Dagblaðið - 24.01.1981, Qupperneq 10

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 24. JANÚAR 1981.
MmUBIB
írfálst, úháð dagblað
Útgefandi: Dagblaðið hf.
Framkvœmdastjöri: Sveinn R. EyjóHsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
AastoðsrritstjóH: Haukur Helgason. FréttastjOH: Ómar Valdimarsson.
SkHfstofustjóri rítstjómar Jóhannes Reykdel.
íþróttir Haliur Slmonerson. Mennlng: Aóelsteinn Ingólfsson. Aóstoðariréttastjórí: Jónas Haraldsson.
Handrít Ásgrímur Pélsson. Hðnnun: Hilmar Karisson.
Bleðamenn: Anne Bjamason, Atli Rúnar Halldórsson, Adi Steinarsson. Ásgeir Tómasson, Brafli Sifl
urdsson, Dóra Stefénsdóttlr, Ekn Albertsdóttir, Glsli Svan Einarsson, Gunnlaugur A. Jónsson, Inga
Huld Hékonsrdóttir, Kristjén Mér Unoarsson, Sigurður Sverrisson.
Ljósmyndir: Bjarnleifu. BjamleHsson, Einar Ólason, RagnarTh. Slgurðsson, Sigurður Porri Siflurðsson
og Sveinn Þormóðsson.
Skrifstofustjöri: Ólafur EvjóKsson. Gjaldkari: Préinn PorleHsson. Auglýsingastjóri: Mér E.M. Hnlldórs-
son. DreHingarstjóri: Valgarður H. Svainsdóttir.
Ritstjóm: Siðumúla 12. Afgrslðsla, ésjtriftadeikMúBfýslngar og skrifstofur pverholti 11.
Aðalsimi blaðsins er 27Ö22 (10 llnur).
Satning og umbrot Dsgblaðið hf„ Siðumúla 12. Mynda- og plótugerð: Hilmir hf„ Siðumúla 12. Prentun:
Árvekur hf„ Skeffunni 10.
Áskriftarverð é ménuði kr. 70,00. Verð I leusesölu kr. 4,00.
Andúð á flokkunum
„Styð engan flokk. Þeir lofa öllu
fögru en svíkja allt.” Ummæli af þessu
tagi eru dæmigerð fyrir afstöðu stórs
hóps háttvirtra kjósenda.
Eitt hið athyglisverðasta, sem skoð-
anakannanir Dagblaðsins um fylgi
stjórnmálaflokkanna hafa leitt í ljós,
er, hversu geysistór hópur er óákveðinn. Meira en það,
mikill fjöldi er ekki aðeins óákveðinn, heldur lætur,
óumbeðinn, í ljós andúð á öllum flokkunum og segist
,,engan flokk” styðja.
Hópurinn, sem beinlinis afneitaði öllum flokkunum,
var um tíu af hundraði af heildarúrtakinu í DB-könn-
unum nú í janúar og í september síðastliðnum. Hann
hefur verið álíka í fyrri könnunum. Að þessu fólki
meðtöldu voru óákveðnir um 30 prósent af úrtakinu í
könnun Dagblaðsins í september og hátt í 40 prósent í
könnuninni nú.
Steingrímur Hermannsson, formaður Framsóknar-
flokksins, segir réttilega, að niðurstöður skoðanakann-
ana Dagblaðsins eigi að vera leiðbeinandi fyrir stjórn-
málamenn. Þeir skyldu því gefa því gaum, hversu stór
sá hópur er, sem milli kosninga segist hafa skömm á
öllum stjórnmálaflokkum og foringjum þeirra.
Vissulega dragast flestir hinir óánægðu á kjörstað,
þegar gengið er til kosninga. Það er rökrétt afstaða í
lýðræðisþjóðfélagi, að slíkt fólk velji hinn „skásta” að
þess mati, þegar það á þess kost.
