Dagblaðið - 14.01.1980, Blaðsíða 8

Dagblaðið - 14.01.1980, Blaðsíða 8
 DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 14. JANÚAR 1980. A 8 r „tg varð að henda mér á jörðina í skothríðinnr — segir Jóhannes Reykdal, fararstjórí íslenzka hjúkrunarhópsins í Thailandi — íslenzki hópurínn slapp allur ómeiddur undan árás rauðu khmeranna á flóttamannabúðimar ,,Ég var að keyra í bílnum okkar efst í búðunum þegar 35—40 rauðir khmerar komu skyndilega hlaupandi og skutu þeir allt hvað af tók í allar áttir,” sagði Jóhannes Reykdal, far- arstjóri íslenzka hjúkrunarhópsins, i samtali við DB í gær, en hjúkrunar- hópurinn dvelst sem kunnugt er á vegum Rauða krossins í Thailandi. ,,Ég varð að henda mér á jörðina hjá bílnum en maður sem var um tvo metra f'yrir framan bilinn hjá mér varð fyrir skoti og dó samstundis. Það tók mig um eina og hálfa klukkustund að komast fótgangandi i skothríðinni til þess staðar er Rauða kross fólkið hafði safnazt saman á. Á leiðinni varð ég var við að margir menn urðu fyrir skotunt og dóu.” „Árásin á búðirnar var gerð á föstudaginn fyrir rúmri viku,” sagði .lóhannes. „íslenzki hópurinn var fyrstu fjórar vikurnar að vinna í flóttamannabúðum á landamærum Kampútseu og Thailands, sem í voru 120 þúsund manns. Búðirnar heita Samet og eru um 50 km fyrir norðan Aranya Pratet. Þegar menn höfðu verið við vinnu um hálftíma á föstudaginn gerðu rauðir khmerar árás á búðirnar með hriðskotarifflum og sprengjuvörpum. Allt Rauða krossstarfsliðið í búðunum, um 60 manns, slapp ómeitt frá bardaganum sem stóð í marga klukkutíma. Af íslenzka hópnum er það að segja að læknirinn og hjúkrunar- konurnar voru að vinna í sinni hjúkrunarstöð og gátu þau forðað sér fljótlega. Tvær af stúlkunum, Björg og Hildur, komust strax út úr búðunum, en Sigurður læknir og Kristin urðu að fara í loftvarnarbyrgi fyrst um sinn. Eftir stutta stund fór Sigurður að hjálpa þeim sem særðust i bardaganum.” -jh. íslenzki hjúkrunarhópurinn á fundi áður en lagt var af stað. DB-mynd-Hörður. \ INUIT NUNAAT Það hefur verið heldur hljótt um Norræna húsið i tæpan mánuð eða svo, en nú er árið 1980 gengið í garð og með því merkileg farandsýning i sölum hússins. Nefnist hún ,,Inuit Nunaat”, land mannanna, sem fjallar unt daglegt Iíf og list Grænlendinga frá öndverðri 19. öld og fram á vora daga. Það er Norræna listsambandið og Listmiðstöðin í Svíavigi sem standa að sýningunni, en aðalhvatamaður að henni er danski listmálarinn Bodil Kaalund. En Grænlendingar sjálfir hafa einnig unnið að þessari sýningu, þ.á m. nokkrir góðkunningjar okkar frá Grænlandsvikunni sem haldin var í Norræna húsinu fyrir þrem árum, en þeir halda með því upp á heima- stjórn. Sterkur menn- ingararfur Við íslendingar eigum enn ansi margt ólært um Grænland og Grænlendinga og sjálfsagt þarf meira en þess.i sýningu til að bæta úr fá- fræði okkar. Reyndar verð ég að viðurkenna að ég tel mig hafa haft meira gagn og gatnan að Grænlands- vikunni forðum, enda var þar leitað fanga víða og Grænlendingar sjálfir settu mikinn svip á bæjarlifið. Samt sem áður undirstrikar þessi sýning skýrt það, sem marga hefttr a.m.k. grunað, þ.e. hve sérstæður og sterkur menningararfur Grænlendinga er, hve brýnt er fyrir þá að varðveita hann til eflingar þjóðernisvi und og stolti, og síðast en ekki sist, hve nauðsynlegt það er listamönnum þeirra að finna nýjar leiðir til að túlka þennan arf, í stað þess að rciða sig sífellt á myndlist forfeðra sinna. í ljóðlist Grænlendinga, sem hér er kunn af þýðingum Einars Braga, má þegar finna nýja vakningu og þar er fortiðinni óspart teflt gegn nútímanum, oft á mjög áhrifamikinn hátt. Úr þjóð- sagnaheimi En i myndlistinni, sem Grænlendingum er líklega álíka mikilvæg og sagna og ljóðlistin, eiga þeir sýnilega lengra í land, einkarlega i skúlptúr. Hins vegar lofar grafík þeirra góðu og ættu bestu grafíkerar Grænlendinga, t.d. Hans Lynge, Ake Höegh og Kristinn Olsen Aaju, hiklaus heima á samnorrænum L grafiksýningum — ef norrænt sam- starf á að hafa einhverja þýðingu. Óneitanlega hljótum við að vera í crfiðri aðstöðu gagnvart myndlist Grænlendinga fyrr á tímum, þar sem okkur skortir þekkingu á þjóðsagna- Iteimi þeirra og trúarlegum siðum, en á þeim grunni eru flest myndverk þeirra reist. Þó er hugarflug þeirra svo frjótt að við