandamál.
öryrkjar og gamalmenni fá ekki
nægan stuðning, og eins eru dæmi
um einstæðar mæður sem eiga ekki
ofan í sig.
Fatlað fólk á erfitt með að fá starf við sitt hæfi. En ætli það megi ekki fullyrða aö
skilningur almennings á högum þess og kjörum hafi aukizt?
DB-mynd. Ari Kristinsson
Fötluðum mismun
að á Selfossi?
Kristín Guömundsdóttir, Lyngheiði
13, Selfossi skrifaði og vakti athygli á
því að fyrir nokkru hefði fatlaður
maður sótt um starf hjá Sundhöll
Selfoss. í landslögum segi að fatlaðir
eigi að ganga fyrir um vinnu. i þessu
tilviki hafa lögin ekki verið virt og
starfið veitt kennara við gagnfræða-
skólann, sem aðeins hafi verið að
leita eftir sumarvinnu.
Kristin telur þessa stöðuveitingu
ámælisverða og spyr hvort hér sé
ekki verið að brjóta lög. Hún bendir
á að það sé mikið áfall fyrir ungt fólk
í blóma lífsins að fatlast og þegar það
hafi með ærnu erfiði endurhæft sig sé
því víðast hvar synjað um vinnu.
Þetta sé ekki hægt að líða öllu lengur.
Ekki Óskar í Sunnubúðinni
Óskar Jóhannsson, kaupmaður i
Sunnubúð í Reykjavik, hafði sam-
band við DB og óskaði eftir því að
það yrði tekið fram að hann væri
ekki sá Óskar Jóhannsson sem
skrifaði bréf á lesendasíðu DB fyrir
nokkrum dögum.
Er þessu hér með komið á fram-
færi.