,,Ég hef skömm á þeim, öllum saman.” ,,Allir jafn-
slæmir.” ,,Allt sama súpan.” ,,Þeir eru allir stórlega
viðsjárverðir.” ,,Þeir halda, að við séum fábjánar.”
,,Það er sami rassinn undir þeim öllum.” í svörum
landsmanna í skoðanakönnunum Dagblaðsins um
flokkafylgið er jafnan urmull af slíkum athugasemd-
um. Það, sem Dagblaðið hefur birt af því tagi, hefur
aðeins verið brot, sýnishorn af þess háttar ummælum.
Fólk nefnir gjarnan, að stjórnmálamenn fari með
ósannindi, ef þeim þyki henta. Augljóst dæmi er, að
þeir eru jafnan reiðubúnir að verja með bústnum
rökum, ef þeir sitja að ríkisstjórn, sams konar aðgerðir
og þeir andmæltu með jafnítarlegum rökum, þegar
þeir voru utan stjórnar. Stjórnmálamenn í ríkisstjórn
skortir ekki rök til að mæla með gengislækkunum og
kjaraskerðingu, þótt sömu menn væru jafnfúsir að
hallmæla sams konar gengislækkunum og kjaraskerð-
ingu, þegar þeir voru utan ríkisstjórnar, svo að einhver
dæmi séu nefnd. í þessu efni á við sú margnefnda
klisja, að kjósendur eru ekki jafnvitlausir og stjórn-
málamenn halda.
Fólk nefnir oft, að stjórnmálamenn skari eld að
sinni köku en hugsi minna um þjóðarhag. Ráðandi
þingmenn eru á hálum ís í fyrirgreiðslupólitík sinni.
Þeir halda kannski vináttu gæðinga sinna, þegar þeir
útbýta dúsunum, en gagnrýni á það framferði, hina
gamalgrónu bitlingapólitík, er eitt helzta umræðuefni
manna á milli.
í hita kosningabaráttu kunna margir kjósendur að
hrífast af einstökum frambjóðendum. Venjulega taka
vonbrigðin við, þegar fram í sækir.
Mikill og nokkuð stöðugur fjöldi hinna óákveðnu og
þeirra, sem lýsa „frati” á flokkana i skoðanakönnun-
um Dagblaðsins, er vissulega eitt hið athyglisverðasta
við niðurstöðurnar og ætti að vera leiðbeinandi fyrir
landsfeðurna, þótt líklega sé borin von, að svo verði.

Réttarhöldin yffir keisaranum Bokassa:
Veizlumaturinn var
búinn til úr and-
stæðingum Bokassa
Mannakjötið var borið f ram með víni og grænmeti
„Franskur ráðherra snæddi
mannakjöt, drakk með því vín og
hafði grænmeti með. Föngum var
kastað fyrir ljón eða í krókódíla-
tjarnir og börnum var slátrað.”
Þetta kom fram þegar fyrrver-
andi keisari Mið-Afríkukeisara-
dæmisins, Jean Bedel Bokassa, var
fyrir stuttu dæmdur fjárstaddur til
dauða af dómstóli einum í Bangui,
höfuðborg ríkisins. Réttarhöldin
hljóta að hafa verið áfall- fyrir
ráðherrann Robert Galley, sem fer
með málefni aðstoðar Frakka við
þróunarlöndin. Vitni fullyrða að
ráðherranum, sem var tíður gestur
Bokassa við keisarahirðina í
Berengo, í 60 km fjarlægð frá
Bangui, hafi verið boðið upp á
dýrindis kjötrétti, sem búnir voru til
úr pólitískum andstæðingum
Bokassa.
að útbúa málsverð úr kjötlundum
steiktum á teini og hrísgrjónum.”v'
Matsveinninn var hikandi í fyrstu
en tók síðan til óspilltra málanna við
matreiðsluna. Sagt var að keisarinn
sjálfurhefðitekið sér beztu bitana og
etið með beztu lyst. Leifunum var svo
pakkað inn og þær sendar til
höfuðborgarinnar Bangui þar sem
Bokassa átti einkadýragarð.