hljótum að hrífast með — af dansgrímum, einföldum að grunnformi en skreyttum með þéttu ntynstri lína og svo af tupilökkunum svonefndu þar sem alls kyns um- myndanir blómstra og sýna jafn- framt hin nánu tengsl Grænlendinga við veröld dýranna. Að drepa með túpilakk En þótt túpilakkarnir séu kannski þekktastir af myndverkum Græn- lendinga, þá hafa menn misskilið hlutverk þeirra. Þessir útskornu gripir höfðu ekki trúarlegt gildi sem slikir því hinir eiginlegu túpilakkar voru andar sem menn mögnuðu upp. En túpilakka skáru menn úr beini ef þeir ætluðu sér að drepa einhvern sem þeir höfðu hatur á. En færi svo að fórnarlambið tilvonandi grunaði hvað til stóð, eða ef það hafði aðgang að sterkari öndum en óvinurinn, þá mátti setja túpilakkinn til höfuðs skapara sínum. Þegar túpilakk hafði lokið ætlunarverki sínu, átti hann að leysast upp og nýjan grip þurfti að tálga fyrir næsta verkefni. Sem betur fer hafa þeir ekki allir komið að gagni, því annars færum við á mis við blómann af grænlenskri list. En myndlist Grænlendinga gengur ekki öll út á andatrúna, því stór hluti hennar fjallar um náttúruöflin og lifsbaráttuna: veiðar, skinnavinnu, matseld, róður o.s.frv. Og þeir tjá sig með því sem hendi er næst, hvalbeini, selskinni, rekavið og sápusteini. Listræn heimastjórn Á 19. öld koma vestræn áhrif inn í list Vestur-Grænlendinga og við sjá- um hvernig Aron frá Kraneq notar tréskurðarkunnáttu sína í gerð ótrú- lega góðra tréskurðarmynda sent þrykktar eru í bók árið 1860, en áður hafði Grænlendingurinn Israil Nicodemus Gormansen málað vatns- litamyndir af fiski og hreindýra- veiðum (1840). Um aldamótin 1900 gerir svo Kristófer Kreutzmann vatnslitamyndir sem hafa til.að bera ríkulegan karakter. En ljóst er að Danir hafa ekki örvað þessa þegna sína til dáða á þessu sviði, en í byrjun lú.aklar litu þeir nánast á þá sem skepmn (sjá bók Otto Fabriciusar á sýningunni). En þeir hafa ekki latt þá að heldur og í einangrun sinni hafa Grænlendingar haldið lifinu i gömlum hefðum m.a. í bein-, stein- og tréskurði- Það er svo á síðasta ára- tug, sem mikil vakning verður meðal ungra Grænlendinga, komið er upp myndlistarkennslu og Grafíska verk- stæðið er sett upp. Við sjáum árangurinn á þessari sýningu og hann sýnir svo ekki verður um villst, hve einarðlega Grænlendingar stefna að listrænni heimastjórn. Ekki er að efa að henni munu þeir koma á fót — svo sterk sem arfleifð þeirra er. Túpilakkar og mannamyndir úr beini ogsteini. (Ljósm. Hörðúr) Eskifjördur. DB-mynd Emil Thor. ER KRISTILEGT AÐ VERA A VEIÐUM UM JÓLIN? Hólmanesið fór á veiðar aðfaranótt 2. janúar og kom inn aftur þann 6. með 60 tonn, mest góðan þorsk, að sögn Hauks Björnssonar, verkstjóra hjá hraðfrystihúsinu. Hér er föst venja að togarar og ailir fiskibátar hætti veiðum um 20. desember. Er það eini tími ársins sem verkstjórar og þeirra fólk fá tækifæri til að annast viðhald, málun i frystihúsinu o.s.frv. Austfirðingum finnst hryllilegt að heyra í útvarpi á Þorláksmessu og aðfangadag, að togarar í Reykjavík eigi að fara út á veiðar áðurnefnda daga og sjómenn að vera fjarri sínum ættmennum um jólin. Er þetta kristilegt? Togarar á Austurlandi standa sig sízt verr fjárhagslega en sunnlenzkir þrátt fyrir gott jólafrí. Regína, Eskifiröi. 250 þús. kr. borvél hvarff af bfl Maður kom á lögreglustöðina í Árbæ á föstudaginn og sagði ólánssögu af borvél sem hann hafði keypt fyrir litlar 250 þúsund kr. á miðvikudaginn var. Hafði hann verið við vinnu i iðnaðarhverfinu í Ártúnshöfða á föstu- daginn og skilið vélina eftir á palli Pick-up bifreiðar sinnar. Bílinn lánaði hann piltum í búðarferð, en síðar reyndist borvélin dýra og nýja horfin. Nú er ekki vitað hvort vélin datt af bílnum eða hvort henni var stolið. En hafi einhver orðið nýrrar borvélar var, er hann beðinn að hafa samband við Árbæjarlögregluna. -A.Sl. Grunaðirumbensín- stuld á bensínstöð Á sunnudagsnótt voru nokkrir gær enn mjög óljóst fyrir, að sögn unglingar teknir við bensinstöð Shell lögreglunnar, og var þá hafin könnun í Breiðholti, grunaðir um að vera þar á því. Rannsókn verður fram haldið. að reyna að stela bensíni. Málið lá i -A.Sl.

x

Dagblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið
https://timarit.is/publication/260

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.