D Estaing fókk 200
demanta að gjöf
Þótt það hafi ekki komið fram
við réttarhöldin þá var það ekki
aðeins mannakjöt sem Bokassa bauð
háttsettum frönskum gestum upp á.
Forseti Frakklands, Valery Giscard
d’Estaing, kallaði Bokassa „bezta
vin Frakklands í Afríku”. Frá því
Keisaranum fannst
mannakjötið gott
Eitt af vitnunum, yfirmatsveinn
keisarans fyrrverandi, Philippe
Linguissa, hélt því fram að Bokassa
hefði alltaf heimsótt kjötgeymslurn-
ar, þegar von var á háttsettum
gestum.
„Dag einn kom keisarinn til mín,”
sagði Linguisse fyrir réttinum, ,,og
bað mig að koma með sér í
kæliklefann. Þar valdi hann eitt af
hálshöggnu líkunum og skipaði mér
Ekkert var til sparað að gera krýningarathöfnina i Bangui 1977 eins glæsilega og
verða mátti.
Jean Bedel Bokassa keisari eignaðist 33 börn áður en honum var steypt af
stóli. Hér er hann með einni af konum sinum, Catherine, og tveggja ára göml-
um krónprinsi.
Bokassa tók völdin í Mið-Afríku-
ríkinu á sjötta áratugnum og þar til
honum var steypt 1979 var franski
forsetinn tíður gestur við hirðina og
skemmti sér m.a. við fílaveiðar.
Því hefur verið haldið fram að
meðal þess sem franska forsetanum
var gefið hafi verið 200 demantar,
sem fluttir voru til Parísar sem einka-
eign d’Estaings.
Þessi gjöf frá Bokassa hefur
valdið d’Estaing miklum vand-
ræðum. Orðrómurinn um gjöfina
hefur m.a. orðið til þess að veikja
stöðu hans sem stjórnanda
Frakklands. Og Frakkar bíða
spenntir eftir þeim uppljóstrunum,

Olíustöð íHeiguvík:
Vandlega
undirbúið mál
Margt hefur að undanförnu verið
ritað og rætt um olíustöð í Helguvík.
í DB þann 12. janúar sl. birtist sem
kjallaragrein ritsmíð eftir Karl G.
Sigurbergsson sem áður hefur birzt í
Víkurfréttum hér í Keflavík. Svo aug-
ljósar eru þær firrur sem Karl heldur
fram í grein sinni að ekki var ástæða
til að svara henni meðan hún birtist
aðeins heimamönnum. En þar sem
ritsmíðin hefur nú komið fyrir sjónir
landsmanna almennt tel ég rétt að
svara henninokkrum orðum og þá um
leið fleiru sem fram hefur komið um
málið, ekki sizt vegna þess að Karl
gæti af lítt kunn.ugum verið tekinn al-
varlega þar sem hann titlar sig bæjar-
fulltrúa við undirskrift greinarinnar.
Hálfur sannleikur
lygi verri
Um aðdraganda þess að Helguvík
var valin segir Karl að vitamálastjóri
hafi bent á garð frá Innri-Njarðvík.
Rétt er það svo langt sem það nær.
Þegar leitað var álíts vitamálastjóra
taldi hann að þeir staðir sem til greina
kæmu væru Helguvík og Innri-
Njarðvík, en nánari athugunar væri
þörf. Sú athugun fór fram og leiddi í
ljós að Helguvík reyndist á allan hátt
heppilegri staður fyrir olíustöð. Um-
sagnir voru fengnar frá t.d. Hafna-
málastofnun, c/o Aðalsteinn Júlíus-
son, nefnd um olíumengunarvarnir,
c/o Hjálmar Bárðarson, samvinnu-
^ „Meö einni undantekningu eru sveitar-
stjórnarmenn í Keflavík og Njarövík
sammála um aö olíustöð í Helguvík sé lausn
sem báðum er sú hagkvæmasta.”